Δυό φεγγάρια τον Αύγουστο

 

 

Τον Τέντυ το γνώρισα στη Λευκάδα μια πανσέληνο του Αυγούστου το σωτήριον έτος 1979. Αρχίσαμε να βγαίνουμε από το επόμενο καλοκαίρι μαζί με μια τεράστια παρέα, που εκείνος την αποκαλούσε «Ουρά». Αυτη η ουρά οργάνωνε νύχτες πανσελήνου στις παραλίες του νησιού μας.

Από το Κάστρο, τον Αη Γιάννη , μέχρι το Νυδρί,, το Κάθισμα και τη Νικιάνα, όλες οι πανσέληνοι του Αυγούστου είδαν τα κορμιά μας να χώνονται στα νερά και να χάνονται κάτω από το άπλετο φώς του φεγγαριού. Μια τεράστια ανέμελη παρέα όλο γέλια και ανεμελιά.

Η αδελφή μου ήταν η πρωταγωνίστρια των πανσελήνων, εκείνη μας οργάνωσε στις λατρεμένες νυχτερινές εξόδους του ολόγιομου φεγγαριού κι όταν γυρίζαμε στο σπίτι αποκαμωμένες από την ολονύχτια έξοδο και το κολύμπι, εκείνη άνοιγε διάπλατα τις γρίλλιες του ρόζ υπνοδωματίου μας για να αφουγκραστούμε λέει το φώς της σελήνης. Κι εγώ της αντιγύριζα πως το φώς το βλέπεις, δεν το ακούς. Κι εκείνη επέμενε πως το φώς και το βλέπεις, και το κρυφακούς και το οσφρίζεσαι.

Ετσι ήταν εκείνη, ένα αερικό, μια αλαφροϊσκιωτη, γι αυτό πέταξε σαν πεταλούδα τόσο νωρίς.

Ο Τέντυ με αγκάλιασε την πρώτη πανσέληνο ενός Αυγούστου (η Κωνσταντίνα κρατούσε τσίλιες από την υπόλοιπη παρέα). Με φίλησε την δεύτερη πανσέληνο του ίδιου Αυγούστου (η Κωνσταντίνα και η Κίτσα κρατούσαν τώρα τσίλιες),

Εκτοτε τα δυό φεγγάρια τον Αύγουστο με έχουν σημαδέψει. Κι όταν αγναντεύω την πανσέληνο θυμάμαι τα λόγια της αδελφής μου: «Το φώς της και το βλέπεις και το κρυφακούς και το οσφρίζεσαι».

Καλή πανσέληνο αγαπημένοι μου

Justinaki

Η εξόδιος ακολουθία ως προνόμιο της Ορθοδοξίας

Από τη στήλη μου Ιδιοχείρως στον Εθνικό Κήρυκα της Νέας Υόρκης

 

Της  Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

 

Εδώ στην υπέροχη πόλη του Μοντρεάλ έχουμε πολλούς Ελληνορθόδοξους ναούς. Οι έξι από αυτούς ανήκουν στην Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μοντρεάλ, καθώς περιλαμβάνουν και τους δύο ναούς της πρώην Κοινότητας του Λαβάλ.

Είθισται, τα μυστήρια να τελούνται στους ναούς μας και να κατατίθεται ένα συμβολικό ποσόν υπέρ της Κοινότητας, προκειμένου η τελευταία να περιποιείται και να αναβαθμίζει τα κτίρια και τις υπηρεσίες προς το χριστεπώνυμο πλήθος της Ελληνορθόδοξης Ομογένειας.

Οι κηδείες επίσης τελούνται στους Ελληνορθόδοξους ναούς μας, όπου οι άνθρωποι αποχαιρετούν την αγωνία της φθαρτής ζωής προευόμενοι προς την αιώνια ειρήνη και αγαλλίαση. Η εξόδιος ακολουθία αποτελεί την απόλυτη παραμυθία προς τους συγγενείς εκείνων που φέυγουν για το μακρινό ταξίδι, το χωρίς επιστροφή. Τα λόγια των υμνωδών μας προσφέρουν παρηγορία και λάδι στην πληγή που αφήνει η απώλεια.

Στη Βόρεια Αμερική βρίσκω πως οι κηδείες τελούνται με εξαιρετική  αξιοπρέπεια . Η  έκθεση των νεκρών στα γραφεία κηδειών προς προσκύνημα από τους συγγενείς και φίλους είναι η κορυφαία πράξη ενός δράματος, που κλείνει με την στιγμή του αποχαιρετισμού. Κι αυτός ο αποχαιρετισμός με την παρουσία των ιερέων μας που τελούν το τρισάγιο, παίρνει κάτι από την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας.

