Μια ποιοτική συναυλία με Ελληνες συνθέτες στο Μόντρεαλ

Είναι ωραίοι οι λαϊκοί τραγουδιστές και οι πίστες. Και τα ξεφαντώματα με τους χορούς και το ξέσπασμα των ανθρώπων  στα πιο εντυπωσιακά μωσαϊκά…

Αλλά μας έλειψε μια ποιοτική συναυλία, ένα κονσέρτο όπου καθισμένοι στις καρέκλες μας θα απολαμβάνουμε ήχους και μουσικές που ζήσαμε και που μας έπλασαν αυτούς που σήμερα είμαστε.

Ετσι , λοιπόν,  ο Τάκης Τζώτζης μέσω του Λαογραφικού Εργαστηρίου πήρε την πρωτοβουλία να φέρει ένα σύνολο έντεχνης Ελληνικής μουσικής εδώ στη Μοντρεάλη. Πρόκειται για ένα μουσικό γκρούπ που γυρνάει τις χώρες προσφέροντας ελληνική ποιοτική μουσική εκφρασμένη από το τραγούδι της εξαιρετικής ερμηνεύτριας Κλεονίκης Δεμίρη. «Οι Ελληνες Συνθέτες Ταξιδεύουν στον Κόσμο» ονομάζεται το σχήμα και θα βρίσκεται στο Μόντρεαλ στις 18 και 19 Μαρτίου για δύο συνεχόμενες συναυλίες.
Θα τραγουδήσουν ένα πρόγραμμα που θα είναι γεμάτο Ελλάδα. Αρώματα της θάλασσας και χρώματα της Ελληνικής γης, αποτυπωμένα στα τραγούδια μεγάλων Ελλήνων συνθετών, δημιουργούν τον υπέροχο, πολύχρωμο καμβά, πάνω στον οποίο θα “κεντήσουν” η Κλεονίκη Δεμίρη στο τραγούδι μαζί με την παρέα της!

Ένα μουσικό ταξίδι, γεμάτο αγάπες και μνήμες με τραγούδια σπουδαίων Ελλήνων συνθετών, αλλά και με παραδοσιακούς Ελληνικούς σκοπούς.

Το Λαογραφικό Εργαστήρι σε συνεργασία με το Λύκειον Ελληνίδων Μοντρεάλ και την Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μοντρεάλ διοργανώνει αυτές τις δύο συναυλίες, Σάββατο 18 και Κυριακή 19 Μαρτίου αντίστοιχα στο Ελληνικό Κοινοτικό Κέντρο.

Το Σάββατο μετά τη συναυλία (που αρχίζει στις 7μ.μ) θα ακολουθήσει μία δεξίωση "wine and cheese" με ελληνικό κρασί, προσφορά της εταιρείας Τσάνταλη. Εκεί οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να ανταλλάξουν με τους καλλιτέχνες γνωριμία και λόγια.

Την Κυριακή η συναυλία θα είναι αφιερωμένη στα παιδιά των Ελληνικών σχολείων και στην αθωότητά τους με μαθητική είσοδο $10 για τα παιδιά και $30 για τους ενήλικες.

Τραγούδι : Κλεονίκη Δεμίρη
Πιάνο: Αχιλλέας Γουάστωρ
Μαντολίνο, Βιολοτσέλο: Σταύρος Παργινός
Ακορντεόν: Λευτέρης Γρίβας.

Το γενικό εισιτήριο για το Σάββατο είναι $30.

Το Σάββατο το βράδυ με τα εισιτήρια θα κληρωθεί  ένας πίνακας ζωγραφικής  της Marilyn Gordon, αξίας $500.

Διαθέτουμε εισιτήρια ως Λύκειον Ελληνίδων Μόντρεαλ παράλληλα με τον Ελληνικό Κοινοτικό Οργανισμό.

Υπεύθυνη εισιτηρίων για το Λύκειον Ελληνίδων είναι η Yula Kiskiras. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο μέιλ: kiskirasyula@gmail.com  ή στο τηλέφωνο:  438-822 7047

Χορηγός της εκδήλωσης:

Μην κοιμάστε με τον εχθρό που λέγεται οστεοπόρωση!

