Οταν ο Μιχάλης παντρεύτηκε τη Μαγδαληνή!

Τους γνώρισα στη Λευκάδα σε μια από τις καλοκαιρινές περιπέτειες της οικογένειας του δρς Γιώργου Τσούκα. Η Χαρίκλεια με τους τέσσερις γιούς και ο Γιώργος Τσούκας με το μεγάλο βάν περιπλανιόταν ανά την Ευρώπη και την Ελλάδα κάθε καλοκαίρι μυώντας τα αγόρια τους στον κοσμοπολιτισμό.

Ευλογήθηκα να βαφτίσουμε με το Στράττον Στήβενς το βενιαμίν της οικογένειας, το Φίλιππα Τσούκα κι έτσι ήρθαμε κοντά , πολύ κοντά ως οικογένειες, καθώς για μας στο νησί η κουμπαριά είναι χρέος ιερό.

Εζησα από κοντά την ανατροφή των τεσσάρων αγοριών της οικογένειας, του Μιχάλη, του Αλέξανδρου, του Ορέστη και του Φίλιππα κάτω από την τρυφερή καθοδήγηση της Χαρίκλειας και την αυστηρή επιτήρηση της γιαγιάς Τασίας, μητέρας του Γιώργου.

Είδα τα αγόρια να αποφοιτούν, να μπαίνουν στην ιατρική σχολή ο ένας μετά τον άλλον, να γίνονται γιατροί. Ο δρ. Γιώργος Τσούκας και οι τέσσερις γιατροί γιοί του, η αγαπημένη της ζωής μου οικογένεια.

Χθες παντρεύτηκε ο πρωτότοκος, ο «Μιχάλης μου», όπως τον αποκαλούσε η γιαγιά Τασία καθώς έφερε το όνομα του πρόωρα χαμένου συζύγου της. Και ο «Μιχάλης μου» ήταν ο πρώτος από τα τέσσερα αγόρια της οικογένειας που πήρε τη σθεναρή απόφαση να συνεχίσει την ιστορία της οικογένειας στην ιατρική.

Χθες ήταν η μέρα της χαράς του. Ηταν το γαμήλιο πάρτυ που δόθηκε για φίλους και συγγενείς στη Μοντρεάλη, καθώς η νύφη μας η Μάγδα Γκάβα προέρχεται από το Σικάγο, κι έγινε εκεί ο θρησκευτικός Ελληνορθόδοξος γάμος των δύο παιδιών.

Η γαμήλια δεξίωση ήταν τέλεια οργανωμένη  με το ζευγάρι να έχει φροντίσει για όλα, από τα υπέροχα λουλούδια της λευκής σύνθεσης μέχρι τις μουσικές και το κέφι.

Η νύφη ήταν ντυμένη σε ένα νυφικό καμωμένο από λευκή δαντέλα, που αναδείκνυε το καλλίγραμμο σώμα της. Ο γαμπρός και τα αδέλφια του μαζί με τον πατέρα φορούσαν μαύρα tuxedo με λευκά πουκάμισα που ήταν στολισμένα με μαύρα κουμπιά. Ο γαμπρός φορούσε μαύρη γραβάτα κι αυτό στυλιστικά έκανε την εντυπωσιακή διαφορά.

Οι συμπεθέρες φορούσαν ρούχα σε απαλά γκρίζα, η Χαρίκλεια Τσούκα ήταν ντυμένη με ένα ντεπιές μεταξωτό  ρούχο και η μητέρα της νύφης Μαρία Γκάβα φορούσε μια γκρίζα κομψή δαντέλα σε κοντό φόρεμα. Οι παράνυφες ήταν ντυμένες με μπλέ μαρέν φορέματα, που τα βρήκα εξαιρετικά σίκ.

Η επιλογή του χώρου για την δεξίωση ήταν ιδανική στο μοναδικό τοπίο του Terrebonne στο Le Mirage, στο γκόλφ κλάμπ της γνωστής διεθνούς τραγουδίστριας Celine Dion.

