Αφιερωμένο με αγάπη στη Μελισσούλα. Ευχές για περαστικούλια απο όλους μας
Στις Κάννες βρεθήκαμε μεσημεράκι της επίσημης έναρξης του 62ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογραφου. Ο καιρός ήταν μαγευτικός, η λεωφόρος των Αστέρων γεμάτη μπαλόνια και κάμερες. Αλλά οι στάρ ήταν ακόμη χωμένοι στις κάμαρες, περιμένοντας να κάνουν τη μεγάλη έμφάνιση όχι την Τρίτη αλλά τις επόμενες μέρες , όπου θα περπατούσαν στα κόκκινα χαλιά σινάμενοι κουνάμενοι με βλέμμα στραμμένο προς τις κάμερες!
Εχω βρεθεί κι άλλες φορές την εβδομάδα του φεστιβάλ των Καννών στο γαλλικό θέρετρο και πρέπει να ομολογήσω πως απο τότε μέχρι τώρα πολλά έχουν αλλάξει δραματικά. Δεν υπάρχουν τα πλήθη του κόσμου, που διψασμένα κυκλοφορούν στους δρόμους για μια ματιά ενός ή μιας στάρ.
Οι σταρλετίτσες προτιμούν το Χόλυγουντ για να βρούν την τύχη τους.
Οι μαικήνες έχουν απο καιρού βαρεθεί τα πάρτυ των Καννών. Παίρνουν τα κότερά τους και πάνε σε απανεμιές της Ριβιέρας.
Το θλιβερότερο είναι πως το Φεστιβάλ των Καννών, που παρουσιάζει ταινίες στη λήξη της σεζόν, δεν συγκεντρώνει πια τα μεγάλα ευρωπαϊκά ονόματα ή τις ανεξάρτητες αμερικάνικες παραγωγές ,που θα φέρουν την εκπληξη. Ολα βαδίζουν μια πεπατημένη, που φαίνεται πως έχει γίνει αφόρητα επαναλαμβανόμενη. γι αυτό η δημοφιλία του φεστιβάλ βρίσκεται στο ναδίρ.
Κρίμα γιατί κάποτε ο Χρυσός Φοίνικας έλαμπε φωτίζοντας τη νότια ακτή της Γαλλικής Ριβιέρας και μαζί ολάκερο το κινηματογραφικό στερέωμα.
Προς Θεού δεν κάνω ρεπορτάζ, δεν είμαι κριτικός, απλώς την προσλαμβάνουσα της ατμόσφαιρας προσπαθώ να μεταφέρω ως πολίτης του δυτικού κόσμου!
Το μόνο που συνεχίζει να είναι εξαιρετικό στις Κάννες είναι η άπαιχτη γαλλική κουζίνα. Αλλά και η ίδια πόλη με τα περίλαμπρα κίτρια και τα πολυτελή ξενοδοχεία δεν απογοητεύει ποτέ!!!
Ιουστίνη Φραγκούλη
62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες. Αλλοτε εδώ κυκλοφορούσαν θρύλοι. Σήμερα μόνο κοινοί θνητοί
Στις Κάννες βρεθήκαμε μεσημεράκι της επίσημης έναρξης του 62ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογραφου. Ο καιρός ήταν μαγευτικός, η λεωφόρος των Αστέρων γεμάτη μπαλόνια και κάμερες. Αλλά οι στάρ ήταν ακόμη χωμένοι στις κάμαρες, περιμένοντας να κάνουν τη μεγάλη έμφάνιση όχι την Τρίτη αλλά τις επόμενες μέρες , όπου θα περπατούσαν στα κόκκινα χαλιά σινάμενοι κουνάμενοι με βλέμμα στραμμένο προς τις κάμερες!
Εχω βρεθεί κι άλλες φορές την εβδομάδα του φεστιβάλ των Καννών στο γαλλικό θέρετρο και πρέπει να ομολογήσω πως απο τότε μέχρι τώρα πολλά έχουν αλλάξει δραματικά. Δεν υπάρχουν τα πλήθη του κόσμου, που διψασμένα κυκλοφορούν στους δρόμους για μια ματιά ενός ή μιας στάρ.
