Της Ιουστίνης Φραγκούλη
Η πρόσφατη αναγνώριση της ΠΓΔΜ απο την κυβέρνηση του Καναδά ήταν σχεδόν αναμενόμενη, καθώς ο παρών πρωθυπουργός της συντηρητικής κυβέρνησης Στίβεν Χάρπερ δεν κρύβει την ευθυγράμμιση της πολιτικής του με εκείνη της κυβέρνησης Μπούς στα καυτά θέματα της ευρύτερης Βαλκανικής.
Ηδη τα καμπανάκια άρχισαν να χτυπούν απο το περασμένο Ιούνιο, όταν ο σκοπιανής καταγωγής βουλευτής του κόμματος των Φιλελευθέρων κ. Τεμελκόφκσι κατέθεσε «εξ ουρανού» πρόταση νόμου για την αναγνώριση της FYROM ως «Δημοκρατίας της Μακεδονίας».
Η ελληνική παροικία αντέδρασε έντονα τότε στέλνοντας επιστολές ενημέρωσης στη συντηρητική καναδική κυβέρνηση αλλά και σε όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ζητώντας ιδιαίτερα απο το κόμμα των Φιλελευθέρων να καταδικάσει την πρωτοβουλία του μέλους Τεμελκόφσκι.
Οι ελληνικής καταγωγής βουλευτές και παράγοντες του κόμματος των Φιλελευθέρων Γιάννης Κάνης και Τζίμ Καρύγιαννης διατείνονταν τότε πως η πρόταση Τεμελκόφσκι ήταν ιδιωτικό ψήφισμα και δεν μπορούσαν να την καταδικάσουν ως μέλη του ίδιου κόμματος. Το ίδιο απάντησε και ο ηγέτης του Φιλελεύθερου Κόμματος Στεφάν Ντιόν, ο οποίος λίγο αργότερα έστειλε επιστολή στο Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο διαβεβαιώνοντας πως η πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξακολουθεί να κινείται στο πλαίσιο των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών περί αναγνώρισης της FYROM με την προσωρινή της ονομασία μέχρι της εξέυρεσης κοινά αποδεκτής λύσης.
Τρείς μήνες αργότερα χωρίς να κληθούν οι ηγέτες του ελληνοκαναδικού λόμπι για συμβουλευτικές διαβουλεύσεις και μόλις δύο μέρες μετά την επανεκλογή Καραμανλή, ο νέος υπουργός εξωτερικών Μαξίμ Μπερνιέ ειδοποίησε μέσω της διπλωματικής οδού την ελληνική και σκοπιανή αντιπροσωπεία αντίστοιχα πως ο Καναδάς αποφάσισε να αναγνωρίσει διμερώς την FYROM με το συνταγματικό της όνομα, κρατώντας την διεθνή μεταβατική ονομασία για τους διεθνείς οργανισμούς.
Η συντηρητική κυβέρνηση του Στίβεν Χάρπερ προσπάθησε να υποβαθμίσει το ζήτημα, επικαλούμενη το επιχείρημα πως είναι η 123η χώρα που αναγνωρίζει διμερώς τα Σκόπια με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας και πως το έπραξε για τη διευκόλυνση των διμερών σχέσεων εμπορίου και συναλλαγών.
Φυσικά, κανείς στην ελληνική παροικία του Καναδά δεν «κατάπιε» την ασέβεια της καναδικής κυβέρνησης, καθώς εκ των πραγμάτων στους διεθνείς οργανισμούς τα Σκόπια αποκαλούνται de jure με την μεταβατική ονομασία τους. Ετσι, ο Στίβεν Χάρπερ καθαρά, απροκάλυπτα και χωρίς καμιά ουσιαστική νέα πολιτική βάση, προχώρησε στη διμερή αναγνώριση της ΠΓΔΜ, προσβάλλοντας τη μείζονα ελληνική κοινότητα του καναδά, την οποία είχαν σεβαστεί όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί, απο τον συντηρητικό Μπράιαν Μαλρούνι μέχρι τους Φιλελεύθερους Ζάν Κρετιέν και Πόλ Μάρτιν.
Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε λόγος να αναγνωρισθούν τα Σκόπια αυτή τη χρονική στιγμή απο την καναδική κυβέρνηση, καθώς η σκοπιανή κοινότητα του Καναδά αριθμεί περί τα 20.000 μέλη, σε αντίθεση με τον Ελληνισμό που μετράει γύρω στους 300.000 πολίτες. Επιπλέον, οι διμερείς συναλλαγές Οττάβας-Σκοπίων βρίσκονται στο υποεκατοστό του συνολικού εξαγώγιμου προϊόντος του Καναδά, επομένως κι αυτό το επιχείρημα δεν στέκει ούτε ρεαλιστικά ούτε πολιτικά.
Αυτό που φαίνεται πως οδήγησε την καναδική κυβέρνηση να προχωρήσει στην πρόσφατη άκαιρη αναγνώριση της FYROM είναι η ταύτιση της πολιτικής της με εκείνη των αμερικανών στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων με αιχμή του δόρατος την επικείμενη αναγνώριση του Κοσυφοπέδιου. Αυτή ίσως είναι οδυνηρότερη διαπίστωση κι απο την άλλη, πως δηλαδή η συντηρητική κυβέρνηση αλλοπρόσαλλα και αλαζονικά αγνοεί την ιστορικη διαδρομή της ελληνικής παροικίας του Καναδά.
Πάντως, οι Ελληνες του Καναδά είναι αποφασισμένοι να διαδηλώσουν την αντίδρασή τους στην άκαιρη απόφαση του πρωθυπουργού Χάρπερ με μαζικό συλλαλητήριο στις 27 Οκρωβρίου στην Οττάβα καταδικάζοντας:
Τη Συντηρητική κυβέρνηση για την απόφαση της διμερούς αναγνώρισης των Σκοπίων με το συνταγματικό τους όνομα σε βάρος της ιστορικής αλήθειας
Τη Συντηρητική κυβέρνηση για την αδιαφορία της σε σχέση με τις ευαισθησίες της ελληνικής παροικίας του Καναδά
Τη Συντηρητική κυβέρνηση για την απόλυτη ευθυγράμμισή της με την πολιτική Μπούς στα εξωτερικά θέματα.
Ο Ελληνισμός του Καναδά ενωμένος σε μια γροθιά θα δείξει πως είναι μια φυλή έντονα πολιτικοποιημένη, που ξέρει να διεκδικεί τα ιστορικά της δικαιώματα.
Παράλληλα, αυτός ο μαχητικός Ελληνισμός αναμένει απο την ελληνική κυβέρνηση να επιδείξει ανάλογη σθεναρότητα στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ασκώντας τα σκληρότερα μέσα εν όψει της αιτήσεως εισόδου της γείτονος στους διεθνείς οργανισμούς.
Ηρθε η ώρα να δείξει η κυβέρνηση Καραμανλή πως αφού έχει το μαχαίρι και την πίτα, ξέρει τελικά να κόβει!
Εγώ πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ελάχιστες δυνατότητες να επηρεάσει την κυβέρνηση του Καναδά, οι Ελληνοκαναδοί ψηφοφόροι αποτελούν όμως ένα πανίσχυρο όπλο, το οποίο κρατούν οι ίδιοι στα χέρια τους.
ReplyDeleteΚάντε συστηματικό αγώνα με συγκεκριμένες προτάσεις και οι υποψήφιοι στις επόμενες εκλογές θα το σκεφτούν σοβαρά να μην σας ακούσουν. Ήδη ότι προεκλογικά θα δεσμεύονται δημόσια και πανηγυρικά (άλλο να πράξουν αλλέως μετά), θα είναι κέρδος.
