Γάμος και Βάφτιση στον εμβληματικό Άγιο Νικόλαο στο Σημέιο Μηδέν!
Έρχεται εκείνη στιγμή στη
ζωή σου που νιώθεις ότι όσα έχεις φυτέψει στο παιδί σου έγιναν καρποί που τους
απολαμβάνει ο ίδιος και το περιβάλλον του. Και γίνεσαι περήφανος γονιός που δεν
λησμόνησε τις αξίες της Χριστιανικής και Ελληνικής ανατροφής του.
Έτσι , λοιπόν, ο
Αλέξανδρος και η αγαπημένη του Λέξια που είχαν παντρευτεί με πολιτικό γάμο το
2021, αποφάσισαν να δεθούν για πάντα με τον Ορθόδοξο γάμο, ο οποίος τελέσθηκε
στον εμβληματικό ναό του Αγίου Νικολάου στο Σημέιο Μηδέν.
Ήταν μια λαμπρή μέρα κι ο
ήλιος φώτιζε τη Νέα Υόρκη κάνοντάς την γιορτινή και παράφορη. Ο ναός αντανακλούσε
φώς στο μαρμαρένιο του περίβλημα, που αποτελεί το σύμβολο της ενότητας των
θρησκειών του κόσμου.
Μέσα είχε στηθεί το
τραπέζι για να δεχθεί τα στέφανα των μελλονύμφων. Στο τραπέζι κυριαρχούσε το
ολόχρυσο Ευαγγέλιο που είχε δωρίσει ο Πατριάρχης της Ορθοδοξίας Παναγιότατος
Βαρθολομαίος, τιμή ιδιαίτερη για την ιερατική μας καταγωγή.
Η Λέξια φόρεσε ένα λευκό
κοστούμι της Μητέρας της , Μάγδας Βαντεβούλη που την καμάρωνε από τους ουρανούς
μαζί με τον εκλιπόντα πατέρα της, Παύλο Βαντεβούλη. Ο Αλέξανδρος ήταν σοβαρός
μέσα στο μαύρο κομψό κοστούμι του. Μπήκαν στην εκκλησία χέρι χέρι κοιτάζοντας ο
ένας τον άλλον στα μάτια.
Από πίσω ακολουθούσαν ο
μικρός τους γιός μέσα στο καροτσάκι του φέροντας τα στέφανα και η μικρή
παράνυφη Ευρυδίκη Γιώτη. Η παιδική φίλη της Λέξιας Βάσω Μπούμπα με τον σύζυγό
της Βασίλη Γιώτη ήρθαν απο την Ελλάδα για να τιμήσουν την υπόσχεση της
κουμπαριάς που έδωσαν η Λέξια και η Βάσω όταν έπαιζαν μικρές κι ανυποψίαστες
στα καλντερίμια του Μετσόβου τα άφοβα καλοκαίρια της νεότητας. Δίπλα τους ο
Αναστάσιος παιδικός φίλος του Αλέξανδρου και τιμητικός κουμπάρος ήρθε από την
Ευρώπη να γίνει μάρτυρας του ιερού μυστηρίου.
Η ατμόσφαιρα ήταν
κατανυκτική. Ο πρωτοπρεσβύτερος π. Ανδρέας Βυθούλκας μας οδήγησε στην
μυστηριακή ατμόσφαιρα του γάμου και ο καλλικέλαδος ψάλτης του ναού Δημήτρης
Κατσικλής έδεσε με την φωνή του τα λόγια της γαμήλιας ακολουθίας ώσπου
ακούστηκε το «Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν,
δόξῃ καὶ τιμῇ στεφάνωσον αὐτούς.»
Η συγκίνηση μας συνεπήρε εμάς τους ελάχιστους που βρεθήκαμε στην εκκλησία
γι αυτή την υπέροχη τελετή που ψάλθηκε ολάκερη στα ελληνικά ακολουθώντας την
παράδοση της Ελληνορθόδοξης πίστης μας. Ο μικρός Θεόδωρος συνόδευε τις
ψαλμωδίες με τα παιδικά τιτιβίσματά του. Ήταν ένας μικρός χαρούμενος γιός!
