Η Ελληνίδα και ο Φιλέλληνας της Χρονιάς 2011

Πραγματοποιήθηκε χθές η εκδήλωση γιά την εθνική παλεγγενεσία στην Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μόντρεαλ με κεντρικό ομιλητή τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας στο Μόντρεαλ κ. Θάνο Καφόπουλο. Εκ μέρους της ΕΚΜ ανακοινώθηκε πως τελετάρχης της σημερινής παρέλασης θα είναι ο παλαίμαχος ιερεύς πατήρ Γιώργος Σαϊτάνης.

Η εκδήλωση πλαισιώθηκε από την παιδική χορωδία των σχολείων « Σωκράτης» καθώς και από την χορωδία της Ελληνικής Κοινότητας Μόντρεαλ, που ερμήνευσαν τραγούδια της εθνικής μας παράδοσης. Επίσης, το χορευτικό συγκρότημα της Κοινότητας χόρεψε αθάνατους ελληνικούς χορούς. Η βραδυά κορυφώθηκε με την ανακοίνωση του « Ελληνα » και του « Φιλέλληνα » της χρονιάς.

Γιά πρώτη φορά από την καθιέρωση του θεσμού ανακηρύχθηκε γυναίκα ως « Ελληνίδα της Χρονιάς » η Ρένα Παπαθανάκου, παραγωγός και εκφωνήτρια του ελληνικού προγράμματος του CFMB από το 1962. Η Ρένα Παπαθανάκου τιμήθηκε γιά την προσφορά της στη διατήρηση της ελληνικής κουλτούρας μέσα από τη ραδιοφωνική της εκπομπή από την οποία αποχώρησε τον περασμένο Φεβρουάριο. Η Ρένα Παπαθανάκου είχε ενεργοποιηθεί στα κοινά προσφέροντας πολλαπλές δραστηριότητες σε διάφορες τοπικές και εθνικές προσπάθειες.

« Φιλέλληνας της Χρονιάς » αναδείχθηκε ο χρυσοχόος Σέρκος Μπογιατζιάν, Αρμένης χριστιανός με καταγωγή από τη Σμύρνη.Ο Σέρκος Μπογιατζιάν τιμήθηκε για τις φιλελληνικές του δραστηριότητες, καθώς έχει προσφέρει σημαντική οικονομική βοήθεια σε όλες τις Ελληνο-Ορθόδοξες Εκκλησίες, σε Φιλανθρωπικούς Οργανισμούς, Εθνοτοπικούς Συλλόγους, Κοινωνικές Υπηρεσίες, στις Φιλόπτωχους όλων των Εκκλησιών και σε πολλές φτωχές Ελληνικές Οικογένειες, ιδιαίτερα δε στα Ελληνικά Σχολεία όλων των Κοινοτήτων και Ενοριών. Υπήρξε πρωτεργάτης της ελληνοαρμενικής φιλίας στο Μόντρεαλ.

Ανάμεσα στους επισήμους ήταν ο πρέσβης της Ελλάδας στον ICAO κ. Χάρης Μάνεσης, ο γερουσιαστής κ. Λίο Χουσάκος, ο επαρχιακός βουλευτής της περιοχής Λοριέ Ντοριόν κ. Τζέρυ Σκλαβούνος, η δημοτική σύμβουλος του Μόντρεαλ κα Μαίρη Ντέρος και άλλοι πρόεδροι και παράγοντες της ομογένειας.

