Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη
Κάτω από τη φημισμένη καστρούπολη του Μυστρά, με θέα το μυστηριώδη Ταϋγετο απλώνεται το πεντάστερο πολυτελές ξενοδοχείο Mystras Grand Palace and Spa, που συνδυάζει τη λιτή αρχιτεκτονική του Βυζαντίου με την πολυτέλεια της σημερινής εποχής.
Το
συγκρότημα με πέτρινα κτίσματα και αρχιτεκτονική επηρεασμένη σαφώς απο το
Μυστρά είναι ένα ξενοδοχειακό δημιούργημα που ανασαίνει στη σκιά του Ταύγετου
απλωμένο σε μια έκταση 25 στρεμμάτων όπου κυριαρχούν τα ασημένια λιόδεντρα αλλά
και η χλωρίδα της περιοχής.
Η
βαρειά ξύλινη πόρτα της εισόδου παραπέμπει στο μεσαίωνα, αλλά η ρεσεψιόν του
ξενοδοχείου με το εκπληκτικό ενυδρείο στην είσοδο και το άνετο σαλόνι,
αποδεικνύει πως η ιστορία μπορεί να συνδυαστεί με τη σύγχρονη πολυτέλεια.
Δύο
μεγάλες πισίνες (η μία με αλμυρό νερό) καθώς και τα καταπληκτικά γήπεδα του
τένις αποτελούν την προμετωπίδα της καλοκαιρινής ανάπαυλας σε ένα χώρο που δεν
έχει τίποτε να ζηλέψει απο τις παραθαλάσσιες περιοχές της υπέροχης χώρας μας.
Ωστόσο,
το κυριότερο στοιχείο αυτού του συγκροτήματος είναι η ιστορία του, καθώς αποτελεί
τη μετουσίωση του ονείρου δύο Ελλήνων μεταναστών, του Δημήτρη και της Γεωργίας
Καλοειδή. Ξεκίνησαν φτωχά παιδιά απο τη Λακωνία, δούλεψαν σκληρά και κατόρθωσαν
να επιτύχουν οικονομικά στη Νέα Υόρκη για να επιστρέψουν στο γενέθλιο τόπο να
επενδύσουν στο ξενοδοχειακό συγκρότημα προσφέροντας δουλειές και κύρος στη
γενέτειρά τους.
Δεκαετία
του ‘60, Νέα Υόρκη. Ο νεαρός Δημήτρης Καλοειδής σχολάει έπειτα από 12 ώρες ακατάπαυστης δουλειάς σε εστιατόριο της πόλης όπου εργάζεται ως μάγειρας. Για να φτάσει στη θέση αυτή έχει περάσει πρώτα από το σέρβις και τη λάντζα, μέχρι να πειστεί ο ιδιοκτήτης του καταστήματος για τις μαγειρικές του ικανότητες. Αλλες φορές πάλι απαιτείται να κάνει τον υπάλληλο-ορχήστρα, να σερβίρει, να μαγειρεύει,
να σκουπίζει, όπως συμβαίνει με πολλούς Ελληνες μετανάστες στην Αμερική όπου
κάνουν σχεδόν τα πάντα για να επιβιώσουν.
Ο
Δημήτρης ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι το 1955 από την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Πετρίνα
Λακωνίας, 35 χιλιόμετρα νότια της Σπάρτης. Μπορεί τα πόδια του να άναβαν κάθε
βράδυ από την ορθοστασία, να τα έπλενε σε μια λεκάνη με νερό και να ξάπλωνε
μόλις για λίγες ώρες, για να σηκωθεί και να ξαναπιάσει δουλειά, όμως το μυαλό
του ήταν συνεχώς ανήσυχο. Πέντε χρόνια μετά τον Δημήτρη, θα έπαιρνε το πλοίο
για να κάνει το ίδιο ταξίδι η Γεωργία Μανωλάκου. Λακώνισσα και η ίδια, από το
χωριό Βλαχιώτη, πήγε στην Αμερική όπου σπούδασε Πληροφορική και Διοίκηση
Επιχειρήσεων.
Παράλληλα δούλευε στο εστιατόριο του αδελφού της για να βγάζει τα προς το ζην. Δύο νέοι που μπορεί να μη συναντήθηκαν στη Λακωνία, έμελλε όμως να βρεθούν στη Νέα Υόρκη όπου γνωρίστηκαν , αγαπήθηκαν και ανέβηκαν τα σκαλιά της εκκλησίας το 1974.
Δούλεψαν
σκληρά, αλλά κατόρθωσαν να αποκτήσουν μια αλυσίδα εστιατορίων «Bridgeview Diner» στην περιοχή του Bay Ridge, το «Arch Diner» στο Canarsie, το «Floridian» στο Flatlands,το “Georgia’s Diner” αλλά και την περίφημη
αίθουσα κοινωνικών εκδηλώσεων «Terrace on the Park». Εκτός απο βασιλιάδες της εστίασης και
του real estate, ασχολήθηκαν και με την αγορά έργων
τέχνης. Στη συλλογή τους κατέχουν σπάνια κομμάτια απο τα φωτιστικά και
διακοσμητικά αντικείμενα Tiffany’s αλλά και έπιπλα αντίκες και
πίνακες μεγάλης αξίας.
