Καθαρή Δευτέρα κι εδώ θάναι μια ακόμη απρόσωπη μέρα. Δεν θα υπάρχουν λαγάνες στους φούρνους- ει μη μόνο στους ελληνικούς- δεν θα κυκλοφορούν νηστήσιμα και οι άνθρωποι θα αναλώνονται στις δουλειές τους αγνοώντας πως στη δική μου μικρή πατρίδα έχουν στηθεί οι χοροί για το πέταγμα του χαρταετού.
Εδώ οι θερμοκρασίες έχουν βυθιστεί στα μπιλοζίρια (-15C πιάσαμε πάλι σήμερα) κι εγώ αναπολώ με νοσταλγία τις φοιτητικές μέρες , όταν τρέχαμε με την παρέα στου Φιλοπάππου να πετάξουμε το χαρταετό να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται στον αττικό ουρανό.
Αυτός ο καταγάλανος αττικός ουρανός με την Ακρόπολη να λάμπει απο δώ και τον Αη Γιώργη να ακτινοβολεί απο την άλλη, είναι οι πολυτιμότερες αναμνήσεις απο έναν κόσμο που κουβαλώ μαζί μου στις δύσκολες μέρες των επετείων, όπου τίποτε μα τίποτε δε θυμίζει τον τόπο μου.
Αν δεν ήταν τόσο κρύο, αν η βεράντα μου δεν ήταν καταχωμένη στο λευκό χιόνι, θα πέταγα το χαρταετό μου στους ουρανούς του Μόντρεαλ, για να φωνάξω με περηφάνεια πως κάπου γιορτάζουν και χαίρονται οι άνθρωποι τούτη την ιδιαίτερη μέρα!!!
Ιουστίνη
Ιουστίνη,
ReplyDeleteΜη ξεχάσεις τουλάχιστον να φορέσεις τον "Μάρτη" να προστατευτείς από τον πρώτο ήλιο της άνοιξης!
Καλή σαρακοστή.
Ιουστίνη μου,
ReplyDeleteστις τελευταίες αναρτήσεις σου διακρίνω μια νοσταλγία για την πατρίδα. Αν και λίγο Μπανανία, εντούτοις μας λείπει όταν είμαστε μακριά της. Καλή Σαρακοστή σου εύχομαι.
Καλό μήνα, Ιουστινάκι!
ReplyDeleteκαι καλή Σαρακοστή!
Εμείς εδώ και χωρίς πέταγμα χαρταετού έχουμε +16 βαθμούς έξω.
Φιλιά πολλά
Ιουστίνη μου καλημέρα και καλό, ανοιξιάτικο μήνα. Καλως σας βρίσκω κι εγώ στην ωραία γειτονιά αν και είμαι ακόμα σε πειραματικό στάδιο.Υπομονή μέχρι... να ΄ρθει καλοκαίρι.Σε φιλώ και καλή αντάμωση!
ReplyDeleteΤι κι αν είσαι μακρυά Ιουστίνη μου. Εσύ μας υπενθυμίζεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα πανάρχαια ήθη και έθιμά μας. Μπράβο σου!
ReplyDeleteΚαλημέρα αγαπητή μου Ιουστίνη απο τη Νέα Υόρκη, ξημέρωσε μια Δευτέρα με 10-12 inches χιόνι κι ακόμα χιονίζει. Το καλό είναι ότι έκλεισαν τα πάντα ακόμη και τα σχολεία, έτσι θα είναι μια μέρα του μέσα κλειστή για όλους η δε θερμοκρασία -8 κελσίου, με τον αέρα πολυ πιο κρύο.
ReplyDeleteΑυτόν τον χαρταετό, τον ονομάζαμε φίσουνα, του βάναμε και τριζόνια στις άκρες, (ψαλιδισμένο χαρτί για να κάνει θόρυβο), αγοράζαμε και σπάγκο βενέτικο, τον κερώναμε με κερί μέλισας, και τον πετάγαμε, όταν δε, δεν είχαμε λεφτά για να αγοράσουμε κόλες χαρτί για να φτιάξουμε φίσουνα, φτιάχναμε Σαϊτες από σκέτο χαρτί τετραδίου και κλωστή απο "ροκέλο" κουβαρίστρα.
Τι να σου ευχηθώ; καλή σαρακοστή.
Χαιρετώ
Γαβριήλ
Αν και νομιζω οτι θα εισαι στην Αθήνα, πάντως, είδες πόσα μαθαίνουμε από τον θαλασσο-κουνημένο τον Γαβρίλη μας?
ReplyDeleteΕύγε σου, Φίλε!
κι εμεις κλειστήκαμε μέσα!
Χιόνι, πανέμορφο, μέχρι το γόνατο!
κι ο αερας?
τρελος, μα γραφικός.