Τελευταία, πολλές οικογένειες στο Μόντρεαλ συνηθίζουν να εκθέτουν τους νεκρούς τους στο νεκροπομπείο, που βρίσκεται στην κορυφή του νεκροταφείου του Μόντρεαλ. Προχωρώντας ακόμη παραπέρα, ζητούν να τελεσθεί η εξόδιος ακολουθία στο καθολικό παρεκκλήσιο του  νεκροταφείου για την ευκολία τους.

Ζούμε σε μια κοινωνία ανεκτική χωρίς σύνορα και περιορισμούς.Ωστόσο, η Εκκλησία μας διά στόματος του Μητροπολίτη Καναδά κ. Σωτηρίου επιτέλους απαγόρευσε στους εφημέριους των ναών μας να τελούν την εξόδιο ακολουθία στο καθολικό παρεκκλήσιο του νεκροταφείου του Μόντρεαλ. Οι κηδείες υποχρεωτικά θα τελούνται στους Ελληνορθόδοξους ναούς της πόλης μας, που πλήθουν.

Η απόφαση του Μητροπολίτη προκάλεσε αντιδράσεις ανάμεσα στους Ελληνες –κυρίως αυτούς της δεύτερης γενιάς- που δεν αντιλαμβάνονται την αδήριτη ανάγκη να διαφυλάξουμε τις παραδόσεις της Ελληνορθόδοξης θρησκείας μας με κάθε κόστος σε ένα ξένο τόπο.

Επιτέλους, είμαστε διαφορετικοί απο τους Καθολικούς και τους Προτεστάντες, έχουμε ένα δόγμα το οποίο θεωρείται η γνήσια αποστολική διδαχή και συνέχεια της Ορθοδοξίας μας.

Δεν μπορούμε στο όνομα της προσωπικής ευκολίας μας να τα ισοπεδώνουμε όλα, να καταργούμε τα ιερά και τα όσια μια Ιερής παράδοσης, που άντεξε στο πέρασμα των αιώνων παρότι χτυπήθηκε από αλλόπιστους κι αλλόθρησκους με τον πιό ανελέητο τρόπο.

Ζούμε σε μια βορειοαμερικάνικη κοινωνία με τρομερή κάμψη ηθών και εθίμων, αλλά θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να διεκδικούμε την άμβλυνση της θρησκευτικής μας παράδοσης, όταν την ίδια στιγμή επιδιώκουμε τα παιδιά μας να παντρεύονται στις Ελληνικές εκκλησίες και να βαφτίζουν Ορθόφδοξους τους επιγόνους τους.

Εμείς οι ίδιοι που υπερασπίζουμε τη θρησκευτική και πολιτιστική μας ταυτότητα εδώ στην ξένη, δε μπορούμε να γινόμαστε επιλεκτικοί στο θέμα της κηδείας, που είναι η απώτατη πράξη του αποχαιρετισμού των συνανθρώπων και ομοθρήσκων μας.

Η εκκλησιαστική μας παιδεία επιτάσσει να αποχαιρετούμε τους νεκρούς μας στους Ορθόδοξους ναούς μας, να απαλύνουμε τον πόνο μας εναποθέτοντας την ελπίδα  στην αιωνιότητα. Παραθέτω τρείς από τις λαμπρές στάσεις της νεκρώσιμης ακολουθίας σε νεοελληνική μετάφραση για να μοιραστούμε το κάλλος της υμνωδίας την ύστατη στιγμή της απώλειας:

