Τρία κόμματα, τρία στοιχήματα στις ομοσπονδιακές εκλογές του Καναδά!

 

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

 

Οι Καναδικές εκλογές βρίσκονται προ των πυλών με τα τρία μεγάλα κόμματα που διεκδικούν την πρωθυπουργία (Συντηρητικοί, Νεοδημοκράτες και Φιλελεύθεροι) να δείχνουν στις προεκλογικές μετρήσεις πως έχουν μεταξύ τους απόσταση αναπνοής.

 

Ολα ξεκίνησαν όταν ο πρωθυπουργός Στίβεν Χάρπερ κήρυξε τις εκλογές στις 2 Αυγούστου προκαλώντας μια προεκλογική περίοδο 11 εβδομάδων, την μακρύτερη προεκλογική περίοδο απο τα τέλη του 18ου αιώνα .

 

Η προεκλογική περίοδος των 78 ημερών (η μεγαλύτερη μετά απο εκείνες του 1867 και του 1872) θεωρήθηκε απο την πρωθυπουργική ομάδα ότι ήταν ένας εύσχημος τρόπος για να σπάσει τους αντιπάλους της, καθώς τα μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης (Νεοδημοκρατικό και Φιλελεύθερο), δεν είχαν τον πακτωλό χρημάτων των Συντηρητικών ούτε τους μοχλούς της εξουσίας.

 

Ωστόσο, η μακρόχρονη προεκλογική περίοδος κατέληξε μπούμερανγ για τον Στίβεν Χάρπερ καθώς στο διάστημα των σχεδόν τριών μηνών, η οικονομία του Καναδά χειροτέρεψε, το καναδικό δολάριο βυθίστηκε έναντι του αμερικανικού και ο λαός συνειδητοποίησε τις μεγάλες αλήθειες:
 

1. Η κυβέρνηση Χάρπερ κράτησε το τιμόνι γερά στην κρίση της Liehman Borthers γιατί είχε κληρονομήσει απο το προκάτοχο Φιλελεύθερο κυβερνών κόμμα ένα γερό τραπεζικό σύστημα που δεν είχε καμία ανάμειξη με τις αμερικάνικες τράπεζες

2. Η συντηρητική κυβέρνηση συνέδεσε την οικονομική επιτυχία της χώρας με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, χωρίς να προχωρήσει σε μεγάλα αναπτυξιακά έργα. Ετσι με την πρώτη υποχώρηση της τιμής του πετρελαίου το έλλειμμα ανέβηκε δραματικά, η οικονομία βυθίστηκε και η χώρα στεκει μετέωρη στις συνθήκες των καιρών

3. Η κυβέρνηση Χάρπερ συγκλονίσθηκε απο τα μεγάλα σκάνδαλα της κατάχρησης των εξόδων απο γερουσιαστές που είχε διορίσει ο ίδιος ο Καναδός πρωθυπουργός. Στην προσπάθειά του να το παίξει επιχείρηση “καθαρά χέρια” ο Στίβεν Χάρπερ μόλυνε με τις ατασθαλίες των διορισμένων γερουσιαστών όχι μόνο το δικό του κόμμα, αλλά ολόκληρο το πολιτικό τοπίο της Οττάβας, χάνοντας την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.

 

Ο Τόμας Μουλκαίρ ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έδωσε δέιγματα σθεναρής παρουσίας και κριτικής στο Καναδικό Κοινοβούλιο κατά την τετραετία που προηγήθηκε. Ετσι με δεδομένη τη νίκη του Νεοδημοκρατικού Κόμματος στις εκλογές της Αλμπέρτα και με τη χαρισματική του παρουσία απο τις πρώτες προεκλογικές μέρες άρχισε να ελπίζει στον πρωθυπουργικό θώκο έστω και σε κυβέρνηση μειονότητας.

Ωστόσο, δύο μεγάλα προβλήματα οδηγούν τον ίδιο και το κόμμα του σε ελεύθερη πτώση, ιδιαίτερα στο Κεμπέκ όπου στις προηγούμενες εκλογές είχε σαρώσει:
 

1. Το γεγονός ότι οι βουλευτές του κόμματός του είναι κυρίως νεαροί χωρίς κυβερνητική πείρα προκαλεί μεγάλη ανησυχία στους ψηφοφόρους απ΄άκρη σ΄άκρη της χώρας.

2. Το θέμα της χρήσης της μαντήλας απο τις μουσουλμάνες γυναίκες προκάλεσε οργή στο Κεμπέκ όχι μόνο για λόγους θρησκευτικού πολιτισμού (το 90% στο Κεμπέκ είναι Ρωμαιοκαθολικοί),αλλά κυρίως γιατί οι γυναίκες ψηφοφόροι που πιστεύουν στην ισότητα βλέπουν με τρομερή καχυποψία την θηλυκή υποταγή στη μουσουλμανική παράδοση μέσα απο τη χρήση της μαντήλας και άλλων αντιφεμινιστικών συμβόλων.

 

Ο Τζάστιν Τρουντό, τέλος, που ξεκίνησε την εκλογική του καμπάνια απο τα μείον, ασθμαίνοντας στην προεκλογική κούρσα υπέφερε απο τα εξής :
 

1. Απο το νεαρόν της ηλικίας του (οι διαφημίσεις των Συντηρητικών κατά της νεότητάς του είναι θρυλικές!) καθώς και τη νεποτιστική καταγωγή του , καθότι είναι γιός του μακαριστού σπουδαίου πρωθυπουργού Πιέρ Ελλιοτ Τρουντό.

2. Απο την απόρριψη κάθε υποψηφίου βουλευτή που ήταν εναντίον του δικαιώματος της έκτρωσης

3. Απο τη φιλομουσουλμανική πολιτική του

 

Σήμερα έχει αρχίσει να ανακάμπτει κερδίζοντας έδαφος ιδίως στο Κεμπέκ, καθώς νικάει την απειρία του στη διακυβέρνηση της χώρας με την παρουσία της εξαιρετικής ομάδας των Φιλελεύθερων κυβερνήσεων (Ζαν Κρετιέν, Πόλ Μάρτιν κλπ), καθώς και με ένα πρόγραμμα που ποντάρει σε επενδύσεις στις υποδομές της χώρας καθώς και στην ενδυνάμωση της καναδικής βιομηχανικής παραγωγής.

 

Σε κάθε περίπτωση, οι εκλογές έρχονται και το πολιτικό θρίλερ θα λάβει τέλος μετά απο τρείς μήνες εξόδων και τριβών σε κάθε επίπεδο. Και μετά απο τρείς μήνες πλήρους ακυβερνησίας αυτής της μοναδικής χώρας.