Αφιερωμένο στο Δεσποινάριον που μας έλειψε
Επέστρεψα στην ησυχία της κόχης μου, αφού βίωσα στην Αθήνα της τρέλλας, πολλά ευτυχή και δύσκολα όμως. Η παρουσίαση ήταν μια λαμπρή βραδυά γεμάτη κόσμο, αγάπη και επιτυχία. Την πεμπτουσία αυτής τη νύχτας έκαναν οι φίλες και οι φίλοι απο τη μπλογκογειτονιά, που ήρθαν απο τα πέρατα της πόρρω Αττικής, απο το εξωτερικό και απο το Βόλο για να τιμήσουν τη δημιουργία και τη διαδικτυακή φιλία μας.
Θα αναφέρω ενδεικτικά τη συνάδελφο Ρίτσα Μασούρα (με την οποία παραδόξως δεν είχαμε γνωριστεί τόσα χρόνια στο κουρμπέτι), το Κυκλάμινο του Βουνού που κατέπλευσε απο το Βόλο, την Πένυ Μπροντζάκη των ταξιδιών, τη Γιάννα, την Ορφια και την Κατρίν, τη Μελισσούλα που έσκασε μύτη απο το Μοντρώ συνοδευόμενη απο το Θύμιο ή Ράδιο Μαρκόνη, το Στράτο Μυθημναίο, τον Παντελή Ξανθίδη, τη Θαλασσινή απο την παράκτια Βραβρώνα , τον Kosniper απ΄τη Λευκάδα και άλλους πολλούς ών ουκ έστι αριθμός. Πάντως, κορυφαία ήταν η παρουσία της βιβλιοκριτικού Ελένης Γκίκα-Αλεφ στο πάνελ, που έρανε με το λόγο της τα λογοτεχνικά μου όνειρα.Και μην παραλείψω την παρουσία της Μαίρης της Παραμυθούς ή Σάββα που γράφει και αφηγείται τα πιο ωραία παραμύθια.
Θα πρέπει να πώ ότι το επόμενο Σάββατο συναντηθήκαμε με κάποιους μπλογκογείτονες στο καφέ της Αγκυρας για να τα πούμε λίγο περισσότερο. Στη συντροφιά ήταν ο Μπάμπης Δερμιτζάκης, που δεν είχε έρθει στην εκδήλωση λόγω γρίππης , ο Στράτος Δουκάκης- Μυθημναίος, η φίλη μου η Αννα Βαλαβανίδου. Στον Πολυχώρο παρευρέθηκαν δύο καλλονές της μπλογκογειτονιάς η Θαλασσινή-Μαρίνα με την υπέροχη κορούλα της, που δεν εξοικειώθηκε με το άγνωστο πλήθος. Η μικρή και τριανταφυλλένια της Θαλασσινής εξέταζε το χώρο, τα πρόσωπα και κάποτε -κάποτε έσκαγε χαμόγελα παρα την καχυποψία της. Εγώ είχα φέρει λουκουμάκια περιβεβλημένα με σοκολάτα απο την Πόλη και τα τσακίσαμε κυριολεκτικά.
Το Σάββατο πριν απο την αναχώρηση η Αλεφ-Ελενίτσα Γκίκα οργάνωσε στα πρόχειρα στην Αγκυρα ένα σύντομο αποχαιρετισμό. Ηρθε και η Ρίτσα μας, με την οποία γνωρίστηκα περισσότερο απφού ανταλλάξαμε πολλά περι των αγοριών μας και του ρεπορτάζ αλλά και περι κοινών φίλων-συναδέλφων.Εκεί ήταν και η οικοδέσποινα Αναστασία Παπαδημητρίου των εκδόσεων Αγκυρα.
Παρών ήταν και ο λατρεμένος Θηβαίος, επίσημος συνοδός της Ελένης σε κάποιες εξόδους της απο το μακρινό Κορωπί. Τα είπαμε, φιληθήκαμε, γελάσαμε , αποχαιρετισθήκαμε και δώσαμε ραντεβού για το επόμενο ταξίδι εις Αθήνας.
Είθε!