Αγαπητέ μου,
ReplyDeleteΣωστά το τοποθετήσατε. Πρέπει να γίνει προεκλογικό λόμπι που βεβαίως θα δεσμεύσει μόνο τα κόμματα της αντιπολίτευσης. η συντήρηση ακολουθεί την πολιτική Μπούς.
Βεβαίως, η ελληνική κυβέρνηση αντί να χρησιμοποιεί τα μέσα της για πίεση στα Σκόπια, εισπράττει αδιαμαρτύρητα την αδιαλλαξία των γειτόνων, που δεν έχουν ούτε πληθυμσιακή ούτε οικονομική δύναμη.
Αυτή η χρόνια απάθεια δημιουργεί ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα της εξωτερικής πολιτικής μας.
Δεν είμαι εθνικίστρια (προς θεού!) αλλά δεν μπορώ να βλέπω τα παράλογα!
Καλημέρα απο το Μόντρεαλ του φθινοπώρου
Πριν απο χρόνια ο κ Μητσοτάκης είχε πει για το συγκεκριμένο θέμα, ας ονομαστουν οπως είναι να ονομαστούν, σε 10 χρόνια ποιος θα το θυμαται.
ReplyDeleteΔεν συμφωνω με το να ονομαστουν Μακεδονία, αλλα θα συμφωνησω οτι σε 10 χρόνια ποιος θα θυμάται οτι τα αναγνωρισε τα Σκοπια ο Καναδάς.....ταχουν αναγνωρίσει τα μισά κράτη της γης...
Στην Ελλάδα, στην ελληνική κυβέρνηση και την ελληνική κοινωνία, η μνήμη είναι σαν του χρυσόψαρου.Κρατάει 3 δευτερόλεπτα.Μέχρι το χρυσόψαρο να φτάσει απτην μια άκρη της γυάλας στην άλλη, έχει ξεχάσει ότι ζει σε φυλακή και ζεί ευτυχισμένο.
Μέχρι ο Ελληνας να καταλάβει, να πληροφορηθεί τι συμβαίνει,έχει ξεχάσει κιόλας τα κακά μαντατα.
Αλλωστε ποιος νοιάζεται αν ο Καναδάς αναγνώρισε τα Σκόπια???Και ποιος είναι ο Καναδάς σκέφτεται ο ελληναρας... Ο Καναδάς ξέρει πως σε 10 μέρες ανοίγουν τα σκυλάδικα της Αθήνας με νέα σχήματα?Ξέρει ο Καναδάς ότι ο Χ τάχει με την Ψ τραγουδίστρια?Οτι η Αννίτα Πάνια έχει νέο ταλέντο φέτος?
Ισα ρε Καναδά λοιπόν....που κάνεις τέτοια πράγματα τέτοιες μέρες για να μας προβληματίζεις....
Ολοι το βράδυ στην πίστα, ολοι το μεσημέρι στην τηλεόραση...όλοι στον καναπέ μας...
Ας κρατησουμε ενός λεπτού σιγή στην τηλεόραση για κάθε εθνικό θέμα που αποτυγχάνουμε...
Περαστικά μας...
Γιώργο,
ReplyDeleteΠήρες φόρα ή μου φαίνεται; Σε απογοητεύουν οι Ελληνες του καναπέ, της ξάπλας και της καλοπέρασης; Εμένα πάλι όχι, απόγονοι του Επίκουρου μου κάνουν.
Οσο για τον Καναδά, θα πρέπει να σου πώ ότι ήταν η τελευταία χώρα του δυτικού μπλόκ που κράτησε την πολιτική των ΗΕ κι αυτό γιατί υπάρχει μια μεγάλη ελληνική αγωνιστική παροικία αλλά και γιατί ο Καναδάς είναι η χώρα της ουδετερότητας στη Βορειαμερικάνικη ήπειρο.