Φυσούσε ένα κρύο αεράκι αλλά ο ήλιος έλαμπε στο ουρανό του Τερμπόν και η ατμόσφαιρα ήταν πεντακάθαρη χωρίς ούτε ένα συννεφάκι. Και η σαμπάνια καθώς και τα κοκτέιλς προσφέρθηκαν κάτω από τη μεγάλη πανηγυρική τέντα, όπου έπαιζε η ορχήστρα του Πέτρου Πλαρινού και τραγουδούσε η Αρτεμις Λαγοπούλου με την αέρινη φωνή της.

Η κυρίως αίθουσα ήταν στολισμένη στα λευκά και ήταν άκρως εντυπωσιακή σε ατμόσφαιρα και σε ντεκόρ . Λάτρεψα τη σεμνή είσοδο των παρανύμφων, τον πρώτο χορό του ζευγαριού στο σύννεφο της αγάπης.

Ιδιαίτερη νότα έδωσε το χορευτικό γκρουπ "Συρτακι" που χόρεψε ελληνικούς και κρητικούς χορούς προς τιμήν της γιαγιάς Τασίας.

Ο πατέρας δρ. Γιώργος Τσούκας ήταν συγκινητικός στο λόγο του προς τους νεόνυμφους, ο δρ Φίλιππος Τσούκας είπε λόγια καρδιάς για τον αδελφό του το Μιχάλη και ο δρ. Ορέστης Τσούκας το κορύφωσε με μια αναφορά στην επιρροή που δέχθηκε από τον αδελφό του το δρ Μιχάλη Τσούκα καθ’ όλη την παιδική τους ηλικία.

Ο δρ. Αλέξανδρος Τσούκας δεν μίλησε, διότι πράττει πάντοτε σιωπηρά, η κουμπάρα μου η Χαρίκλεια καμάρωνε την όμορφη οικογένεια που έκτισε με κόπους και θυσίες.

Η Μάγδα και ο Μιχάλης τα δύο ΜΜ ένωσαν τις ζωές τους . Και είναι ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

Αυτή είναι η υπόσχεση , αυτή είναι η ευθύνη!

Να ζήσετε ευτυχισμένοι, γεροί , δυνατοί Μάγδα και Μιχάλη. Και να γεμίσετε τον τόπο Τσουκάκια! Θέλουμε κι άλλους γιατρούς από το γένος σας!

Τζουστινάκι

Βραβείο Διεθνούς Ταινίας στην Ελίνα Ψύκου!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Το βραβείο διεθνούς κινηματογραφικής ταινίας κέρδισε στο Φεστιβάλ της Tribeca η ελληνική ταινία «Ο Γιός της Σοφίας» της σκηνοθέτιδας Ελίνας Ψύκου, όπως ανακοινώθηκε απόψε κατά την τελετή της απονομής των βραβείων.

Το 16o Φεστιβάλ Ανεξάρτητων Ταινιών της Tribeca έδωσε το βραβείo αμερικάνικης ταινίας στο φίλμ “Keep The Change” , βραβείο διεθνούς ταινίας στην ελληνική ταινία «Ο γιός της Σοφίας» της Ελίνας Ψύκου και βραβείο ντοκυμαντέρ στην ταινία «Bobbi Jene”.

Η ταινία της Ελίνας Ψύκου διακρίθηκε ανάμεσα στις 97 ταινίες μεγάλου μήκους που προβλήθηκαν κατά το 16ο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Tribeca.

 “ Το πιο σπουδαίο είναι ότι γιορτάζουμε τους καλλιτέχνες μπροστά και πίσω από τις κάμερες που έχουν τη μοναδική ικανότητα να μοιράζονται διαφορετικές απόψεις, να εμπνέουν, να προκαλούν και να μας διασκεδάζουν, είπε η συνιδρύτρια και πρόεδρος του φεστιβάλ Jane Rosenthal. Οι βραβευμένοι καλλιτέχνες από όλο το πρόγραμμα του φεστιβάλ μοιράστηκαν ιστορίες τέτοιου είδους και είμαστε περήφανοι απόψε που τους αναγνωρίζουμε το ταλέντο. Είμαστε επίσης περήφανοι που φέτος τα βραβεία δόθηκαν σε γυναίκες σκηνοθέτριες», κατέληξε η πρόεδρος του φεστιβάλ.

