ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, February 27, 2011

Κορίτσια της Αποκριάς και της Λευκάδας

Κάποια από τα κορίτσια των Ψηλών Τακουνιών σμίξαμε χθές το βράδυ στο σπίτι μου γιά να γιορτάσουμε τη φιλία, που γεννήθηκε στη Λευκάδα εδώ και μισό αιώνα και καλά κρατεί έκτοτε. Ηταν μια βραδυά που άρχισε στις 9 και έκλεισε στις 3 το πρωί, αφού είχαν αρχίσει να πέφτουν τα τηλέφωνα από τα παιδιά των κοριτσιών καλώντας τις στα σπίτια τους.

Η γνωστή αδεφλική μου φιλενάδα Αγγελική Σπηλιά λόγω της Αποκριάς έφερε μάσκες και καπελλάκια. Κι έτσι μεταμορφωθήκαμε σε διάφορες περσόνες πολύ ενδιαφέρουσες και αστείες. Αναθυμηθήκαμε το καρναβάλι της Λευκάδας μας (που τώρα βρίσκεται στο απόγειό του)

Μιλήσαμε μέχρι τελικής πτώσεως. Παραγγείλαμε πίτσες, ήπιαμε κρασάκι, χαλαρώσαμε, τα είπαμε από μέσα κι απ΄έξω, όπως τα λέμε πάντα χωρίς λογοκρισία. (Στο επίκεντρο της κουβέντας τα φλερτ των εφηβικών μας χρόνων, δηλαδή εγώ μισούσα τα αγόρια τότε!!!)

Η Σία Καμινάρη με το απίστευτο χιούμορ της μας έκανε να χτυπηθούμε στα γέλια. Η Μόλυ Φλωρίου έκανε το ελαφρό στριπτιζάκι αλά μαθητικές μέρες.

Η Νανά η Μελά (πιό εκθαμβωτική από ποτέ) μας μετέφερε όλη την εμπειρία του δημόσιου τομέα. Η Νέλλυ Κατωπόδη κατέθεσε τις ιδέες της γιά την προώθηση των παραδοσιακών χορών. Η Αλέκα η Λεκατσά (η μόνη που δεν είναι ίση ηλικιακά με μάς) μιλούσε γιά τη Δονάτα μας που τραγουδάει απίστευτα με το γκρουπάκι της.

Ηταν μιά βραδυά απ΄αυτές που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα, ζεστά, μοναδικά. Που σε κάνουν να νιώθεις πως έχεις ρίζες όχι μόνο λόγω εντοπιότητας αλλά λόγω κοινών εμπειριών που είναι αναντικατάστατες , πολύτιμες μοναδικές.

Ψηλά Τακούνια γιά πάντα, λοιπόν! Καλές Αποκριές!

Τζουστινάκι υπ΄ατμόν


Η Νανά η Μελά κουκλάρα όπως πάντα το παίζει καουμπόισσα
Η Νέλλυ η Κατωπόδη είναι μιά πειρατίνα
Το Τζουστινάκι λεοπαραδαλί βασίλισσα με τη Νέλλυ
Η Μόλυ Φλωρίου σε ελαφρό στριπτιζάκι
Η Σία η Καμινάρη μας έκανε να γελάσουμε μέχρι δακρύων। Το πιό πηγαίο χιούμορ της παρέας μας,

Οι κουμπάρες μου Αγγελική Σπηλιά κι Αλέκα Λεκατσά। Και οι δυό μέσα στο χρώμα!
Βασίλισσα του ζωικού βασιλείου με την Αλέκα μου
Οι δύο καλλονές της τάξης, Νανά και Μόλυ
Η Σία , η Αγγελική, η Νανά, η Μόλη, η αφεντιά μου και η Αλέκα
Χορεύοντας καν-καν γιά τις ανάγκες του έργου: Αλέκα, Μόλυ, Τζουστινάκι, Νανά, Σία και Αγγελική

13 comments:

Ρούλα said...

Μπράβο σας κορίτσια, οι φιλίες των παιδικών μας χρόνων είναι ό,τι πολυτιμότερο κρατάμε στις αποσκευές μας με καμάρι αλλά είναι και η ζεστή αγκαλιά που αναζητάμε τόσο στα ευχάριστα και δυσάρεστα που μας συμβαίνουν.
Μπράβο σας και πάλι, συγκινήθηκα και θυμήθηκα και τις δικές μου παιδικές φίλες, με τους δικούς μας κώδικες επικοινωνίας και την αλληλοκατανόηση. Θα πω και κάτι που μπορεί να ακουστεί εφηβικό αλλά έχει τη δύναμή του :
" οι φίλοι είναι σαν τα αστέρια, μπορεί να μην τα βλέπουμε αλλά ωστόσο υπάρχουν όσο μακριά κι αν είναι"
Βασίλισσά μου, κυρίες μου, σας φιλώ!
καλή επιστροφή!

ΓΙΑΝΝΑ said...