Ποιὰ ἀπόλαυση τῆς ζωῆς βρίσκεται ἀμέτοχη λύπης; Ποιὰ δόξα γήινη μένει σταθερὴ καὶ ἀμετάθετη; Ὅλα εἶναι ἀσθενέστερα ἀπὸ τὴν σκιὰ καὶ ἀπατηλότερα ἀπὸ τὸ ὄνειρο, μία στιγμὴ καὶ ὅλα τὰ διαδέχεται ὁ θάνατος. Ἀλλὰ ἀνάπαυσε Χριστὲ στὸ φῶς τοῦ προσώπου Σου καὶ στὴ γλυκύτητα τῆς ὀμορφιᾶς Σου αὐτὸν ποὺ ἐξέλεξες σήμερα ὡς φιλάνθρωπος.
	Σὰν τὸ λουλούδι μαραίνεται καὶ σὰν ὄνειρο φεύγει καὶ διαλύεται κάθε ἄνθρωπος. Ὅταν (στὴν δευτέρα Παρουσία) ἠχήσει ἡ σάλπιγγα ὅλοι οἱ νεκροὶ σὰν νὰ γίνεται σεισμός, θὰ ἀναστηθοῦν ἀπὸ τὰ μνήματα γιὰ νὰ Σὲ συναντήσουν Χριστέ. Τότε Δέσποτα αὐτὸν ποὺ πῆρες ἀπὸ ἐμᾶς νὰ κατατάξεις στὶς σκηνὲς τῶν Ἁγίων Σου, ἀναπαύων ἐκεῖ τὸ πνεῦμα τοῦ δούλου Σου.
	Ὅλα τὰ ἀνθρώπινα πράγματα εἶναι παροδικὰ καὶ δὲν ὑπάρχουν μετὰ τὸν θάνατο, οὔτε τὰ πλούτη παραμένουν, οὔτε ἡ δόξα μᾶς συνοδεύει. Γιατί ὅταν ἔρχεται ὁ θάνατος ὅλα αὐτὰ θὰ ἐξαφανιστοῦν. Γι’ αὐτὸ ἂς φωνάξουμε στὸν ἀθάνατο βασιλιὰ καὶ Χριστό μας, αὐτὸν ποὺ πῆρε ἀπὸ ἐμᾶς ἂς ἀναπαύσει ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει ἡ κατοικία ὅλων αὐτῶν ποὺ γεύονται τὴν εὐφροσύνη τῆς βασιλείας Του.

 

 

 

 

Ο γάμος της Τζενούλας και του Βίτο αλά ελληνικά

 

Τη Τζενούλα τη γνώρισα 4 χρονών όταν πρωτοέφτασα στο Μόντρεαλ. Και την ερωτεύθηκα για την καλλονή της. Η Τζενούλα άρχισε να έρχεται στα πάρτυ του Αλεξανδρίνου και να ανήκει στην παρέα των παιδιών. Ηταν πάντοτε σεμνή και συγκρατημένη. Κόρη της Ρούλας Κολυβά και του Τζίμμη Γιουλπέγιαζη η Τζένη ανήκει σε μια οικογένεια που ενώνει τις δύο πατρίδες του άντρα μου, τη Λευκάδα και τη Λήμνο.

Η Τζένη μεγάλωνε , ο Αλεξ μεγάλωνε και οι δρόμοι μας χάθηκαν, γιατί έμεναν αλλού οι γονείς της κι αλλού εμείς. Ασε που το πρόγραμμα της δουλειάς και των ταξιδιών μου απαιτούσε μίνιμαλ επαφές στο Μόντρεαλ. Πέθανε κι ο παππούς ο Βίκτωρας που μας ένωνε κι έτσι ένα μεγάλο κενό προέκυψε ανάμεσά μας.

Ξαφνικά ήρθε η πρόσκληση για το γάμο της Τζενούλας . Τρελλάθηκα όταν διαπίστωσα όι η Τζενούλα είχε μεγαλώσει τόσο πολύ που έφτασε η ώρα της χαράς της. Ο εκλεκτός της καρδιάς της είναι ο Βίτο Μαγκιαλάρντι, ένας Ιταλός κούκλος σαν τη Τζένη μας.

Ετσι φορέσαμε τα καλά μας και πήγαμε στο γάμο όπου μετά από χρόνια είδαμε την οικογένεια της Λήμνου και τη Λευκάδας. Κι ο γιός μας ξαναγνώρισε τους ανθρώπους τους οποίους είχε ξεχάσει μέσα στην παραφορά του μεγαλώματός του.

Ο γάμος της Τζένης και του Βίτο έγινε στο ναό της Παναγίτσας με τον παπα-Νικόλα και τον πατριαρχη Αλέξιο του Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ενώ ο αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας , αδελφός της μητέρας της απλώς συμμετείχε στην υπέροχη τελετή.

Η δεξίωση που ακολούθησε στο ξενοδοχείο Ρίτζ Κάρλτον ήταν νεανική, σίκ και πολύ κεφάτη. Η νύφη κι ο γαμπρός μπήκαν μέσα στην αίθουσα τη στολισμένη εν λευκώ. Ενας τυμπανιστής άρχισε να παίζει τρελλά κι εκείνοι σηκώθηκαν με τις μουσικές στο τραπέζι. Το κέφι είχε αρχίσει, η Τζενούλα και ο Βίτο έδωσαν το έναυσμα για τρελλό χορό.