«Ο Γιός της Σοφίας» της σκηνοθέτιδας Ελίνας Ψύκου, που κέρδισε το βραβείο διεθνούς ταινίας,  παρουσιάσθηκε στο διαγωνιστικό μέρος του φεστιβάλ κινηματογράφου της Tribeca κάνοντας παναμερικάνικη πρεμέρια στις 21 Απριλίου στον κινηματογράφο Regal, όπου παρελαύνουν όλες οι ανεξάρτητες παραγωγές του διεθνούς κινηματογράφου κάτω από το συντονισμό του Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ιδρυτού του εν λόγω φεστιβάλ.

Στη Νέα Υόρκη για την προβολή της ταινίας βρέθηκε η σκηνοθέτις Ελίνα Ψύκου η οποία έδωσε το στίγμα της ταινίας της : «Πρόκειται για τη συνάντηση μιας ρωσίδας μητέρας, της Σοφίας με τον γιό της Μίσα στην Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004 . Εκείνη πήγε στην Αθήνα να βρεί δουλειά και παντρεύτηκε το ηλικιωμένο αφεντικό της, εκείνος ήρθε από τη Ρωσία να τη συναντήσει δύο χρόνια αργότερα αλλά δεν ήξερε για το γάμο της μητέρας του.

Ο ηλικιωμένος δάσκαλος και σύζυγος της Σοφίας κος Νίκος (Θανάσης Παπαγεωργίου) , παρότι προσπαθεί με το δασκαλίστικο τρόπο του να πλησιάσει το δεκάχρονο παιδί και να του μάθει τα ελληνικά, το αποτρέπει διαρκώς με την συμπεριφορά του. Το παιδί αντιδρά όταν αντιλαμβάνεται πω η μητέρα του ήταν παντρεμένη με ένα παππού κι εκεί αρχίζει ένα ψυχολογικό και υπαρξιακό παιχνίδι ανάμεσα στους τρείς πρωταγωνιστές της ταινίας», λέει η Ελίνα Ψύκου.

Η σκηνοθέτις επέλεξε να χρησιμοποιήσει την Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων για να τοποθετήσει τη Σοφία και το γιό της σε ένα περιβάλλον που έχει αναφορά στο όνομα του Μίσα, της Ολυμπιακής μασκότ της Μόσχας.Η Σοφία της ταινίας φαίνεται να έχει επηρεασθεί από το κλίμα των Αγώνων που είχαν γίνει στη Μόσχα του κομμουνισμού.

Η Ελίνα Ψύκου, με μια ρομαντική ματιά σε αυτούς τους αγώνες και στον αρκούδο Μίσα, καταγράφει τις αναμνήσεις της πρωταγωνίστριάς της Σοφίας μέσα από συμβολισμούς και τραγούδια της Ολυμπιακής Μόσχας, τα οποία ανακόπτουν τη ροή της ταινίας .

Ο πρωταγωνιστής της ταινίας Θανάσης Παπαγεωργίου ο οποίος παίζει πειστικότατα το ρόλο του συζύγου της Σοφίας, κυρίου Νίκου, μιλάει με ενθουσιασμό για την ταινία στην οποία αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα της επίθεσης του Μίσα, γιού της Σοφίας, που δεν φαίνεται να συγχωρεί στη μητέρα του το γεγονός ότι τον εγκατέλειψε έστω και για δύο χρόνια καθώς και το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα τους.

Ο Μίσα παίζει εξαιρετικά το θυμωμένο αγόρι . Το ψυχρό, ακίνητο, σχεδόν γυάλινο βλέμμα του κυριαρχεί καθόλη τη διάρκεια της ταινίας. Ο ίδιος γρήγορα δραπετεύει και πλευρίζει μια παρέα νεαρών μεταναστών που τον μυούν σε κάθε μορφής παρανομία.

Στην ταινία περνάει όχι μόνον η ταραγμένη σχέση μάνας-γιού και γιού –πατριού αλλά ολάκερη η υποκουλτούρα των παράνομων νεαρών μεταναστών που εγκληματούν για να επιβιώσουν στην Αθήνα του υπόκοσμου είτε κλέβοντας είτε πουλώντας ερωτικές υπηρεσίες σε ηλικιωμένους ομοφυλόφιλους.

