«Aπ’ όσα έκαμα κι απ’ όσα είπα να μη ζητήσουνε να βρουν ποιός ήμουν». (Κωνσταντίνος Καβάφης)
«Aπ’ όσα έκαμα κι απ’ όσα είπα να μη ζητήσουνε να βρουν ποιός ήμουν». (Κωνσταντίνος Καβάφης)
Tuesday, January 27, 2009
Η Μαίρη των παραμυθιών
Ολο και περισσότερο εισβάλλουν στη ζωή μου μακρόθεν οι φίλες απο τη δημοσιογραφία. Ετσι, περισι μέσω του ευλογημένου μπλόγκ ξανασυναντήθηκα μετά απο χρόνια με τη Μαίρη Σάββα-Ρουμπάτη, με την οποία βιώσαμε την τραυματική εμπειρία της απόλυσης κάποτε απο την ΕΡΑ, εγώ γιατί δεν είχα μπάρμπα στην Κορώνη κι εκείνη γιατί είχε σύζυγο ευρωβουλευτή.Μια παλιά λυπημένη ιστορία , απ αυτές που δεν θέλεις να θυμάσαι στο χώρο!
Πάντως, πρόσφατα΄πήρα τη γλυκειά μου εκδίκηση απο τον τότε διευθυντή, ο οποίος μου ζήτησε συγγνώμη για την απρέπεια. Εστω κι αργά, καλύτερα απο ποτέ.
Η Μαίρη μετακόμισε στην Ελλάδα απο τις Βρυξέλλες, έκανε τρία ύπέροχα παιδιά και συνεχίζει να δημοσιογραφεί στο ΑΠΕ, όπως και του λόγου μου.
Παράλληλα, η Μαίρη ανέπτυξε μια δυναμική πορεία στο χώρο του παιδικού βιβλίου, αφού τα χρόνια του μεγαλώματος των παιδιών της, τη δίδαξαν να ακούει με μεγάλα αυτιά τί όφειλε να τους αφηγηθεί. Πέρισι έλαβα το Χριστουγεννιάτικο βιβλίο της με τα καλλικατζαράκια. Φέτος η Μαίρη ετοιμάζει ένα βιβλίο με θέμα την ευαισθητοποίηση των παιδιών για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τίτλος του "Ο Κόσμος τρελλάθηκε ή ο κόσμος ζεστάθηκε;"Κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Λιβάνη.
Η Μαίρη με τον καιρό έμαθε να οργανώνει παραστάσεις σε σχολεία για παιδιά θέλοντας να ζήσει τη διάδραση των παραμυθιών της με τα μικρά πλάσματα.
Ζεί με απόλυτα συγκινητικό τρόπο την ομορφιά της δημιουργίας της και τη ζηλεύω που έχει αυτό το νεανικό ενθουσιασμό με τη δουλειά της. Αλλωστε, οι πρώτοι δοκιμαστές του λόγου της είναι τα πανέμορφα παιδιά της, δυό κοριτσάκια κι ένα αγόρι.
Μαίρη καλοτάξιδο το νέο σου βιβλίο με προορισμό τις καρδιές των παιδιών.
Ο κόσμος τρελάθηκε, ή ο κόσμος ζεστάθηκε;
Μια περιπλάνηση οδηγεί σε αναπάντεχες αποκαλύψεις. Ο χειμώνας δεν έφερε κρύο. Τα ζώα, τα φυτά και τα λουλούδια νομίζουν ότι είναι ακόμα καλοκαίρι. Ο κόσμος τρελάθηκε; O Πέτρος δεν μπορεί να το πιστέψει, όταν ανακαλύπτει ένα αρκουδάκι που έχει χάσει τον ύπνο του. Φωνάζει το φίλο του τον Αντώνη. Εκείνος κάτι έχει ακούσει τα ψάρια που φέτος δεν μετανάστευσαν από τις βόρειες Θάλασσες και για πουλιά που βρήκαν λεει τροφή και ζέστη, και γι αυτό δεν κατέβηκαν παρακάτω. Κατεβάζουν διάφορες τρελές ιδέες για να ’’δροσίσουν’’ τη γη. ΄΄Δεν μπορείτε να ξεγελάσετε τη γη’’ τους λεει ο παππούς. Τα παιδιά στο πι και φι, αποφασίζουν να ταξιδέψουν, μαζί με το ταλαίπωρο αρκούδι, εκεί που συναντιούνται οι αρχηγοί του κόσμου και συζητούν για τις τύχες των λαών του πλανήτη. Ελάτε παιδιά να ταξιδέψουμε μαζί τους, να ακούσετε πράγματα τρελά για μια κουβέρτα που καλύπτει τη γη και για κάτι εργοστάσια που φτιάχνουν ψεύτικο καλαμπόκι, γιατί το αληθινό λέει, θέλει δροσιά για να γίνει..... Όταν επιστρέψουμε μπορεί να κατεβάσετε και καμιά ιδέα και να πείτε στους μεγάλους τι πρέπει να κάνουν......
