Το 3ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου έφερε στο Σινεμά Ντι Παρκ του Μόντρεαλ ένα κοκτέιλ από παλιές και νέες ταινίες της ελληνικής παραγωγής με αποκορύφωμα το συγκλονιστικό επικό έργο «Ψυχή Βαθιά» του Παντελή Βούλγαρη, το οποίο είδαμε χθες κατθέτοντας ποταμούς δκαρύων για όσα έσπασαν την Ελλάδα στα δύο.
Από τις νέες ταινίες ξεχώρισα την εκπλητική σάτιρα του σκηνοθέτη Σωτήρη Γκορίτσα με τίτλο «Απ΄τα Κόκκαλα Βγαλμένα», ο οποίος βρίσκεται στο Μόντρεαλ καλεσμένος του φεστιβάλ και ο οποίος θα είναι παρών αύριο στο Σινεμά ντι Πάρκ στην επαναπροβολή της ταινίας του στις 7μ.μ. για να ανταλλάξει απόψεις με τους θεατές.
Ο Γκορίτσας με ένα εύστροφο και εύστοχο κινηματογραφικά τρόπο δίνει το στίγμα του ΕΣΥ (Εθνικού Συστήματος Υγείας) στην Ελλάδα, αναδεικνύοντας όλα τα δεινά του μέσα από τη χιουμοριστική ματιά αλλά και μια βαθειά πικρία γιά τα όνειρα των γιατρών που καταρρέουν μέσα στη σήψη του συστήματος.
Ο Σωτήρης Γκορίτσας στην εν λόγω ταινία του παρουσιάζει την εξειδίκευση ενός νεαρού γιατρού στο δημόσιο νοσοκομείο των Αγίων Πάντων, όπου η μαγκιά, τα φακελάκια, οι συσχετισμοί, η αδιαφορία, οι ίντριγκες πρωταγωνιστούν σε βάρος της ανθρωπιάς και της υγείας, που είναι τελικά το ζητούμενο ενός συστήματος υγείας και μάλιστα χρηματοδοτούμενου από τους πόρους των φορολογμένων.
Μέσα από ακραίες καταστάσεις που βγάζουν γέλιο αλλά και δάκρυ, ο σκηνοθέτης προβάλλει με λεπτούς χειρισμούς την απόφαση των λίγων, των ιδεολόγων γιατρών να παραμείνουν στο ΕΣΥ υπηρετώντας την ανθρώπινη υγεία και παραβλέποντας τον όγκο των δυσκολιών του.
Προσωπικά βάζω άριστα δέκα στην ταινία του Γκορίτσα γιά τη γρηγοράδα της, το εξαιρετικό μοντάζ, την άπαιχτη ηθοποιία και το ρομαντικό μήνυμά της.
Μετά το Βαλκανιζατέρ, που είχα δεί πριν από χρόνια, ο Γκορίτσας επιβεβαιώνει την άποψη μου ότι είναι ένας καταπληκτικός σκηνοθέτης, ζυμωμένος με τα προβλήματα της Ελλάδας γι αυτό και γνήσιος εκφραστής της πεζής της πραγαματικότητας.
Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους Ελληνες στο Μοντρεάλ να είστε αύριο Τετάρτη στην προβολή της ταινίας στις 7μ.μ. στο Σινεμά Ντι Πάρκ για να συγκρίνετε το ΕΣΥ της Ελλάδας με το ΕΣΥ του Κεμπέκ και να ανταλλάξετε δυό λόγια με τον γοητευτικό σκηνοθέτη που ήρθε εδώ να τιμήσει το 3ο Ελληνικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου και την Ελληνική παροικία στην ευρύτητά της.
Ραντεβού!
“Απ’ τα Κόκαλα Βγαλμένα”
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Σωτήρης Γκορίτσας
Περίληψη
Σάτιρα που βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά από τον χώρο των δημόσιων νοσοκομείων.
