Ευτυχία είναι η φίλη μου απο τη Λευκάδα με το πλατύ αγαπητικό χαμόγελο, που μετανάστευσε στην Ελβετία προσφέροντας έργο στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Ευτυχία είναι τα ελένια μάτια του Αλέξανδρου που αστραποβολούν όταν βάζει γκόλ με την ομάδα του σχολείου του.
Ευτυχία είναι το πρώτο κατάλευκο χιόνι του χειμώνα στην πόλη μου.
Ευτυχία είναι τα χρυσοκόκκινα φύλλα του φθινοπώρου στο Μόντρεαλ, που τα μαζεύουμε και τα αποξηραίνουμε σε σελίδες ιλουστρατσιόν βιβλίου με φωτογραφίες απο την Ελλάδα.
Ευτυχία είναι να ακούω τις μουσικές του Λιμπρόφιλου, να διαβάζω τα κείμενα της Αλεφ, να γελάω με τις νοστιμιές της Δεσποινούλας, να βλέπω τις φωτογραφίες του Κυκλάμινου που ταξιδεύει τα βιβλία σε ακροθαλασσιές και βουνοπλαγιές με χιόνια, να διαβάζω τον Ρίτσο της Εαρινής
Ευτυχία είναι να βγαίνω απο μια ταινία γεμάτη συναισθήματα, εικόνες και σκέψεις
Ευτυχία είναι να βλέπω μια πολύχρωμη πεταλούδα να πετά γύρω απο το κεφάλι μου και να μου γνέφει πως με αγαπά
Ευτυχία είναι να μαγειρεύω αρνάκι στο φούρνο και να το ξεκοκκαλίζουν τα αγόρια μέχρι τελευταίας μπουκιάς
Ευτυχία είναι να πατάω στα χώματα της ηλιόλουστης πατρίδας μου
Ευτυχία είναι να περπατάω στον Αη Γιάννη της Λευκάδας φθινόπωρο και να με παίρνει το θαλασσινό αεράκι
Ευτυχία είναι να θυμάμαι τις πιό όμορφες στιγμές μας με την Κωνσταντίνα
Ευτυχία είναι να χορεύω στο Gato της Αβάνας ένα μπολερό προς τιμήν του Λιμπρόφιλου
Ευτυχία είναι να διαβάζω ένα βιβλίο χωρίς συγγραφική διαστροφή και να το απολαμβάνω μέχρι την τελευταία λέξη
Ευτυχία είναι να κοιτάζω στα μάτια τα Ελληνόπουλα του Μόντρεαλ και να βλέπω τη συνέχεια της υπέροχης φυλής μου
Ευτυχία είναι ν’ αράζω στο σπά και να απολαμβάνω χρώματα , αρώματα και μασάζ απο χέρια θεϊκά
Ευτυχία είναι να με φωτογραφίζει ο Τρύφων Σαμαράς και να με βγάζει θεά
Ευτυχία είναι κάθε μικρό πράγμα, κάθε στιγμή, κάθε συμβάν που ακυρώνει τις ενστάσεις μου και με απελευθερώνει έστω και για ένα μόνο κλάσμα λεπτού μέσα στην αιωνιότητα!
Ιουστίνη
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι του Τρύφωνα Σαμαρά
Τι λες βρε Ιουστίνη, είσαι σίγουρη πώς δεν ξέχασες τίποτα;
ReplyDeleteΈλα τώρα, δεν σε βγάζει θεά ο Τρύφωνας, είσαι θεά.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΔιαβάζοντας κειμενά σας ο συνειρμός με έφερε κοντά στον Ι. Κονδυλάκη,δεν εννοώ το ύφος του ή το περιχόμενό του.Απλά ο Ι. Κ. ήταν εξ΄ίσου καλός δημοσιογράφος και λογοτέχνης.Είχε όμως μιά πικρία στη ζωή του,δεν κατάφερε να ασχοληθεί αποκλειστικά,για λόγους βιοποριστικούς,με τη λογοτεχνία.
ReplyDeleteΕλπίζω και εύχομαι να σας "απορροφήση" εξ΄ολοκλήρου η λογοτεχνία.Το αξίζετε.