Ιουστινάκι εν ηρεμία
Στην Αγκυρα το Σάββατο του αποχαιρετισμού . Αριστερά Ελένη Γκίκα, καμαρωτός ο Γιάννης ο Θηβαίος, στην πίσω γραμμή Τζουστινάκι και Διεθνές Ριτσάκι
Στην Αγκυρα πάντα με άλλη σύνθεση
Ριτσάκι και Αναστασία Παπαδημητρίου των εκδόσεων Αγκυρα
Το προηγούμενο Σάββατο στον ίδιο χώρο καμαρώνουν ο Στράτος ο Μυθημναίος, η Αννα Βαλαβανίδου και ο Μπάμπης Δερμιτζάκης
Δύο Θαλασσινές αύρες υπο το βλέμμα του Στράτου
Η μπλογκογειτονιά εν παρατάξει στην εκδήλωση. Αριστερόθεν η Γιάννα, έπεται η Μελισσούλα, δίπλα η Κατρίν , μετα η Ορφια, έπεται η συγγραφέας και στην άκρη απολαμβάνει το γυναικομάνι ο μαχαραγιάς Ραδιο Μαρκόνης ή κατα κόσμον Θύμιος Κολλάς
Ο συνάδελφος μπλόγκερ Παντελής Ξανθίδης, η εκδότρια Νίνα Ψυχογιού, η αφεντιά μου, ο Στράτος Δουκάκης και η Βάνα Κοντομέρκου, συγγραφέας και μπλόγκερ.
Ωχ ζήλεψα! Την άλλη φορά θα προσπαθήσω να είμαι κι εγώ εκεί!
ReplyDeleteΠάντα τέτοια Ιουστίνη μου. Εύχομαι επιτυχία και στο νέο σου βιβλίο!
Μεροπάκι,
ReplyDeleteΣ ευχαριστώ πολύ για τις ευχές. Απο αυτό δεν έπρεπε να λείψεις, ήταν η μπλογκογειτονιά συγκεντρωμένη στο τσακίρ κέφι!
Φιλάκια φθινοπωρινά
Sas Xairomai olous sas, propantops oi tis teleutaias fotografias,
ReplyDeleteXairetismous apo to Thanksgiving Diner. meros opou o ypologistis den exei ellinika grammata
Saludos
Gabriel
ΑΧ! Κατ' αρχας Καναδεζα μου σ' ευχαριστω για την αφιερωση! Δε φανταζεσαι ποσο θα ηθελα να ειμαι κι εγω εκει! Εχω κολλησει στη φωτογραφια με τους φιλους μπλογκερς και δε λεω να ξεκολησω. Εισασταν εικει ολοι αγκαλια! ΑΧ! Ο Θυμιουλης μου ο γλυκος, εσυ με τα Κοκκινα, ο Ορφια με το τρελλο γυαλι! Η Κατεριναρα που προφανψς φοραγε εικοσι ποντους τακουνια, παντα ετσι κανει και μα κομπλαρει!, η μικρη μας μελισσουλα με το ομορφο μαλλακι και η Γιαννα με το πλατυ χαμογελο! ΑΑΧΧΧΧ!!! Να ημουν εκει να σας μοιρασω φιλακια!
ReplyDeleteΕιναι οπως τα λεγαμε χτες στο τηλεφωνο. Ειναι μια λαμπερη γειτονια που εμεις την φιαξαμε με αγαπη. Τιποτα δεν ειναι τυχαιο! Φευγω σιγα σιγα μη με παρουν τα ζουμια.
Χαρηκα που ειδα επισης και την Ριτσα και τον Στρατο. ΑΧ!
Στην αγαπημενη Ιουστινη ευχαριστιες πολλες για την μπλοκογειτονια και την μαζωξη.Μακαρι να εχουμε παλι την ευκαιρια να βρεθουμε και να υποδεχτουμε και την Δεσποινα.Να εισαι καλα οπου και να βρισκεσαι.
ReplyDeleteΚαλώς επέστρεψες Ιουστινάκι, γεμάτη δάφνες...
ReplyDeleteΑπόψε καί πάλι στα ερτζιανά!
αγαπημενη μου να εισαι παντα καλα να κανεις γιορτες (κι ας λες οτι δεν θα κανεις αλλες) να ερχομαστε να σε καμαρωνουμε!