Οι σταρλετίτσες προτιμούν το Χόλυγουντ για να βρούν την τύχη τους.
Οι μαικήνες έχουν απο καιρού βαρεθεί τα πάρτυ των Καννών. Παίρνουν τα κότερά τους και πάνε σε απανεμιές της Ριβιέρας.
Το θλιβερότερο είναι πως το Φεστιβάλ των Καννών, που παρουσιάζει ταινίες στη λήξη της σεζόν, δεν συγκεντρώνει πια τα μεγάλα ευρωπαϊκά ονόματα ή τις ανεξάρτητες αμερικάνικες παραγωγές ,που θα φέρουν την εκπληξη. Ολα βαδίζουν μια πεπατημένη, που φαίνεται πως έχει γίνει αφόρητα επαναλαμβανόμενη. γι αυτό η δημοφιλία του φεστιβάλ βρίσκεται στο ναδίρ.
Κρίμα γιατί κάποτε ο Χρυσός Φοίνικας έλαμπε φωτίζοντας τη νότια ακτή της Γαλλικής Ριβιέρας και μαζί ολάκερο το κινηματογραφικό στερέωμα.
Προς Θεού δεν κάνω ρεπορτάζ, δεν είμαι κριτικός, απλώς την προσλαμβάνουσα της ατμόσφαιρας προσπαθώ να μεταφέρω ως πολίτης του δυτικού κόσμου!
Το μόνο που συνεχίζει να είναι εξαιρετικό στις Κάννες είναι η άπαιχτη γαλλική κουζίνα. Αλλά και η ίδια πόλη με τα περίλαμπρα κίτρια και τα πολυτελή ξενοδοχεία δεν απογοητεύει ποτέ!!!
Ιουστίνη Φραγκούλη
62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες. Αλλοτε εδώ κυκλοφορούσαν θρύλοι. Σήμερα μόνο κοινοί θνητοί
Η φίλενάδα μου μπορστά σε βιτρίνα με ενυδρείο.Οι εκκεντρικότητες είναι μάστ στις Κάννες.
Ενα παράταιρο τρίο. Η υπογράφουσα ανάμεσα στην κολλητούλα και τον Δημήτρη Δανίκα, τον οποίο πετύχαμε τυχαία ένα βήμα προ των αιθουσών προβολής. Εκείνος καταχώθηκε στις σκοτεινές αίθουσες κι εμείς απολαύσαμε γαλλικό δείπνο μετα σαμπάνιας!
Η παραλία στις Κάννες είναι πανέμορφη, αλλά τα μεγάλα ξενοδοχεία έχουν κλέψει το μεγαλύτερο κομμάτι της
Λίγα κότερα στο βάθος. Λείπει αυτή η αντανάκλαση της χλιδής μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί!
Οι ομπρέλες των ξενοδοχείων προσβάλλουν την αισθητική της παραλίας.
Κι εγώ ερωτευμένη με το Μικρό Πρίγκηπα, τον θαυμάζω ζωγραφισμένο με κιμωλία απο ναίφ ζωγράφο στο έδαφος. Αύριο με τη βροχή θα έχει σβηστεί!
Οι σταρλετίστες με τις εξτραβαγκάνζα φορεσιές διαφημίζουν νυχτερινά κλαμπάκια!
Τα φοινικόδεντρα υπο το λυκόφως
Ενα απο τα λαμπερά ξενοδοχεία της παραλίας των Καννών, δόξα παλιά και νέα!
Κι εγώ ερωτευμένη με το Μικρό Πρίγκηπα, τον θαυμάζω ζωγραφισμένο με κιμωλία απο ναίφ ζωγράφο στο έδαφος. Αύριο με τη βροχή θα έχει σβηστεί!
Οι σταρλετίστες με τις εξτραβαγκάνζα φορεσιές διαφημίζουν νυχτερινά κλαμπάκια!
Τα φοινικόδεντρα υπο το λυκόφως
Ενα απο τα λαμπερά ξενοδοχεία της παραλίας των Καννών, δόξα παλιά και νέα!