Υιώτα
Αν και νομιζω οτι θα εισαι στην Αθήνα, πάντως, είδες πόσα μαθαίνουμε από τον θαλασσο-κουνημένο τον Γαβρίλη μας?
ReplyDeleteΕύγε σου, Φίλε!
κι εμεις κλειστήκαμε μέσα!
Χιόνι, πανέμορφο, μέχρι το γόνατο!
κι ο αερας?
τρελος, μα γραφικός.
Υιώτα
Ιουστινακι μου, ποιον Αη Γιωργη λες. Δε φανταζομαι να εννοεις τον Αη Δημητρη το Λουμπαρδιαρη; Απεναντι απο την ακροπολη στου Φιλοπαππου; Αυτη η εκκλησουλα ειναι κομματι της ζωης μου, εκει σχεδιαζα πλακωστρωτα σαν φοιτητρια προσπαθωντας να ξεπερασω (αν ειναι δυνατον) το Δημητρη Πικιωνη) ..εκει πηγα ραντεβου, εκει παντρευτηκα. Χτες σκεφτομουν να γραψω για την Αη Δημητρη αλλα με προλαβανε τα χιονια.
ReplyDeleteΘα το κανω ομως, γιατι σημαινει και αλλα για μενα.
Απο αλλη μια αποκλεισμενη λογω χιονιου, πολλα φιλια και οι χαρταετοι να πεταριζουν στην καρδια μας. Φιλακια.
Αχ εννοεις τον Αη Γιωργη το Λυκαβηττο! Κι εγω εβλεπα μονο το λοφο του Φιλοπαπου. Τοση ωρα με ετρωγε, ελεγα μα δεν μπορει η Ιουστινη να κανει λαθος. Αμολα καλουμπα φαντασια!!!
ReplyDeleteΜιχάλη μου,
ReplyDeleteΟπως ξέρεις δεν θα καώ απο τον ήλιο του Μάρτη όσο θα βρίσκομαι στα πέριξ των μπιλοζιριών.
Οπότε γιατί να πάει τσάμπα το κορδονάκι;
Καλή Σαρακοστή!
Μερόπη αγαπημένη,
ReplyDeleteΕίναι λόγω του κλίματος των γιορτών και λόγω του απίστευτου ελλέιμματος καλοκαιρίας εδώ στην ξένη. Την άνοιξή σας ζηλεύω και το κέφι των ανθρώπων. Μόνο αυτά!
Καλή Σαρακοστή γλυκειά μου
Φωτεινούλα μου,
ReplyDeleteΠόσο χαίρομαι να μου μεταφέρεις την άνοιξη απο το μοναδικό Ρέθυμνο. Βγείτε, χαρείτε , πετάξτε χαρταετούς και για μας τους ξενητεμένους!
Καλή Σαρακοστή
Αγάπη μου Κατερινάκι,
ReplyDeleteΚαλώς μας ήρθες στη μπλογκογειτονιά με τις ζωγραφιές και την τέχνη σου.
Σου εύχομαι χιλιάδες αναρτήσεις με τα καλλιτεχνικά πινέλλα σου.
Καλή Σαρακοστή σε σένα και το Δημήτρη.
Σας φαντάζομαι στην ύπαιθρο να κάνετε Κούλουμα με φίλους!!!
Φοίβο καλέ μου,
ReplyDeleteΕγώ ανασύρω τα έθιμα απο τη μνήμη γιατί δεν είναι δεδομένα στην καθημερινότητα του ξένου τόπου. Στις γιορτές εδώ νιώθω απόλυτα ξένη και δε μπορώ να κατανικήσω αυτό το συναίσθημα, που γίνεται βαρειά νοσταλγικό.
Καλή Σαρακοστή σε όλους σας στην Κύπρο
Α! πόσο όμορφα και παραστατικά μεταφέρεις τις εικόνες της μικρής πατρίδας σου Γαβρίλη. Σε ευχαριστούμε που τις μοιράζεσαι μαζί μας γενναιόδωρα.
ReplyDeleteΚαλή Σαρακοστή σε όλους εκεί κι ας είναι Χριστουγεννιάτικη η ατμόσφαιρα!
Γιώτα αγαπημένη,
ReplyDeleteΠρος το παρον σουλατσάρω στη Β. Αμερική. Σύντομα θα είμαι πατρίδα, αλλά όχι ακόμη.
Καλή Σαρακοστή με χιόνια στο καμπαναριό. Εχει και ηα ντίστιξη της γοητεία της.
Α! Δεσποινάκι λατρεμένο,
ReplyDeleteΓι αυτό βλέπεις μόνο Λουμπαρδιάρη μπ΄ροστά σου! Επειδή παντρεύτηκες εκεί στην ομορφότερη εκκλησιά της Αθήνας. Επειδή έφτιαξες τα σχέδιά σου , επειδή έπαιξες με αθωότητα!