Αλλοίμονο, αν αισθανθούμε εμείς οι βόρειοι σοσιαλιστές πως θα γίνουμε ένα με τα Αμερικανάκια στην εξωτερική πολιτική!
Γι αυτό σου λέω, έχει μεγάλη και οδυνηρή σημασία αυτή η αναγνώριση για μας ως Ελληνες και οδυνηρότερη σημειολογία για μας ως Καναδούς.
Γειά σου Ιουστινάκι μου! Μου έλλειψες!
ReplyDeleteΣε χαίρομαι για τις πολιτικές γνώσεις σου!
Δεν ξέρω τι θα κάνει ο Καραμανλής με την πίτα και το μαχαίρι, εκείνο που ξέρω είναι πως εσύ πρέπει να κατέβεις για βουλευτής!
Θα σε ψηφίσω!
Φιλάκια, τα λέμε!
Καλό μήνα!
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΠήρα φόρα η αλήθεια είναι.χεχεχε! βασικά, αυτό που με εκνευρίζει είναι η υποκρισία της πολιτικής μας ζωής αλλά και γενικότερα. Μας πιάνει ο πόνος μόνο όποτε γίνεται μια αναγνώριση των Σκοπίων απο κάποιο κράτος. Ολο τον αλλο καιρο τα γράφουμε όλα. Δεν είμαι ειδικός, αλλα πιστεύω πως η εξωτερική πολιτική είναι μια δουλεια 364 ημερών, για να έχεις αποτέλεσμα την 365η. Στην Ελλάδα επι 365 μέρες ασχολούμαστε με ποιος θα περάσει ποιον σε ψήφους, ποιος κλέβει, ποιος θα μιλήσει στα παράθυρα.Και οποτε γίνεται κατι,τότε πονάμε την Μακεδόνια μας, τότε στέλνουμε καμια διαμαρτυρία απο κάποιον πρέσβη μας. Δε νομίζω πως γίνεται δουλειά έτσι.
ReplyDeleteΚαι τέλος, δεν καταλαβαίνω την υποκρισία των πολιτικών, που βγαίνουν στα παράθυρα και μας λένε πως δεν σημαίνει και κάτι που 123 χώρες έχουν αναγνωρίσει τα σκόπια, γιατί εμείς μπορεί και να ασκήσουμε βέτο. Δεν ξέρω τι νομίζετε οι υπόλοιποι, αλλα μας βλέπω πολυ νυχτωμένους
Ανασούλα,
ReplyDeleteΕυτυχώς που τρυπώνεις στο μπλογκοδιαμέρισμά μου και αναπνέω τη δροσιά του υπέροχου τόπου σου.
Σου τόπα κι άλλοτε πως είμαι έντονα κριτική στα πολιτικά, αλλά πολιτικός δεν θάθελα να γίνω. Αλλά αν είναι νάχω ψηφοφόρους σαν εσένα με μεγάλη καρδιά, θα το σκεφτώ.
Φιλάκια
Γιώργο,
ReplyDeleteΕχεις δίκιο πως η πολιτική παράγεται με συνεχή ακι συνεπή δουλειά 365 μέρες το χρόνο.
Το ζήτημα της αναγνώρισης απο τον Καναδά, όπως σου ξαναέγραψα, έχει ένα ειδικό βάρος για την ελληνική παροικία εδώ. Αφενός έγινε χωρίς ο πρωθυπουργός να διαβουλευτεί με τους Ελληνες και οι οποόι μάλιστα είναι ισχύοντες παράγοντες της ντόπιας κοινωνίας, αφετέρου έγινε κατ απομίμηση των ΗΠΑ. Και τα δύο ενοχλούν και πληγώνουν.
Εσύ να συνεχίσεις τα φλερόμενα άρθρα σου. καλά το πάς!
Όχι Ιουστινάκι μου, κάτσε όπως είσαι! Βρωμάει η πολιτική και θα σε "χαλάσουνε" κι εσένα!
ReplyDeleteΦιλάκια και πολύχρονη!