«Τουριστικός οδηγός» στον χαμένο παράδεισο

Ενας μικρός πρόλογος

Υπάρχουν κείμενα για ένα βιβλίο που περιποιούν τιμή στο συγγραφέα και το έργο του, υπάρχουν κείμενα που σκιαγραφούν το περιεχόμενο με τρόπο υμνητικό και όμορφο. Αλλά υπάρχουν κι άλλα που αποκρυπτογραφούν την πρόθεση του συγγραφέα, δίνοντας όχι μόνο το λογοτεχνικό στίγμα ενός έργου αλλά το ψυχικό υπόβαθρο του γράφοντος.

Εγώ ευτύχησα να σκιαγραφηθώ, να τιμηθώ, να νιώσω όμορφη μέσα απο την κριτική της αγαπημένης συναδέλφου Ελένης Γκίκα στο Εθνος σήμερα. Την ευχαριστώ για το βάθος της ματιάς της, για την απαλή περιήγησή της στην Αβάνα μου, για την τρυφερή συμμετοχή της στο αιώνιο πένθος μου.

Ιουστίνη

ΥΓ. Ο Αντουάν με κάλεσε να συμμετάσχω στο παιχνίδι των τριών ευχών και το πράττω μετα πολλής της ευχαριστήσεως

Μία για μένα: Να πραγματοποιώ τους στόχους μου τελώντας εν υγεία

Μία για κάποιον άλλον : Να είναι καλά και να έχει την πολυτέλεια να είναι πάντα ο εαυτός του

Μία για τον εχθρό μου: Να υφίσταται καθημερινά το χαμογελαστό μου Καλημέρα



«Τουριστικός οδηγός» στον χαμένο παράδεισοΤης Ελένης Γκίκα

Εθνος 7-9-20008

Προσωπική μαρτυρία, αλλά και ένα ταξίδι αυτογνωσίας στο αγαπημένο νησί που έγινε «πληγή» είναι το «Ημερολόγιο Αβάνας. Η Κούβα στο λυκόφως του Κάστρο» της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη


Το «Ημερολόγιο Αβάνας» με τον υπότιτλο «Η Κούβα στο λυκόφως του Κάστρο» της συγγραφέως και δημοσιογράφου Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη ξεκινά ως αυστηρά προσωπική υπόθεση.

Εξάλλου κάθε ταξίδι, κάθε βιβλίο, κάθε επαφή μας με μια χώρα, με ένα έργο τέχνης κατά βάση είναι ή γίνεται «υπόθεση καθαρά προσωπική». Με ό,τι έχουμε ή είμαστε ταξιδεύουμε, γράφουμε, αντιλαμβανόμαστε, διαβάζουμε. Και η Αβάνα για την Ιουστίνη μοιάζει να είναι, τουλάχιστον στην επιστροφή της, χρέος και στοίχημα ζωής. Στην Αβάνα κατέφευγαν τα καλοκαίρια με την αδελφή της Κωνσταντίνα, τόπος αναψυχής εύκολος εφόσον η συγγραφέας μένει μονίμως στο Κεμπέκ.