Ένας ειδικευόμενος ορθοπεδικός γιατρός ξεκινάει την καριέρα του στο δημόσιο νοσοκομείο του Ε.Σ.Υ. Εκεί ανακαλύπτει πως γιατροί, διοικητικοί υπάλληλοι, νοσηλευτές, αλλά και ασθενείς, είναι όλοι συμμέτοχοι σε μια παράλογη κωμικοτραγική καθημερινότητα. Ανακαλύπτει το πώς ένα δημόσιο σύστημα που φτιάχτηκε για να υπηρετεί τον άνθρωπο έχει εξελιχθεί σε δήμιό του. Γι’ αυτό και επιχειρεί να του αντισταθεί.
Η Οδύσσεια της σύγκρουσης ενός γιατρού με το Ε.Σ.Υ. και η ταλαιπωρία στην οποία υποβάλλεται ο κάθε Έλληνας που αποφασίζει να τα βάλει με το δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας του.
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Μετά από τροχαίο μου ατύχημα ευτύχησα να γνωρίσω έναν ορθοπεδικό γιατρό που είχε καταγράψει στο ομώνυμο μυθιστόρημά του τις περιπέτειες που έζησε στο Ε.Σ.Υ. θεραπεύοντας «τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά». Αναγνώρισα σε αυτές τις ιστορίες πολλές από τις κωμικοτραγικές πλευρές που χαρακτηρίζουν όλη τη νεοελληνική ζωή. Συγχρόνως αναγνώρισα και τις ανεξάντλητες δυνάμεις λίγων ανθρώπων που αντιστέκονται στον παραλογισμό του Ελληνικού δημοσίου και επιμένουν να προσπαθούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Πιστεύοντας πως κάθε ενδιαφέρουσα κωμωδία στο βάθος της είναι μια ηθική διαμαρτυρία, προσπάθησα με την ταινία να χαμογελάω και συγχρόνως να διαμαρτύρομαι για ένα σύστημα υγείας που κάποιες φορές αποδεικνύεται πιο άρρωστο από τους αρρώστους που θέλει να θεραπεύσει.
Μια ταινία του Σωτήρη Γκορίτσα βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Γιώργου Δενδρινού, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ.
“Απ’ τα Κόκαλα Βγαλμένα” online.
Ακολουθήστε μας στο Twitter (http://twitter.com/#!/kokalavgalmena) και στο Facebook (http://www.facebook.com/pages/AP-TA-KOKALA-BGALMENA/127717110620146?v=info). Καθημερινή ενημέρωση, από το επίσημο blog μας στο (http://kokalavgalmena.wordpress.com/).
Παίζουν
Αργύρης Ξάφης, Δημήτρης Ήμελλος, Άννα Κουτσαφτίκη, Στέλιος Μάϊνας, Μπέσσυ Μάλφα, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Βαγγέλης Μουρίκης, ΜηνάςΧατζησάββας, Γιώργος Συμεωνίδης, Γιώτα Φέστα, Κώστας Μπερικόπουλος, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Μάκης Παπαδημητρίου, Υβόννη Μαλτέζου κλπ.
Συνεργάτης σεναρίου: Νίκος Παναγιωτόπουλος
Παραγωγός: Κωνσταντίνος Μωριάτης
Δ/νση φωτογραφίας: Σίμος Σαρκετζής
Μοντάζ: Ιωάννα Σπηλιοπούλου
Ήχος: Βαγγέλης Ζέλκας
Σκηνικά: Σπύρος Λάσκαρης
Κοστούμια: Χριστίνα Χαντζαρίδου
Μακιγιάζ: Γιάννης Παμούκης
Εκτέλεση Παραγωγής: Παναγιώτης Καραμπίνης
Μουσική: The Burger Project
Παραγωγή
Να σε συγχαρώ εσένα αγαπητή μου Ιουστίνη, και τον σκηνοθέτη Σ. Γκορίτσα που μας φέρνεις στο φως το ΕΣΥ,
ReplyDeleteΕντύπωση μου έκανε η παρακάτω φράση:
Συγχρόνως αναγνώρισα και τις ανεξάντλητες δυνάμεις λίγων ανθρώπων που αντιστέκονται στον παραλογισμό του Ελληνικού δημοσίου και επιμένουν να προσπαθούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Άρα ακόμα υπαρχει ελπίδα να γίνει η Ελλάδα των λιγων ανθρώπων, μια Ελλάδα των πολλών...