Καναδεζα μου, η περιγραφη σου οχι μονο δε με ξενιζει αλλα με βρισκει απολυτα συμφωνη. Υπαρχει μια γενικη παρακμη στην Κυανη Ακτη, νομιζω οτι η δοξα της δεκαετιας του '50 περασε ανεπιστρεπτι. Θυμαμαι για πρωτη φορα επισκεφτηκα την περιοχη σε ηλικια 12 χρονων και αναρωτιομουνα γιατι αυτη η παραλια θεωρειται η πιο ομορφη της Ευρωπης; Με το παιδικο μου μυαλο περιμενα να δω κατι μαγικο και ισως και την Μπριζιτ Μπαρντο και τον Αλαιν Ντελον. Εδω και χρονια ο τουρισμος εχει πεσει, τα παλια ξενοδοχεια δεν συντηρουνται οπως πρεπει. Ακομα και οι φοινικες φαινονται σα γερασμενοι και κακομοιρηδες. Την τελευταια φορα που πηγα ειχα την αισθηση οτι σταματησε ο χρονος. Αυτα για την κυανη ακτη γενικα γιατι οταν προχωρας στο εσωτερικο της Προβηγκιας ολα αποκτουν ζωη.
ReplyDeleteΟι φωτογραφιες δειχνουν παντως οτι περνας ομορφα. Και κανεις και σκερτσακια ωσπερ σταρλετιτσα!
Η μελισσουλα εχει κολλησει στον Ρουβα τωρα, μιλαμε μπιγκ ταϊμ. Φιλια!
Η "κολλητούλα" σου κι εσύ, Ιουστινάκι μου, επισκιάσατε τις όποιες σταρ κυκλοφορούν ακόμη στις Κάννες! Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους.
ReplyDeleteΝα 'στε καλά και να περνάτε όμορφα!!!
Με την αγάπη μου!
Αγαπημένο Δεσποινάκι,
ReplyDeleteΗ Κυανή Ακτή σίγουρα δεν περνάει μέρες δόξας, βρίσκεται στα μετόπισθεν. Το θλιβερό είναι πως το φεστιβάλ των Καννών έχει απομείνει να θυμίζει πως κάποτε υπήρξε διεθνές γαλλικό σινεμά. Οχι όμως σήμερα!
Λοίπόν ναι, ζήτω η Προβηγκία, γενικά ζήτω η Μεσημβρία της παλιάς καλής Γαλλίας. Απαιχτη σε όλα τα επίπεδα!
Χτες τρελλάθηκα με τη Μασσαλία, γέμισα σαπούνια τις βαλίτσες. Σημερα στους αγρούς για λεβάντες! Τρελλαίνομαι με τις μυρωδιές τους.
Καλημέρες με βροχούλα στην πάλαι ποτέ πρωτεύουσα του πλανήτη!
Αγαπημένε Στράτο,
ReplyDeleteΕίσαι τόσο γκαλάν. Σε ευχαριστούμε τα κορίτσια για τα κομπλιμάν!
Φιλάκια απο το Μιντί
Αν και το φορτηγό στη πρώτη φωτο μου χαλάει την αισθητική, με αποζημιώνουν τα χαμόγελα!
ReplyDeleteΦαντάζομαι όταν φεύγεις από Ελλάδα, να μη γεμίζεις τις τσάντες σου με ...μάρμαρα!! :)))
Καλά να περνάτε!!!
ευχαριστώ πολύ!! σε δυο ώρες ακριβώς από τώρα θα κάθομαι στην καρέκλα του dr gerdolle...
ReplyDeleteΓια τις Κάννες έτσι λένε όλοι ότι παρακμάζουν, αλλά έτσι είναι αυτά, τίποτε δεν μπορεί να ζει σε μια αιώνια αίγλη. κρίμα βέβαια για τον γαλλικό κινηματογράφο που ακόμα παράγει εξαιρετικά φιλμ. Πιο πολύ από όλα θα ήθελα να έχω δει το μικρό πρίγκηπα, ξέρεις ότι είναι ένα από τα πρώτα βιβλία που μου έφερε η μαμά να διαβάσω!!
Οι φιλενάδες είστε κούκλες και οι δυο. Καλή συνέχεια στο ταξίδι σας, πολλά φιλιά στους πρίγκηπες, στο μικρό και το μεγάλο, καλή επιτυχία στο Σάκη μου αύριο και θα τα πούμε στην Αθήνα από κοντά!