Ιουστίνη Φραγκούλη

Η Ελληνίδα της χρονιάς Ρένα Παπαθανάκου κρατάει την τιμητική πλάκα .Αριστερά Μιχάλης Τελλίδης και Δημήτρης Γιαντζούλης. Δεξιά η υπογράφουσα, ο πρέσβης της Ελλάδας στον ICAO κ. Χάρης Μάνεσης και η πρόεδρος των Θυγατέρων της Πηνελόπης Ελένη Χριστοδούλου Η Ρένα Παπαθανάκου κι αριστερά της ο επαρχιακός βουλευτής Τζέρρυ Σκλαβούνος και η δημοτική σύμβουλος Μαίρη Ντέρος. Δεξιά ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στο Μόντρεαλ Θάνος Καφόπουλος και ο γερουσιαστής Λίο Χουσάκος Η Ρένα Παπαθανάκου με το μοναχογιό της Χρήστο Κορέση Ο Χρήστος Κορέσης, η τιμηθείσα Ρένα, ο Δημήτρης Γιαντζούλης και η σύζυγός του Εγκόλφη Ο αγαπημένος συμβολαιογράφος και πρωην πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας του Μόντρεαλ Δημήτρης Μανωλάκος, το ζέυγος Κατσάρκα και η Βρησηίς Μαύρου/ Παϊδούση Μια δημοσιογραφική παρέα: Το Τζουστινάκι, ο Μιχάλης Τελλίδης και η Λυδία Σκάλκου Ετέρα δημοσιογραφική παρέα: Ο εκδότης Γιώργος Γκιούσμας, ο τηλεοπτικός παραγωγός/δημοσιογράφος Γιάννης Κόκκωνας και ο παραγωγός Δημήτρης Παπαδόπουλος Ο Φιλέλληνας της Χρονιάς κ. Σέρκος παραλαμβάνει το βραβείο του από τον πρόεδρος της ΕΚΜ Βασίλη Μπαλαμπάνο

Ζήτω η Εθνική συλλογική μας μνήμη!

25η Μαρτίου, ημέρα δοξης και τιμής, συνηθίζαμε να γράφουμε στις σχολικές μας εκθέσεις επί τη επετείω της απελευθέρωσης του Εθνους μας. Και στολίζαμε τις αίθουσες με τις φιγούρες του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη,της Μαντώς Μαυρογένους, του Γιώργου Καραϊσκάκη, του Παπαφλέσσα , του Μιαούλη και άλλων ηρώων της εθνικής επανάστασης.

Προσωπικά, ήμουν παντοτε εντεταλμένη να απαγγέλλω ένα από τα επικά ποιήματα του μεγάλου ποιητή μας Αριστοτέλη Βαλαωρίτη : "Ο Βράχος και το Κύμα" , "ο Κατσαντώνης" και άλλα. Με τα χεράκια απλωμένα στη σκηνή του πρόχειρου θεάτρου τρανταζόμουν από την περηφάνεια γιά το Γένος μου, που κατόρθωσε να ξυλώσει τον τουρκικό ζυγό από την Ευρώπη, ορθώνοντας πρώτο το μικρό του ανάστημα στην αρχή του 19ου αιώνα.

Τα χρόνια πέρασαν, παντρεύτηκα και ήρθα να ζήσω στον Καναδά. Ο γιός μου ο Αλέξανδρος πήγε σε γαλλικό σχολείο καθώς η επαρχία είναι αμιγώς γαλλόφωνη. Στην αρχή, όσο ήταν παιδάκι, τον ντύναμε τσολιά και παρακολουθούσαμε όλοι μαζί την παρέλαση της ελληνικής παροικίας στη λεωφόρο Ζαν Ταλόν. Εχουμε και φωτογραφία στην τοπική αγγλόφωνη εφημερίδα να μας θυμίζει εκείνες τις μέρες της αθωότητας.

Γύρω στα έξι του ο Αλέξανδρος μου είπε πως δεν ήθελε πιά να ντύνεται τσολιάς. Κι εγώ δεν επέμεινα. Εγραψα όμως ένα περιληπτικό σημείωμα γιά την Εθνική Γιορτή της Ελλάδας και το παρέδωσα στη δασκάλα του με μιά σακούλα μουστοκούλουρα παρακαλώντας την ανήμερα της 25ης Μαρτίου να το ανακοινώσει στα παιδιά και να τους μοιράσει τα κουλούρια χωρίς να πεί ότι προέρχονταν από μένα.

Το απόγευμα που γύρισε από το σχολείο ο Αλέξανδρος ήταν περήφανος : «Μαμά, θα ντυθώ τσολιάς γιατί ακόμη και η μαντάμ Φιλιόν ήξερε την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης . Ολοι με χειροκρότησαν που είμαι Ελληνας».