Παρόντες τα αδέλφια της , ο Χρήστος με τη σύζυγό του Βανέσσα, ο Θεόδωρος, η
οικογένεια των κουμπάρων και λίγοι φίλοι. Μα από ψηλά δέσποζε η παρουσία των
γονιών της Λέξιας που αγαλλιαζόνταν βλέποντας τα παιδιά τους να σμίγουν στο
όνομα της Ορθοδόξου παράδοσης εκεί στο πιό ιστορικό σημείο της αμερικάνικης
μεγαλούπολης.
Ακολούθησε ένα υπέροχο γεύμα στη στολισμένη αίθουσα του γαλλικού
εστιατορίου La Mercerie στο Σόχο, όπου ήπιαμε σαμπάνια στην υγειά
των νεονύμφων αναπέμποντας σκέψεις νοσταλγίας για τους γονείς της Λέξιας που
ήταν παρόντες εν τη απουσία τους!
Την Κυριακή έγινε η βάφτιση του μικρού Θεόδωρου με ένα πλήθος συγγενών και
φίλων που ήρθαν από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου για να βρεθούν στο
χαρμόσυνο γεγονός της Χριστιανικής του εμβάπτισης στην Ορθόδοξη θρησκεία μας.
Απετάχθησαν τον Σατανά στον πρόναο οι νονοί του, Αναστασία Ραδέος και
Θεόδωρος Βλάχος και πήραν την ευθύνη να μυήσουν τον Θεόδωρο στην
Χριστιανική πίστη γνωρίζοντας το βάρος της συγκυρίας. Ο μικρός έβλεπε το πλήθος
του κόσμου (δεν του αρέσουν οι ξένοι ) και ένιωθε άβολα. Ωστόσο, σαν κάτι απο
ψηλά να τον γαλήνευε κι έτσι μέχρι την βάφτιση μέσα στο αγιασμένο νερό , ήταν
σχεδόν ήρεμος.
«Χρίεται ὁ δοῦλος ο δούλος
τοῦ Θεοῦ Θεόδωρος, ἔλαιον ἀγαλλιάσεως, εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ,
καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.»
Καὶ σφραγίζων αὐτοῦ (αὐτῆς)
τὸ στῆθος καὶ τὰ μετάφρενα, λέγει· Εἰς μὲν τὸ στῆθος· Εἰς ἴασιν ψυχῆς καὶ
σώματος. Εἰς δὲ τὰς ἀκοάς· Εἰς ἀκοὴν πίστεως. Εἰς τοὺς πόδας· Τοῦ
πορεύεσθαι τὰ διαβήματά σου. Εἰς τὰς χεῖρας· Αἱ χεῖρές σου ἐποίησάν με,
καὶ ἔπλασάν με.
Έκλαψε λίγο την ώρα που ο π. Ανδρέας
τον βύθισε στην κολυμβήθρα τρείς φορές λέγοντας: «Βαπτίζεται ο δούλος του
Θεού Θεόδωρος εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ».
Τότε η φωνή του σκεπάστηκε από τα
κλάματα του μικρού μας. Ωστόσο, σύντομα παρηγορήθηκε και ξεπέρασε τους φόβους
του αφημένος στην αγκαλιά της νονάς του.
Το μυστήριο κυρίως στα ελληνικά από τον πατέρα Ανδρέα και στα αγγλικά από
το father Samuel τη συνοδεία
του πρωτοψάλτη μας Δημήτριου ήταν συγκλονιστικό . Αφησε στις καρδιές μας μια
πρωτόγνωρη δύναμη κι ελπίδα για την αθωότητα που παραδόθηκε στην Χριστιανική
πίστη μέσα στο φώς της εκκλησίας μας. Πεφωτισμένος να είναι στη ζωή του ο
Θεόδωρός μας, δώρο αληθινό από τον Θεό !
Μετά ήρθε το πάρτυ της βάφτισης του Θεόδωρου στην κορυφή ενός ουρανοξύστη
που από τα τζαμια του εισχωρούσε ολάκερη η μητρόπολη που λέγεται Νέα Υόρκη. Στα
πόδια μας απλωνόταν το ποτάμι και ο ήλιος που βουλιαζε ροδόχρωμος πίσω από τα
ψηλα κτίρια.
Τα ποτά και τα κοκτέιλς έδιναν και έπαιρναν ανάμεσα στις ευχές των
καλεσμένων που είχαν συρρεύσει από παντού: από Σικάγο, Ουάσιγκτον, Λονδίνο,
Μόντρεαλ και από Ελλάδα. Το κέφι άρχισε να ανάβει όταν η ορχήστρα του Σπύρου
Εξάρα άρχισε να παίζει ελληνικά τραγούδια. Η παρέα από το Μόντρεαλ άρχισε τους
χορούς με αρχηγό τον κουμπάρο μας Κώστα Μυλωνόπουλο ενώ η Μάργκο Κατσιματίδη
μπήκε στο χορό με την είσοδό της στο χώρο της μεγάλης γιορτής.