@ Justinaki: Ζηλευτό ταξίδι. Δεν έχω μέτρο σύγκρισης με το τώρα,είναι πολλά χρονια πριν.Έχω πολύ καλές αναμνήσεις όμως από Γαλλο-ιταλική ριβιέρα.Μονακο θεικό.Καλή συνέχεια εύχομαι και μη ξεχνάς το ποστ με τα τακούνια,ε?
ReplyDeleteΦιλια
Ιουστίνη μου, πολύ ωραίο το κείμενό σου. Οι Κάννες κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ μεταμορφώνονται από ήσυχο ψαροχώρι σε κοσμοπολίτικο 'κέντρο' της Ευρώπης. Οι υπέροχες φωτογραφίες σου μου έφεραν όμορφες αναμνήσεις από το φεστιβάλ που είχα παρακολουθήσει το 2005. Σκεφτόμουν να κάνω μία σχετική ανάρτηση αλλά βέβαια οι δικές σου εμπειρίες είναι πιο επίκαιρες.
ReplyDeleteΠολλά φιλιά.
Θαυμάζω τις φωτογραφίες, ασφαλώς μια και προέρχεσθε από το Κεμπέκ μιλάτε Γαλλικά, αυτό σας διευκολύνει πάρα πολύ στις κινήσεις σας μια και οι Γάλλοι πώς να το κάνουμε είναι φανατικοί υπερασπιστές της γλώσσας τους.
ReplyDeleteEnjoy...
Regards
Gabriel
Αγαπημένε Θυμιούλη,
ReplyDeleteΚι εμένα με χαλούσαν όλες οι φωτό που είχαν μέσα αυτοκίνητα και σκουπιδάρες αλλά αυτή είναι η ζωή, δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε.
Οσον αφορά στο δεύτερο σκέλος, να ξέρεις πως είμαι γεμάτη μάρμαρα και ιδέες, ποτισμένη κανονικά απο την προγονική σοφία κι αρετή. Γι αυτό κινούμαι με δεξιότητα σε όλους τους κόσμους, γιατί παντού βλέπω τη δική μας ιστορία.
Φιλιά πρωινά απο Πάδοβα. Είναι επίσης μια ονειρεμένη πόλη.
Αγαπημένη μου,
ReplyDeleteΕλπίζω ο Σάκης να μην μας απογοητεύσει αν και παρατήρησα πως έχουν μείνει πάλι τα Βαλκάνια, οπότε θα συμμαχήσουν να βγάλουν δικό τους υποψήφιο. Είναι φανερή η συμμαχία!
Το δοντάκι σου καλά, όλα καλά έτσι;
Εμείς φτάσαμε κατάκοποι χθες αργά στην Πάντιβα και σε λίγο ορμάμε για δουλειά.
Οσο για το Μικρό Πρίγκηπα, τί τυχερή ν΄αρχίσεις το διάβασμά σου απ΄αυτόν! Εύχομαι να τον αγνωρίσεις αληθινά γιατί σου ΑΞΙΖΕΙ!
Φιλιά σου γιορτινά
Αγαπημένη μου,
ReplyDeleteΕλπίζω ο Σάκης να μην μας απογοητεύσει αν και παρατήρησα πως έχουν μείνει πάλι τα Βαλκάνια, οπότε θα συμμαχήσουν να βγάλουν δικό τους υποψήφιο. Είναι φανερή η συμμαχία!
Το δοντάκι σου καλά, όλα καλά έτσι;
Εμείς φτάσαμε κατάκοποι χθες αργά στην Πάντιβα και σε λίγο ορμάμε για δουλειά.
Οσο για το Μικρό Πρίγκηπα, τί τυχερή ν΄αρχίσεις το διάβασμά σου απ΄αυτόν! Εύχομαι να τον αγνωρίσεις αληθινά γιατί σου ΑΞΙΖΕΙ!
