Αγαπημένα Δωδεκάνησα της καρδιάς μου

 Λατρεύω τη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα, για την ομορφιά τους και τον πολιτισμό τους. Αλλά και γιατί μέσα από την ιστορική έρευνα περί το μυθιστόρημά μου «ΓΙΑΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ» γνώρισα την γενναιότητα των κατοίκων της και τη λεβεντιά τους, τους ξεσηκωμούς τους ενάντια στον ιταλικό ζυγό. Γνώρισα τους ξενητεμένους και τον βαρύ πόνο της ξενητειάς τους. Μια χούφτα ήρωες οι Δωδεκανήσιοι, που δεν ακούστηκαν ποτέ στην ιστορία της υπόλοιπης Ελλάδας. Τους οφείλουμε Εθνική Μνήμη!

 

Στις 7 Μαρτίου του 1948 τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα μετά από πολυετή ιταλική κατοχή. Ο φίλος μπλόγκερ Γαβριήλ Χαρίτος έφτιαξε ένα συγκινητικό βίντεο για την «Αμαράντειο Σχολή» και την ιστορία της μέσα στον 20^ο αιώνα. Ας το μοιραστούμε μαζί του.

 

http://vimeo.com/60377928


"Με Λένε Αμαράντειο"

Τον Ιούνιο του 2012 η Αμαράντειος Σχολή , το παλαιότερο ελληνικό
δημοτικό σχολείο της πόλης της Ρόδου, συμπλήρωσε εκατό χρόνια ζωής.
Ένα σχολείο που δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από τους Αιγυπτιώτες
ευεργέτες της Δωδεκανήσου, Γεώργιο Αμάραντο και την αδελφή του
Δέσποινα Αμάραντου, με σκοπό να διατηρηθεί η ελληνική παιδεία και
γλώσσα στη Ρόδο, που τότε βρισκόταν υπό Οθωμανική κατοχή.

Το σχολείο έζησε όλες τις περιόδους της νεώτερης Ιστορίας της Δωδεκανήσου.
Από το τέλος της Οθωμανικής και την Ιταλική κατοχή (1912-1947), κατά
τη διάρκεια της οποίας απαγορεύθηκε η δημόσια χρήση και διδαχή της
ελληνικής γλώσσας, μέχρι την Ενσωμάτωση και έως το σήμερα.

Από την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα στις 7 Μαρτίου 1948
μέχρι σήμερα, η Αμαρἀντειος Σχολή ζει όλες τις τάσεις και τις αλλαγές
που γνώρισε η ελληνική κρατική εκπαίδευση, τόσο ως προς τις ποικίλες
μεθόδους διδασκαλίας όσο και ως προς τις μεταβολές που γνώρισε η
ελληνική γλώσσα κατά τη διάρκεια των δεκαετιών.

Την ιστορία της Αμαραντείου Σχολής διηγούνται μέσα από τις αναμνήσεις
τους τρεις γενιές μαθητών και δασκάλων, ταξιδεύοντάς με σε ξεχασμένες
εποχές.

Τα πρώτα βήματα της ελληνικής παιδείας στην Δωδεκάνησο, η Ιταλοκρατία
και ο ρόλος της Εκκλησίας στον χώρο της εκπαίδευσης, η Ενσωμάτωση της
Δωδεκανήσου με το σύγχρονο ελληνικό κράτος το 1948, η μετάβαση από την
καθαρεύουσα στη δημοτική γλώσσα, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της
δεκαετίας του '80 είναι μερικά από τα σημεία που μας διηγούνται οι
Ροδίτες μαθητές και εκπαιδευτικοί.

Μια ταινία καθαρά Ροδιακή, γυρισμένη με μηδενικό προϋπολογισμό.
Μία ταινία για τη συλλογική μνήμη των κατοίκων του νεώτερου νομού της χώρας μας.
Μια ταινία που μιλάει για απλά πράγματα, που δεν πρέπει να ξεχαστούν.


Σκηνοθεσία - Παραγωγή : Γαβριήλ Χαρίτος - Νίκος Τζεδάκης
Σενάριο - Συνεντεύξεις : Γαβριήλ Χαρίτος
Μαγνητοσκόπηση : Νίκος Τζεδάκης - Γιώργος Τζεδάκης
Φωτογραφικό υλικό - Επεξεργασία αρχειακού υλικού : Τάνια Φραράκη - Μπαλαμπανίδη
Μοντάζ : Νίκος Τζεδάκης
Μετάφραση στα αγγλικά - Υποτιτλισμός : Στέφανος Ψαρομήλιγκας.
Διάρκεια : 47'
Ρόδος, 2012