Κι εγώ τον έζησα το Λουμπαρδιάρη ως φοιτήτρια. Εμεναν στο Φιξ κι ανηφορίζαμε με την παρεά κάθε βράδυ την άνοιξη να θαυμάσουμε την ομορφιά . Δεν χορταίναμε τα επαρχιωτάκια.
Ποτέ δεν μετάνιωσα για όλα αυτά που γεύτηκα , ποτέ
Είναι οι πολυτιμότεροι σύντροφοι της ζωής μου!
Καλή Σαρακοστή με τα καλά σου!
το πέταγμα του χαρταετού Ιουστινάκι δε με ενθουσίασε ποτέ, δεν καταλαβα και ούτε καταλαβαίνω το νόημα και τι σκοπό έχει! από την άλλη όμως τρελαινόμουν για τα καθαροδευτεριάτικα πικ νικ στο δάσος της Στροφυλιάς :)
ReplyDeleteΚαλή Σαρακοστή και πολλά φιλιά
Μπέμπα μου,
ReplyDeleteΦαινόταν απο τότε πως εσύ ήσουν μια γκουρμέ. Εμείς λατρέψαμε τους χαρταετούς γιατί στα παιδικά μας χρόνια τους κατασκεύαζε ο αδερφός και τα ξαδέρφια μου και συναγωνίζονταν ποιός θα πετούσε ψηλότερα τον αετό.
Στα φοιτητικά χρόνια ευτυχήσαμε να ζήσουμε το πέταγμα στου Φιλοπάππου (όχι με τις σημερινές καρακιτσαρίες) αλλά με τρομερό στύλ.
Αξέχαστοι καιροί.
Καλή Σαρακοστή με τα νηστήσιμά σου, ναι;
Μπέμπα μου,
ReplyDeleteΦαινόταν απο τότε πως εσύ ήσουν μια γκουρμέ. Εμείς λατρέψαμε τους χαρταετούς γιατί στα παιδικά μας χρόνια τους κατασκεύαζε ο αδερφός και τα ξαδέρφια μου και συναγωνίζονταν ποιός θα πετούσε ψηλότερα τον αετό.
Στα φοιτητικά χρόνια ευτυχήσαμε να ζήσουμε το πέταγμα στου Φιλοπάππου (όχι με τις σημερινές καρακιτσαρίες) αλλά με τρομερό στύλ.
Αξέχαστοι καιροί.
Καλή Σαρακοστή με τα νηστήσιμά σου, ναι;
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΛοιπόν εγώ κατάφερα κάποια φορά να κατέβω Ελλάδα αποκριές και να δείξω στα Αλβιονάκια μου την περιοχή Φιλοπάπου και πως γιορτάζουμε αυτές τις ημέρες και να ξέρεις ένοιωσα μια ικανοποίηση ότι μπορούσαν να μοιραστούν κάτι από δικά μου πράγματα και αναμνήσεις χχχχ
ReplyDeleteΕμείς πήγαμε στη Ραφήνα να τον πετάξουμε, εξοχικά και παραθαλάσσια! Ο χάρτινος χαρταετός που είχε πάνω μια γοργόνα και ένα δελφίνι, ανέβηκε πολύ ψηλά -4 καλούμπες- αλλά κάτι δεν πήγε καλά και κατέληξε η γοργονούλα και το δελφινάκι στο σπίτι τους, μέσα ...στη θάλασσα!
ReplyDeleteΌσο για τη λαγάνα, έχω πολλά χρόνια να φάω σαν αυτές που έφτιαχναν παλιά.
Καλημέρα, καλό μήνα και καλή Σαρακοστή!!!
Καλή σαρακοστή λοιπόν κι απο εμένα. Εχει δίκιο ο Μαρκονι που λέει οτι δεν φτιάχνουν σήμερα καλές λαγάνες. Ημουν κι εγώ χθες Ραφήνα. Μήπως φάγαμε απο τον ίδιο φούρνο;
ReplyDeleteΤέλος πάντων, η νοσταλγία Ιουστίνη μου, για σας τα μακρινά παιδιά μας, είναι εύλογη. Κι εμένε με κυρίευε οταν ήμουν μακριά, αλλά τώρα πάει... Ας μη σε πληγώνει όμως γιατί τον χαρταετό εσύ τον έχεις στην ψυχή σου. Είναι πέταγμα, φυγή, αέρας, πτήση απο ψηλά. Γι αυτό να το χαίρεσαι κι όχι να παραπονιέσαι.
Αλλωστε, όλα είναι μια ιδέα που λέει και η μαμά μου: Φάγαμε τις γαρίδες και τα ντολμαδάκια μας, τρέξαμε με την καλούμπα στο χέρι, ήπιαμε και κανένα ούζο.. ξέρεις...το χαβιάρι μαύρο το κρασί παλιό.... τα ίδια και τα ίδια...