Η δρ. Σταυρούλα Χριστόπουλος έδωσε μια εμπεριστατωμένη εικόνα της ασθένειας που λέγεται οστεοπόρωση και είναι ο κρυφός εχθρός των ανθρώπινων οστών

Μόντρεαλ: Με απλά λόγια, "η οστεοπόρωση απειλεί τους πάντες"- Εξαιρετική εκδήλωση του Λυκείου Ελληνίδων- 11 ΦΩΤΟ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΚΥΡ, 02/19/2017 - 20:08 / ΕΤΙΚΕΤΕΣ: ΚΑΝΑΔΑΣ, ΜΟΝΤΡΕΑΛ, ΙΟΥΣΤΙΝΗ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ

Άλλη μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση του
Λυκείου Ελληνίδων του Μόντρεαλ, το απόγευμα της Κυριακής στο Κοινοτικό Κέντρο "Ανδριανός Μαρής", αυτή την φορά για την νόσο της οστεοπόρωσης, με την συνδρομή διακεκριμένων επιστημόνων.

Του Ζώη Μαρίνου

Δεκάδες συμπάροικοι, όλων των ηλικιών και των δύο φύλων, ανταποκρίθηκαν στην πρόκληση του Λυκείου Ελληνίδων και παρακολούθησαν τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εισηγήσεις γύρω από τα συμπτώματα της οστεοπόρωσης, τις αιτίες που την προκαλούν, την πρόληψη και την θεραπεία της. 

Η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Μόντρεαλ και Αντιδήμαρχος Μαίρη Ντέρος και η γιατρός Γεωργία Βρυνιώτη, που είχε και τον συντονισμό της εκδήλωσης, καλωσόρισαν τους προσκεκλημένους. Στη συνέχεια η ενδοκρινολόγος Σταυρούλα Χριστοπούλου, σε μια εμπεριστατωμένη ομιλία και σε άψογα ελληνικά, με διαφάνειες και πληθώρα επιστημονικών παραπομπών, κατατόπισε το κοινό για την νόσο της οστεοπόρωσης, εστιάζοντας ιδιαίτερα στις παραμέτρους της διατροφής, της συχνής άσκησης και των τακτικών εξετάσεων που λειτουργούν αποτρεπτικά για την εκδήλωση της νόσου.

Η κ. Χριστοπούλου επέμεινε ιδιαίτερα στην επιστημονική θέση ότι η νόσος απειλεί και τα δυο φύλα και όχι μόνο τις γυναίκες, όπως λέει η εδραιωμένη αντίληψη.

Ειδική διατροφολόγος αναφέρθηκε στην συνέχεια στον ρόλο της σωστής διατροφής ώστε να αναχαιτιστούν οι πιθανότητες εμφάνισης της νόσου ενώ εξίσου ενδιαφέρουσα ήταν και η εισήγηση της φυσιοθεραπεύτριας Ίρμα Πάπας η οποία αναφέρθηκε εκτενώς στον ρόλο της άσκησης ως άμυνα του οργανισμού απέναντι στην οστεοπόρωση.

Η Γραμματέας του Λυκείου Ελληνίδων Ιουστίνη Φραγκούλη - Αργύρη έκλεισε την εκδήλωση με μια συγκινητική ομιλία, στο πλαίσιο της οποίας αναφέρθηκε και στο μεγάλο στόχο της ανέγερσης του Γλυπτού του Έλληνα Μετανάστη, στην γωνία Παρκ Άβενιου και Ζαν Ταλόν στο Πάρκ Εξτένσιον, σε χώρο που έχει διατεθεί από τον Δήμο Μόντρεαλ.