ReplyDeleteφιλια πολλα
ήθελααααααα νάμουν και γω εκείιιιιι!
ReplyDeleteστην προτελευταία φωτογραφία!
από την χαρά μου δεν ξέρω τι να πρωτογράψω!κάτι μου έλεγαν τα κοριτσάκια για έκπληξη αλλά πού να το φανταστώωωω!σας στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και από ένα φιλάκι!
ευχαριστώ Ιουστίνη για την φιλοξενία!
το βιβλίο υπέροχο,αναγνωρίζω πολλά στοιχεία από τα ήθη της περιοχής μου για εκείνη την περίοδο από αφηγήσεις των παππούδων,ανέσυρα από την μνήμη μου το άρωμα λεβάντας που πρόλαβα και το χρησιμοποιούσε η μητέρα μου για να αρωματίσει τα φρεσκοσιδερωμένα σεντόνια.να είσαι καλά και καλή επιτυχία στα επόμενα βιβλία σου!
πολλά φιλιά με άρωμα λεβάντας!
υγ.την διεύθυνση που μου ζήτησες την έχω,αλλά ξεκουράσου πρώτα από το ταξίδι.
Saludos Gabriel mou,
ReplyDeleteΕλπίζω να περάσατε ένα υπέροχο Thanxgiving με την οικογένειά σου. Νάσαι πάντα καλά. Μας έλειψες σε όλες τις συναντήσεις με τη λογοτεχνική παρέα της ξενητειάς.
Φιλιά
Δεσποινάκι μου,
ReplyDeleteΞέρω τί θα πεί να λέιπεις απ' τα πάρτις. Γιατί κι εγώ διαρκώς απουσιάζω. Οσο για τη μπλογκοπαρέα, τη φτιάξαμε σιγά-σιγά με αγάπη. Γνωριστήκαμε αργά και σταθερά, ζυγιαστήκαμε απο μακριά και τώρα ξέρουμε ο ένας τον άλλον. Σπουδαία διεργασία αυτή της προοδευτικής φιλίας.
Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη να τους έχω όλους στη χαρά μου. Να γνωρίσω απο κοντά αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους και να ξαναδώ άλλους που είχα καιρό να δώ,
Υπέροχη εμπειρία. Νιώθω ευγνώμων που μένω σ΄αυτή τη γειτονιά, Αγάπης και Αλήθειας γωνία
Μιχάλη λατρεμένε,
ReplyDeleteΔεν πρόλαβα να έρθω και μ΄έρριξες στα ερτζιανά. Αλλά πώς να σου χαλάσω το χατίρι αφού σου έχω αδυναμία; Μου έλειψε και το κοινό μου, άσε πιά το μικρόφωνο!
Γιάννα γλυκειά μου,
ReplyDeleteΕσύ κι αν ήσουν αναπάντεχη παρουσία εκείνη τη βραδυά, αν και σχεδόν με είχες αφήσει με την εντύπωση πως δεν θα μπορούσες να έρθεις.
Την επόμενη φορά θα τα πούμε εκτενέστερα και ποιός ξέρει;- ίσως με Δεσποινάριον. Θα είναι σούπερ!
Μικρό μου Μελισσάκι,
ReplyDeleteΚουράστηκα γι αυτή τη μεγάλη και λαμπερή γιορτή. Και πιστεύω πως όμοιά της δεν θα μπορέσω να ξανακάνω. Γι αυτό θα κάνω άλλου είδους γιορτές, είναι εξπέρ!
Ρούλα γλυκειά μου,
ReplyDeleteΤο άρωμα λεβάντας να το χρησιμοποιείς κι εσύ στα σεντόνια σου και στα συρτάρια σου. Ολα θα μοιάζουν μαγικά όταν τα ανοίγεις.
Πολύ λυπήθηκα που δεν ήσουν, αλλά ίσως μια επόμενη φορά να σε δούμε απο κοντά όλοι εμείς οι μπλογκογείτονες.
Τη διεύθυνση μπορείς να τη στείλεις στο μέιλ μου. Δε μασάω με κούραση απο ταξίδια.
Τέλος, χάρηκα πολύ που σου άρεσε το βιβλίο μου. Αυτή είναι η πιο μεγάλη επιβράβευση.
