Στο πράσινο Βερμόντ

Αυτό το καλοκαίρι περνάει μέσα σε χαλαρότητα. Μετά απο ένα τρεχάτο χειμώνα, αποφάσισα να ηρεμήσω και να απολαύσω μικρές καθημερινές χαρές.

Ετσι το προηγούμενο Σαββατοκύριακο βρέθηκα με φίλους στο καταπράσινο Βερμόντ μια και μια μεγάλη παρέα ξεκίνησε για τουρνουά σε γκόλφ.

Ο καιρός ήταν υπέροχος, ο ήλιος μελιστάλαχτος κι εγώ με τη φιλενάδα μου τη Μαίρη κάναμε βόλτες και διαβάζαμε. Απίστευτη ηρεμία, πρασινάδα να σου κατεβάζει την αδρεναλίνη και ωραία παρέα.

Τα βράδυα ψήναμε μπάρμπεκιου και τρώγαμε παγωτό. Βεβαίως, η παρέα, που ήταν αμιγώς ελληνική, με έπιασε στα πολιτικά περί Ελλάδος κι εγώ ένιωθα ως εκπρόσωπος τύπου της ελληνικής κυβέρνησης.

Ενα τους έλεγα και το επαναλάμβανα μετά πάθους: Δείτε πού κάνει δηλώσεις ο Σόιμπλε και η Μέρκελ, στο γερμανικό κοινοβούλιο που είναι νεοκλασικό με ελληνικούς κίονες. Η αρχιτεκτονική τους εκδικείται!

Τώρα πίσω στο Μόντρεαλ που είναι ονειρεμένο το καλοκαίρι.

Γράψιμο, περπατημα και άραγμα στην πισίνα της Ελέιν.

Καλό μας καλοκαίρι!

Τζουστινάκι

Ο δρ Ανδρέας Γιαννάκης μετα Νίκ Τσατσούλη στην ταινία "Οι χαμένοι γλόλφερς"

Με τον Νίκ Τσάτς μπροστά από το μπάρμπεκιου

Η σίστερ Μαίρη ποζάρει στο φακό

Ο κάτοχος του μπάμπεκιου Νίκ Κοντογιάννης με τη σύζυγό του Ελέν και το Τζουστινάκι με Νίκ Τσατς

Η Μάριον Γιαννάκης ανάμεσα στους δύο Νίκους

Ο Ανδρέας Γιαννάκης απειλούσε πως θα εφερνε το τρόπαιο της νίκης

Χαλαρά με Γιώργο Κοκολάκη, Τζέρυ Αναλυτή, Πόλ Καματερό και Μαίρη Τσατσούλη

Η Μαίρη και ο Νίκος χαμογελούσαν ανυποψίαστοι μπροστά στον νικητή της επόμενης μέρας που θα ήταν ο Πόλ Καματερός. Τους κατετρόπωσε όλους!

Η Μέλπα Καματερός έδινε μάχη για τα ελληνικά θέματα!

Να κάνουμε έναν Ελληνα ακόμη!

Αύριο είναι η γιορτή της μάννας κι εγώ έχω αποσυρθεί από αυτή τη γιορτή ως κόρη, καθώς η μητέρα μου ταξίδεψε για τη γειτονιά του ουρανού, αναπαυόμενη πλάι στην κόρη της. Ετσι έπαψα να της παραγέλλω την ανθοδέσμη της γιορτής της στη μακρινή Λευκάδα.

Φέτος όμως γιορτάζω το γεγονός πως είμαι Ελληνίδα μάννα καθώς βλέπω το γιό μου  να έχει αντρωθεί σε ένα υπέροχο Ελληνα και να υπερασπίζεται την Ελλάδα του με τον πιό εύστοχο τρόπο.

Οι φίλοι του τον ειρωνεύτηκαν για το χάος της Ελλάδας μετά τις εκλογές , αποκάλεσαν τεμπέληδες τους Ελληνες, διαφθαρμένη την εξουσία . Ο Αλέξανδρος επί δύο χρόνια εισπράττει τις κάθε είδους προσβολές για το Γένος του και δεν μιλάει. Συγκεντρώνει τις δυνάμεις του όχι για να αμυνθεί αλλά για να επιτεθεί.

Ετσι προχθές ήρθε ξαναμμένος και μου εξιστόρησε πώς απάντησε στην παρέα του μετά από τις επαναλμβανόμενες προσβολές :  « Οι Ελληνες δουλεύουν περισσότερες ώρες από  τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης, οι Ελληνες είναι περήφανοι για την καταγωγή τους, μοιράζουν το πνεύμα και την ιστορία τους σε όλο το δυτικό κόσμο. Αποτελούν το δομικό θεμέλιο του δυτικού πολιτισμού.