Με εκτίμηση
Καλέ Ιουστίνη κούκλα είσαι, ειδικά αυτή η τελευταία φωτογραφία σου με το μπλέ μου θυμίζει την Εφη Μελά με εκείνα τα εμπριμέ που σχεδίαζε ο άντρας της..Σε χαιρετώ και καλό σ/κ
ReplyDeleteΑγαπημένε Μπάμπη,
ReplyDeleteΟ Τρύφων Σαμαράς είναι ο περίφημος κομμωτής της Αθήνας με τα απίστευτα κουρέματα και χτενίσματα. Εχει τάλαντο και στη φωτογραφία ο καλός μου . Γι αυτό κάθε δύο χρόνια μου κάνει μια φωτογράφιση εν Αθήναιας πάντα.
Φιλιά καλημέρας
Ιουστίνη
A!κύριε Καρακούλη,
ReplyDeleteΜε τιμά που με συγκρίνετε με τον Ι. Κονδυλάκη. Εγώ πάλι δεν μπορώ να είμαι μόνο λογοτέχνις καθώς η δημοσιογραφική πλευρά μου είναι πολύ έντονη και πολιτικότατη. Αυτή η φύση μου με γοητεύει εξίσου με τη λογοτεχνική.
Σας ευχαριστώ που με επισκεφθήκατε
Αγαπημένη Πηνελόπη,
ReplyDeleteΔέχομαι το κομπλιμάν με τεράστιο χαμόγελο καθώς προέρχεται απο καλλονή, όπως ΄βλέπω στην φωτογραφία.
Λοιπόν, το φορεματάκι -σωστά το εντόπισες- είναι έμπενυσης εποχής 60-70 καθότι σχεδιασμένο απο τον Pucci. Μακάρι να ήμουν η Εφη Μελά, δηλαδή νούμερο ανορεξικό 0. Αλλά ταχω τα κιλάκια μου.
Φιλιά Σαββατοκύριακου
A! εσυ γραφεις για τις ευτυχιες σου κι εμεις κολλαμε στις φωτογραφιες. Εκπληκτικες! Λοιπον θελω προσωπικο φωτογραφο δεν ειναι δυνατον! Αλλοιως θα φαω τα λυσσακα μου!! Χαααα κοιτα τωρα που θα πας στο κλινον Αστυ να πας να σου κανει ενα απντεητ και να μας το φερεις.
ReplyDeleteΟ Τρυφων Σαμαρας ειναι οντως εκπληκτικος ειχα διαβασει ενα εκτενεστατο αρθρο σε καποιο ελληνικο περιοδικο νομιζω το Status.
Αχ καλα λεει η Πηνελοπη σαν την ιερεια του Γιαννη Γαλατη με τα μπλε!
Πολυ ομορφες οι ευτυχιες σου αλλα το πιο ωραιο ειναι οτι καθρεφτιζονται στα ματια σου. Και ναναι παντα ετσι!
Φιλακια πολλα!!!!!
Παω να παρω τηλεφωνο την Αννυ Λεμποβιτς..δεν ειναι δυνατον λεμε!!
:)))))))))))))))))))))
Καλα λεει ο κυριος Μαπαμπης πιο πανω. Αν δεν εχεις τη γοητεια οι φακοι απο μονοι τους δε κανουν θαυματα...
ReplyDeleteΤσαο μπελλα!
φτου..ενα ενα μουρχονται. Η γαλαζια πασμινα σουπερ νταρλινγκ!
ReplyDeleteΔεσποινάριον λατρεμένο, αγαπημένο,
ReplyDeleteΕυχαριστώ για τις υπέροχες ατάκες σου, για τα κομπλιμάν . Κι αυτά είναι σπουδαία όταν προέρχονται απο καλλονή, όπως προείπα και στην Πηνελόπη της Τριάδας.
Λοιπόν, ψηφείστε Emilio Pucci σε παπούτσι και φορεματάκια αυτή την άνοιξη. Είναι ο οίκος της προτίμησής μου γιατί με κάνει να νιώθω αιώνια νέα!
Τώρα , όσο για τις πασμίνες έχω μια τρελλή αδυναμία, την οποία τρέφω με αγορές απο το Κόμο, όπου κατασκευάζονται οι ωραιότερες του κ΄σομου. Τύφλα νάχει το Θιβέτ!
Φουλάρια, πασμίνες, τσάντες, παπούτσια, γάντια και ζώνες είναι τα απόλυτα, αδιαπραγμάτευτα φετίχ της ματαιοδοξίας μου!