λοιπόν έχω να εξομολογηθώ ότι παίρνω παραμύθια όχι για τα παδάκια των φίλων μου μόνο αλλά και για μένα!!
ReplyDeleteπάντως τα παιδάκια που μεγαλώνουν τώρα θα νομίζουν ότι οι 4 εποχές, οι αλλαγές του καιρού, οι μεταναστεύσεις των πουλιών και των ψαρίων είναι επιστημονική φαντασία.
φιλάκια με ήλιους ανεπανάληπτους - αλκυονίδες στην Ελβετία!!
΄Κράτα τον καιρό με τα δόντια, γιατί καταφθάνουμε οι βόρειοι καταπιεσμένοι!
ReplyDeleteΕδώ πάντως αν έρθουν τα παιδιά, θα τους δείξουμε το απόλυτο πολικό ψύχος κι ας λένε πως λύώνουν οι πάγοι!!!!!!!!Μπρ και πάλι μπρ
Παραμυθι μυθι μυθι
ReplyDeleteτο κουκι και το ρεβυθι
δωστου κλωτσο να γυρισει
παραμυθι ν' αρχινισει
Καλοταξιδο το βιβλιο της φιλεναδας σου Καναδεζα μου. Φιλια.
Αγαπητή μου Ιουστίνη,
ReplyDeleteΤα παραμύθια, από γιαγιά κοκκινοσκουφίτσα και λύκους έγιναν πράσινα, οικολογικά αυτά που λατρεύει η αθωότητα των παιδιών και διδάσκουν τους μεγάλους.
Καλή επιτυχία,
Aπo τη Νέα Υόρκη με τα παγωμένα πεζοδρόμια και θερμοκρασία -8 C.
Gabriel
Δεσποινάκι μου,
ReplyDeleteΣ΄ευχαριστώ εκ μέρους της φίλης μου. Πιστεύω πως το βιβλίο της έχει εκπληκτικό συμβολισμό και βάθος για τα πιτσιρίκια. Και φανταστική εικονογράφηση, που ολοκληρώνει ένα παιδικό βιβλίο.
Απόψε έφτιαξα φακές Εγκλουβής επηρεασμένη....
Πολλά χειμωνιάτικα φιλιά
Γαβρίλη μου,
ReplyDeleteΝαι τα παραμύθια, όπως όλα τα αναγνώσματα αντικατοπτρίζουν την εποχή τους. Η οικολογική ευαισθησία πρέπει να περαστεί στα παιδιά μας, αφού εμείς οι μεγάλοι δεν έχουμε εισπράξει ακέραιο το μήνυμα.
Πρόσεξε μη γλυστρήσεις στα παγωμένα πεζοδρόμια. Εδώ έχουμε μάθει να πατινάρουμε και δεν μασάμε μέχρι -30C...
Καληνύχτα
Μπράβο στη φίλη σου Ιουστίνη. Τέτοιες δημιουργικές προσπάθειες αξίζουν τον έπαινο και την ενθάρρυνση μας!
ReplyDeleteΝα ακόμη ένα, -νεώτερο μέν, μα όχι νέο- Blog του Καναδά.. και νομίζω σε έχω διαβάσει στις εφημερίδες του Τορόντο (Η γωνιά της Ιουστίνης) όπου σε όλες όμως, παραθέτεις αν θυμάμαι καλά το ίδιο βιογραφικό όπως και στο ιστολόγιό σου.
ReplyDeleteΚαλημέρα απο Τορόντο
... Sκέφτηκα ότι μπορεί και να μη πήγαινες να δεις τι έγραψα, δικαιολογώντας μικρο-προβλήματα,
ReplyDeleteΙουστίνη μου,
αλλά να στερηθεί τις ευχές μου ένα βιβλίο τόσο εντυπωσιακό, δεν το δεχόταν η καρδιά μου.
Προσπαθώ, λοιπόν, πάλι, και ο Θεός βοηθός.
Από μια "χάλια" Ν.Υ.,
(και πώς θα... υποδεχτούμε τον Πρόεδρο!!!)
σε φιλώ, Υιώτα,
...Κάτι γίνεται μερικές φορές με το κομπιούτερ.
ReplyDeleteΜια ΄ωρα και με το Μάικροσόφτ να μου βάλει από την αρχή την ελληνική... και κόλλησε το ΔΙΚΟ τους!!! Θα πάρω παλι αύριο.
Αυτά, για να δικαιολογηθώ... κάπως για την αργοπορία... μου.
Στην Αστοριανή, θα βρεις, μάλλον θα βρείτε την αγάπη μου για τα βιβλία, ιδίως τα παιδικά.