Η σκηνοθέτις μετά το τέλος της πρεμιέρας είπε ότι τοποθέτησε την ταινία στη διάρκεια των Ολυμπιακών του 2004 για να δείξει το τέλος της αθωότητας του Μίσα, ενώ στην πραγματικότητα ο μικρός πρωταγωνιστής της είχε χάσει την αθωότητά του από το δυνατό και επιθετικό μίσος προς τον πατριό του, τον κύριο Νίκο, τον οποίο αποπειράθηκε δύο φορές να δολοφονήσει.

Για την προβολή της ταινίας στο φεστιβάλ της Tribeca, στη Νέα Υόρκη ήρθε  η ίδια η σκηνοθέτης της ταινίας, ο παραγωγός Γιώργος Καρναβάς της Heretic και οι πρωταγωνιστές Θανάσης Παπαγεωργίου και Βάλερι Τσεπλάνοβα. Μαζί τους ακολούθησε και ο Μίσα, η μασκότ των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας το 1980 που πρωταγωνιστεί κι αυτός με τον τρόπο του στην ταινία...

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ταινία «Ο Γιός της Σοφίας» ήταν μια παραγωγή της Heretic σε συμπαραγωγή με την Chouchkov Brothers και την Kinoelektron, με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, του Centre National du Cinema et de l'Image Animee, του Bulgarian National Film Center, του Eurimages, του Creative Europe, της ΕΡΤ και του Berlinale Residency.

Στους πρώτους ρόλους ήταν ο Βίκτορ Κόμουτ (Μίσα) , η Βάλερι Τσεπλάνοβα (Σοφία)  και ο Θανάσης Παπαγεωργίου (κύριος Νίκος) , ενώ το καστ συμπληρώνουν οι Αρτέμις Χαβάλιτς, Αρετή Σεϊνταρίδου, Υβόννη Μαλτέζου, Μαρίνα Φιλίνη, Μαρίνος Βεσλεμές και Χρήστος Στέργιογλου. Ενα από τα έξι πρότζεκτ που συμμετείχαν στο πρόγραμμα Berlinale Residency το 2013 αλλά και στο τμήμα των συμπαραγωγών του Φεστιβάλ Βερολίνου το 2014, η ταινία είναι ευρωπαϊκή συμπαραγωγή ανάμεσα στην Ελλάδα, τη Γαλλία και τη Βουλγαρία, με την υποστήριξη του Eurimages.

Η ταινία «Ο Γιός της Σοφίας» είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της Ελίνας Ψύκα και ακολούθησε τη μεγάλη επιτυχία της «Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά»,

Αλεξάνδρα Βαλάση: "Οραμα και Πάθος" στο Shadow Box!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Η Αλεξάνδρα Βαλάση είναι γνωστή ηθοποιός στην παροικία μας. Είναι μια ηθοποιός που μπορεί να παίξει άνετα ρόλους τόσο στην αγγλική όσο και στην ελληνική γλώσσα. Είναι μια ηθοποιός που αναδεικνύει το ταλέντο της στην κεντρική αγγλική θεατρική σκηνή της Μοντρεάλης, αλλά και στην αμερικάνικη/καναδική τηλεόραση  κάνοντας το πάθος της ζωής της μια καλλιτεχνική πραγματικότητα από μέρα σε μέρα.

Αυτό τον καιρό πρωταγωνιστεί στο έργο “The Shadow Box” (Θέατρο Σκιών στα ελληνικά), που έχει ανεβεί από τη θεατρική ομάδα MainLine Theatre σε σκηνοθεσία της Dale Hayes με συμπρωταγωνιστές της τους Max Mehran, Sofian Lahyanssa, Alexandra Valassis, Helena Levitt, Nadine Cayer Gonzalez, Susan Corbett, Gent Bejko, Anthony Schuller, Teneisha Collins, Caleigh Crow, Daniel Liboiron

Βρεθήκαμε με την Αλεξάνδρα με αφορμή την ανάγνωση αποσπασμάτων από το βιβλίο του Νικόλα Παγώνη με τον τίτλο «Διηγούμαι» και πραγματικά ήρθαμε κοντά καθώς ανακάλυψα πως πίσω από το ταλέντο της υποκριτικής της κρύβεται ένα μεγάλο όνειρο κι ένα μεγαλύτερο πάθος.

«Ηξερα από μικρή ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός και δεν θα με σταματούσε τίποτε. Και παρότι είναι δύσκολο να βρείς δουλειά στο αγγλόφωνο θέατρο στο Μοντρεάλ, εγώ το παλεύω μέσα από την συμμετοχή μου στην θεατρική ομάδα του MainLine Theatre” και μέσα από δουλειές που προκύπτουν για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο», μου λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια.