Εκτοτε κάθε χρόνο σε κάθε καινούρια δασκάλα παρέδιδα το σημειωματάκι γιά την ιστορία μας μαζί με τα μουστοκούλουρα. Και οι συμμαθητές του Αλέξανδρου αναθυμούνται τη γεύση συνδυασμένη με την ένδοξη εθνική μας ιστορία. Και μου χαμογελούν όταν με βλέπουν. Και επισκέπτονται την Ελλάδα με θαυμασμό γιά την αρχαία ιστορία της αλλά και τη σύγχρονη λεβεντιά της.

Γι αυτο απορώ που η ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης του 21 σήμερα στρογγυλεύεται από Ελληνες ιστορικούς και δημοσιογράφους, που θεωρείται ντεμοντέ η εθνική μας υπερηφάνεια. Απορώ που, αντί να σηκώνουμε ψηλά το λάβαρο της εθνικής μας μνήμης, το τσαλακώνουμε με αυτοκαταστροφική μανία.

Δε λέω να καλλιεργούμε εθνικό μίσος γιά τους γείτονες Τούρκους , που μας αλλοίωσαν τη στάση απέναντι στη ζωή με τη σκλαβιά των 400 χρόνων, λέω όμως να διδάσκουμε την εθνική μας ιστορία αλώβητη και ωραία, όπως μας την παρέδωσαν οι ιστορικοί μας.Αλλά και όπως την παραλάβαμε από τα δημοτικά τραγούδια,που κατέγραψαν χωρίς μοντάζ τη συλλογική μνήμη της εποχής.

Ζήτω η Επανάσταση του 21, η αρχή της αποτίναξης του Οθωμανικού ζυγού από τα Βαλκάνια και την Ευρώπη !

Ζήτω !

Ο Τρύφων και η Πεταλούδα μου

Με τον Τρύφωνα Σαμαρά, το γνωστό ταλαντούχο κομμωτή της Αθήνας, μας συνδέει ένα πλάσμα, που πέταξε στους ουρανούς, η αδελφή μου η Κωνσταντίνα.

Η Κωνσταντίνα είχε μια αδελφική φιλία με τον Τρύφωνα, με τον οποίο βρισκόταν συχνά κι έκαναν τα πάντα μαζί : φαγάκι, βόλτες, κουβέντα με τις ώρες, κλάμπινγκ, πάρτινγκ. Ο Τρύφων και η Κωνσταντίνα ήταν αυτοκολλητάκια.

Μάλιστα, ο Τρύφωνας ήταν εκείνος που μου βρήκε το αγαπημένο διαμέρισμα της Βασιλέως Κωνσταντίνου, το οποίο εξακολουθεί να συνορεύει με το ωραίο του κομμωτήριο.

Οταν η Κωνσταντίνα πέταξε στους ουρανούς με τα φτερά της πεταλούδας, ο Τρύφωνας έγινε ο μικρός μου αδελφός. Κάθε φορά που επισκέπτομαι την Αθήνα βλεπόμαστε, μιλάμε επί παντός επιστητού και τρώμε φαγάκια σε διάφορα ρεστοράν.

Ο Τρύφωνας λατρεύει το σούσι (που στην Αθήνα είναι πολύ φτωχής ποιότητας κατά τη γνώμη μου) κι έτσι πάντα διαφωνούμε ως προς την επιλογή των εστιατορίων.

Ο Τρύφωνας είναι τρομερό ταλέντο όχι μόνο στην κομμωτική αλλά στην αισθητική του ανθρώπινου προσώπου γενικότερα. Από την πρώτη ματιά το αισθητήριό του γνωρίζει ποιά παρέμβαση μπορεί να γίνει γιά να ολοκληρωθεί η άρτια εμφάνιση μιά γυναίκας αλλά κι ενός άντρα.

Τα υπέροχα ημερολόγιά του με επώνυμες γυναίκες του καλλιτεχνικού χώρου και μόντελινγκ είναι σημεία αναφοράς κάθε χρόνο γιά την αισθητική της πόλης που λέγεται Αθήνα.

Ο Τρύφωνας πέρα και πάνω από όλα είναι φίλος, έχει απίστευτο γέλιο, είναι πηγαίος και δε μασάει τα λόγια του. Είναι αυτός που βλέπεις χωρίς παραλειπόμενα.