Φιλιά σου
...Δική μας χαρά η χαρά σου, μαζί κι ευτυχία σου...
ReplyDeleteΙουστίνη μου!
Σας βλέπω και σίγουρα θα ήθελα να ήμουν μαζί σας,
γυναίκες όμορφες και δυναμικές!!!
Κάποια στιγμή, θα τα πούμε με την Βάνα!
Καλώς ήλθες, γλυκιά μας,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Καλώς σας βρήκα ακριβή μου Γιώτα,
ReplyDeleteΕλπίζω να περάσατε υπέροχα σήμερα με τα κορίτσια και τα εγγόνια σας.
Πόσο μας λείπει η παρουσία σου απο τα δρώμενα, πόσο μας λείπει το τσαγανό σου!
Φιλιά αγαπητικά και στο Δημήτρη σου
Ιουστινη ηταν χαρα μου να σε γνωρισω απο κοντα, εχεις την ιδια αυρα που εισπραττω και οταν σε διαβαζω.!! Ηταν μια υπεροχη βραδια.!! Νασαι παντα καλα και να μας ταξιδεψεις και στο επομενο βιβλιο σου..!!
ReplyDeleteΦιλακια πολλα...και να μας ξαναρθεις.....
Ορφια μου γλυκεια,
ReplyDeleteΣ ευχαριστώ για τη γενναιδωρία σου. Σκέψου να έρθω και να συμπέσουμε με Δεσποινάριον, Μελισσούλα και άλλες μπλογκογειτόνισσες. Τότε θα κάνω ένα πάρτυ για να διακηρύξω πως οι άνρθωποι αγαπούν ακόμη τους ανθρώπους!
Φιλιά σου παρασκευιάτικα
Αγαπημένη Justine, σ ευχαριστούμε για την υποδοχή και τη ζεστή φιλοξενία. Ξέρεις είναι πολύ δύσκολο να έχεις τόσο κόσμο στραμένο επάνω σου και να μπορείς , να έχεις την ικανότητα ,όλους μα όλους να τους ευχαριστήσεις. Τό χεις, να ξέρεις!!
ReplyDeleteΠολύ λαμπερή βραδιά. Δόθηκε η ευκαιρία να γνωριστούμε τόσοι μεταξύ μας μ ένα άμεσο τρόπο, λες και ήξερε ο ένας τον άλλο. Δεν είναι τέλειο?? Μεγαλείο!
Καλή επιτυχία και καλή συνέχεια σ αυτό το όμορφο ταξίδι του βιβλίου.
Καλό ΣΚ Justine με φιλιά,να περνάς όμορφα.
υγ:Χμ... άκου εικοσάποντα χο χο!!Έλα βρε Δεσποινάκι 10 πόντους ήταν.Υπόσχομαι να κυκλοφορώ με μπαλαρίνες προκειμένου να έρθεις, να μαζευτούμε.Μακάρι!!
Ξεπερνάω τα της ξεχωριστής παρουσίασης, (που όμοιά της αμφιβάλλω αν έχει γίνει) μιας και τα έχουμε πει στις προηγούμενες αναρτήσεις, και μένω με λίγα λόγια για τη «μπλογκοσυνεύρεση» στην Άγκυρα και τη γνωριμία μου με τη χαρισματική Θαλασσινή – Μαρίνα και το κουκλάκι της!!! (Το Μπάμπη και την Άννα ήδη τους γνώριζα) και να συμπληρώσω πως τα σοκολατένια λουκουμάκια ξεσήκωσαν και τα διπλανά τραπέζια που ζητούσαν και ξαναζητούσαν, οπότε τα «τσακίσαμε» με τη βοήθεια των γειτόνων…
ReplyDeleteΠάντως καταχάρηκα τη συντροφιά!
Την επόμενη ελπίζω να γνωρίσω κι από κοντά τη Δέσποινα και τη Ρίτσα που τη διαβάζω στην Καθημερινή.
Τώρα ησύχασε με της συντροφιά των αγαπημένων σου και τη ζέστα του σπιτιού σου!
