Ο Αλέξανδρος στο Τορόντο για μεταπτυχιακά

Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Αλέξανδρο που γιορτάζει σήμερα αλλά και στις μαμάδες, που αποχωρίζονται τα παιδιά τους εν όψει του Πανεπιστημίου!

Ο Αλεξανδρίνος μετακόμισε στο Τορόντο αυτή τη σχολική χρονιά, προκειμένου να παρακολουθήσει το μεταπτυχιακό έτος του αγγλόφωνου δικαίου στην περίφημη Νομική Σχολή του Osgoode Hall στο York University. Θα πρέπει να πώ ότι στο Μοντρεάλ αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μοντρεάλ παίρνοντας το πρώτο του πτυχίο στο Αστικό Δίκαιο (παρόμοιο με το δικό μας).

Είναι η πρώτη φορά που θα τον αποχωριστούμε επί μακρόν κι αυτό είναι μια καινούρια εμπειρία για κείνον και για μας. Εκείνος βέβαια έβγαλε τα φτεράκια του και πετάει στον καινούριο άγνωστο κόσμο του Πανεπιστημίου του ανάλαφρα, ενώ εμείς προσπαθούμε να προσαρμοστούμε στη νέα μας πραγματικότητα με όλα τα παράγωγα του ρήματος λείπω, έλειψα, μου λείπεις, έλλειψις, έλλειμμα κλπ. κλπ.

Ως γονείς ενός παιδιού, έχουμε προσπαθήσει να καλλιεργήσουμε την ιδέα της μεγάλης φυγής του από την αρχή της εισαγωγής του στο Osgoode Hall. Γι αυτόν είναι τεράστιο βήμα στην καριέρα του και γιά μας η προσγείωση στην πεζή πραγματικότητα πως τα παιδιά κάποτε –αργά ή γρήγορα- εγκαταλείπουν την οικογενειακή εστία. Αλλωστε, γι αυτό τα εκπαιδεύουμε , να φτιάξουν δυνατά φτερά γιά να πετάξουν ψηλά.

Οφείλω να πώ ότι μένει σε ένα ωραίο διαμερισματάκι στη φοιτητική εστία. Το Σαββατοκύριακο τον εγκαταστήσαμε αφού η μαμά έτριψε μέχρις εσχάτων τα πατώματα, την κουζίνα και την τουαλέτα με χλωρίνη κι όλα τα σκληρά απορρυπαντικά. Ενιωσα κανονικά ως Ελληνίδα μαμά, που θέλει το παιδί της να συνεχίζει να ζεί σαν στο σπίτι του. Το οποίο βεβαίως είναι όνειρο τρελλό, όνειρο απατηλό, γιατί το παιδί θα κάνει τα παρτάκια του και θα μεταβάλει το τακτοποιημένο διαμερισματάκι του σε μπορντελίκ, όπως το λέει αλά γαλλικά.

Εννοείται, πως του μαγείρεψα σάλτσες και μακαρονάδα και τα άφησα στο ψυγείο του. Κι εννοείται πως έχω ήδη γίνει αυτή που κορόιδευα. Η Μαμά με τα ταπεράκια. Αλλά καλύτερα έτσι παρά να τον εγκατέλειπα με τα πράγματα στη μέση του διαμερίσματος, όπως έκανε η Καναδέζα γιά την κόρη της στο επάνω ακριβώς διαμέρισμα.

Πάντως, έχω μεγάλη αγωνία να δώ πώς θα εξελιχθεί η ζωή μου χωρίς το επίκεντρό της στην καθημερινότητά μου. Μια δοκιμασία πριν την τελική αναχώρηση του Αλεξανδρίνου από το ωραίο τακτοποιημένο μας σπίτι.

Χρόνια του πολλά και καλά, γεμάτα υγεία, χαρές, επιτυχίες και ευλογία!

Τζουστινάκι

Το Πανεπιστημιακό κάμπους είναι τεράστιο και καταπράσινο

Μπροστά από το κτίριο της κατοικίας του

Το τραπεζάκι όπου θα τρώει στρωμένο με χρωματιστά σουπλά

Η μικρή του τηλεόραση για τις ώρες της μοναξιάς

Στην κουζίνα έφτιαξα κιόλας μακαρονάδα

Το μπανάκι του τρίφτηκε με χλωρίνη μέχρι το τελευταίο πλακάκι και δάπεδο. Στολίστηκε αναλόγως

Το κρεβατάκι του στρώθηκε

Αγοράστηκε κι ένα μίνι καναπεδάκι, που γίνεται κρεβάτι για ώρα ανάγκης

Η καφετιέρα του και η μίνι σιδερώστρα, γιατί έχουμε θέμα με τα σιδερωμένα και τακτοποιημένα ρούχα

Το γραφεικάκι του άνετο και πρακτικό

Συνολική κάτοψη του χώρου