Την τελευταία φορά στην Αθήνα (όπως πάντοτε άλλωστε) τον επισκέφθηκα στο κομμωτήριο, είδαμε το τελευταίο επεισόδιο του « Top Model” σπίτι του και φάγαμε μαζί με την Ανδρομάχη Κατωπόδη εκ Λευκάδος στο υπέροχο ουζερί της Μαρίνας του Φλοίσβου.

Μαθαίνω πως θα λάβει μέρος στο Dancing With The Stars και θα πρέπει να ομολογήσω ότι θα αποτελέσει το μεγαλύτερο κίνητρο γιά να παρακολουθήσω το σόου φέτος.

Σίγουρα ,ο Τρύφωνας της Πεταλούδας μου θα είναι ο απόλυτος Στάρ της ζωνταντής εκπομπής του Αντέννα.

Καλή επιτυχία φίλε μου

Τζουστινάκι

Ο Τρύφωνας γιά κλάσματα δευτερολέπτου σήκωσε το μαλλί μου και μ΄έκανε κούκλα

΄Πάντοτε τον επισκέπτομαι στο κομμωτήριό του που βρίσκεται κολλητά με το διαμέρισμά μου και ρίχνουμε τα απίστευτα γέλια!!!

Θεωρεί πως δε δίνω και τόσο βάρος στην εμφάνισή μου

Εδώ κουρεύει μια κοπέλα που ήρθε ειδικά από την Κύπρο γιά το στυλιστικό του ταλέντο

Ο Τρύφων είναι κατηγορία στάρ από μόνος του

Το Τζουστινάκι στον καθρέφτη του Τρυφών κοιτιέται κι από μόνο του αγαπιέται!!!

Cielo Venezia,Ο ουρανός της Βενετίας σε κοσμηματοπωλείο

Αφιερωμένο εξαιρετικά στον αγαπημένο μου σύζυγο Θεόδωρο Αργύρη, που σήμερα γιορτάζει!!!

Η οικογένεια του Τέντ ασχολείται με τη χρυσοχοϊα και τα παράγωγά της. Εισαγωγικές εταιρείες στον Καναδά και την Ελλάδα φέρνουν εδώ και μισό αιώνα το ιταλικό κόσμημα στις ελληνικές βιτρίνες αλλά και στα κοσμηματοπωλεία του Καναδά.

Τελευταία, ο ξάδερφος Θωμάς Αργύρης έχει επιλέξει να αντιπροσωπεύσει στην Ελλάδα την αλυσίδα των Ιταλικών κοσμηματοπωλείων Cielo Venezia, που παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία κοσμημάτων γιά όλα τα γούστα και γιά όλα τα βαλάντια.

Στη Λευκάδα ήδη έχει ανοίξει το Cielo Venezia υπό τη διεύθυνση του κλασικού Σπύρου Αργύρη και της συζύγου του Ρίκας. Το κατάστημα στην κεντρική αγορά της πόλης προσφέρει μοντέρνα νεανικά κοσμήματα σε χρυσό, ασήμι και ατσάλι στολισμένα με πολύτιμες και ημιπολύτιμες πέτρες.

Παραμονές Χριστουγέννων το Cielo Venezia άνοιξε τις πόρτες του και στην καρδιά της Αθήνας, στην οδό Καψάλη 5, μιά ανάσα από την πλατεία Κολωνακίου. Εδώ το νέο κοσμηματοπωλείο διακοσμημένο με τον πιό φίνο τρόπο παρουσιάζει πολλές σειρές κοσμημάτων.Καθεμιά απευθύνεται σε διαφορετικά γούστα και σε διαφορετικές ηλικίες.

Τα διαμαντένια κομμάτια, τα μαργαριτάρια, τα εντυπωσιακά δαχτυλίδια με τις ημιπολύτιμες πέτρες, τα όμορφα σκουλαρίκια, τα πολύτροπα βραχιόλια προσφέρονται σε λαχταριστές τιμές, καθώς δεν υπάρχουν μεσάζοντες.

Παρότι πολυερωτευμένη με τα μπιζού προσωπικά λόγω της τριβής με τη δουλειά του αγαπημένου Τέντ , πρέπει να σας πώ ότι εντυπωσιάσθηκα με την ποικιλία του καινούριου μαγαζιού προπάντων όσον αφορά στα κοσμήματα που απευθύνονται στις νεαρές γυναίκες.