Πανεμορφες,κουκλαρες και με την πιο ομορφη διαθεση.Παντα τετοια κοριτσια και με το ιδιο κεφι.Υπεροχες ειναι αυτες οι παιδικες φιλιες.Πολυ τις "ζηλευω",ισως γιατι εμενα δεν μου εχει απομεινει τιποτα απο εκεινα τα χρονια της αθωοτητας.Οι ανθρωποι που μεγαλωνουν μαζι μας εχουν και την ανεση να αναπτυξουν την ιδια ανοχη και ωριμοτητα στις προκλησεις της ζωης.Πολλα φιλια καλη μου Ιουστινη.

Justine's Blog said...

Ρούλα αγαπημένη μας,
Πρέπει να σου πώ ότι η φιλία είναι πολύτιμο μυστικό ζωής. Περάσαμε υπέροχα με τα κορίτσια. Ξαναβαφτιστήκαμε στις αναμνήσεις των εφηβικών χρόνων.
Εύχομαι να έχεις καλές Απόκριες και να περάσεις όμορφα στην πολυπόθητη πόλη σου.
Φιλί

Justine's Blog said...

Γιάννα γλυκειά μου,
Λυπόύμαι που δεν καταφέραμε να βρεθούμε αυτή τη φορά. Αλλά κρατάμε υπόσχεση γιά το μέλλον.
Εμείς τιςφίλες τις βρίσκουμε κάθε καλοκαίρι στη λευκάδα κι αυτό μας δένει πιό πολύ.
Σε φιλώ

Μηθυμναίος said...

Πολλά και όχι μόνο το σύμπαν «συνωμότησαν», Ιουστινάκη μου, ώστε να μη βρεθούμε, τούτη τη φορά…
Τι κρίμα… νόμιζα πως θα έμενες κι άλλο…

Προχτές συναντηθήκαμε με τον Ηλία Λ. και του ’λεγα πως θα βρεθούμε.

Τέλος πάντων… ας είναιτην άλλη φορά.

Καλό σου ταξίδι!

Justine's Blog said...

Agapimene mou Strato,
Tin epomeni fora tha brethoume sigoura. Mou ehete leipsei ki esy kai i Alexandra sou.
Fili os tote

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS said...

ΑΦΗΝΩ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟ -ΦΩΤΕΙΝΟ ΜΗΝΑ ΜΑΡΤΗ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ.ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!
ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΟΜΟΡΦΑ.

Donata said...

Justinaki mou s'agapw polu polu nona mou uperoxh!Kathe fora pou se vlepw eisai olo kai pio
ananewmenh!Mazeuthkate kai oles oi filenades kai ksedwsate!!!Agries apokries..striptiz vlepw cowgirls kai h oikodespoina"wild thing"in the jungle!!bravo bravo!Den ta kataferame na se doume ligo parapanw..dustuxws eixa k gw party maske thn idia mera!ntuthika pilotos pou xalase to aeroplano tou me katsavidia kai alla tools!
den kserw pws na se euxaristhsw gia to pio teleio dwro(upertato-magnifique roloi mou!!)..kai gia ola ta upoloipa uperoxa outfit!Merci beaucoup!!!!Se filw!Dwse kai ena terastio fili ston Alexandrino!xxxxx

Justine's Blog said...

Σκρουτζάκο μου,
Πάντα με τον καλό σου το λόγο. Σ' ευχαριστώ γιά το πέρασμα. Καλό μήνα και σε σένα.
Φιλί του Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Δονατάκι μου γλυκό,
Πολύ χαίρομαι που σου άρεσαν τα ρουχαλάκια σου και το ρολόι σου. Είσαι τόσο σπουδαίο κορίτσι, με κάνεις περήφανη νονά!
Φιλί γλυκό του χιονισμένου Μόντρεαλ

katrine said...

Πως λατρεύω αυτές τις φιλίες!!Λατρεία και εκτίμηση μαζί Ιουστινάκι! Να είσαστε έτσι αγαπημένες για όλα τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής, να χαμογελάτε με τσαχπινιά ακόμη και όταν δεν θα μπορούμε να φοράμε ψηλά τακούνια.

Σε φιλώ μπονίτακι γλυκά:))

Justine's Blog said...

Κατρινάκι,
Η γυναικεία φιλία είναι τόσο δυνατή σαν το θεμέλιο της μέσης ηλικίας. Πιστεύω πως οι παιδικές φίλες που προσφέρουν τη ρίζα μας, είναι αξεπέραστες.
Νάσαι καλά μπονίτα μου, εσύ έχεις το χάρισμα να κατακτάς νέες φιλίες.
Φιλί γλυκό αλλά παγωμένο

Justine's Blog said...

Κατρινάκι,
Η γυναικεία φιλία είναι τόσο δυνατή σαν το θεμέλιο της μέσης ηλικίας. Πιστεύω πως οι παιδικές φίλες που προσφέρουν τη ρίζα μας, είναι αξεπέραστες.
Νάσαι καλά μπονίτα μου, εσύ έχεις το χάρισμα να κατακτάς νέες φιλίες.
Φιλί γλυκό αλλά παγωμένο