Ακολούθησαν ερωτήσεις από το κοινό που επί δυο και πλέον ώρες παρακολουθούσε με τεταμένη προσοχή τις ενδιαφέρουσες εισηγήσεις.     

http://www.greekpost.ca/article/1631/montreal-me-apla-logia-e-osteoporose-apeilei-toys-pantes-exairetike-ekdelose-toy

 Η Ντίνα Μπαστούνης από το Kefi Fit (αεεροβική με ελληνική μουσική) με την δρα Γεωργία Βρυνιώτη

 Η εταιρεία LifeLine ήταν χορηγός της εκδήλωσης

 Η εταιρεία Stawner ήταν επίσης χορηγός της εκδήλωσης

 Η αντιπρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Μόντρεαλ Μέλπα Καματερός, η αντιπρόεδρος Ματίνα Πριφτάκη και η πρόεδρος Μαίρη Ντέρος παρέδωσαν αναμνηστικά δώρα στις ομιλήτριες της εκδήλωσης

 Περήφανος ο Σωτήρης Κισκύρας για την εγγονή του δρα Γεωργία Βρυνιώτη

 Η δρ. Γεωργία Βρυνιώτη παρουσίασε με αποτελεσματικό τρόπο της εκδήλωση του ΛΕΜ για την οστεοπόρωση

 Στην είσοδο υποδεχόνταν τους καλεσμένους η Βίκυ Γεωργιάδου, η εθελόντρια Νικόλ Σεν Πιέρ , η ειδική γραμματέας Δήμητρα Αργυροπούλου και το μέλος της νομικής επιτροπής Φωτεινή Διαμάντη

 Η φυσικοθεραπεύτρια Ιρμα Πάπας έδωσε πολλές χρήσιμες συμβουλές για την στάση και τις κινήσεις που πρέπει να κάνει το σώμα για την αποφυγή καταγμάτων

 Οι τέσσερις ομιλήτριες της εκδήλωσης

 Η πρόεδρος Μαίρη Ντέρος είπε ότι χαίρεται που μια δυναμική ομάδα γυναικών με επιστημονική κατάρτιση έχουν δημιουργήσει ένα δυναμικό ιστό στο Λύκειον Ελληνίδων Μόντρεαλ

 Η διαιτησιολόγος αποκάλυψε πολλά μυστικά για την απορρόφηση τους ασβεστίου

 Ο λατρεμένος μας Μανώλης Σγουράκης ήταν άψογος στον ήχο

 Η δυναμική ομάδα του ΛΕΜ

Το Φίλτρο της Αγάπης!

Οταν ήμουν νέα περιφορνούσα βαθιά την Αγάπη του Αγίου Βαλεντίνου. Θεωρούσα πως ήταν μια ευκαιρία για μιά ακόμη εμπορική εκμετάλλευση της ανθρώπινης φύσης και το τόνιζα ευκαίρως-ακαίρως στα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ και τις αναλύσεις μου.

Ηταν βλέπεις άπειρη η αγάπη που με είχε βομβαρδίσει από μικρή μέσα στην οικογένεια αλλά κι έξω απ΄αυτήν καθώς μεγάλωνα στη μικρή μου πόλη ανάμεσα σε φίλους και συγγενείς. Οντας μάλιστα η κόρη του παπα-Νίκου απολάμβανα ακόμη κι την αγάπη των ενοριτών μας, που μας θεωρούσαν σχεδόν δικά τους παιδιά.

Οσο για τον Ερωτα, κι αυτός ήταν μια καθημερινότητα καθώς από το τέλος της εφηβείας πολλά αγόρια με φλερτάριζαν συστηματικά, κάνοντάς με να νιώθω περίπου σα βασίλισσα. Και συνέχισε μέχρι σήμερα αυτή η υπέροχη στάση του άλλου φύλου απέναντί μου, πολύ γενναιόδωρη εκ μέρους τους.

Ετσι μεγάλωσα μαζεύοντας σα μέλισσα την Αγάπη και περιφρονώντας τον Αγιο Βαλεντίνο και την εμπορικότητά του. Μέχρι που έφτασα σαράντα ....

Ναι στα σαράντα κατάλαβα ότι η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου έχει τη δική της σημαντικότητα ανάμεσα στις άλλες πολλές γιορτές του εμπορίου.

Του Αγίου Βαλεντίνου, λοιπόν, χρεωνόμαστε να γιορτάσουμε τον Ερωτα και την Αγάπη. Κι επειδή ο Ερωτας είναι μια φευγαλέα υπόθεση ορισμένων μηνών στην αρχή της κάθε σχέσης (ακόμη και της φιλικής) γιορτάζουμε την Αγάπη.