Το εύχομαι
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Νεα Υόρκη
Πικρία, πολύ εύστοχα το αποτύπωσες, αυτό νιώθουμε όσοι απομείναμε να παρατηρούμε από μέσα την αποσύνθεση.
ReplyDeleteΑκριβώς επειδή γνωρίζουμε τι συμβαίνει ανησυχούμε διπλά γιατί και μεις ως ασθενείς, σε νοσοκομεία που υπηρετούμε θα νοσηλευθούμε.
Ο ρομαντικός εργαζόμενος στα νοσοκομεία καταβάλλει προσπάθειες και πράττει άριστα που παραβλέπει τις αμοιβές του, παραβλέπει δυσλειτουργίες, παραβλέπει συμπεριφορές, αγανακτεί με τη νοοτροπία του ΕΓΩ αντί του ΕΣΥ.
Προχωρά γιατί επέλεξε συνειδητά την προσφορά, δεν μπορεί κανείς να κάνει αυτή τη δουλειά αν δεν την αγαπά. Οι ελάχιστοι ρομαντικοί λειτουργούν και ως πρότυπο στους νέους εργαζόμενους που παραλαμβάνουν τη σκυτάλη. Είμαι πολύ περήφανη που στο τμήμα μου υπάρχει ευγενής άμιλλα ποιος θα δουλέψει περισσότερο χωρίς να υπάρχει οικονομικό κίνητρο. Ακόμη και οι ασκούμενοι ενστερνίζονται το κλίμα όταν βλέπουν εμένα μετά από 30 χρόνια προυπηρεσία να είμαι στην πρώτη γραμμή αν και έχω θέση ευθύνης.
Υπάρχει ακόμη ο πυρήνας χάρις στον οποίο λειτουργεί ακόμη στοιχειωδώς το ΕΣΥ, για πόσο ακόμη άραγε και με δεδομένη την οικονομική κατάσταση. Ένας ορθοπαιδικός που μετακινήθηκε σε κεντρικό νοσοκομείο, μου ανέφερε ότι με δικά του χρήματα αγόρασε ορθοπαιδικά εργαλεία, με συγκίνησε. Να από κάτι τέτοια παίρνουμε κουράγιο για να συνεχίσουμε και να μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχα τα βράδυα.
Αγαπημένη μου με την πρώτη ευκαιρία θα δω την ταινία και ευχαριστώ που μας την παρουσίασες.
Σε φιλώ πολύ πολύ!
Αγαπημένε μου, guess what.Χτες ήμουν με τους Κεφαλλονίτες στην προβολή της τανίας "Σεισμός". Πολύ ωραία ταινία στ΄αλήθεια, έφερε στο νού δάκρυα απο μια εποχή που δεν την έζησα αλλά άκουσα να την αφηγούνται οι δικοί μου.
ReplyDeleteΛοιπόν, φάγαμε κεφαλλονίτικα εδέσματα και ήταν υπέροχα. Αυτή η κρεατόπιτα με ξετρέλλανε.
Οσο για το ΕΣΥ, σαφώς υπάρχουν ακόμη κάποιοι ρομαντικοί Ελληνες. Αλλοιώς θα χάναμε το κουράγιο μας!
Φιλί ηλιόλουστο
Ρούλα μου,
ReplyDeleteΟσο υπάρχουν άνρθωποι με καρδιά και ήθος υπάρχει ελπίδα. Δες εσύ στο τμήμα σου εμπνέεις τους νέους ασκούμενους, πώς θα ξεχάσουν το π΄ροτυπό σου;
Αν όλοι ήταν έτσι, το ΕΣΥ δεν θα γινόταν ΕΓΩ ούτε θα άνθιζε η παραοικονομία των γιατρών με τα φακελάκια.
Νάσαι καλά να ασκείς το λειτούργημά σου με πάθος και ήθος, γιατί αυτό είναι η πιό μεγάλη ανταμοιβή γιά μια δουλειά που υποπληρωνεται και υποτιμάται από το σύστημα.
Η ταινία είναι εξαιρετική, να την πετύχεις και να τη δείς. Θα γελάσεις και θα κλάψεις,κλαυσίγελως.
Εδώ ο ήλιος χαμογελάει φθινοπωριάτικος κι ακόμη ζεστός.
Φιλί γλυκό