Εμείς είδαμε τους συγγενείς μας από τη Λήμνο και πολύ χαρήκαμε που ξαναχτίσαμε επαφή μετά από χρόνια απουσίας. Ο παπούς Βίκτωρας θα χαιρόταν κάθε στιγμή από τον ουρανό.

Από τη στήλη μου την οποία αφιερώνω στους νεόνυμφους, θέλω να ευχηθώ Βίον Ανθόσπαρτον και Ευτυχή. Η Τζενούλα είναι η κόρη που θα ήθελα να έχω μετά τον Αλεξανδρίνο (και που δεν ήρθε ποτέ!)

Να ζήσουν τα αγαπημένα μας παιδιά και να ευτυχήσουν

Τζουστινάκι

 Ο γαμπρός στο μέσον με τους παράνυμφους

 Ο τυμπανιστής ήταν όλα τα λεφτά

 Ο Αλέξανδρος ανάμεσα στις μακρινές ξαδέλφες του Ντίνα και Φαίη

 Ο Τέντυ με τον κουμπάρο του Σπύρο Κολυβά

 Ο Αλεξ με την παιδική του φίλη Τζένη

 Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος, Αρχιεπίσκοπος Αλέξιος και Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας

 Με τη μαμά της Τζένης, Ρούλα Κολυβά, πολλά μας ενώνουν

Τέντυ και Ρούλα, ξαδέλφια για πάντα

 Ανάμεσα στη Ρούλα , τον αδελφό της Σπύρο και τη νύφη της Ροζαλία

 Ο τρέντυ Τέντυ με τις αδελφές του Τζίμμη Γιουλπέγιαζη

 Η Εφη ήταν αναδεκτή της αείμνηστης πεθεράς μου Μαρίας Αργύρη

 Οι νεόνυμφοι

 Η λαμπερή Τζένη ανάμεσα στον Αλεξ και το Τζιυστινάκι

 Η κόρη της Ντίνας

 Χορεύουν στα τραπέζια

 Νύφη στολισμένη

 Οικογένεια Τεντ Αργύρη

 Στην εκκλησιά φόρεσα κοντό γιατί έκαιγε ο τόπος

Οι γονείς της νυφούλας μας

Τα ασημένια κοσμήματα Alisei στην Bijouterie Italienne στο Μόντρεαλ!

Ως γνωστόν είμαι  γοητευμένη από τα ωραία κοσμήματα, καθότι η οικογένεια ασχολείται με το είδος από δεκαετίες. Πρόσφατα επισκεφθήκαμε την Bijouterie Italienne, που βρίσκεται στην ιταλική συνοικία. Η Bijouterie Italienne, που φιλοξενεί επώνυμα ρολόγια (Rolex, Gucci , Tag Heuer κλπ) έφερε μια νέα συλλογή με ασημένια κοσμήματα, την περίφημη  Alisei Milano.

Περάσαμε από κεί με τον Τέντυ το Σάββατο και διάλεξα κάτι για τον καρπό και κάτι γιά το δάχτυλο. Εμεινα εντυπωσιασμένη από τα εκπληκτικά σχέδια , τις χρωματιστές πέτρες δεμένες με ασήμι, τα δαχτυλίδια με το σμάλτο και τις ημιπολύτιμες πέτρες, τα πληθωρικά σκουλαρίκια. Εμεινα περισσότερο έκπληκτη με τις απίτευτες τιμές. Αυτό που με ενθουσιάζει στα Alisei είναι ότι δεν πρόκειται για τα κακοφτιαγμένα ασημένια κοσμήματα της περασμένης δεκαετίας, αλλά για σούπερ μοντέρνα σχέδια της ιταλικής παραγωγής, που όμοιά τους υπάρχουν και σε χρυσό.

Ωραία μου Alisei, ταπεινά δηλώνω θαυμάστριά σας!

 Justinaki υπ ατμόν!

Petite Italie Montreal

Βασικές πληροφορίες

Ανοικτά	1959
Tοποθεσία	192, rue St-Zotique Est, Montreal, Quebec H2S 1K8
Ώρες	Δευ - Τετ: 10:00 π.μ. - 6:00 μ.μ. Πεμ - Παρ: 10:00 π.μ. - 8:00 μ.μ. Σαβ: 10:00 π.μ. - 5:00 μ.μ.

Στοιχεία επικοινωνίας

Τηλέφωνο	1 (514) 279-5585
Ιστότοπος	http://bijouterieitalienne.com/

 Ενα υπέροχο βραχιόλι για τον καρπό και ένα σε λούκ αλυσίδας

 Τα φιλιγκρί σκουλαρίκια και το μακρύ κολιέ με κατέκτησαν

 Λατρεύω μοντέρνο βραχιόλι αλλά και το θρησκευτικό κομποσκοινένιο!

