Της Ιουστίνης
Την Aix en Provence την άκουγα συχνά απο τον καθηγητή μας της Πολιτικής Επιστήμης κ. Μεταξά , ο οποίος είχε σπουδάσει εκεί και ήρθε κομψευόμενος στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας με τα φουλάρια και τα μπλέιζερς μεταφέροντας κλίμα της μεσημβρινής Γαλλίας.
Φέτος, επισκεφθήκαμε την υπέροχη πόλη οικογενειακώς για να βρεί ο Αλέξανδρος τους κολλητούς του, που φοιτούν στην παγκοσμίως γνωστή Νομική της Aix en Provence.
Παραδόξως, έβρεχε στο μιντί κι εμείς πλανηθήκαμε στην πόλη της κλασικής ομορφιάς οσφριζόμενοι τη μυρωδιά του βρεγμένου χώματος με άρωμα λεβάντας.
Απο τις πολλές και πανέμορφες εντυπώσεις, κρατάω τη συνεχή και αδιάλειπτη παρουσία του μεγάλου ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Σεζάν, ο οποίος έζησε στην πόλη και μεγαλούργησε ζωγραφίζοντας τις εξοχές της γαλλικής μεσημβρίας με αιρετικό τρόπο. Επειδή λατρεύω τα έργα του, πρέπει να πώ ότι με συγκλόνισε η πηγή της έμπνευσής του, το αχνοπράσινο τοπίο με τους μόβ ανθούς της λεβάντας, οι γεφυρούλες και οι πολύχρωμες πάλ ανατροπές σε κάθε γύρισμα του ματιού.
Επίσης, η γαλλική μπουρζουαζί με έναν αέρα παλιάς αριστοκρατείας έμεινε τυπωμένη στη΄ν καρδιά μου καθώς στους δρόμους κυκλοφορούσαν οι κυρίες με τα ταγιεράκια τους και τα Ερμές μαντήλια στους λαιμούς τους.
Τρυπώσαμε στο καφέ "Trois garcons" όπου σύχναζε ο Σεζάν με τους φίλους του και αποτίσαμε φόρο τιμής στη σοκολατερί αρτιζανάλ της Αίξ, όπου οι μυρωδιές των ζαχαρωτών και των τρουφών έσπαγαν μύτη.
Διασκεδάσαμε τη βόλτα στην πόλη της ήρεμης ζωής, των απαλών χρωμάτων και των συνηθειών της νωχελικής μεσημβρίας.
Α! Η Αιξ της Προβηγκίας είναι η καινούρια μου αγάπη στη Γαλλία, το καταθέτω χωρίς φόβο και πάθος!
Τα κεραμεικά της Αίξ σε χρώματα της γής και της αυγής
Μπροστά απο δημόσιο μέγαρο
Ιουστινάκι βρεγμένο μέχρι το κόκκαλο στη σοκολατερί
Η σοκολατερί με τα υπέροχα σοκολατάκια και τις τρούφες
Δεν αντιστέκομαι στα ωραία
Στο κέντρο της πόλης ένας ακόμη οβελίσκος
Μεσημβρία αγάπη μου, πόσο μοιάζεις με Ιταλία
Singing in the rain with Ted
Trois Garcons με παλιό φίνο μπαράκι
Αυτοπροσωπογραφία του Σεζάν στο Trois Garcons
αγαπημένο μου Ιουστινάκι σ'ευχαριστώ, είμαι καλυτερα αλλά πολύ δυσκίνητη ακόμα. η νότια Γαλλία είναι μοναδική με τα χρώμματα και τα αρωματά της!!
ReplyDeleteαλλά έχω μια απορία, αυτή την τσαντούλα σου την κουβάλησες εσύ ποτέ? γιατί τη θυμάμαι στα χέρια του Άλεξ εδώ και στις φωτογραφίες είναι το αναπόσπαστο αξεσουαρ του Τεντ :))
αλλά έτσι είναι όταν ταξιδεύεις όχι με έναν αλλά με δυο πρίγκηπες!
