Ξαναμαθαίνω να αγαπώ το νησί, όπου μεγάλωσα κι έγινα αυτή που είμαι σήμερα. Πατέρας και γενέθλιος τόπος γεμίζουν τις νύχτες της περισυλλογής.
Στο μεταξύ, το πόνημα έχει μείνει πίσω, καθώς οι προσωπικοί λογαριασμοί χτυπούν την πόρτα της καρδιάς μου. Ο νούς επεξεργάζεται τα δεδομένα , μα το συναίσθημα αντιστέκεται!
Ωραίο αυτό το καλοκαίρι της οδύνης και του σπαραγμού μου!
Τζουστινάκι
Αυτή είναι η θέα από το μπαλκόνι μου στη Νικιάνα
με την Ηλέκτρα περνάμε υπέροχα στο μπάνιο. Είναι ευγενική και κοκέτα.
Η θέα της λατρεμένης μου Βασιλικής απο το προάστειο της Πόντης
Στο Πριγκηπάτο της Πόντης η μικρή Χριστίνα είχε νευριάσει κι ας την κρατούσε αγκαλιά η γιαγιά της η Γώγω
Στο Πριγκηπάτο της Πόντης με νάζι και χάρη η Κατρίνα και η Ηλέκτρα ποζάρουν στο φακό
Στη Λυγιά η θέια Ντένι ανάμεσα απο την Ειρήνη και τον Στίβ Αργύρη
Η γενναία θεία Ντένι
Μια αναμνηστική οικογενειακή φωτογραφία. Ο Στίβ κρατάει την Ανια αγκαλιά, δίπλα η Μαίρη, μετά η αφεντιά μου με το Σωτήρη και την Ειρήνη. Καθισμένη η θεία Ντένι
Η Στέφανι απο τον Καναδά παντρεύτηκε το Σωτήρη Κηρολίβανο και τώρα ζούν μαζί στη Λευκάδα. Αυτό είναι το πρώτο καρπουζάκι από τον κήπο τους!
Μια οικογνειακή συγκέντρωση στο σπίτι του θείου Στίβ Αργύρη επι τη εορτή του Σωτήρη και τοις γενεθλίοις της Ειρήνης. Στη φωτογραφία απο αριστερά η ξαδέλφη Μαίρη Λάζαρη, η λατρεμένη μου θέια Διονυσία Λάζαρη, η αφεντιά μου και η μικρή Ανια.
Μυσταγωγική έναρξη των Γιορτών Λόγου και Τέχνης του Δήμου Λευκάδας. Ο Καραμπέτσος με την τρομπέτα του καθήλωσε τα εκατόν τόσα όργανα της Κρατικής ορχήστρας Αθηνών
Υπέροχη νύχτα γεμάτη μαγικούς ήχους
Το Τζουστινάκι ανάμεσα στο φιλόμουσο πεθερό Ντίνο Αργύρη και τη θεία Ντένι Αργύρη-Λάζαρη
Το λυκόφως είχε αγκαλιάσει τη λιμνοθάλασσα
Αγαπημένη μου χαίρομαι πολύ που περνάς όμορφα με το σχεδόν σε απαρτία Αργυρόσογο :)
ReplyDeleteΜου αρέσει πολύ το σγουρό σου μαλάκι!
Το Χριστινάκι μεγάλωσε πολύ και ομόρφυνε ακόμα περισσότερο, να της δώσεις ένα φιλί όταν την ξαναδείς!
φιλιά φιλιά πολλά φιλιά
Λευκάδα για πάντα!
ReplyDeleteΑγαπημένη μας Ιουστίνη,
ReplyDeleteΠολύ όμορφος ο τόπος σου και πολύ όμορφο το σόι σου.
Να περνάς πάντα όμορφα, συντροφιά με αγαπημένους σου ανθρώπους.
Ο πατέρας σου θα νιώθει πολύ όμορφα και τρυφερά με τη συντροφιά της ακριβής του κόρης.
Βέβαια, η μορφή της αγαπημένης σου μητέρας θα είναι παντού, και στην καρδιά σου, για ΠΑΝΤΑ.
Η θέα από το μπαλκόνι σου καταπληκτική. Γαληνεύει η ματιά και η ψυχή.
Η απεραντοσύνη της θάλασσας έμαθε τον άνθρωπο να ονειρεύεται, του έμαθε τον ύμνο της ζωής, του έμαθε να μη φοβάται το θάνατο.
Η διαφάνεια και η τρυφεράδα της να ομορφαίνουν τις μέρες σου.
Πολλά φιλιά
...να που ο μέγας πόνος, έστειλε τόση ομορφιά...
ReplyDeleteπρώτα σε σένα που έχει γλυκάνει το πρόσωπό σου, και μετά
όλων των άλλων...
όσο για τη Λευκάδα, κάποτε... πότε;- θα ήθελα να την επισκευτούμε...
Χαιρετισμούς στον Τεντ, τα σέβη του Δημήτρη σε όλους,
Με την αγάπη μας,
Υιώτα
ΝΥ
Αγαπημένη μου,
ReplyDeleteΕιμαι σε απαρτία στο Αργυρόσογο και στο Φραγκουλόσογο. Η μοίρα το θέλησε να βρεθ'ω αυτό το καλοκαίρι και να συναντήσω όλη την οικογένειά μου.
Πολύ σε σκέφτομαι. Πού νάσαι. Εγώ Αθήνα στις 21-26 . Παράδοση -παραλαβή αντρών!!!
Ναι, Λευκάδα κ Μόντρεαλ για πάντα!!!
ReplyDeleteΑγαπημένη μου ιουλία,
ReplyDeleteΗ συμβίωση με τον πατέρα είναι θεϊκή εμπειρία. Ο,τι ωραιότερο μπορούσε να μου προκύψει. Χαίρομαι που έμεινα μαζί του και απολαμβάνουμε τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης μας.
Είναι η πιό ανταποδοτική αίσθηση.
Σ΄ευχαριστώ για τα λόγια σου. Η θάλασσα μου απαλύνει τους πόνους!
Αγαπημένη μου,
ReplyDeleteΝα περάσετε απο τη λευκάδα, θα την λατρέψετε. Πρέπει να σου πώ ότι ο πατερούλης θα έρθει στο Μόντρεαλ το Σεπτέμβριο.
Βρίσκεσαι άραγε στη Νέα Ορκη;
Φιλί μακρινό γεμάτο αρμύρα!