Πάρα πολλά πρωτότυπα κομμάτια φτιαγμένα από ασήμι με πολύτιμες και ημιπολύτιμες πέτρες, μεγάλα κι εντυπωσιακά δαχτυλίδια δουλεμένα με λεπτότητα, που το κόστος τους αρχίζει κάτω από 100 ευρώ. Επίσης, ωραία κλασικά διαμαντένια σέτ για αρραβώνες και γάμους με την κορώνα να τα κάνει εντελώς ξεχωριστά. Και φυσικά, μιά πλούσια ποικιλία σε χρυσά κομμάτια (δαχτυλίδια, βραχιόλια, σκουλαρίκια) σφραγισμένα με το ιταλικό φινίρισμα.

Τέλος μιά μεγάλη ποικιλία κοσμημάτων γιά τον άνδρα απο τη συλλογή Arcano καθώς και ρολόγια σούπερ μοντέρνα γιά τους μοντέρνους καιρούς μας.

Επίσης, εντυπωσιάσθηκα από τη μεγάλη ποικιλία που το Cielo Venezia διαθέτει σε βέρες γιά τον αρραβώνα και το γάμο. Τόσα σχέδια και τόσα χρωματικά παντρέματα του χρυσού δεν έχω ξαναδεί, ομολογώ.

Εγώ γιά το καλό αγόρασα ένα όμορφο σέτ σκουλαρικιών με μαύρες πέτρες, το οποίο δώρισα με αγάπη στην εξ Αμερικής κουμπάρα μου. Τα στολίστηκε πάραυτα και με ευχαρίστησε γιά το γούστο και τη γενναιοδωρία μου. Κι εγώ ευχαρίστησα το Cielo Venezia που διαθέτει τόσο όμορφα, εντυπωσιακά και σε λογικές τιμές κοσμήματα.

Εύχομαι χρυσές δουλειές στο νέο κοσμηματοπωλείο της ευρύτερης οικογένειας Αργύρη ! Και bon courage στην Κάτια που το τρέχει με μεγάλη ευθύνη !

Cielo Venezia,
Καψάλη 5
Κολωνάκι


Η πρόσοψη του κοσμηματοπωλείου Cielo Venezia

Εντυπωσιακά ασημένια κοσμήματα δεμένα με ημιπολύτιμες πέτρες

Οι τιμές είναι πολύ λογικές γιά το μέγεθος των κομματιών

Επίσης ΄κοσμήματα από ασήμι επιχρυσωμένα ή στον φυσικό του ασημιού τόνο

Η συλλογή Nimei έχει να παορυσιάσει υπέροχες πέρλες

Τα Mechanicce Veloci είναι πολύ cool ρολόγια

Και τόσες βέρες, ποιά να πρωτοδιαλέξεις γιά να ...κρεμαστείς!!!

Και μια ωραία συλλογή παιδικών κοσμημάτων

Λευκόχρυσος με ημιπολύτιμες εντυπωσιακές πέτρες

Η Κάτια μπροστά από τη βιτρίνα με τη συλλογή Miluna Οι δύο πωλήτριες του Cielo είναι έτοιμες να εξυπηρετήσουν την πελατεία

Η Κάτια Αργύρη, μάνατζερ του μαγαζιού μας δείχνει ωραία κομμάτια από τη συλλογή nikkei

Οι ιδιοκτήτες Θωμάς και Κάτια Αργύρη δείχνουν τα εντυπωσιακά ιταλικά ρολόγια

Η Ρίκα Αργύρη (μητέρα του Θωμά) προβάρει μια μακριά εντυπωσιακή αλυσίδα

Ασπρα χιόνια ξέξασπρα!!!

Ξύπνησα σήμερα να πάω στον ελληνικό φούρνο ν΄αγοράσω τις παραδοσιακές λαγάνες γιά την Καθαρή Δευτέρα, και τί να δω ; Η πόλη είχε σκεπαστεί από χιόνι. Μια άγρια χιονοθύελλα ράπισε απ΄το πρωί το τοπίο, που ξανάγινε χειμωνιάτικο και παγερό. Οι δρόμοι ήταν αδιάβατοι και τα εκχιονιστικά μηχανήματα έκοβαν βόλτες προσπαθώντας να καθαρίσουν …

Είπα να θυμώσω με την αδιαντροπιά αυτού του απρόβλεπτου καιρού, να γίνω έξαλλη με τους ουρανούς του Μόντρεαλ, που δεν αφήνουν να πετάξουμε χαρταετούς.