σε φιλώ και σ'ευχαριστώ και πάλι πολύ
Να υποθέσω πως μετά την Αβάνα θα περιμένουμε βιβλίο για τη Ν.Γαλλία;
ReplyDeleteΑπό σένα όλα τα περιμένουμε, coño!!!
Φιλάκια αγαπημένη!
Αγαπημένο Μελισσάκι,
ReplyDeleteΚάνε υπομονή και θα δείς που θα γίνεις περδικούλα για να μας έρθεις. Λοιπόν, η τσαντάρα είναι μόνιμο αξεσουάρ των ανδρών, που έχουν την ευγενή καλωσύνη να την κουβαλούν παντού και να με ξεκουράζουν.
Σου εύχομαι να γνωρίσεις κι εσύ αληθινούς πρίγκηπες στη ζωή σου.
Φιλιά στη μαννούλα σου
Κόνιο μου,
ReplyDeleteΕίδα την πολύ ωραία δημοσίευση στο Βιβλιοδρόμιο των Νέων. Μπράβο σου, γιατί σε σένα ανήκει αυτή η κινητοποίηση για τη δημοσιότητα.
Οσο για τη Νότια Γαλλία, μακάρι να είχα το χρόνο να μείνω μερικές μέρες για να φτιάξω βιβλίο. Ισως όταν με το καλό ο Αλεξανδρίνος θα πάει εκεί Πανεπιστήμιο!
Πρωϊνο ξυπνημα με μια διαθεση για περιπλανηση, και την βρηκα εδω στη σημερινη σου αναρτηση. Θυμαμαι ακομα μαθητρια στις καλογριες που μαθαιναμε γεωγραφια της Γαλλιας και η ονομασια Aix an Provence μου ειχε φανει πολυ αστεια και ειχα κανει αμεσως τον συνειρμο με την Ελληνικη λεξη Αιξ και απο τοτε δεν με εχει εγκαταλειψει. Μενω στην παρατηρηση οτι οι ανθρωποι εχουν κρατησει ενα αερα παλιο που ισως να ειναι και δεκαετιων αερας. Μ'αρεσει, μ'αρεσει ο τοπικος χαρακτηρας, μ'αρεσουν τα χρωματα τα μουσταρδια στα κεραμεικα, μ'αρεσει το αρτιζαναλ φρανσἐ. Οταν ενα κομματι του κοσμου δεν το παρει μπαλα η διαδικασια του εκμοντερνισμου τοτε οι ισορροπιες στον ασχημο πλανητη μας διατηρουνται κι η γη γυριζει κι η γη γυριζει. Χαρηκα τις φωτογραφιες σου αφανταστα.
ReplyDeleteΚαι πριν ακομα διαβασω το σχολιο της μελισσουλας ειδα τον Τεντ να κρατα την τσαντα κι εσενα την ομπρελλα κι ερχομουν πω κατι τρισχαριτωμενο. Αλλα τα ειπε η μελισσουλα κι ετσι απλα συνυπογραφω στην καρτα "γκετ γουελ σοουν" που ανοιξες για το κοριτσουδι μας. Καφες στην πρωτευουσα με αρωμα Λευκαδας και αναμνησεις Προβηγκιας ..το σωστο Κυριακατικο ξεκινημα. Ιιιιχ ευχαριστηθηκα σχολιο!! Φιλια δροσερα.
.. επισης δεν μπορω παρα να το πεταξω τελικα.. δε φαινεται να ειναι δυσκολοι οι καιροι για τους πριγκιπες!! Α τουτ α'λ'ερ.
ReplyDeleteΔεσποινάκι αγαπημένο,
ReplyDeleteΝαι, αυτή η μεσημβρία με το παλιό αλλά όχι το παλιωμένο αποπνέει έναν αέρα κοσμοπολίτικης άποψης περι του ζείν. Αυτή η φυσική μπουρζουαζί χωρίς έπαρση και φανφαρισμούς, κρατάει την ισορροπίατου κόσμου, όπως ακριβώς το θέτεις.
