Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας με νέο μυθιστόρημα

Της Ιουστίνης Φραγκούλη


Τον γνώρισα στην εφημερίδα 24 Ωρες, όπου μας υποδέχθηκε ως προϊστάμενος του ειδικού τεύχους με καλωσύνη, γενναιόδωρία και μια μεγάλη αγαπητική αγκαλιά.

Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας ήταν ήδη φτασμένος δημοσιογράφος και τηλεοπτικός στάρ της κρατικής τηλεόρασης κι όμως έθεσε τον εαυτό του στη διάθεσή μας, αναγνωρίζοντας τα ιδιαίτερα ταλέντα ημών των νεαρών δημοσιογράφων.

Τον λάτρεψα εξ αρχής για την αρχοντιά του, τη γνώση του, την ανθρωπιά του και την προσήνειά του. Δούλεψα μαζί του με πραγματικό ενθουσιασμό καθώς το αφεντικό μας, ο Γιώργος Κοσκωτάς, μας έκανε να νιώσουμε πρίγκηπες στις νέες τότε εγκαταστάσεις της Γραμμής στην Παλλήνη.

Ανάμεσα στους δημοσιογραφικούς αστέρες ήταν ο Παύλος Αλέπης, η Ελλη Στάη, η Ολγα Τρέμη, ο Δημήτρης Κωνσταντάρας, η Σόνια Ζαχαράτου και άλλοι ώς ουκ έστι αριθμός. Στη δεύτερη γραμμή των ασκουμένων ήταν και η Αμάντα Μιχαλοπούλου, που δούλευε με προσήλωση στο μεταφραστικό τμήμα του ενθέτου μας.

Ετσι, οι 24 Ωρες έγιναν φυτώριο συγγραφέων θάλεγε κανείς, αν και κανείς μας δεν είχε υποπτευθεί τότε πως θα ξεφεύγαμε απο το ρεπορτάζ για να ανοιχτούμε στα πελάγη της συγγραφής. Πάντως, ο Δημήτρης πρώτος έβαλε το λίθο στη λογοτεχνική καριέρα με την υπέροχη βιογραφία του πατέρα του Λάμπρου Κωνσταντάρα. Εκτοτε ακολούθησαν κι άλλα βιβλία του, το καθένα σμιλεμένο με τον ιδιαίτερο τρόπο του Δημήτρη.

Αυτό που λάτρεψα σε τούτο τον άνθρωπο ήταν πως ποτέ δεν σκιάστηκε η λαμπερή προσωπικότητά του απο τη φήμη του γεννήτορά του. Με το ταλέντο και τη λεβεντιά του χάραξε τη δική του πετυχημένη πορεία τόσο στη δημοσιογραφία όσο και στη λογοτεχνία και στην πολιτική.Είναι απο τα ελάχιστα παραδείγματα παιδιών που ακολούθησαν το σπαρτιάτικο ρητό : Αμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες! Γιατί ο Δημήτηρης έγινε κάρρων του πατρός του.

Αυτό το καλοκαίρι ο Δημήτρης διεκδικεί τους αναγνώστες με ένα νέο του μυθιστόρημα υπο τον τίτλο Η Τελευταία Καληνύχτα απο τις εκδόσεις Καστανιώτης. Πρόκειται για μια απόπειρα του Κωνσταντάρα να αποτιμήσει τη χαμένη γενιά του Πολυτεχνείου στην οποία εν πολλοίς ανήκε ο ίδιος και η παρέα του.



ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

ΣΧΗΜΑ: 13x21,5 ΣΕΛΙΔΕΣ: 304 ΕΥΡΩ:16.00 Ι5ΒΝ: 978-960-03-4651.0



Όλοι εμείς. του '60 η γενιά, όπως και ο ήρωας της Τελευταίας Καληνύχτας. περάσαμε μέσα από γεγονότα που δεν πολυκαταλαβαίναμε, που θαρρούσαμε ότι μας δικαίωναν, που άρχισαν να μας υποψιάζουν, καθώς και μέσα από τα τανκς του Απρίλη του '67 που μας μαστίγωσαν. Επιζήσαμε. Χωρίς μεγάλες απώλειες. Και με γεμάτες μπαταρίες. Τελειώσαμε το πανεπιστήμιο δουλεύοντας από δω κι από κει, βγάζοντας χαρτζιλίκι, άλλος μεγάλο κι άλλος μικρό, δείξαμε ποιοι ήμασταν και τι θέλαμε δίχως να κρυφτούμε από κανέναν, γνωρίσαμε τις γυναίκες μας, που άλλοι τις κράτησαν κι άλλοι όχι. Το '67 «κρυφτήκαμε» ή απλώς επιζήσαμε λάθρα βιώνοντας, ματώσαμε λίγο ή πολύ, ή και καθόλου, μέσα ή και έξω από το Πολυτεχνείο, είπαμε τις αλήθειες και τα ψέματά μας, αμπαρωθήκαμε πίσω από μύθους που μόνοι μας φτιάξαμε και συντηρήσαμε, μπήκαμε στη ζωή με «τα μούτρα», ο καθένας στο δικό του «μεροκάματο», δεχτήκαμε ο καθένας τα δικά του τραύματα κι ανταμώσαμε τη μεταπολίτευση τραυματίες μεν αλλά ώριμοι. Όλα σχεδόν τα παιδιά της «χαμένης γενιάς», τα παιδιά που γεννήθηκαν στον εμφύλιο και λίγο μετά, πέρασαν μέσα από τις ίδιες μυλόπετρες. Εκτός βέβαια των ελαχίστων «εκλεκτών», που και σήμερα άλλωστε αποτελούν την αδιαφιλονίκητη νομενκλατούρα, διότι γι' αυτό ακριβώς γεννήθηκαν. Ένα απλό. σαν κι εμάς. παιδί είναι κι ο ήρωας της Τελευταίας Καληνύχτας. Όχι κραυγαλέο θύμα. Τυπικό. Γενναίο πριν από το τελευταίο του δρομολόγιο.
Δ.Κ.


Βιογραφικό σημείωμα

Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου εργάζεται και ζει έως σήμερα. Είναι γιος των ηθοποιών Λάμπρου Κωνσταντάρα και Γιούλης Γεωργοπού-λου. Αφού τελείωσε το σχολείο στην Αμερική, σπούδασε στο Τμήμα Αγγλικών και Ελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Άσκησε τη δημοσιογραφία, από το 1968, επί τριάντα πέντε χρόνια στις εφημερίδες, στα περιοδικά, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Στην τηλεόραση, ειδικότερα, άρχισε να εργάζεται το 1976, ενώ στο ραδιόφωνο, με το ξεκίνημα της «ελεύθερης ραδιοφωνίας», το 1987. Ειδικεύτηκε στις τηλεοπτικές μεταδόσεις στίβου, τένις, ιππασίας, ενόργανης γυμναστικής, Φόρμουλας 1 και στα τηλεοπτικά Δελτία Ειδήσεων. Υπήρξε επίσης αθλητής στίβου και κολύμβησης στην Ελλάδα και την Αμερική. Το 2002 εξελέγη πρώτος νομαρχιακός σύμβουλος Αθηνών-Πειραιώς και το 2004 βουλευτής της Α' Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία. Στις εκλογές του 2007 δεν επανεξελέγη στο Κοινοβούλιο.
Έχει γράψει στίχους, μουσική, την ιστορία της Φόρμουλας 1, παραμύθια, διηγήματα, θεατρικά έργα, επιθεωρησιακά νούμερα, κινηματογραφικά σενάρια, τηλεοπτικές σειρές, καθώς και τα βιβλία: Λάμπρος Κωνσταντάρας -Μέσα απ'τα δικά μου μάτια, Απόψε θα σου ορκιστώ πως σ' αγαπάω, Στα δύσκολα σε θέλω, Το μαύρο κουτί, Δόξα χαι δάκρυ - Η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων (σε συνεργασία με τον Μάνο Κοντολέων), Γράμματα στον Παράδεισο, 24 Δευτερόλεπτα και Η τελευταία καληνύχτα. Ασχολήθηκε ενεργά με την προετοιμασία και τη διεκδίκηση από την Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων' του 1996 και του 2004. Σχεδίασε και οργάνωσε την τηλεοπτική παραγωγή των Πανευρωπαΐκών Αγώνων Ανοιχτού Στίβου του 1982, των Πανευρωπαϊκών Αγώνων Κλειστού Στίβου του 1985, του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κολύμβησης του 1991 και των Μεσογειακών Αγώνων, επίσης του 1991.
Έχει τιμηθεί με διακρίσεις, επαίνους, μετάλλια και με το Βραβείο Ελληνοτουρκικής Ειρήνης και Φιλίας «Αμπντί Ιπεκτσί».
Είναι παντρεμένος από το 1973 με τη Βίκυ Βουρλάκη, με την οποία έχουν δύο παιδιά, την Παυλίνα, σκηνοθέτρια και παραγωγό ραδιοφώνου, και τον Λάμπρο, δημοσιογράφο και παρουσιαστή τηλεοπτικών εκπομπών.