Είπα να αγοράσω πάραυτα ένα εισιτήριο γιά το Νότο, να εκδικηθώ αυτό τον ανοίκειο καιρό αρχές Μαρτίου. Κι όμως τίποτε απ΄αυτά δεν έπραξα.

Αντίθετα, σαν καλό κορίτσι κάθησα μέσα στο σπίτι κι άρχισα τις μαγειρικές. Εφτιαξα ταραμοσαλάτα, που τη στόλισα με καρυδάκι ψιλό. Μαγείρεψα φακή Εγκλουβής για να θυμηθώ τα υπέροχα ορεινά μέρη μας, καθάρισα γαρίδες και πατάτες, καθώς απόψε περιμένω εκλεκτούς προσκεκλημένους γιά να συνγιορτάσουμε τα Κούλουμα αλά μακρινή πατρίδα.

Τί κρίμα που ο Αλεξανδρίνος δεν θα μάθει να πετάει χαρταετό ούτε θα το διδάξει στα παιδιά του. Ομως, θα ξέρει πως τα Κούλουμα είναι η απαρχή της Νηστείας προκειμένου να οδηγηθούμε στο Θείον Πάθος εξαγνισμένοι από τη σαρκοβόρα φύση μας.

Καλή Σαρακοστή αγαπημένοι μου !!!

Ιουστινάκι χιονισμένο

Το πίσω μέρος της αυλής όπως το συνέλαβε ο φακός, καθώς δεν τόλμησα να βγώ σήμερα στους χιονισμένους δρόμους
Θέα απ΄΄ το παράθυρό μου
Τα χιόνια φτάνουν μέχρι το παράθυρο στην αυλή μας
Γιά του λόγου το αληθές ξαναδείτε γιά να εμπεδώσετε!!!

Surprise party για τον Τζίμμη Μανωλάκο

Ενα πάρτυ- έκπληξη γιά τα γενέθλια του αγαπημένου φίλου μας Δημήτρη Μανωλάκου ήταν αφορμή γιά να περάσουμε μιά αξέχαστη βραδυά, καθώς βρεθήκαμε ανάμεσα σε φίλους. Ο Δημήτρης ή Τζίμμης για τους δικούς του ανθρώπους έπεσε απ΄τα σύννεφα καθώς μας είδε όλους μαζεμένους στο σπίτι ενός κοινού γνωστού να τον περιμένουμε εναγωνίως να σβήσει τα κεράκια της ολόλευκης τούρτας του.

Ο Δημήτρης Μανωλάκος είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος γιά την ελληνική παροικία του Μόντρεαλ. Γεννημένος στην πόλη από μετανάστες εκ Λακωνίας υπήρξε ο πρώτος Ελληνοκαναδός συμβολαιογράφος της παροικίας συνδέοντας το όνομά του με τις πρώτες αγορές ακινήτων και επιχειρήσεων της ελληνικής παροικίας.

Ο Δημήτρης Μανωλάκος εργάσθηκε με πάθος γιά την Ελληνική Κοινότητα του Μόντρεαλ, βοήθησε τα ημερήσια ελληνικά σχολεία να λάβουν την επιχορήγηση του Κεμπέκ. Αναδείχθηκε σε πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας και αργότερα εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος του Δήμου του Μόντρεαλ.

Ολα τα χρόνια της ύπαρξής του αγωνίσθηκε γιά τη διατήρηση του Ελληνισμού από διάφορα μετερίζια. Μιλάει άπταιστα ελληνικά, ταξιδεύει συχνά στην Ελλάδα, είναι Αρχοντας του Οικουμενικού Πατριαρχείου και λατρεύει την ανάμιξη με την κοινοτική ζωή. Πρόκειται γιά ένα σπάνιο Ελληνα με ειλικρινή Ελληνολατρεία.