Είναι η μέρα που αποτελεί ευκαιρία να θυμηθούμε τον υπέροχο ύμνο της Αγάπης, γραμμένο από τον Απόστολο Παύλο και αναρτημένο στο διαμέρισμα της Αθήνας με τα καλλιγραφικά γράμματα της κυρίας Λίτσας Σταύρου. Ε! Ναι η μαμά μας έστειλε στη μεγάλη λεωφόρο της Αθήνας με παρακαταθήκη την Αγάπη, που είναι μεγαλύτερη κι από την ίδια τη ζωή:

 « Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.

....

Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει...»

Ετσι , λοιπόν, με ακολούθησε η Αγάπη στην ενήλικη ζωή μας. Και κάθε μικρό ατόπημα εναντίον της Αγάπης είχε την δική του επίπτωση μέσα στα σωθικά του μυαλού και της ψυχής μου. Η Αγάπη ήταν και εξακολουθεί να είναι ο πλοηγός  στη δύσκολη πορεία του βίου μου. Είναι το μέτρο με το οποίο ζυγίζω αυστηρά τη φιλία ακόμη και τις επαγγελματικές και συλλογικές σχέσεις.

Ετσι, λοιπόν, του Αγίου Βαλεντίνου γιορτάζουμε όλοι όσοι νιώθουμε την Αγάπη να αποτελεί ορίζοντα ύπαρξης και βίου. Ολοι  όσοι χαιρόμαστε με τη χαρά του άλλου. Ολοι όσοι συμμεριζόμαστε τις επιτυχίες του πλησίον. Ολοι όσοι ελπίζουμε, υπομένουμε, αντέχουμε τα δεινά που φέρνει ο χρόνος.

Τώρα που είμαι μεγάλο κορίτσι νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη στους γονείς μου που με δίδαξαν αυτή την υπέροχη Χριστιανική, ουμανιστική Αγάπη. Αυτήν που πετάει πάνω απο τον Ερωτα και προσγειώνεται με κόκκινα χρώματα στην άκρη του μυαλού μου επιτρέποντάς μου να φιλτράρω την ανθρώπινη ύπαρξη με ένα τρόπο που έχει σχήμα καρδιάς και χαμογελάει στα κόκκινα τριαντάφυλλα αλλά και στα πιό περίτεχνα σοκολατάκια.

Η Αγάπη δεν εξαιρεί... περικλείει,
η Αγάπη δεν ασχημονεί...μεγαλοθυμεί,
η Αγάπη δεν είναι κτήμα των Ερωτευμένων αλλά όλων μας.

Χρόνια πολλά !

Justinaki

Στο πάρτυ που δεν έφτασα ποτέ!

Ηταν καλοκαίρι του 1983, ένα καυτό ανελέητο καλοκαίρι όπου η θερμοκρασία χτυπούσε άνετα τα 40άρια και όπου οι τοίχοι του φοιτητικού διαμερίσματος έβγαζαν φωτιά.

Ηταν καλοκαίρι του 1983 και μόλις είχαμε αποφοιτήσει από τα σεμινάρια του ΕΛΚΕΠΑ (επιδοτούμενα από την ΕΟΚ σεμινάρια για εξειδίκευση αποφοίτων από τα πανεπιστήμια). Ημασταν μια μεγάλη αγαπημένη παρέα, αγόρια και κορίτσια… Αθώοι περιπατητές της Αθηναϊκής ερήμου.

Το θυμάμαι σαν τώρα… Ο Γιάννης Σαχάς έρριξε την ιδέα και την πρόταση. Να πάμε , λέει, στο πάρτυ που οργάνωνε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης στη Βουλιαγμένη. Θα ήταν ένα σούπερ συναυλιακό πάρτυ με τη συμμετοχή Σαββόπουλου, Νταλάρα και άλλων πολλών τραγουδοποιών και τραγουδιστών της εποχής. Θα ήταν ένα πάρτυ πάνω στην παραλία του ΕΟΤ και θα ήταν υπέροχα, μοναδικά.