-Και πώς είναι να σε απορρίπτουν στις ακροάσεις;

«Μέρος της δουλειάς είναι, δεν το παίρνω προσωπικά. Θα κάνεις δεκάδες ακροάσεις για να πάρεις μια καλή δουλειά».

-Και πώς είναι να μεγαλώνει το πρόσωπο και το σώμα σε αυτή την απαιτητική δουλειά;

« Είναι μια φυσιολογική εξέλιξη της ανθρώπινης φύσης. Όταν μεγαλώνεις απλά αλλάζουν οι ρόλοι τους οποίους θα κυνηγάς».

-Και ποιος είναι ο δικός σου ρόλος στη νέα θεατρική παράσταση «ΤHe Shadow box”?

«Πρόκειται για ένα πολύ τρυφερό έργο που αναφέρεται σε τρείς παράλληλες ανθρώπινες ιστορίες που διαδραματίζονται σε ένα νοσοκομείο με τα κύρια πρόσωπα να βρίσκονται πριν από τον επιθανάτιο ρόγχο.

Εγώ παίζω την πρώην γυναίκα ενός ανθρώπου που βρίσκεται στα τελευταία από τη νόσο του AIDS. Τον είχα χωρίσει στη νιότη μας κι αυτός βρήκε τον έρωτα σε ένα άντρα.

Εγώ τον επισκέπτομαι πριν από το τέλος γιατί μου το ζητάει. Κι εκεί υπάρχει ένας έντονος διάλογος για τα καλά και τα άσχημα του κοινού μας βίου. Εγώ γίνομαι ο σάκος του μπόξ για μια ζωή που δεν του βγήκε, όπως την ήθελε», λέει η Αλεξάνδρα με τον ενθουσιασμό του ρόλου της.

Δεν θα γράψω περισσότερα για να μην χαλάσω τη μαγεία του έργου . Για να δείτε την παράσταση μπορείτε να κλείσετε εισιτήρια τηλεφωνώντας στο 514 849 3378 ή αγοράστε τα μέσω του σάιτ http://www.mainlinetheatre.ca/en/spectacles/the-shadow-box 

A few words of info in English:

"Reflecting on both the fear of death and the beauty of life, The Shadow Box is a moving presentation of honest acting and relatable subject matter."-Montreal Theatre Hub April 22. Tonight and Sunday 8pm and Thursday-Saturday (April 27-29 8pm) and Sunday (April 30) 2pm. TICKETS 514 849 3378 http://www.mainlinetheatre.ca/en/spectacles/the-shadow-box MainLine 

Το Αρχοντικό του Μαμαλούκα!

Η συγκλονιστική φωτογραφία είναι της Βιολέτας Σάντα!

Το αρχοντικό του Μαμαλούκα στην δυτική παραλία (πίσω μώλο) της Λευκάδας ήταν ένα επιβλητικό σπίτι, που είχε γαλάζια σχεδόν τυρκουάζ παραθυρόφυλλα και ήταν καμωμένο σε σχήμα Π αφήνοντας στη μέση ένα χώρο για κήπο που του έδινε μεγαλύτερη αρχοντιά. Τα ακροκέραμα ήταν επίσης στόλισμα της στέγης που σφράγιζε με τον πιο γοητευτικό τρόπο το εντυπωσιακό κτίσμα στην καρδιά του πίσω μώλου.

Αν και ήταν παράταιρο με την απλότητα και τη λαϊκότητα του πίσω μώλου, όπου κυριαρχούσαν τα πριάρια και τα μονοκάικα, η εντυπωσιακή αστική βίλα έλαμπε σκορπίζοντας την αισιοδοξία ότι κάποτε υπήρχε σχέδιο να αναβαθμισθεί η εν λόγω ακτογραμμή που περιέβαλε τη λιμνοθάλασσα της πόλης.

Εκεί  σ’ αυτό το αρχοντικό έμενε στις αρχές του 60 μια αστική οικογένεια, εκείνη του μακαριστού δικηγόρου Τάκη Μαμαλούκα. Εκεί αρχόντισσα νοικοκυρά ήταν η κυρία Νανά Μαμαλούκα, κομψή και όμορφη όπως καμιά άλλη κυρία της μικρής μας πόλης.

