Της Ιουστίνης Φραγκούλη
Αφιερωμένο στα κορίτσια, Αλεφ, Εαρινή, Κατερίνα, Πηνελόπη, Δέσποινα, Ροδαυγή, Μερόπη, Cook the Book και άλλες αγαπημένες μπλογκοσυγκάτοικους γιατί "η νύχτα φέρνει όνειρα και η αυγή λουλούδια! "
Χρόνια πολλά στους ερωτευμένους και τις ερωτευμένες με τη ζωή! Οι υπόλοιπες εκφάνσεις του έρωτα είναι πεπερασμένου χρόνου και διάρκειας, γι αυτό μια όποια ευχή θα ακουστεί οπτιμιστική αν όχι απολύτως ουτοπιστική.
Είπα τούτη τη μέρα να σας διηγηθώ μια ιστορία έρωτα, σοκολάτας και απίστευτου γέλιου, έτσι να μοιραστούμε μαζί τα όμορφα χρόνια των παιδιών.
Λοιπόν, ο Αλεξανδρίνος ήταν στη Β Δημοτικού και ερωτευμένος σφόδρα με γαλλίδα σούπερ θηλυκό ονόματι Μαργκό (Μαγ-γκό στην γαλλική). Παραμονή Αγίου Βαλεντίνου τρωγότανε στο σπίτι τί θα της πάρει δώρο. Μας σέβιρε-ούτε λίγο ούτε πολύ- πως είχε πρόθεση να της χαρίσει το χρυσό σταυρό του μετά αλυσίδας.
Πάθαμε ένα πανικό, δύο πανικούς και τότε ο άντρας μου είπε να σώσει την κατάσταση: Ξέρεις, δεν μπορείς να χαρίζεις χρυσά κοσμήματα απο τώρα στα κορίτσια, του είπε. Μια σοκολάτα, ένα λουλούδι είναι αρκετά για την ημέρα . Και μπόλικα, συμπλήρωσα εγώ με τη γνωστή μητρική μουρμούρα!
Ο Τέντ πολέμησε τον παγετό του Μόντρεαλ , πήγε μέχρι το ζαχαροπλαστείο κι έφερε δύο πανέμορφα σοκολατένια τριαντάφυλλα για τον Αλεξ: ένα να το χαρίσει στη Μαργκό κι ένα να το προσφέρει στη δασκάλα του για τη γιορτή της αγάπης.
Ο μικρός έδειξε ενθουσιασμό και την άλλη μέρα πρωί πρωί πήρε μαζί με τη σάκα τα σοκολατένια τριαντάφυλλα για να τα παραδώσει στις εορτάζουσες Βαλεντίνες της καθημερινότητάς του. Τον αφήσαμε στην αυλή με τους φίλους του κι εμείς πήγαμε για καφέ στη γαλλική συνοικία.
Το απόγευμα που επέστρεψε στο σπίτι, δεν έκανε κανένα σχόλιο πώς υποδέχτηκαν η Μαργκό και η δασκάλα τα δώρα τους . Επειδή είναι φύσει κρυψίνους, είπα να μην εμπλακώ σε ανακριτικές ερωτήσεις και το άφησα το ζήτημα,
Με παραξένεψε που η δασκάλα του δεν έστειλε ευχαριστήριο σημείωμα (πάντοτε έστελνε για τα μικροδωράκια) αλλά πάλι δεν έκανα σχόλιο, προσέχοντας τα λόγια μου.
Την Παρασκευή ο Αλεξανδρίνος ήρθε με κατεβασμένη μουρίτσα και μου ζήτησε αν μπορούμε να ξαναπάμε στο ζαχαροπλαστείο να αγοράσουμε κι άλλα σοκολατένια τριαντάφυλλα, προπάντων για τη δασκάλα.
-Της άρεσε τόσο πολύ που ζήτησε κι άλλο;, ρώτησα εγώ η απορούσα μητέρα του μοναχογιού
-Οχι μαμά, συγχώρα με αλλά δεν τα έδωσα ποτε τα τριαντάφυλλα στα κορίτσια. Το πρωί που έφτασα στην αυλή , άφησα τα σοκολατένια ρόδα με τον Μαριό να μου τα φυλάξει–για να παίξω ήσυχος ποδόσφαιρο- κι ώσπου να χτυπήσει το κουδούνι, ο Μαριό τα είχε φάει και τον βρήκα να γλείφεται!
Ετσι η Μαργκό έμεινε χωρίς τριαντάφυλλο, η δασκάλα επίσης, ο Αλεξ χωρίς δώρο αβροφροσύνης στη Μαργκό και τη δασκάλα και ο προτογαλλέζος Μαριό με το στομάχι γεμάτο εκείνο το ευλογημένο πρωινό της 14ης Φεβρουαρίου του 1998.
Εκτοτε κάθε τέτοια μέρα, γελάμε μέχρι δακρύων αναθυμούμενοι την ιστορία του παιδιού. Εγώ αγοράζω δώρα για τα αγόρια και φροντίζω να μην τα αφήνω κάπου αλλού προσωρινά –γιατί ποτέ δεν ξέρεις- στρώνω κόκκινο τραπεζομάντηλο, μαγειρεύω το αγαπημένο τους φαγητό κι ο Τέντ φέρνει την τούρτα προς τιμήν του Ερωτα!
Αντε !Χρόνια Πολλά στις Αγάπες μας!
Αχ αυτά τα παιδικά τα χρόνια τα αγαπημένα .... ανεξίτηλη έρωτες! Σε φιλώ
ReplyDeleteΑαχχχ μπαινω κι εγω πρωι πρωι μολις ηρθα στο γραφειο και πριν με συνεπαρει η τελειως αντι-ερωτικη εργασια μου και βλεπω τρανταφυλλα..