Ετσι λοιπόν κινήσαμε με το χελωνάκι της Voklwagen, που διέθετε ο αριστοκράτης της παρέας΄, ο Γιάννης Σαχάς. Ένα παλιοκαιρίτικο άσπρο αυτοκίνητο με δύο πόρτες και χαμηλό ουρανό. Εγώ στη θέση του συνοδηγού, οι υπόλοιποι πίσω στριμωγμένοι σαν κονσέρβα. Σε έπνιγε το χελωνάκι, σε καταπίεζε αλλά τίποτε δεν μας σταματούσε. Τίποτε.

Με παγωμένες μπύρες και κασέτες του Λουκιανού στο κασετόφωνο ορμήσαμε για την λεωφόρο της παραλίας. Τραγουδώντας και χορεύοντας μέσα στο ασφυκτικό χελωνάκι που δεν είχε αιρκοντίσιον. Αλλά εμείς είχαμε τα παράθυρα ανοιχτά, τα πουκάμισα ανοιχτά, τις μπλούζες βρεγμένες και κολλημένες πάνω στα λεπτά νεανικά κορμιά μας.

Και μιλούσαμε και τραγουδούσαμε και πετάγαμε τα κεφάλια μας έξω απ΄τα παράθυρα. Και φτάσαμε στην παραλιακή, που ήταν πλημμυρισμένη από χιλιάδες αυτοκίνητα. Χιλιάδες αυτοκίνητα όδευαν στην ίδια κατεύθυνση με μας, στο πάρτυ του Λουκιανού στην παραλία της Βουλιαγμένης.

Και οδηγούσαμε και οδηγούσαμε, σημειωτόν, εντελώς σημειωτόν. Και ιδρώναμε, το νερό είχε στεγνώσει στα μπλουζάκια, τα μαλλιά είχαν βραχεί από τον ιδρώτα. Και είχε φτάσει μεσάνυχτα κι ακόμη εμείς παλεύαμε κάπου εκεί στη Γλυφάδα , κολλημένοι σε μια κίνηση που δεν είχαμε ζήσει και δεν θα ξαναζούσαμε ποτέ. Τους είπα ότι δεν άντεχα άλλο κι ότι δεν θα φτάναμε ποτέ. Εκείνοι επέμεναν πως έπρεπε να συνεχίσουμε το αδιέξοδο ταξίδι για το πάρτυ του Λουκιανού, το πρώτο beach party της Ελλάδας. Τους είπα ότι δεν με ενδιέφερε να γίνω μέρος της ιστορίας, δεν ήθελα να πεθάνω από ασφυξία, ήθελα την ελευθερία μου, την ελευθερία μου.

Κι αφού έκλαιγα σχεδόν από την ταλαιπωρία και την ασφυκτική ατμόσφαιρα , τους έπεισα να στραφούμε προς τα οπίσω. Οπερ και εγένετο. Εμείς με τις κασέτες του Λουκιανού απελευθερωμένοι πλέον από την αναγκαιότητα του προορισμού χορεύαμε στο αυτοκίνητο και τραγουδούσαμε. Και ανοίγαμε μπύρες που τις βγάζαμε από τη σακούλα με τον πάγο και χορεύαμε και γελούσαμε και χαιρόμασταν το πάρτυ της Βουλιαγμένης μακρόθεν.

 Γιατί στην πραγματικότητα ο Λουκιανός μας έδωσε την αφορμή… δεν χρειαζόμασταν τη συναυλία για να περάσουμε καλά. Είχαμε τη νιότη , την ορμή, το πάθος, το ρυθμό, την κουλτούρα. Είχαμε τα πάντα για να γίνουμε πρωταγωνιστές εκείνου του υπέροχου πάρτυ, που έσπασε όλα τα ταμπού και τα ρεκόρ της εποχής.

Ο Λουκιανός μας έδειξε το δρόμο , όχι μόνο σε μας αλλά σε μια ολόκληρη Ελλάδα που έμαθε πως οι συναυλίες δεν γίνονται μόνο στα γήπεδα, πως η Ελλάδα μπορεί ν’ αναστενάξει στις παραλίες, στα βουνά, στις ράχες, στα πλοία… Πως η Ελλάδα ξέρει να ρουφάει ρυθμούς και να χορεύει…

Θα σε θυμάμαι πάντα Λουκιανέ Κηλαηδόνη κι ας μην αξιώθηκα να σε καταχωρίσω στο πάνθεον των συνεντεύξεών μου.