Κατρίν,
ReplyDeleteΚαι πάλι δέξου τα Χρόνια Πολλά για τη γιορτή σου, που την έκανες γκλαμουράτο πάρτυ. Να σε χαιρόμαστε καλή μου.
Πόσο πολύ το χάρηκα που ήρθατε κι ας λυπήθηκα που δεν είχα το χρόνο να σας περιποιηθώ. Αλλά δίνω λευκό τσέκ για την επόμενη φορά. Κι εσύ μην ακούς της Δέσποινα, έλα με τα Ψηλά Τακούνια σου.
Εμείς οι μικροσκοπικές θα το παίζουμε αρώματα, κι εσύ κόλώνια μακράς διαρκείας!
Φιλιά πρωινά απο το Μόντρεαλ
Στράτο πολυαγαπημένε,
ReplyDeleteΜεγάλο γέλιο έπεσε με τα σοκολατάκια, είδες; Μας τα φάγανε οι διπλανοί, αλλά συγχωρούνται γιατί είναι οι ιδιοκτήτες της Αγκυρας, που μας είχε χαρίσει τα ωραιότερα βιβλία της παιδικότητάς μας.
Οσο για τις θαλασσινές αύρες, η παρουσία τους σκόρπισε άρωμα μπέμπελακ και μας ανανέωσε.
Τώρα ησυχάζω στην αγκαλιά του σπιτιού μου.Αν και είμαι διαρκώς σ΄ένα φέυγα!
Φιλιά πρωινά
Πω πω ομορφιές! Ιουστινάκι μας μάτιαξαν! Τέζα η άλεφ! Με σαράντα πυρετό απ' όταν έφυγες! Αλλά συνέρχομαι και άνοιξα και τα σχόλια, ναι? Φιλί
ReplyDeleteΙουστίνη, μόλις άνοιξα τα εμπύρετα μάτια μου! Στο σπίτι, μάτια μου, την ιστορία! Ητοι: alef5@otenet.gr καθότι ακόμα ασθενώ βαρέως (και άνοιξα τα σχόλια ναι? Εκεί ασθενούλα πλην όμως, εγω καρδιές δεν χάλασα ποτέ...) Φιλιά σε όλα τα καλά κορίτσια (και στα καλά αγόρια) (λέμε τώρα...) (δεν κολλάνε καλέ!)
ReplyDeleteIουστινλακι μου καλό πολύ χαίρομαι που χωθήκαμε και εμείς σε μια από αυτές τις μπλογκοσυνευρέσεις! Εχψ χαθεί λίγο, το ξέρω αλλά σε σκέφτομαι πάντα με πολύ αγπάη ειδικά όταν η μικρή πάιρνει τη ρόδα σου και γελά οταν κάταφέρνει να τη τσουλίσει στο πάτωμα.
ReplyDeleteΠολύ χάρηκα που γνώρισα από κοντά τον Στράτο και την Αννα!
Εγραφα σε ένα φίλο πριν λίγο οτιπολύ μου αρέσει η μπλογκογειτονιά μας και σύντομα θα κάνω και εγώ εορταστικό ποστάκι (αν με αφήσει η μπεμπελάκ) όπου ο καθένας σας θα έχει ένα ρόλο.
Καλή συνέχεια Ιουστίνη μου! Να είσαι πάντα γερή και δυνατπή!
Σε φιλούμε πολυ!
Αγαπημένη Ελενίτσα,
ReplyDeleteΒάσκανος οφθαλμός αλλά εμείς αντιστεκόμαστε. Ελπίζω να ξεκουράζεσαι και να μην κάνεις μαγκιές. Είδα ότι άνοιξες τα σχόλια, έγραψα αλλά τα έχεις με μετριασμό.Μπράβο σου!
Φιλί μακρινό γεμάτο αγάπες κι ευχές να γίνεις καλά΄σήμερα κιόλας. Κι απο τους άντρες μου επίσης έχεις τις ίδιες ευχές.
Α! Αλαβάστρινες κόρες της θάλασσας, δεν πειράζει που δεν πορτογυρνάτε στη μπλογκογειτονιά! Αρκεί να είστε καλά και να τσουλάτε τη ρόδα σας.
ReplyDeleteΦιλιά βρεγμένα του Μόντρεαλ