...ας γελάσουμε και λίγο...
φιλάκια σαρακοστιανά και να σκέφτεσαι οτι απολαμβάνεις πράγματα που στην πατρίδα δεν θα είχες...
Α! Πηνελόπη παιχνιδιάρα,
ReplyDeleteΜπράβο που πηγες τα Αλβιονάκια σου στην Ελλάδα και χάρηκαν Απόκριες. Κι εμείς πηγαίναμε μέχρι πέρισι τέτοια εποχή και καμιά φορά πετυχάιναμε Απόκριες λόγω sping break. Αλλά τώρα με το Πανεπιστήμιο τα κεφάλια μέσα!!!
Καλή Σαρακοστή σε σένα και σε όλη την οικογένεια
Θύμιε αγαπημένε,
ReplyDeleteΚαι του χρόνου νάστε καλά να ξαναπάτε στη Ραφήνα με τα παιδιά. Οσο για το δελφινάκι και τη γοργονίτσα, κατέληξαν στο φυσικό στοιχείο τους κι όχι στον ουρανό, όπως ήταν προδιαγεγραμμένο.
Εδώ κάνει αφόρητο κρύο,
Καλή Σαρακοστή, σάς έρχομαι...
Μαιρούλα,
ReplyDeleteΔεν με χαλάνε οι λαγάνες κι αν δεν είναι νόστιμες όπως παλιά. Απλώς να τις απολαμβάνω στη Ραφήνα με ήλιο και θάλασσα, θέλω. Κι ας είναι παλιό το κρασί και μαύρο το χαβιάρι (χα!χα!)
Λοιπόν, είναι φυσική η νοσταλγία τέτοιες μέρες με την τρομερή αντίστιξη του καιρού. Αλλά δεν παραπονιέμαι για τη χώρα στην οποία ζώ. Κατά τ΄άλλα είναι παραδεισένια!!!
Πολλά γλυκά φιλιά
Ιουστίνη
Αχ, Ιουστίνη, τι συγκινητικά που τα γράφεις!
ReplyDeleteΠλέον μόνο μπορείς να αναπολείς...
Αντουάν εσύ πως καλοπέρασες γλυκέ μου;΄Πέταξες χαρταετό; Εφτασε ψηλά; Πόσες καλούμπες αμόλυσες;
ReplyDeleteΚαλή Σαρακοστή
Αγαπητή μου Ιουστίνη.
ReplyDeleteΕυτυχώς που έχουμε τη δύναμη να κρατάμε τις αναμνήσεις μας.
Κι΄αυτές μας κρατάνε δυνατούς στην ζωή. Διηγούμε στα εγγόνια μου τις περιπέτειες με τους χαρταετούς μας, πως τους φτιάχναμε μόνοι μας, με αλευρόκολα, με εφημερίδες, με καλάμια από τους φράχτες και με κοιτάζουν σαν να είμαι κάποιο φαινόμενο.
Άντε καλή Σαρακοστή και μιά ευχή να λοιώσουν τα χιόνια γιατί δεν τα αντέχω άλλο.
Νάσαι καλά
Ντένης Κονταρίνης
Κύριε Ντένη,
ReplyDeleteΕτσι έφτιαχνε κι ο αδερφός μου τους χαρταετούς στη Λευκάδα , με ψαρόκολλα, καλάμια και εφημερίδες στην ουρά!
Φαντάζομαι τα εγγόνια δεν θα υποψιάζονται πόσο ευρηματικοί ήταν οι άνθρωποι κάποτε!
Να φύγουν οι΄παγωνιές, γιατί μας έχουν ψυχοπλακώσει!!!!
Χαιρετίσματα
Ιουστίνη
Καλημέρα Ιουστίνη. Χρόνια πολλά στον Θοδωρή. Να είναι πάντα καλά. Πόσα χρόνια πίσω με πήγες με τους αετούς? Ομως και τώρα καλά περνάμε όταν βρισκόμαστε όλοι μαζί. Φέτοσ στην Χαλκίδα δεν φυσούσε καθόλου και η ύψωση αετου ήταν αδύνατη. Ομως οι λαγάνες της Κικής ήταν υπέροχες και τις απολαύσαμε δεόντως. Πολλά φιλιά και στον Αλεξ.
ReplyDeleteΚωτσονούλη,
ReplyDeleteΔεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως περνάτε υπέροχα. Να είμαστε καλά και να σμίγουμε να χαιρόμαστε το θείο δώτο της ζωής .
Αλλά θυμάσαι το πέταγμα του χαρταετού απ΄την ταράτσα του άχτιστου δέυτερου ορόφου;
Απίστευτες στιγμές!
Φιλιά σε όλους και προπάντων στη Δημητρούλα