Από
τα πρώτα τους χρήματα στους παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς τους ο Δημήτρης
και η Γεωργία Καλοειδή ανέπτυξαν έντονη φιλανθρωπική δράση τόσο στην Αμερική όσο
και στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Μια
δωρεά ύψους περίπου 1 εκατ. ευρώ στο κοινοτικό σχολείο Τιμίου Σταυρού στο
Μπρούκλιν φέρει το όνομα του Δημήτρη και της Γεωργίας στην ταμπέλατου. Kάθε χρόνο προσφέρουν τρεις υποτροφίες
αναλαμβάνοντας τα δίδακτρατων κορυφαίων μαθητών του σχολείου «Δημήτριος και
Γεωργία Καλοειδή».
Βασιλείου, στο Γκάρισον της Ν.Υ. , το Ιδρυμα της Αρχιεπισκοπής Αμερικής
για το Κέντρο Ελληνικής Εκπαίδευσης. Γι αυτό και ο Δημήτρης καλοειδής πήρε τον
τίτλο του «Άρχοντα» του Πατριαρχείου.
Με
δωρεά τους το Ασυλο Ανιάτων Σπάρτης απέκτησε μεταφορικό μέσο για την παιδική
πτέρυγα. Στην Πετρίνα η αυτονόμηση της ύδρευσης και η απεξάρτηση από τις πηγές
της Αγίας Μαρίνας είναι επίσης έργο του ζεύγους Καλοειδή.
Ευεργέτες
της ομογένειας, Ελληνες μέχρι το μεδούλι, ο Τζίμμης και η Γεωργία Καλοειδή
περνούσαν τα καλοκαίρια στη Λακωνία. Το όνειρό τους ήταν να χτίσουν ένα μουσείο
να στεγάσουν τα κομμάτια που με τόσο πάθος είχαν αγοράσει για τη συλλογή τους. Ωστόσο,
η ελληνική γραφειοκρατική τροχοπέδη τους εμπόδισε να πραγματοποιήσουν το όνειρό
τους κι έτσι το κτήμα που αγόρασαν στο Μυστρά το μετέτρεψαν στο πολυτελές
ξενοδοχειακό συγκρότημα, που απασχολεί 80 περίπου συντοπίτες τους.
Στα μεγαλεπήβολα εγκαίνια του συγκροτήματος Mystras Grand Palace and Spa, όπου παρευρέθηκαν ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλος, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδης, ο πρώην αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος και πλήθος επωνύμων, η Γεωργία Καλοειδή είπε χαρακτηριστικά: «Ποτέ δεν ξεχάσαμε τη συμβουλή των γονιών μας να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας. Θέλαμε να βοηθήσουμε στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, την Ορθόδοξη Εκκλησία, τα άσυλα και τα νοσοκομεία.
Αυτά, όμως, δεν κάλυψαν το μεγάλο όνειρό μας: να δημιουργήσουμε κάτι στον τόπο που γεννηθήκαμε, τη Λακωνία. Σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανοίξουμε τις πόρτες μας σε αυτό το έργο δίνοντας καινούρια ζωή στην πανέμορφη Λακωνία».
Ο Δημήτρης και η Γεωργία Καλοειδή έλαμψαν εκείνη την ημέρα των εγκαινίων 31/5/ 2018 και έκτοτε περνούσαν τον περισσότερο χρόνο τους στο ξενοδοχείο, ζώντας το όνειρο του νόστιμου ήματος. Ώσπου ο Δημήτρης τον περασμένο Σεπτέμβρη πέταξε για τη γειτονιά των αγγέλων αφήνοντας πίσω του τη Γεωργία του να θρηνεί την αναπάντεχη αναχώρήσή του.
Τώρα
εκείνη επιβλέπει το δημιούργημά τους... Αντικρύζει τον Ταύγετο και μαγεύεται απο
την επιβλητικότητά του... θωρεί τον Μυστρά φωτισμένο τις νύχτες και βυθίζεται
στις αναμνήσεις απο τις μέρες της με το Δημήτρη, άρχοντα της ζωής, ευπατρίδη
και ευεργέτη του τόπου τους.
Τώρα η Γεωργία Καλοειδής συνεχίζει το κοινό όνειρο, να προσφέρει στην πατρίδα της ένα συγκλονιστικό χώρο διακοπών και ταυτόχρονα θέσεις εργασίας στα παιδιά της Λακωνίας. Με το βλέμμα στραμμένο μονίμως στον μαγευτικό όγκο του Ταύγετου που παίρνει χίλιες αποχρώσεις του πράσινου ανάλογα με το φως του ήλιου!
No comments:
Post a Comment