Θα σε θυμάμαι για το λεπτό σατυρικό σου λόγο, για την καουμπόϊκη μαγκιά της μουσικής σου, για την περιφρονητική φτυσιά που έρριξες στη μικροαστική νοοτροπία με το χαμόγελο ενός άβγαλτου παιδιού.

Θα σε θυμάμαι γιατί  δεν ήμουν κι εγώ στη Βουλιαγμένη, ενώ η πρόθεσή μου ήταν να έρθω εκεί να σε ακούσω ζωντανά πάνω στην πίστα που έβλεπε θάλασσα και μύριζε αρμύρα.

Θα σε θυμάμαι γιατί δίδαξες ήθος με τη στάση σου στα μουσικά πράγματα της χώρας.

Θα ξαναπαίζω τα τραγούδια σου όταν η ζέστη καίει την ψυχή μου και θα δροσίζομαι αναθυμούμενη το πάρτυ της Βουλιαγμένης… Αυτό που δεν μπόρεσα τελικά να δώ με τα μάτια, αλλά τόζησα με το πάθος της νιότης λίγα χιλιόμετρα παραπέρα…

Τζουστινάκι

«Αιέν Αριστεύειν» για 12 Ελληνοκαναδούς Αριστούχους Φοιτητές από το Ελληνικό Ιδρυμα Υποτροφιών

Σε κλίμα συγκίνησης και υπερηφάνειας πραγματοποιήθηκε χθες στο McGill Faculty Club η τελετή της απονομής υποτροφιών σε 12 Ελληνες και Φιλέλληνες αριστούχους εκ μέρους του Ελληνικού Ιδρύματος Υποτροφιών παρουσία του πρέσβη της Ελλάδας στον Καναδά Γεωργίου Μαρκαντωνάτου.

Στον εισαγωγικό του λόγο ο πρόεδρος του ΕΙΥ Γιάννης Χατζηνικολάου τόνισε ότι το Ιδρυμα επιβραβεύει με αντικειμενικά ακαδημαϊκά κριτήρια τους νέους επιστήμονες της Ελληνοκαναδικής παροικίας, επισημαίνοντας πως οι βραβευθέντες θα είναι οι αυριανοί πρωτοπόροι στον επιστημονικό, ακαδημαϊκό και επαγγελματικό χώρο , επάξιοι συνεχιστές της Ελληνικής κληρονομιάς.

Οι υποτροφίες δόθηκαν με σειρά προτεραιότητας:

Ο Δημήτρης Γκιάμος, φοιτητής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Concordia έλαβε την υποτροφία του Ιδρύματος Βασιλείου Τσόλη.

Η Αλεξάνδρα Παπαδάκη, φοιτήτρια Ανατομίας και Μοριακής Βιολογίας του Πανεπιστημίου McGill έλαβε την Υποτροφία του Συλλόγου Κρητών Μοντρεάλ.

Ο Κωνσταντίνος Κοργιόπουλος, φοιτητής διδακτορικού στο τμήμα Μηχανικών Υλικών του Πανεπιστημίου McGill έλαβε την υποτροφία Οικογενείας Σαμ και Μαίρης Χαραλαμπάκη.

Η Κωνσταντίνα Χαλαστάρα , φοιτήτρια διδακτορικού στον τομέα της Μηχανικής Υλικών έλαβε την υποτροφία του Ελληνικού Εμπορικού Επιμελητηρίου του Μητροπολιτικού Μοντρεάλ.

Ο Αναστάσιος Μανιάκας, γιατρός που κάνει ειδικότητα στην Ωτορινολαρρυγκολογία, έλαβε την υποτροφία του Ελληνικού Ιατρικού Συλλόγου του Κεμπέκ.

Η Κατρίν Κέντρος φοιτήτρια Βιοιατρικής και Γενετικής Συμβουλευτικής του Πανεπιστημίου του Μοντρεάλ έλαβε την  υποτροφία του Ελληνικού Κογκρέσσου του Κεμπέκ, την οποία αφιέρωσε στον αδελφό της που πάσχει από σύνδρομο Down.

Η Στεφανία Βλάχου, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Νομικής του Πανεπιστημίου McGill έλαβε την υποτροφία της οικογενείας Κωνσταντίνας Ν. Φραγκούλη.