Το κέφι έγινε μεταδοτικό και άρχισαν να χορεύουν όλοι ο ένας με τον άλλον
με αποκορύφωμα το ζεμπέικικο του νονού Θοδωρή ο οποίος έδωσε τα ρέστα του.
Ακολούθησε το δείπνο στη μεγάλη αίθουσα από όπου φαινόνταν όλα τα
εμβληματικά κτίρια της πόλης. Η Λέξια είχε φροντίσει τον στολισμό των τραπεζιών
με υπέροχα λουλούδια του φθινοπώρου. Στα τραπέζια περίμενε τον κάθε καλεσμένο η
φωτογραφία των λατρεμένων γονιών της Λέξιας στη δεκαετία των 40 τους και ήταν
ωσεί παρόντες, σα να μην έφυγαν ποτέ η Μάγδα και ο Παύλος μας.
Το τραπέζι άρχισε με προσευχή που τέλεσε ο π. Ανδρέας και ακολούθησαν οι
μουσικές του ντιτζέι ξεσηκώνοντας τους καλεσμένους σε ξέφρενο χορό. Πρώτος
χόρεψε ο μικρός Θεόδωρος με τους γονείς του και τους νονούς του. Κι ακολούθησαν
όλοι σκορπίζοντας ένα απίστευτο ελληνικό κέφι.
Οι ομιλίες του Αλέξανδρου και της Λέξιας ήταν συγκινητικές
συμπεριλαμβάνοντας τους απόντες και παρόντες γονείς με λόγια αγάπης. Η νονά
Αναστασία επίσης ήταν γλυκειά στο λόγο της.
Οι καλεσμένοι μας ήταν η αγαπημένη οικογένεια της Λέξιας από το Σικάγο, οι
θείες και θείοι της με τα πρωτοεξάδελφα και τα παιδιά τους. Ήρθε και η υπέροχη
παρέα μας από το Μόντρεαλ, κουμπάροι μας και φίλοι. Μα περισσότερο συγκινητική
ήταν η παρουσία των συμμαθητών του Αλέξανδρου από το γαλλικό σχολείο Stanislas που ήρθαν σύσσωμοι να τιμήσουν τον
αγαπημένο τους φίλο από τις μέρες της αθωότητας.
Θα ξεχωρίσω την παιδική φίλη της μαμάς μου, τη Μαρία Καφαράκη που ήρθε στα
95 της χρόνια από την Ουάσιγκτον μαζί με τον γιό της Φίλιππο και τη νύφη της
Κάθυ να εκπροσωπήσει τη γενιά των προγιαγιάδων.
Όλοι οι καλεσμένοι μας ήταν ξεχωρισυοί, ιδιαίτεροι, υπέροχοι κι έφτιαξαν
μια ατμόσφαιρα γιορταστική για το νεοφώτιστο και για όλους εμάς. Η Σκεύη
Χατζηεμμανουήλ , σύντροφος του νονού Θοδωρή Βλάχου ήταν η ψυχή της
χορευτικής διάθεσης, ενώ ο Πάνος Βλάχος χόρεψε ένα μνημειώδες ζεμπέικικο.
Μαζί μας ήταν ο πρωτοπρεσβύτερος π. Ανδρέας Βυθούλκας και ο αντιπρόεδρος
του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου Τζόν Κατσιματίδης, ο πρόεδρος της Ηγεσίας των
100 Τζίμ Λογοθέτης και οι Άρχοντες του
Πατριαρχείου Φίλιππος Καφαράκης και Ανέστης Καραγιαννίδης. Η εκπροσώπηση της
Εκκλησίας της Αμερικής και του Καναδά περίποίησε μεγίστη τιμή στην ιερατική μας
οικογένεια.
Να μας ζήσει ο νεοφώτιστος Θεόδωρος Αργύρης, να γίνει σοφός, ευλογημένος,
ελεύθερος στο πνεύμα και προπάντων άμεμπτος Χριστιανός ακολουθώντας την μακρά
παράδοση της οικογένειάς μας!
Η γιαγιά
Ιουστίνη