Φιλιά σου γιορτινά
Κατρίν μου,
ReplyDeleteΗ γαλλοϊταλική Ριβιέρα είναι πανέμορφη, αλλά και η Ελβετική είναι μοναδικής και σπάνιας καλλονής. Εμείς την επισκεφθήκαμε φέτος εξαιτίας της Μελισσούλας και μείναμε άναυδοι απο το κάλλος. Εκεί βλέπεις το γκραντέρ της πολυτελούς ανάπαυλας αλλά στο βάθος τις χιονισμένες αιώνιες Αλπεις. Συγκλονιστικό.
Οσο για το Μόντε Κάρλο, ήταν -όπως πάντα- στις ομορφιές του εν όψει του γκραν-πρι. Θα ανεβάσω φωτό αργότερα αν βρώ χρόνο γιατί στην Ιταλία είμαστε για δουλειές και μόνο!
Κόσμος και κόσμος γύρω μας και ησυχία καμιά!
Αγαπημένη Εύα,
ReplyDeleteΗσυχο ψαροχώρι οι Κάννες; Δεν το είχα ποτέ σκεφτεί έτσι γιατί καταπλέω εν καιρώ φεστιβάλ πάντα. Ηταν πανέμορφα, αλλά η Κρουαζέτ αδειανή ένεκα κρίσης όχι μόνο οικονομικής αλλά και υπαρξιακής του ίδιου του φεστιβάλ.
Αλλά η ομορφιά του τόπυ ανεξάντλητη και ανείπωτη.
Φιλί μακρινό σε σένα και τον καλό σου. Σύντομα θα κρατώ το βιβλίο σου;
Καλοτάξιδο!
Αγαπημένε Γαβρίλη,
ReplyDeleteΚι όμως εδώ στο νότο οι Γάλλοι προσπαθούν να είναι αγγλοφόν, αλλά δεν τα καταφέρνουν. Εχει ριζωθεί μέσα τους αυτή η λουικένζια προφορά.
Ομως έτσι ή αλλοιώς είναι ωραίοι και σπόρτηδες!
Καλημέρες στη μητρόπολη!
... για δες που οι Φίλοι μου "γυρίζουνε" στα "εξ αποδώ"!!!
ReplyDeleteκι εγώ να φυτεύω φασολάκια με μωβ ανθάκια... κολοκυθιές... κ.α.
με νταλιες, τριανταφυλλιές, ασημο-δόλαρα, πλατιούς βασιλικούς, γαρυφαλιές πολύχρωμες κ.λ.π. εις την...πρόσοψιν για ένα ελληνικό και μοσχοβολιστό μπάσιμο(!!!!)
Πω Πω... ζήλεια εγώ!
Να είστε Καλά, Φίλοι μου και να καλοπερνάτε όμορφές μου!
Υιώτα,
ΝΥ
Γυρνάς συνεχώς τον κόσμο!
ReplyDeleteΠοιος είναι ο επόμενος προορισμός;
Γιωτάκι μου,
ReplyDeleteΕσύ δημιουργείς κι εμείς αναλωνόμαστε. Αυτό να σκέφτεσαι βαθειά μέσα σου, πως η γωνιά μας δίνει την ευκαιρία να γράφουμε και τα ταξίδια να ξοδεύουμε τις γραφές.
Καλημερούδια στα άνθη σου και στα ζαρζαβατικά σου. Νάναι γεμάτα καρπούς.
Φιλιά
Αντουάν καλέ μου,
ReplyDeleteΟι επόμενοι σταθμοί ήταν Aix En Provence, Monaco, Vicenza, Florence, Como!
Θα σας ταξιδέψω στα μέρη με τις ανάλογες φωτογραφίες των τόπων.
Φιλιά καλοκαιρινά απο το Κόμο των Θεών!
Σάρπράιζ, ...σουπριζ.. έκπληξη!
ReplyDeleteΕρχομαι!!!!!!!!!!!!!!!!!
Θα μιλήσω και με τον Στρατο μας,
νομίζω θα έρθει "Σαλονίκη!!!!!!!!!!!!!!"
Στείλε μου πάλι, τηλ., κινητό, κ.λ.π. στο ε-μαιλ μου...,
Είμαι τόσο αναστατωμένη!
Διάβασε και άλλα νέα μου από Κίνα!
Φιλάκια πολλά,
Υιώτα,
ΝΥ