Γόρδιος δεσμός

Πρωτογνώρισε τη δική της πόλη και το νησί ως τουρίστρια το 1997 και μέχρι το 2004 δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Εκεί τη βρήκε και η πικρή είδηση.
Με τον θαυματουργό μπλε σκορπιό ως πανάκεια να υπόσχεται την ώρα που το αμετάκλητο τηλεφωνικά έφτανε ήδη: η Κωνσταντίνα την ώρα που έκανε τα πάντα γι αυτή, έφυγε για τους ουρανούς.
Κατά συνέπεια το αγαπημένο νησί, η πόλη της ξεγνοιασιάς, έγινε για την Ιουστίνη ο γόρδιος δεσμός της, η πληγή που έπρεπε κάποια στιγμή να επουλωθεί. Και η αφορμή της δόθηκε.
Το 2007 με τη μορφή ενός Κινηματογραφικού Φεστιβάλ.
Κι επέστρεψε: σε ό,τι έζησε, στα καλοκαίρια που τώρα μπορούν να γίνουν μονάχα κείμενο ή ανάμνηση, στα κτίρια που καταρρέουν, στην αγαπημένη αρχιτεκτονική που αντιστέκεται, στην Επανάσταση που έχει μείνει η σκιά της, στον Κάστρο που αργοπεθαίνει, στον Τσε που απομακρύνεται μαζί με τα νιάτα μας, στους οικείους κι αγνώστους κατοίκους εκεί.
Η επιστροφή της Ιουστίνης στην Κούβα είναι ταυτόχρονα και η υπέρβαση. Κατά συνέπεια, κρατώντας ημερολόγιο όλα τα ξαναζεί.
Οσα υπήρξαν και γι αυτό και εις το διηνεκές θα υπάρξουν, όσα αργοσβήνουν και όσα θα στέκουν αιώνια εκεί.
Αναζητώντας, λοιπόν, τον χαμένο της χρόνο και τον χαμένο παράδεισο, «φυλακίζει» διασώζοντας τα πάντα μές στο χαρτί: τα καλοκαίρια με την Κωνσταντίνα, την πόλη που λικνίζεται και αργοπεθαίνει χορεύοντας σάλσα, τη γοητευτική αρχιτεκτονική, τον λαό που υπομένει ρυθμικά κι ερωτικά τη φτώχεια του, την Επανάσταση που απόμεινε κτίρια, τους επικίνδυνους μαγευτικούς δρόμους, τα ρυθμικά μπαρ...
Αλλά και τους Ελληνες της Κούβας, τον πρέσβη μας, τον κάπτεν Τάκη, τη Χριστίνα που λατρεύει αυτή την άναρχη ζωή, τον Γερμανό πρέσβη που αγαπά τους αρχαίους και τη χώρα μας, την οικογένεια Παναγιωτίδη, τους καλλιτέχνες του δρόμου, τους εραστές και τις αγαπημένες που περιμένουν τον ταξιδιώτη-εραστή της μιας βραδιάς.
Το αποτέλεσμα, ένα πολυεπίπεδο ταξιδιωτικό βιβλίο.
Προσωπική μαρτυρία και ταξίδι αυτογνωσίας συγχρόνως, ένας ιδιόρρυθμος και πρωτότυπος τουριστικός οδηγός: η Αβάνα τη μέρα, η Αβάνα τη νύχτα, η Αβάνα της Επανάστασης, η Αβάνα της φτώχειας και της πορνείας, η Αβάνα του μοχίτο και του ρυθμού, η Αβάνα της μεγαλοπρεπούς αρχιτεκτονικής που αργοσβήνει, η Αβάνα της ξεγνοιασιάς, η Αβάνα της Κωνσταντίνας και της μελαγχολίας, η Αβάνα που ως Ιθάκη σημαίνει για την Ιουστίνη, τελικά, τόσα πολλά.
Ενα ταξίδι εσωτερικό κι εξωτερικό, ευαίσθητο και οξυδερκές στα πολλαπλά πρόσωπα της αυτής πόλης που αλλάζει μέσα στον χρόνο, όπως κι εμείς.
Με ατμόσφαιρα και χιούμορ, με νοσταλγία και κριτικό μάτι, με αποκρυπτογραφικές και αφηγηματικές δυνατότητες, με ανοιχτή, εν τέλει, ψυχή.
Και με τις πεταλούδες πανταχού παρούσες να της υπενθυμίζουν ότι οι αγαπημένοι μας δεν γίνεται να χάνονται.
Γι αυτό και απεγνωσμένα τους αναζητά: στα μυστικά, στα σοκάκια και στ άδηλα μιας πόλης που υπήρξε και είναι γι αυτήν σημείο αναφοράς.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ·
Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη γεννήθηκε στη Λευκάδα, όπου τελείωσε τη δημοτική και μέση εκπαίδευση. Απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Αθηνών, δημοσιογραφεί από το 1983 σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά της Ελλάδας. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και έχει εργαστεί κατά διαστήματα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, καθώς και στην Ελληνική Τηλεόραση.
· Από το 1989 ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά ως ανταποκρίτρια του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και της κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (για το περιοδικό Εψιλον).Είναι συνεργάτρια των λογοτεχνικών περιοδικών «Διαβάζω» και «Δέκατα». Απασχολείται ταυτόχρονα στο τοπικό ραδιόφωνο και στα διάφορα ομογενειακά μέσα του Καναδά και της Αμερικής.
· Παράλληλα με τη δημοσιογραφική και συγγραφική της δραστηριότητα, είναι γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου του «Ιδρύματος Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων για την Ελληνική Παιδεία και τον Πολιτισμό» με έδρα τη Νέα Υόρκη. Πρόσφατα έγινε μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων του Κεμπέκ. Είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία Θεόδωρο Αργύρη κι έχει έναν γιο, τον Αλέξανδρο.
· Συγγραφικό της έργο: Το πρώτο της βιβλίο «Η Μοναξιά ενός Ασυμβίβαστου» (εκδ. «Εξάντας», 2000), αποτελεί την επίσημη βιογραφία του πρώην Αρχιεπίσκοπου Αμερικής Σπυρίδωνος (The Lonely Path of Integrity, Exandas Publishers, 2002). Ακολουθούν: το μυθιστόρημα με τίτλο «Πετάει, πετάει το σύννεφο» (εκδ. «Ψυχογιός», 2003), «Στις αγορές του κόσμου: Επώνυμες ευκαιρίες και μικρές αναλώσιμες ιστορίες» (εκδ. «Ελληνικά Γράμματα», 2004), «Παρακαταθήκη- The Legacy» (εκδ. «Ελληνικά Γράμματα», 2005), μια δίγλωσση έκδοση με επιλεγμένους λόγους του πρώην Αρχιεπίσκοπου Αμερικής Σπυρίδωνος, και το μυθιστόρημα «Ψηλά Τακούνια για Πάντα» (εκδ. «Ελληνικά Γράμματα», 2006).
ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