Το πάρτυ- έκπληξη οργανώθηκε από τον απίστευτο και ακάματο φίλο του Κυριάκο Πολυμενάκο, ο οποίος μας συγκέντρωσε όλους στο σπίτι του Ρεζάν. Κι ο Ρεζάν είχε ετοιμάσει τα ωραιότερα και νοστιμότερα πιάτα γιά χάρη του τιμώμενου προσώπου αλλά και γιά δική μας χάρη.

Να τα χιλιάσεις πολυαγαπημένε Τζίμμη μας !

Τζουστινάκι

Ο Τζίμμης εν μέσω χειροκροτημάτων του Τέντ και της Χριστίνας σβήνει τα κεράκια του
Ο Κυριάκος Πολυμενάκος κρατάει με περηφάνεια την τούρτα που παρήγγειλε η αδελφή του Τζίμμη, η Μαίρη
Ο οικοδεσπότης Ρεζάν φτιάχνει ελληνικούς καφέδες με μαεστρία
Ο Κυριάκος, η κουμπάρα μου Χαρίκλεια Τσούκα και ο Τέντ
Δύο Λάκωνες/ Μανιάτες σε έξαρση
Ο Τέντ λατρεύει το Τζίμμη και αντιστρόφως
Το Τζουστινάκι αγαπάει το Τζίμμη και του το δείχνει
Ο Ρεζάν άνοιξε σαμπάνια γιά το B-Boy
Η κουμπάρα Χαρίκλεια, η Χριστίνα εργαζόμενη στο ICAO και ο έτερος κουμπάρος Στράττον Στίβενς
Ο Τζίμμης ανάμεσα στην ανηψιά του Χρυσάνθη, την κόρη της Αλέξις και τον οικοδεσπότη του πάρτυ Ρεζάν.(Με την ευκαιρία να πώ ότι το σπίτι του Ρεζάν είναι άπαιχτο καθώς βρίσκεται πάνω στο ποτάμι κι έχει μιά εκπληκτική θέα!!!)
Ο Τζίμμης και οι γυναίκες του: Τζουστινάκι, Λέλα Κουνέλη, η κυρία Μπάρακ και στην άκρη η Ολγα Ψιλοπούλου

Μιά χαραμάδα φώς

Μιά χαραμάδα φώς

Του Βαγγέλη Κούτα

Εκδόσεις Ψυχογιός

Ενα ανθρώπινο δράμα ξετυλίγεται στο νέο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Κούτα « Μια χαραμάδα φώς » με πρωταγωνιστή ένα νεαρό άνδρα που γνώρισε την αγριότητα της απάνθρωπης φύσης των ορφανοτροφείων και των ιδρυμάτων περίθαλψης παιδιών χωρίς αγάπη.

Το μυθιστόρημα ξετυλίγεται σ΄ένα απομονωμένο σπίτι που στέκεται απέναντι στον έρημο φάρο και τα άγρια κύματα. Τα πρώτα κεφάλαια περιγράφουν με πειστικό τρόπο την ανικανοποίητη μάννα του Χρήστου καταδικασμένη να ζεί μ’ έναν άντρα τον Αναστάση, που σχεδόν μισεί. Τούτη η γερασμένη από τα νιάτα της γυναίκα γνωρίζει τη φλόγα του σαρκικού έρωτα στο πρόσωπο του ιχθυέμπορου Λουκά, τον οποίο ερωτεύεται με τυφλό πάθος. Ο άνομος καρπός του έρωτά της είναι ο Χρήστος, που καλείται από τη γέννησή του να πληρώσει το κόστος του αναπάντητου πάθους της για τον πολυέραστο Λουκά.

Ο Χρήστος γίνεται κόκκινο πανί γιά τη μητέρα του, γίνεται το αντικείμενο του μίσους και της απογοήτευσης που έσπειρε στα σπλάγχνα της ο Λουκάς. Κι έτσι με τη βοήθεια του νόμιμου άντρα της και του ιερέα του χωριού αποφασίζεται να πάει στο ορφανοτροφείο το άγουρο παιδάκι παρά τα παρακάλια και τις αντιρρήσεις του.