Δείτε τους εδώ γύρω σας στον Καναδά, πόσο έχουν πετύχει στη ζωή τους επαγγλεματικά , οικονομικά, οικογενειακά , πόσους επιστήμονες  έχουν αναθρέψει , πόσους σπουδαίους ανθρώπους για την κοινωνία του Καναδά έχουν παράγει ...

Ναι, η ηγεσία της Ελλάδας έκανε ολέθρια σφάλματα, αλλά κι εδώ βλέπω διαχυτη τη διαφθορά. Ο πρωθυπουργός του Καναδά Μπράιαν Μαλρούνι πήρε μετρητά σε φακελάκι την προμήθεια για την αγορά των αεροπλάνων, η κυβέρνηση του Κεμπέκ δονείται από τα σκάνδαλα της ανάθεσης των δημοσίων έργων με τις τεράστιες μίζες...

Οι Ελληνες στη μακραίωνη ιστορία τους έχουν ευεργετήσει όλη την Ευρώπη, πρωτοαποίκησαν την Ιταλία φέρνοντας τον κλασικό πολιτισμό τους, εκπολίτισαν την Ασία με την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, διατήρησαν τα ελληνικά και λατινικά γράμματα τον καιρό του Βυζαντίου, αποτίναξαν τον οθωμανικό ζυγό πρώτοι στην Ευρώπη ξηλώνοντας τους Τουρκους από τα Βαλκάνια, καθυστέρησαν τους Γερμανούς στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Δε μπορείτε να ισοπεδώνετε έτσι το λαό μου, επειδή η συγκυρία τον έχει αφοπλίσει, επειδή άλλοι αποφασίζουν για τους Ελληνες».

Δεν πίστευα στη δεινότητα του λόγου του, στα επιχειρήματα του, στην απαρίθμηση όλων αυτών των στοιχείων που μάζευε από παιδί  μέσα από τα μαθήματα των ελληνικών, τη δική μας αφήγηση, την περιπλάνησή του στην Ελλάδα των καλοκαιριών.

Αύριο λοιπόν γιορτάζω γιατί είμαι  Ελληνίδα μάννα, καθώς  είχα θέσει στόχο όταν γέννησα το γιό μου ξένη εδώ στην ξένη: «Να κάνουμε έναν Ελληνα ακόμη», όπως έλεγε το τραγούδι του Θάνου Μικρούτσικου που κυκλοφόρησε εκείνη τη χρονιά του 1990 στο δίσκο «Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια».

Μνημονιακά, αντιμνημονιακά και άλλα τινά...

Απο τη στήλη μου Ιδιοχείρως στον Εθνικό Κήρυκα της Νέας Υόρκης

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Το διαβάζω καθημερινά και δεν πιστεύω στα λεγόμενα, πως δηλαδή αυτές οι εκλογές παίζονται ανάμεσα σε μνημονιακά και αντιμνημονιακά κόμματα. Τουτέστιν ανάμεσα στα κόμματα που ψήφισαν το μνημόνιο και σε εκείνα που δεν το ψήφισαν.

Δηλαδή ποιό ακριβώς είναι το δίλημμα και ποιές είναι οι προτάσεις των αντιμνημονιακών κομμάτων, γιατί προσωπικά δεν βλέπω προτάσεις, παρά μόνο άρνηση και ουτοπιστικές κουβέντες του αέρα..

 Τα δύο κόμματα που συγκυβέρνησαν τους τελευταίους μήνες υπό τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο ψηφίζοντας το τελευταίο επώδυνο μνημόνιο είναι ουσιαστικά εκείνα που ανέλαβαν την ευθύνη της παραμονής της χώρας στο ευρώ με όλες τις θυσίες που συνεπάγεται αυτό. Επομένως, με το κούρεμα και τις περικοπές εγγυήθηκαν έναντι της Ευρώπης και έναντι του ελληνικού λαού ότι η χώρα δεν θα παλινδρομήσει στη δραχμή αλλά θα παραμείνει στην ευρωζώνη διεκδικώντας το ρόλοπου της αναλογεί.