Ο πατερούλης μου ήταν ο αγαπημένος εφημέριος της κυρίας Νανάς κι έτσι πριν ακόμη αρχίσω το πρωινό σχολείο (μέχρι την Τρίτη δημοτικού δηλαδή), ο πατερούλης με έπαιρνε κάθε πρώτη του μήνα να πάμε να διαβάσει Αγιασμό στο σπίτι της κυρίας Νανάς.

Στα παιδικά μου μάτια έμοιαζε σαν στάρ του σινεμά. Είχε μονίμως τα ολοκάστανα ίσως και μαύρα μαλλιά της τραβηγμένα πίσω σε σινιόν και φορούσε μεγάλες πέρλες σκουλαρίκια κι ενίοτε ένα κολιέ με λευκές πέρλες στο  λαιμό της που ήταν σαν του κύκνου.Τα μάτια της αμυγδαλωτά κι εκφραστικά στο σιταρένιο πρόσωπό της συμπλήρωναν την εξωτική ομορφιά της.

Σε εκείνο τον ψιλόλιγνο λαιμό της κυρίας Νανάς είδα για πρώτη φορά τις πέρλες και τις ερωτεύθηκα. Και πήγα με το μπαμπά την ίδια μέρα στον Κορλομηλαίο και μου αγόρασε ένα κολιέ από ψεύτικές πλαστικές πέρλες που τις φορούσα διαρκώς στα παιδικά μου χρόνια ευκαίρως ακαίρως… ακόμη και στο κυνηγητό όπου έσπασαν και σκορπίστηκαν στη γειτονιά …Χίλιες λευκές πλαστικές μπίλιες.

Όταν φτάναμε στο σπίτι της κυρίας Νανάς με τον πατερούλη που έφερνε την αγιαστούρα και τον ξύλινο σταυρό του, τον σκεπασμένο από περίτεχνο ασήμι, η κυρία Νανά είχε ήδη στρωμένη τη λευκή υφαντή πετσέτα στην τραπεζαρία και το πορσελάνινο πιάτο γεμάτο από νερό.

Ο πατερούλης έκανε τον Αγιασμό και μετά  με την αγιαστούρα έρρανε πρώτα το όμορφο μέτωπο της κυρίας Νανάς και μετά ολάκερο το σπιτικό της. Κι έτσι είχα την ευκαιρία να δω την όμορφη σαλοτραπεζαρία της με τα ωραία κάρινα έπιπλα καθώς και τα δωμάτια της οικογένειας που ήταν σε πλήρη τάξη και τίποτα μα τίποτα δεν περίσσευε έξω από τις ντουλάπες.

Αυτό ήταν μεγάλο κατόρθωμα διότι η κυρία Νανά είχε δύο αγόρια, τον αγαπημένο Κώστα της και το μικρό της τον Βασίλη. Αλλά ο Κώστας ήταν πολύ όμορφος και σοβαρός, φαινόταν να μην κάνει αταξίες. Ο Βασίλης φαινόταν να είναι πειραχτήρι. Με κανένα από τα αγόρια δεν κάναμε παρέα, γιατί ο Κώστας ήταν πέντε χρόνια μεγαλύτερος και ο Βασίλης δύο χρόνια μικρότερος - άσε που πήγαιναν και στο Δεύτερο Δημοτικό Σχολείο ενώ εμείς πηγαίναμε στο Πρώτο λόγω άλλης γειτονιάς.

Η κυρία Νανά με λάτρευε, με χάιδευε , με κερνούσε ένα κοκ (αν θυμάμαι καλά) και μπισκότα Παπαδοπούλου. Με κερνούσε και με κανάκευε και μου ζητούσε παρακλητικά να της πω ένα ποίημα από αυτά που μου μάθαινε ο πατερούλης. Κι εγώ της έκανα το χατίρι γιατί ήταν τόσο μειλίχια κι ευγενική και αριστοκρατική και καταλάβαινε πόσο κόπο έπαιρνε να αποστηθίσεις ένα ποίημα και να το πεις έτσι δημόσια στη σκηνή του Πάνθεον συνήθως.