Ο Anas Dakkach, Φιλέλληνας και μεταπτυχιακός φοιτητής Ελληνικών κλασσικών σπουδών του Πανεπιστημίου του Μοντρεάλ έλαβε την υποτροφία του επαρχιακού βουλευτή του Λαβάλ, Guy Ouelette.

Η Μαρία Νικολακάκου, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Διαιτητικής και Διατροφής  του Πανεπιστημίου McGill έλαβε την υποτροφία της οικογένειας Λάζαρου Καλλιπολίτη.

Η Φιλαρέτη Πατρονίδη, φοιτήτρια Ασκησιακών Σπουδών και Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Concordia έλαβε την υποτροφία του Ελληνικού Ιατρικού Συλλόγου του Κεμπέκ.

Ο Φιλέλληνας φοιτητής Louis Patrick St –Pierre, φοιτητής Βυζαντινών Σπουδών και Ιστορίας στο τμήμα Γραμμάτων και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου του Sherbrooke έλαβε την υποτροφία της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μοντρεάλ.

O Λεωνίδας Ανακίδης, φοιτητής Φιλοσοφίας του τμήματος Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου Concordia έλαβε την υποτροφία της Οικογένειας Βουρτζούμη εξ ονόματος του Pink in the City.

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τις συγχαρητήριες ομιλίες του πρέσβη της Ελλάδας στον Καναδά Γεωργίου Μαρκαντωνάτου, του επαρχιακού βουλευτή του Λαβάλ Guy Ouelette, του ομοσπονδιακού βουλευτή της περιοχής Βερντόν David Lametti και άλλων χορηγών υποτροφιών.

Η εκδήλωση στολίστηκε με το μουσικό σύνολο της Σταματίας Ζαφειρίου, ενώ την παρουσίαση είχαν αναλάβει ως τελετάρχες ο πρόεδρος δρ. Γιάννης Χατζηνικολάου και η δρ. Εύα Κεχαγιά.

Την ακαδημαϊκή κριτική επιτροπή για τις υποτροφίες αποτέλεσαν ο δρ. Χαράλαμπος Πουλλής, η δρ. Γιούλα Τσαντρίζος, ο δρ. Ζήσης Μπονιάς και ο δρ. Γεώργιος Μήτσης.

Παρόντες μεταξύ άλλων ήταν ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στο Μοντρεάλ Νικόλας Σιγάλας, ο αντιπρόεδρος της ΕΚΜΜ Ανδρέας Κριλλής, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου του Κεμπέκ δρ. Χρήστος Καράτζιος, η δρ. Λίλα Αμιράλη, ο αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κογρέσσου του Κεμπέκ Εμμανουήλ Καλλιοντζάκης  και άλλοι επώνυμοι κι ανώνυμοι της Ελληνικής παροικίας.

Υγ.

Με μεγάλη συγκίνηση παραδώσαμε την υποτροφία που φέρει το όνομα της αδελφής μας Κωνσταντίνας Ν. Φραγκούλη στην εκ Λευκάδος μεταπτυχιακή φοιτήτρια της Νομικής του McGill ,Στεφανία Βλάχου.

Την υποτροφία φέτος ο χορήγησε εκ μέρους της οικογένειας Φραγκούλη, ο ανηψιός της  Κωνσταντίνας Φραγκούλη, Αλέξανδρος Αργύρης διακεκριμένος νομικός ασκών το επαγγελμα της δικηγορίας στη Νέα Υόρκη.

Πάντα άξιος!

Κι εσύ πάντα άξια Στεφανία Βλάχου, που φούσκωσες τους πνεύμονές μας με υπερηφάνεια!

Με το καμάρι της Λευκάδας, τη μεταπτυχιακή φοιτήτρια της Νομικής του McGill Στεφανία Βλάχου, στην οποία επιδώσαμε την υποτροφία της λατρεμένης μας αδελφής Κωνσταντίνας Φραγκούλη

Στεφανία Βλάχου, η σεμνή παρουσία, η αριστούχος νομικός της Λευκάδας βραβεύεται στο Μόντρεαλ με την υποτροφία της Κωνσταντίνας Ν. Φραγκούλη