Οσο για τα αντιμνημονιακά κόμματα τί ακριβώς επαγγέλλονται -γιατί δεν έχω καταλάβει- ότι θα βγάλουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη χαρίζοντας άπλετα δραχμές στον κοσμάκη; Και ανατρέποντας τις ισορροπίες με το να φέρουν τη χώρα στο σημείο μηδέν;

Σίγουρα από τις δύο επιλογές, η πρώτη είναι ρεαλιστική, καθώς οι Ελληνες έχουν αποδεχτεί το κόστος της παραμονής στην ευρωζώνη. Ηδη το έχουν υποστεί και απομένει ο υπόλοιπος δρόμος για να επανέλθει η χώρα σε ρυθμούς εξυγείανσης και ανάπτυξης της οικονομίας της.

Ωστόσο, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν τεράστιο ποσοστό αναποφάσιστων ψηφοφόρων, όλα παίζονται στην κάλπη την ύστατη στιγμή.  Αν όμως, τελικά ο λαός αποφασίσει την Κυριακή να  ψηφίσει τα κόμματα που υπέγραψαν το μνημόνιο, τότε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ θα έχουν τεράστια ευθύνη απέναντι σ΄αυτή την ετυμηγορία.

Εάν η Νέα Δημοκρατία, που φαίνεται να προηγείται στις δημοσκοπήσεις , δεν καταφέρει να συγκεντρώσει αυτοδυναμία (το πιό πιθανό σενάριο), τότε χωρίς δραματικούς εκβιασμούς θα πρέπει να στραφεί προς το ΠΑΣΟΚ για να συγκυβερνήσει μαζί του (αν τελικά τα δυό κόμματα συγκεντρώσουν το απαραίτητο ποσοστό)  . Τότε από κοινού θα κληθούν να εφαρμόσουν τις πιό ευαίσθητες και δύσκολες αποφάσεις για την οικονομία και τον κοινωνικό ιστό της χώρας.

Σε περίπτωση λοιπόν μιας τέτοιας συγκυβέρνησης (που θα έχει προκύψει με δημοκρατικές διαδικασίες από εκλογές και όχι με συναίνεση προ αδιεξόδου όπως αυτή της κυβέρνησης του Παπαδήμου)  θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει  επικρέμεται η ρομφαία πάνω από τα κεφάλια της πολύπαθης μεσαίας τάξης. Θα πρέπει να τεθεί φρένο και όριο στην φορολόγηση των μισθωτών. Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο να ζεί με τη δαμόκλεια σπάθη πάνω απο το εργασιακό καθεστώς και το οικονομικό του μέλλον.

Ολες αυτές οι απειλές και τα μέτρα λιτότητας σκοτώνουν κάθε προσπάθεια να τελειώσει η ύφεση και να ξανακινηθεί η πολύπαθη οικονομία της χώρας

Μια πιθανή «μνημονιακή» κυβέρνηση συνεργασίας θα πρέπει:

1.   Να φροντίσει άμεσα να περάσει στην ανακεφαλαίωση των τραπεζών με έντιμους οικονομικούς όρους και όχι με ρουσφετολογική πυξίδα.

2.   Να προχωρήσει στην επανέναρξη των δημόσιων έργων προκειμένου να ανοίξουν θέσεις εργασίας και να τονωθεί η αγορά

3.   Να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες, περικόπτοντας άμεσα και χωρίς φοβικά σύνδρομα τις δαπάνες των υπουργείων και των πολιτικών προσώπων, τις παράλογες δαπάνες του βουλευτικού σώματος, που ενοχλούν και προκαλούν το λαό.

4.   Να προχωρήσει στην πάταξη της φοροδιαφυγής των μεγάλων τάξεων όχι με θεατρικές κινήσεις τύπου συλλήψεων επωνύμων για τις εντυπώσεις και μόνο αλλά με μεθοδικότητα και αξιόπιστο φορολογικό σύστημα

5.   Να περικόψει τους έμμεσους φόρους που επιβραδύνουν την κίνηση της αγοράς και ενισχύουν περισσότερο τη φοροδιαφυγή

6.   Να προχωρήσει σε νομοθετική υποδομή, που θα διευκολύνει τις ξένες επενδύσεις στη χώρα μας

7.   Να δημιουργήσει σταθερό φορολογικό σύστημα, που δεν θα αυξομοιώνεται κάθε φορά που θα υπάρχει έλλειμμα, προκειμένου οι επενδυτές να γνωρίζουν το φορολογικό τοπίο.

Αυτό θα είναι το χρέος μιας κυβέρνησης συνεργασίας την επόμενη μέρα, αν ο λαός αποφασίσει να μην τιμωρήσει τελικά τα «μνημονιακά» κόμματα της εξουσίας προσφέροντάς τους την έσχατη ευκαιρία για επανόρθωση των μεταπολιτευτικών λαθών τους!