Η περιγραφή της ζωής του ορφανοτροφείου όπου ο Χρήστος προσπαθεί να προσαρμοστεί ανάμεσα σε άλλα παιδιά και σε δυσλειτουργικούς υπαλλήλους , παραπέμπει στη θλιβερή ζωή του Ολιβερ Τουίστ. Κι ενώ αναρρωτιέται γιατί εκδιώχθηκε από το σπίτι του αφού δεν ήταν ορφανός, ο Χρήστος πέφτει θύμα βιασμού ενός τερατόμορφου φύλακα.

Οπως γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου : “Το αγόρι μαζεύτηκε σαν ασπόνδυλο και έγινε ένα μικρό κουβάρι. Ήταν η ώρα που το χρώμα της τελειωμένης μέρας βάθαινε ανάμεσα στα αιωνόβια δέντρα. Ο πόνος στην κοιλιά και ανάμεσα στα πόδια του ήταν αβάσταχτος. Το κορμί του έκανε ανεξέλεγκτους σπασμούς. Αν πεθάνω, αν δε ζήσω έπειτα απ’ αυτό; σκέφτηκε και σύρθηκε προσπαθώντας να πιαστεί από τα λιανόκλαρα. Από τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα. Ύστερα από λίγα μέτρα σταμάτησε αποκαμωμένο. Τράβηξε με κόπο το παντελόνι του για να σκεπάσει τη γύμνια του. Άκουσε θόρυβο και τινάχτηκε. Ήξερε ότι ο εφιάλτης ήταν ακόμη εκεί γύρω. Έπρεπε να σηκωθεί, να τρέξει, να γλιτώσει. Εκείνος ήταν κάπου κοντά και παρακολουθούσε. Τον ένιωθε… »
Η διεύθυνση του ορφανοτροφείου συγκαλύπτει το θύτη, εκθέτει το θύμα, προβάλλει κατάφωρα την αδικία του δυνατού έναντι του αδυνάτου.

Ο Χρήστος μεταφέρεται σε άλλο σωφρονιστικό ίδρυμα στην Αθήνα. Από δώ κι εμπρός αρχίζει η παραμόρφωση της ψυχικής του υγείας. Αδυνατώντας να συνδιαλλαγεί με την τραυματική του εμπειρία κλείνεται στον εαυτό του μισώντας κάθε μορφής ανθρώπινη επαφή. Η εμπιστοσύνη του στους συνανθρώπους του έχει χαθεί γιά πάντα.

Ο νεαρός έφηβος αρνείται να εκμυστηρευτεί την τραγωδία του ακόμη και στον ψυχολόγο του ιδρύματος, κρύβεται πίσω απ΄τη ντροπή του, αναπτύσσει μίσος γιά τη σαρκική επαφή. Ο έρωτας δεν υπάρχει ως λήμμα στο λεξικό της ψυχής του,

Παίρνει το δίπλωμα του μηχανικού, πάει στα καράβια κι εκεί ζεί τη μοναξιά της απελπισίας του. Οταν επιστρέφει στη στεριά όλο το μίσος του γιά την ανθρώπινη ύπαρξη παίρνει τη μορφή της τιμωρίας μέσα από το βιασμό των εύκολων γυναικών.

Το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Κούτα είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που εστιάζει στην απόρριψη ενός παιδιού από την οικογένειά του καθώς αυτό δεν αγαπήθηκε ποτέ.

Περιγράφει δραματικά το βιασμό του από το ιδρυματικό περιβάλλον, που έθεσε τα θεμέλια της στρέβλωσης του ψυχισμού του. Και καταλήγει στην παραμόρφωση του χαρακτήρα του που πληρώνει την κοινωνία με το ίδιο νόμισμα, με βία στη βία.

Η γραφή είναι αλλού γλαφυρή με ωραίες αναφορές στη θάλασσα και τις ομορφιές της,κι αλλού καταιγιστική με σκηνές που παρασύρουν τον αναγνώστη δραματικά μέχρι το τέλος.

Πρόκειται γιά ένα μυθιστόρημα που ανταποκρίνεται απολύτως στη φόρμα και την αφηγηματική δομή του θρίλερ με κυρίαρχη αίσθηση την έλλειψη της αγάπης στη ζωή ενός παιδιού.