Φιλιά Σαββατοκύριακου
Κορίτσια μια που μιλάμε για φωτογράφους το ερχόμενο σ/κ πάω να δώ μία αποκλειστική έκθεση της Leibowitz και Testino στο National Portrait Gallery London θα σας πω λεπτομέρειες...Φιλιά
ReplyDeleteΑ! Σε ζηλεύουμε το Δεσποινάριον κι εγώ.Το Δεσποινάριον έχει προσλάβει την Ανν για την επίσημη φωτογράφιση του πορτρέτου της. Εγώ πάλι έχω αφεθεί στα μαγικά χέρια και μάτια του φίλου μου του Τρύφωνα και δεν έχω κακοπέσει.
ReplyDeleteΠάντως, θα περιμένουμε εξελίξεις εμείς οι στερημένες, που θα απολαύσουμε Ανν και Μάριο μόνο μέσα απο τη Vogue και το Vanity Fair.Εχοει αφιέρωμα στο Μάριο.
Πώς σμίξαμε εμείς της Τριάδας έτσι με τα ίδια γούστα ,λέμε;
Περιμένουμε εναγωνίως!
Εγώ προς το παρόν εχω αφεθεί στα χέρακια των μικρών Αλβιόνων μου που με το ζόρι συντονίζουν όλες τις κινήσεις τους και στις φωτογραφίες, μια είμαι ακέφαλη μία ένα μάτι...κλπ. Αλλά για μένα είναι οι καλύτερες! οι πιο ευτυχισμένες στιγμές αν θέλεις να το πω έτσι για να πάει και με το post.....Σας φιλώ
ReplyDeleteΘα πρεπει ναναι πολυ ενδιαφερουσα εκθεση. Η Αννυ δυστυχως εφυγε γρηγορα αλλα προλαβε κι εφιαξε μοναδικα πορτραιτα. Λοιπον εγω νομιζω οτι ειμαστε αρκετα διαφορετικες αλλα αυτο ειναι που λειτουργει καλα σε παρεες. Το συμπληρωματικο. Φιλακια παω να στρωσω το μουσακα του ευτυχισμενου Σαββατου!
ReplyDelete"Ευτυχία είναι η φίλη μου απο τη Λευκάδα με το πλατύ αγαπητικό χαμόγελο, που μετανάστευσε στην Ελβετία προσφέροντας έργο στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας."
ReplyDeleteη συγκεκριμένη Ευτυχία είναι πράγματι, ευτυχία :-) Να'ναι καλά, να μας στολίζει με το χαμόγελο της
Πηνελόπη μου,
ReplyDeleteΠοιά μεγαλύτερη ευτυχία απο τα παιδιά να φωτογραφίζουν τις ευτυχισμένες στιγμές με τα μιρκά αδέξια χεράκια τους! Κι εγώ έχω δεκάδες φωτο του Αλεξ, που μια εποχή την είχε δεί φωτογράφος φωτοχάλια, με έβγαλε με δυό κεφάλια.
Αυτή είναι η ευτυχία, να μπορείς να αναγνωρίζεις τις στιγμές και τις δόσεις όποτε μπορείς.
Αχ! Δεσποινάκι Δεσποινιώ!,
ReplyDeleteΤα φτιάχνεις τα μπελαλίδικα φαγητά σου βλέπω. Ασυγκράτητη ορμάς στην μπεσαμέλ με τις χιλιάδες θερμίδες.
Εμείς λέμε απόψε να πάμε έξω αλά γαλλικά στο βουνό. Μόλις επιστρέψαμε απο τη λίμνη μας , όπου γινόταν πανηγύρι στην παγωμένη της επιφάνεια. Ολοι οι επίδοξοι ψαράδες του χωριού είχαν τρυπήσει τον πάγο και προσπαθούσαν να ψαρέψουν τα καημένα λιμνόψαρα.
Εμείς περπατήσαμε αμέριμνα και όπως πάντα ήπιαμε τους apres ski καφέδες μας.
Καλή επιτυχία στο τραπέζι απόψε.
Ανδρέα Τριανταφυλλίδη,
ReplyDeleteΚαλώς ορίσατε στο μπλόγκ μου. Ναί, η Ευτυχία είναι ένα ζωντανό χαμόγελο, μια υπέροχη νέα γυναίκα, σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη. Την αγαπώ παιδιόθεν και τώρα στην ωριμότητα την λατρεύω.