 Βραχιόλια σε όλα τα στύλ

Παραμονή της Παναγιάς στην Παναγίτσα

Χθες βρεθήκαμε με εκατοντάδες άλλους Ελληνες ομογενείς στον Αρχιερατικό Εσπερινό της Κοίμησης της Θεοτόκου, που τελέσθηκε με κάθε λαμπρότητα στην σεπτή  Παναγίτσα του Πάρκ Εξτένσιον. Το γενικό πρόσταγμα είχε ο εφημέριος π. Νικόλαος Παπαγεωργίου, ενώ όλοι οι ιερείς της πόλης συμμετείχαν στον εσπερινό και στην περιφορά της εικόνας της Παναγίας.

Ο ναός ήταν κατάμεστος από κόσμο, οι προκυνητές περνούσαν κατά δεκάδες, εκατοντάδες κεριά αναμμένα στη Χάρη της.

Επίσημος προσκεκλημένος ήταν ο Μητροπολίτης Αρτης κ. Ιγνάτιος , ο οποίος βρίσκεται στον Καναδά μετά από πρόκληση του Μητροπολιτη Καναδά κ. Σωτηρίου. Ο κ. Ιγνάτιος χοροστάτησε στον λαμπρό εσπερινό, ενώ η χορωδία υπό τον άρχοντα Κώστα Λαγούρο ήταν αγαλλίαση ώτων. Στο κήρυγμά του ο κ. Ιγνάτιος μίλησε για το ρόλο της Θεομήτορος στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει πόσο εντυπωσιάσθηκε με την παρουσία τόσων Ελλήνων ομογενών στον εσπερινό της Παναγίας.

Μετά, η παρέα ξέφυγε προς το πανηγύρι, όπου προσφερόνταν νηστήσιμα φαγάκια και λουκουμάδες. Η Μαρία Αργυρόπουλος και η Μαρία Νάνας , εορτάζουσες και τιμώμενα πρόσωπα της βραδυάς πρόσφεραν τα κεράσματα μέσω των συζύγων τους Νίκου και Αγγελου αντίστοιχα.

Χρόνια σας πολλά αγαπημένες και του χρόνου καλόκαρδες, ευτυχισμένες κι ευλογημένες απ΄την Παναγιά, της οποία το όνομα φέρετε.!

Τζουστινάκι πανηγυρικό

Βεβαίως δεν έλειψε ο Justin Trudeau , ομοσπιονδιακός βουλευτής της περιοχής και βαθειά Φιλέλλην!

 Ο Τζάστιν με τον πρώην πρόεδρος της Κοινότητας λαμπρό συμβολαιογράφο Δημήτρη Μανωλάκο

 Τέντυ, Τζουστινάκι τα πίνουμε στην υγειά της Μαρίας Αργυρόπουλος

 Ο π΄. Παναγιώτης Σαλατέλης έμπροσθεν της αρτοκλασίας

 Ανάμεσα στις Μαρίες. Εξ ευωνύμων η Μαρία Νάνας και εκ δεξιών η Μαρία Αργυρόπουλος

 Στολισμένη με οχριδέες και γαρδενιες η Αγία Εικόνα της Μεγαλόχαρης

 Αντροπαρέα με Νίκο Αργυρόπουλο, Δημήτρη Μανωλάκο και τρέντυ Τέντυ

 Ο ΣεβασμιώτατοςΚαναδα κ. Σωτήριος έδωσε το λόγο στον καλεσμένο του

 Αγγελος Ελευθεριώτης και Δημήτρης Μανωλάκος

 Μια γαρδένια από την Αγια Εικόνα

 Η Παρις Νάνας ανάμεσα σε δύο άντρες

 Τα παιδιά έφαγαν παγωτό και πανηγύριζαν

 Ο Τεντ βλέπει το Τζάστιν ως αυριανό πρωθυπουργό του Καναδά. Εμείς μαζί του

 Ο Τεντ λατρεύει την Στέλλα

 Κορίτσια στην αγκαλιά του Τέντ

 Η Πάρις Νάνας με τον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Νικόλα Παγώνη, που είναι πάντα σικάτος και κουλ

 Τζάστιν με ταμία Κοινότητας Γιώργο Καρύδη και σύζυγο

Ο Μητροπολίτης Αρτης άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις στο χριστεπώνυμο πλήθος