Τα χρόνια πέρασαν, η κυρία Νανά έφυγε από τη ζωή πρόωρα, την ακολούθησε ο σύζυγός της –αν δεν απατώμαι- αν και ήταν πολύ μεγαλύτερος στην ηλικία. Μετά αναχώρησε ο Κώστας της, υπήρξε θύμα ενός τραγικού τροχαίου ατυχήματος.

Εμεινε μόνος ο Βασιλάκης της, ο μικρός της γιός που είχε ανοίξει μαγαζί τουριστικών στην κεντρική αγορά της πόλης. Κι εκείνος δε μπόρεσε να συντηρήσει το αρχοντικό που κατέρρεε από την υπερβολική υγρασία στην οποία ήταν συνεχώς εκτεθειμένο…

Σήμερα το αρχοντικό του Μαμαλούκα έχει νοικιασθεί κι έχει μετατραπεί στο μπαράκι «Οι Χάρτες». Εγώ πολύ το χαίρομαι που είναι βαμμένο και περιποιημένο και που αποτελεί τόπο συνάντησης της νεολαίας με μουσικές και ποτά και στιγμιαίες χαρές.

Λένε πως κάποτε το αρχοντικό του Μαμαλούκα ανήκε στην οικογένεια Σκλαβενίτη που σήμερα έχει την αλυσίδα των σούπερμάρκετς. Ετσι λένε, πως ο Τάκης Μαμαλούκας το αγόρασε από τον τότε φαληρημένο έμπορο Σκλαβενίτη.

Για μένα αυτό το σπίτι με τα τυρκουάζ παράθυρα ήταν και θα παραμείνει το αρχοντικό της κυρίας Νανάς του Μαμαλούκα! Κι εκείνη θα κυριαρχεί στη μνήμη μου με τη σεμνότητα, το βάθος της ψυχής της και την αριστοκρατική ομορφιά της!

Ποτέ δεν σας ξεχνώ κυρία Νανά μου!

Τζουστινάκι

" Σ' Αγαπάω ... Αλλά" Με το Στράτο Τζώρτζογλου !

Η κωμωδία «Σ’ Αγαπάω Αλλά», του Γιώργου Βάλαρη θα ανεβεί στο Σταθάκειο Πολιτιστικό Κέντρο στην Αστόρια κάνοντας πρεμιέρα την Κυριακή 7  Μαίου στις 5 το απόγευμα.

Πρόκειται για μια ξεκαρδιστική κωμωδία, τύπου μπουλβάρ, που αναφέρεται στη φιλία των ζευγαριών, τις τριβές, τη ζήλεια και τις ανατροπές των μικροαστικών συνηθειών της καθημερινότητας.

H ιδαίτερα επιτυχημένη παράσταση του Γιώργου   Βάλαρη ,  
« Σ’αγαπάω, αλλά…»,  έχει παιχτεί με τεράστια επιτυχία για έξι ολόκληρες σεζόν με πρωταγωνιστές στην Ελλάδα τότε τους δημοφιλείς πρωταγωνιστές Αλέξανδρο Σταύρου, Μαριάννα Τουμασάτου, Αλεξάνδρα  Παλαιολόγου και Ιωσήφ Μαρινάκη, Δήμητρα Ματσούκα , Μαρία Σολομού και Τόνυ Δημητρίου.

Οι έξυπνοι διάλογοι, το χιούμορ και οι ανατροπές συνέτειναν στο να αποσπάσει το έργο   την αγάπη κοινού και των κριτικών σε  Αθήνα, Θεσσαλονίκη,  Καναδά, Αυστραλία, Αφρική  και Κύπρο .

Τώρα με τον θίασο του Στράτου Τζώρτζογλου παρουσιάζεται στην Αμερική και να σκορπίσει άφθονο γέλιο στο κοινό της ομογένειας για λίγες μόνο παραστάσεις . Το κάστ αποτελείται από τον αγαπημένο και δημοφιλή πρωταγωνιστή Στράτο Τζώρτζογλου, τον νέο ηθοποιό Αιμίλιο Ράφτη, γνωστό από τη συμμετοχή του στην επιτυχημένη σειράτου ΑΝΤ1 «δίδυμα φεγγάρια» και τις ταλαντούχες ηθοποιούς Φλάβια Σγκόιφο, Ναντίν Ξηντάρα , και Βασιλική Μπλιάxα ! 