Οσο για τους πρίγκηπες, εύκολα τους είναι όλα , αφού υποχρεώνονται να κρατούν τσάντες Gucci!!! (Τριαλαριλαριλαρο, βάρκα γυαλό, έμαθε κι ο μικρός στο πριγκηπικό κουβάλημα της μαννούλας!)
Νομίζω πως θάθελα ένα ουασιγκτόνιαν πρωινό με καπούτσο αλ ορανζ αραμελιζέ παρ Δεσποιναριόν!
Φιλάκια
Για την Αίγα λές; Το πέταξες κι αλλού το υποννοούμενο της κατσικούλας αλλά δεν τσίμπησα ως είδες.
ReplyDeleteΠάντως, οι Αιξουά και οι Αιξουάζ είναι χάρμα οφθαλμών στους δρόμους της Αίξ τους. Γιατί ανα τη Γαλλία υπάρχουν κι άλλες Αιξ, Γίδες να το πώ;
Με έκανες και γέλασα!
Για την Αίγα λές; Το πέταξες κι αλλού το υποννοούμενο της κατσικούλας αλλά δεν τσίμπησα ως είδες.
ReplyDeleteΠάντως, οι Αιξουά και οι Αιξουάζ είναι χάρμα οφθαλμών στους δρόμους της Αίξ τους. Γιατί ανα τη Γαλλία υπάρχουν κι άλλες Αιξ, Γίδες να το πώ;
Με έκανες και γέλασα!
Απο τις διηγησεις σου, ερχονται τα αρωματα αλλα και τα χρωματα αυτης της υπεροχης γωνιας της γης..!!!Τα λατρευω...και προς το παρον το μονο που κανω ειναι να ειμαι κολλημενη με ολα τα προϊοντα L' occitane...οτι καινουργιο βγαζει....το αγοραζω...με αρωματα και αισθησεις της Προβηγκιας..!!
ReplyDeleteΟρφια λατρεμένη μου,
ReplyDeleteΝομίζω πως η L' Occitane μεταφέρει το άρωμα της γαλλικής μεσημβρίας με τον πιο όμορφο τρόπο. Ωστόσο, εκεί έπι τόπου υπάρχουν πολλές τοπικές εταιρείες αρωμάτων, που πραγματικά απογειώνουν τις αισθήσεις.
Ειλικρινά, ποτέ δεν πίστευα πως η Προβηγκία θα με συνέπαιρνε τόσο απόλυτα!
Δηλώνω λάτρης της σοκολάτας!
ReplyDeleteΥ.Γ. Ο Σεζάν υποθέτω πως πρόκειται για γνήσιος... είναι η ατρακσιόν του καταστήματος;
Εσείς στον Φρανκοφωνο Munde, Aix en Provence, κι εμείς στον Αγγλοσαξωνικό κόσμο της Νέας Υόρκης, Ιουστίνη μου σου στέλνω τους χαιρετισμούς μου.
ReplyDeleteGabriél
Αντουάν αγαπημένε,
ReplyDeleteΟ Σεζάν καραγνήσιος λέμε. Ο Σεζάν η ατραξιόν όλης της πόλης, καθώς στήν έξοδο ύπάρχει το μεγάλο του αρχοντικό όπου ζωγράφιζε.
Γενικά η Αίξ είναι γεμάτη Σεζάν και σοκολάτες. Τα καλύτερά μου!
Α! πολύ τη θέλω μια βολτίτσα προς τα αγγλοσαξωνικά σας. Μια Νέα Υόρκη μου έρχεται κουτί λέμε!
ReplyDeleteΑ μπιεντό, αλόρ.
Φιλιά απο καυτή, λαύρα Αθήνα