Το Σύννεφό μου δεν ξεχάστηκε

Μερικές φορές αναρρωτιέμαι πόσο όμορφη είναι η ζωή. Πόσο ανταποδοτική είναι η συγγραφή. Εκεί  στο πουθενά , νάτην πετιέται, νάτην πετιέται μια υπενθύμιση πως έγραψες ένα βιβλίο που χαράχτηκε βαθειά στα φυλλοκάρδια κάποιου κι ας έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε.

Ο λόγος για τον πρώτο μου μυθιστόρημα, που είναι βασισμένο στην πραγματική ιστορία του μητρικού παππού μου παπα-Κώστα Κακαβούλη. Τίτλος του «Πετάει, πετάει το Σύννεφο»(2003)  και ήταν το παρθενικό ταξίδι μου στη μυθιστορία με βάση τα απομνημονεύματα του γίγαντα-παππού μου.

Τα χρόνια κύλησαν μα φαίνεται πως η αληθινότητα της ιστορίας, το βάθος του συμβολισμού της, οι αναφορές στο ιστορικό πλαίσιο του εικοστού αιώνα συγκινούν ακόμη κάποιους αναγνώστες.

Ετσί σήμερα έλαβα ένα μήνυμα από ένα ώριμο κύριο στο φέισμπουκ που μου έγραψε τα κάτωθι.:

·         «Καλησπέρα σας! "Πετάει πετάει το σύννεφο". Το πρώτο βιβλίο που διάβασα της κας Ιουστίνης Φραγκούλη- Αργύρη. Μια εκπληκτική οικογενειογραφία, θα έλεγα, που διδάσκει ιστορία! Την απλή δική μας ιστορία, που τη βρισκεί κανείς μόνο στις αναμνήσεις του, σε παλιάς φωτογραφίες και, σε βιβλία όπως αυτό! Αν δεν το έχετε διαβάσει πρέπει να το διαβάσετε! Η ιστορία ενός Μεγάλου Ανθρώπου που πολέμησε, πάλεψε, αγωνισθηκε, μόχθησε για τα πιστεύω του, για την πατρίδα του, κυρίως όμως για την οικογένειά του! Ναι μια εξαίρετα δοσμένη, με απέρριτο λογοτεχνικό κάλος, οικογενειογραφία! Διαβάστε αυτό το βιβλίο! Κα Ιουστίνη σας ευχαριστώ για το ταξίδι, στον τόπο, και το χρόνο, αντάμα με τους ήρωές σας, κυρίως όμως που μου επιτρέψατε να αγγίξω έστω και νοερά το ράσο του παπα Κωστάγγελου.»

Πώς να μη νιώσω στα στήθη χαλασμό μετά από τη συγκινητική διαπίστωση ότι μετά από χρόνια το «Πετάει, πετάει το Σύννεφο» διαβάστηκε με τον πιό ευαίσθητο και διεισδυτικό τρόπο από ένα επαγγελματία δημοσιογράφο (όπως έμαθα εκ των υστερων) που έχει υψηλό αναγνωστικό κριτήριο και γνωρίζει από λογοτεχνία;

Ευχαριστώ τη φύση που μου έδωσε το χάρισμα της γραφής. Η επικοινωνία με τη γλώσσα μου και τους συνΕλληνες εδώ στην ξένη, είναι μια διαρκής πηγή ανατροφοδότησης της ίδιας μου της ύπαρξης!

Ιουστίνη Φραγκούλη