Το « Σ’αγαπάω, αλλά…»,  είναι μια ξεκαρδιστική, επίκαιρη,  διαδραστική «ζευγαρο-κωμωδία» με θέμα το γάμο, το διαζύγιο και κατ’επέκταση τις σύγχρονες σχέσεις των ζευγαριών όπως έχουν διαμορφωθεί στη σημερινή μετά κρίση Νεοελληνική πραγματικότητα, με έντονη δράση, χιούμορ, συγκίνηση, τρυφερότητα και κυρίως πολλές ανατροπές!  

Περίληψη του έργου

 

 Ο Φώτης ( Στράτος Τζώρτζογλου),είναι αστυνομικός  στη δίωξη  ηλεκτρονικού εγκλήματος. Λαϊκό παιδί, που με τη γυναίκα του τη Κική, μεγαλώσαν  μαζί στην ίδια γειτονιά, στο Μενίδι και μετά παντρεύτηκαν όταν εκείνος διορίστηκε με «βύσμα»… Με λίγα λόγια , Ελληνάρας του κερατά! 

   Η Κική (Φλάβια Σγκόιφο/ Ναντίν Ξηντάρα) , είναι πωλήτρια στα HondosCenter,  παντρεύτηκε από μικρή τον Φώτη που ήταν μεγαλυτερός της καιπροσπαθούν εδώ και χρόνια  να κάνουν  παιδί, αλλά δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα... Παθολογικά ζηλιάρα, του κάνει τη ζωή πατίνι…

   Η Νίνα ( Βασιλική Μπλιάχα), είναι κουμπάρα του Φώτη και της Κικής. Μεγαλώσανε στα διπλανά σπίτια στο Μενίδι, όταν εκείνη ήρθε από την Αμερική μαζί με την οικογενειά της, σπούδασε, δουλεύει στην Αμερικάνική πρεσβεία,  παντρεύτηκε τον Μάνο και μεγαλοπιάστηκε...

    Ο Θάνος (Αιμίλιος Ράφτης), είναι κουμπαράκι και φιλαράκι με τη Κική και το Φώτη  από μικρά παιδιά…  Από τότε που έγινε δικηγόρος , παντρευτηκε την Κική και μεγαλοπιάστηκε,  τους θεωρεί λίγο παρακατιανούς, αλλά ένας μπάτσος είναι πάντα χρήσιμος, για να του σβήνει τις κλήσεις και να του παίρνει  τις πινακίδες πίσω... 

Θα πρέπει να πω ότι ο Στράτος Τζώρτζογλου, μέγιστος ηθοποιός του Ελληνικού Θεάτρου και του κινηματογράφου, δανείζει κυριολεκτικά το ταλέντο του στα παιδιά του θιάσου, τα οποία θα πρέπει να του οφείλουν πολλά για τη διδαχή με το μειλίχιο και άνετο ύφος του στην σκηνοθετική άποψη της παράστασης.

Ο Στράτος Τζώρτζογλου που ζεί αποσπασματικά στη Νέα Υόρκη, εκτός από τη συμμετοχή του σε ταινές αμερικάνικης παραγωγής, δεν παραλείπει να δίνει το παρόν στην ελληνική ομογένεια με τη συμμετοχή του σε παραστάσεις ελληνικού θεάτρου.

 Η πρεμιέρα θα γίνει στις 7 Μαίου 5μ.μ. και οι παραστάειςθα εξελιχθούν ως εξής:

Παρασκευές 12,19 και 26 Μαίου στις 8μ.μ

Σάββατα 13,20 και 27 Μαίου  στις 5μ.μ. και στις 7μ.μ

Κυριακές 21, 28 Μαίου στις 5μ.μ.

Το εισιτήριο κοστίζει $35 και η διάρκεια του έργου είναι 110 λεπτά με διάλειμα.

STATHAKION CENTER

        22-51   29^th street, ASTORIA NY 11105

                          718-204-6500

ΥΓ. Μεγάλα συγχαρητήρια στον Πέτρο Γαλάτουλα και την Ομοσπονδία Σωματείων Νέας Υόρκης που στηρίζουν τις καλλιτεχνικές προσπάθειες της Ομογένειας και της Ελληνικής Διασποράς!