Νάναι καλά να μας σκορπίζει τα χαμόγελά της , αυτά τα αστραφτερά της Kolynos!
Πω, πω το κορίτσι μου! Φτου, φτου, και πάλι φτού! Σκόρδα το κορίτσι μου!
ReplyDeleteΕυτυχία είναι να βλέπω το Ιουστινάκι μου ευτυχισμένο!
Ο Φλεβάρης ήρθε. Πού είσαι, γιατί έχω χάσει επεισόδια;
Φιλιά της και πάντα ευτυχισμένη!
Φόρα και μια χάντρα θαλασσιά, να μη σε πιάνει μάτι, που λέει και το τραγούδι!
Μπαίνω και ξαναμπαίνω. Σε καμαρώνω και σου χαμογελώ. Με βλέπεις;
ReplyDeleteΑγαπημένο Κυκλαμινάκι,
ReplyDeleteΜου αρκούν τα γλυκά σου λόγια για να νιώσω ευτυχισμένη.
Ερχόμαστε οικογενειακώς- πρώτα ο Θεός- στις 21 Φλεβάρη. Είναι οι χειμερινές διακοπές του παιδιού και λέμε να τις περάσουμε στην πατρίδα.
Είχες χαμόγελα ευτυχίας με τη φωτογράφιση του Τρύφωνα; Του αξίζουν!
Σε βλέπω να χαμογελάς στις φωτογραφίες και παίρνω μεγάλη χαρά, γιατί με βλέπεις.
Φιλιά
Ο Τρύφων φωτογράφος? Δεν χρειάζεται να είσαι φωτογράφος όταν έχεις ένα τέτοιο λαμπερό μοντέλο! Στα δύσκολα θέλω να τον δω!
ReplyDeleteΚαλημέρα και καλή εβδομάδα ευτυχία!
Αγαπημένε μου Θύμιε,
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ για τα ωραία σου λόγια. Ναί, ο Τρύφων είναι ένας εκπληκτικός φωτογράφος όταν θέλει. Εχει μέσα του την καλλιτεχνική υπόσταση σε διάφορες εκφράσεις. Ηταν ο καλύτερος φίλος της Κωνσταντίνας και εξ αιτίας του αγόρασα το σπίτι στην Βασ. Κων-νου δίπλα απο το κομμωτήριό του.
Βλέπεις οι καλλιτέχνες σμίγουν!
Φιλιά απο πρωνό Μόντρεαλ με ήλιο και -15C . Οταν ο αέρας φυσσά το τραβάμε το -30C μας, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.
Μία απόλυτη ΄παγωνιά τη νιώθουμε μέχρι το κόκκαλο σήμερα!
Η ευτυχία είναι απλή και βρίσκεται μέσα μας, ανάμεσά μας, την ευτυχία συνιστούν απλά και μικρά πράγματα που ομορφαίνουν τη ζωή μας. Ακόμα κι αυτό: να βλέπω τις φωτογραφίες σου, να χαμογελάς, Ιουστίνη μου!!!
ReplyDeleteΑγαπημένε γενναιόδωρε Στράτο μου,
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ για την επίσκεψη και για τα υπέροχα λιτά σου σχόλια.
Νάσαι καλά να μας περιποιείσαι τα κορίτσια της γραφής.
Εδω΄τουρτουρίζουμε με απίστευτα... μπιλοζίρια. Αυτό το κρύο δεν το φαντάζεσαι.
Χαιρετίσματα απο Αλάσκα
Μια σε βλέπω σα γατούλα, μια σα γλυκό τιγράκι, τι νάζι είναι αυτό!
ReplyDeleteΑν δεν μιλούσε το μοντέλο, ότι και να κάνει ο Τρύφωνας...
Ωστόσο, μπράβο και του Τρύφωνα!
Να σε χαίρομαι κι εγώ, που έχω τέτοια όμορφη φιλενάδα, αν και μου έφτανε και η καλή σου η ψυχή!
21 είπες;
Πόσο θα μείνεις;
Γράψε μόλις πατήσεις Ελληνικόν έδαφος, γιατί εγώ θα κάνω αποτοξίνωση. (Ελπίζω!)
Φιλιά πολλά!