Η συνέχεια της Ελβετικής Ριβιέρας και όχι μόνο

Στην καρδιά της Γενεύης


Μια άποψη του λιμανιού


Η θεϊκή καινούρια συλλογή του Louis Vuitton


Γενεύη με θέα


Πάντοτε στη λίμνη Λεμάν της Γενεύης


Λωζάννη αγαπημένη


Starbucks cafe στη Λωζάνη με χιονισμένα τραπεζάκια έξω! Η αντίστιξη!


Στο κέντρο της Λωζάννης


Το φιν φον μαγαζί της Μελισσούλας

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Πήραμε τον παραλίμνιο δρόμο για τη Γενεύη. Ενα απαλό χιονάκι σαν αυτό του παραμυθιού – κι όχι του Μότρεαλ- μας συντρόφευε σε όλο το ταξίδι επικαθήμενο μόνο στις άκρες των δρόμων και στα πεζοδρόμια, ίσια για να δώσει τον τόνο του χειμώνα.

Φτάσαμε επιτέλους στη Γενεύη, που έστεκε μεγαλόπρεπη και πανέμορφη στις άκρες της λίμνης. Το μεγάλο επιβλητικό λιμάνι με τους ψηλούς φανούς κατα μήκος του, θύμιζε παλιές αριστοκρατικές εποχές.

Τα περίτεχνα κτίρια, καμωμένα με πολύ γούστο και διάφορα εξωτερικά στολίσματα πρόσθεταν στο γόητρο της επηρεασμένης απο τη Γαλλία πόλης. Σίγουρα, η Γενεύη διατηρεί έναν αέρα αυτοκρατορικής μεγαλόπολης περισσότερο απο κάθε άλλη πόλη της Ελβετίας.

Κρυώναμε και το Μελισσάκι πρότεινε να χωθούμε στο σαλόνι τσαγιού του Quatre Saison, που είναι εκπληκτικό για τη διακόσμησή του αλλά και το εξαιρετικό σέρβις του. Οι καφέδες μοσχομύριζαν εκπέμποντας αληθινό άρωμα και το κακάο της Μελισσούλας ήταν επίσης αληθινό. Φυσικά, ο κόσμος κάπνιζε αρειμανίως, γεγονός που με ξάφνιασε σε μια τόσο αυστηρή και συντεταγμένη χώρα σαν την Ελβετία. Παραγγείλαμε καναπεδάκια με αυγά ορτυκιών, πατέ, ελβετικά τυριά (που προσωπικά δεν τρώγω) και οι γεύσεις ήταν βγαλμένες απο παραμύθι θαρρείς.

Αφού ζεσταθήκαμε λίγο, ξαναβγήκαμε στην περιπέτεια του περπατήματος που το απολαύσαμε παρα το υγρό κρύο. Στη θέα μας είχαμε τη Γενεύη μέσα στο λευκό λεπτεπίλεπτο πέπλο του χιονιού της. Φυσικά, οι βιτρίνες του Louis Vuitton με την καινούρια κολεξιόν Μονόγραμμα με Τριαντάφυλλο μας ξετρέλλαναν. Η Μελισσούλα κι εγώ διαλέγαμε νοερώς κι ο Τέντ συναινούσε σε όλες μας τις προθέσεις. Αν ήταν ανοιχτά θα του είχε κοστίσει κάτι παραπάνω, αλλά βλέπετε οι Ελβετοί τηρούν αυστηρά το κλείσιμο τις Κυριακές, γιορτές και σχόλες!

Υστερα ο δρόμος μας έφερε στη γραφική Λωζάννη που είναι χτισμένη πάνω στο λόφο με περιφερειακή θέα στο λιμάνι. Ομορφη πόλη , ζωντανή με πολλή νεολαία εξαιτίας των Πανεπιστημίων. Κι εδώ υπάρχει ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία και κοινότητα, που αγκαλιάζει τους Ελληνες απόδημους με ζεστασιά. Κάναμε μια βόλτα στα φιν φόν κλειστά μαγαζάκια της πόλης και καταλήξαμε σε μια μπυραρία για παγωμένη σκούρα μπύρα, λουκάνικα και όλες τις ντόπιες σπεσιαλιτέ.

Το βράδυ έκλεισε με ένα τσάι γιασεμιού στο Trois Couronnes του Βεβέ, το λαμπρό ξενοδοχείο όπου τρώει και πίνει το Μελισσάκι μετα των φίλων μας. Μας σέρβιραν το τσάι σε τσαγερά με τεράστια σουρωτήρια, που κρατούσαν ανέπαφο το άρωμα του γιασεμιού σκορπίζοντάς το στο χώρο. Δεν χόρταινα να μυρίζω αυτή την ευωδία της ξεκούρασης.

Εκεί χωριστήκαμε με τη Μελισσούλα που μας έμαθε όλα τα μυστικά της Ελβετικής Ριβιέρας. Μάς έδειξε ακόμη και το περίφημο σπά της La Prairie , όπου έρχονται όλες οι πιο απαιτητικές γυναίκες του κόσμου για γενικό ρεκτιφιέ!!!

Εκείνη θα επέστρεφε στη ρουτίνα της Νεστλέ της. Οι βόλτες μας, που συνεχίστηκαν στην παραλία του Βιλνέβ, του Μοντρώ και του Βεβέ την επόμενη μέρα όπου είχε βγάλει λαμπρό ήλιο, ήταν ανεπανάληπτες. Η λίμνη παιχνίδιζε με τις ηλιαχτίδες και οι κορυφές των Αλπεων ξεπρόβαλλαν αλαζονικά απο την όχθη της Γαλλίας. Κάναμε μια στάση στον Πύργο του Σιόν αλλά δεν προλάβαμε να τον περιηγηθούμε πάνω στο ακρόβραχο, γιατί το ταξίδι προς το Chateuneuf δεν μπορούσε να περιμένει.

Περνώντας μέσα απο ατέλειωτους αμπελώνες, που προστατεύονται απο την Unesco, φτάσαμε στη μικρή γραφική πολίχνη Σατονέφ που είναι γνωστή για την κατακόκκινη εκκλησία στο κέντρο του λιμανιού της αλλά και για τον πύργο που στεγάζει τις δημόσιες υπηρεσίες. Ανεβήκαμε το φιδωτό δρόμο, φθάνοντας στο κυβερνητικό μέγαρο. Αγγίξαμε με το βλέμμα τις στέγες των σπιτιών της πόλης, που κατηφόριζε μέχρι τη λίμνη ήρεμη και γαλήνια. Μια μικρή επρχιακή πόλη με μεσαιωνικούς δρόμους και κτίσματα, μια απόλαυση των αισθήσεων που μας χάρισε ανάπαυλα καθ’ οδόν προς τη Βασιλεία!