Υιώτα
Φοίβο μου,
ReplyDeleteΣ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Εύχομαι και στα δικά σου βιβλία να είναι καλοτάξιδα!
Καλημέρες απο χιονισμένο Μόντρεαλ
Αγαπητέ Αατον,
ReplyDeleteΚαλώς ήρθες στο μπλόγκ. Χαίρομαι που ποστάρεις στα ελληνικά μέσα στην καρδιά του μητροπολιτικού Τορόντο. Οσο για το βιογραφικό μου, παντού το ίδιο είναι γιατί΄είμαι το ίδιο πρόσωπο.
Εδώ χιόνισε πάλι, εκεί;
κι εδώ το ίδιο.. πεθύμησα την Ελλάδα και τον ήλιο της.
ReplyDeleteΓιώτα μου,
ReplyDeleteΣ'ευχαριστώ για τις ευχές σου. Μη στεναχωριέσαι για την καθυστέρηση. Τα προβλήματα στα κομπιούτερς είναι μια καθημερινή ύπόθεση. Εγώ έχω πάψει να πειράζομαι κι έχω αγοράσει και δεύτερο λαπτοπ δια πάν ενδεχόμενον.
Πολλά χιονισμένα φιλάκια απο το Βορρά
Ελειψα δυο μέρες, και μια μεγάλη έκπληξη με περίμενε εδώ επιστρέφοντας: Η ζεστή αγκαλιά της Ιουστίνης και της παρέας σας, που με τόσο γλυκά λόγια, μιλάτε για το παραμύθι μου. Σας ευχαριστώ όλους μέσα απο την καρδιά μου. Εχει δίκιο η Μελισούλα οτι δεν παίρνουμε τα παραμύθια μόνο για τα παιδιά, αλλά και για μας τους ίδιους. Τα παιδιά είναι το άλλοθι! Σωστά παρατηρεί ο Γαβριήλ, οτι τα παραμύθια έφυγαν απο τους λύκους και έγιναν οικολογικά, αλλά μήπως όλοι μας δεν συμβαδίζουμε με την εποχή μας; Γιατί τα παιδιά μας να αποτελέσουν εξαίρεση; Ασε που μεθαύριο, θα μας κάνουν εκείνα μάθημα για το περιβάλλον, και θα μας λένε, οτι δεν ξέρουμε τίποτε γιατί συμβαίνει... το και το.... Η μεγάλη μου κόρη -δωδεκάμισι ετών- μου κάνει ήδη αυστηρές συστάσεις, και με βάζει διαρκώς στο μικροσκόπιο. Παραμύθι, μύθι, μύθι λοιπόν που λέει με τόση ευαισθησία το Δεσποινάριον και την ευχαριστώ θερμά. Οταν λοιπόν πήγα να ξεκινήσω την παρουσίαση του βιβλίου το περασμένο Σάββατο στην Εκθεση Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ, ξεκίνησα ακριβώς έτσι: Παραμύθι μυθι μυθι, το κουκι και το ρεβύθι κλπ... Ξάφνου όμως σταμάτησα και κοιταξα τα παιδικά ματάκια που ήταν καρφωμένα πάνω μου. ’’Οχι, όχι’’ τους λέω, ’’αυτό δεν αρχίζει έτσι, γιατί δεν είναι παραμύθι, είναι πραγματικότητα. Θα σας πω την ιστορία με το νι και με το σιγμα, όπως ακριβώς έγινε....’’ και την είπα. Και τα παιδιά έπαιξαν ρόλους, απο τους χαρακτήρες της ιστορίας, κι αυτό μου άρεσε περισσότερο. Ενθουσιάσθηκα μάλιστα οταν στο τέλος, κατέθεσαν τις ιδέες τους, για το πώς μπορούμε όλοι μας να κάνουμε κάτι για να μην ζεσταίνουμε τη Γη! Η απάντηση στο ερώτημα ’’Ο Κόσμος τρελάθηκε, ή ο Κόσμος ζεστάθηκε’’ δεν έμεινε φυσικά αναπάντητο....
ReplyDeleteΙουστίνη μου αγαπημένη, να χαίρεσαι την όμορφη μπλογκοπαρέα και να είναι πάντοτε ζεστή και χαρούμενη.
Μαίρη
Μαίρη γλυκειά παραμυθούλα,
ReplyDeleteΠολύ χαίρομαι που πήρες το χρόνο και διάβασες όλα τα σχόλια της μπλογκοπαρέας απαντώντας με ποιητικότητα στον καθένα χωριστά.
Εγώ επέτσρεψα στη βάση μου και προσπαθώ να δώ αν αυτά που λες εσύ και ο Αλ Γκόρ περι υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι αληθινά. Εδώ έχουμε κυιρολεκτικά ξεπαγιάσει απο τον παγετώνα επι δύο συνεχείς μήνες.
Μπρρρρρρρρρρρρ
Φιλάκια