ReplyDeleteΣ' ευχαριστω που μας το αφιερωσες. Θα ξαναρθω το βραδακι παλι με περισσοτερα αλλα ενα θα σου πω. Εσυ με την πενα σου ολη μερα μπορεις να γραφεις ερωτικα κειμενα.. θα φαω τα λυσσακα μου παλι!!!!!!
Αγαπημένη Πηνελόπη,
ReplyDeleteΑνεξίτηλοι έρωτες των παιδικών χρόνων! Σωστά αναπολείς μέρα που είναι.
Οσο για το μικρό μου π΄ριγκηπα, αμφιβάλλω αν θυμάται τη Μαγ-γκό ΄με την οποία πέρασε ατέλειωτα απογεύματα Παρασκευής στο σπίτι μας.
Ασε που της κουβαλούσαμε τα scates στην αρένα επι μια δεκαετία για να μην κουράζεται.
Χρόνια πολλά σε όλη την οικογένεια.
Δεσποινάριον Χρόνια Πολλά,
ReplyDeleteΕίπα να μας χαρίσω τριαντάφυλλα στα κορίτσια, που είμαστε οι απόλυτες θεές του Ερωτος.
Αν και είχε προλάβει ο σύζυγός σου να στολίσει το βάζο σου με ρόζ ρόδα. Να το πάρω ως έκπτωση του πάθους το ρόζ; Πέστου πως δεν δεχόμαστε κάτι λιγότερο απο κατακόκκινα μπακαρά όσα έτη κι αν παρέλθουν.
Οσο για μένα και την πένα μου, λέω να την ξεκουράσω σήμερα και να πάρω τους δρόμους. Ο ήλιος χαμογελάει έξω και η θερμοκρασία είναι υποφερτή.
Ιουστνάκι φιλέορτον και απαιτητικόν
Ιουστίνη μου σ' ευχαριστώ πολύ που αφιερώνεις και σε μένα την ανάρτηση σου, αν και με γνώρισες πολύ πρόσφατα.
ReplyDeleteΞέρεις δεν πιστεύω στη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ξέρω όμως ότι στο εξωτερικό την έχουν περί πολλού.
Γέλασα με την ιστορία του γιού σου. Τώρα φαντάζομαι θα είναι έφηβος και δεν θα σας πολυλέει τα αισθηματικά του. Έχω και εγώ ένα γιο 27 χρονών και μια κόρη 24. Ο γιος μου όταν ήταν στο Δημοτικό μου έλεγε τα αισθηματικά του. Στο Γυμνάσιο και Λύκειο σταμάτησε να μου τα λέει και όταν μια μέρα τον ρώτησα γιατί μου απάντησε "εσύ μου λες τα αισθηματικά σου και περιμένεις να σου τα πω κι εγώ;;" Χα χα χα!
Να σαι πάντα καλά και να χαίρεσαι την αγάπη κάθε μέρα.
Αγαπητή Μερόπη,
ReplyDeleteΔεν κάνει η πολύχρονη γνωριμία το κλίκ στις φιλίες. Μπήκα στο μπλόγκ σου, μου άρεσες και παρά το φρέσκον της παρουσίας σου, ενιωσα την ανάγκη να το αφιερώσω και σε σένα. Ισως επειδή τελείωσα τη Νομική και ποτέ δεν άσκησα το επάγγελμα, ίσως γι αυτό να σε νιώθω κοντινή.
Οσο για το γιό μου, σγίγγα ο τύπος απο τότε. Τα τριαντάφυλλα τα μάσησε ο Μαριό κι ο ίδιος κατάπιε τη γλώσσα του στα αισθηματικά του.
Δεν ταράζομαι, ας τα βρεί μόνος του με τις γυναίκες.
Είναι ακόμη εφηβούλης ο καημένος και άπειρος.
Πολλή αγάπη σε σένα και στα βλαστάρια σου
Η φιλέορτη
Ιουστίνη
Τσαο Καναδεζα μου. Τι εγινε, εφτασε η θερμοκρασια μειον 5 και βκηκες τσαρκα? Καλα εκανες. Εδω παλι η του υψους η του βαθους, χτες παγωσαμε σημερα καυσωνας 15 βαθμων. Κι ενω η νυχτα πεφτει σιγα σιγα στα μερη μας θα ευχηθω ακομα μια φορα παντοτινες αγαπες. Πολλα φιλακια και ονειρα γλυκα.
ReplyDeleteΣωστή Δεσποινούλα μου,
ReplyDeleteΒγήκε ο ήλιος με -5 και έκανα χαρούλες. Πήρα τους δρόμους, πήγα σε γλέντια μεσημεριανά , δεν κάθησα ούτε λεπτό στο σπίτι.
Ασε που αύριο έχουμε την απόλυτη χιονοθύελλα πάλι και είπα να βγάλω μούρη έστω και για λίγο.
Μόλις τελειώσαμε το τραπέζι, (ήταν καλό το σουφλέ μου είπαν), εισέπραξα τα δωράκια μου , εισέπραξαν τα δικά τους, φάγαμε και το σοκολατένιο κέικ με καρδιά κατακόκκινου rasberry και χίλιες θερμίδες την κουταλιά και τώρα άλλος για ύπνο τράβηξε πήγε κι άλλος για τον Ομπάμα. Εγώ λέω να ξενυχτήσω με πολιτική εκπομπή απο Ελλάδα.
Αύριο έχει παρατεταμένο εορτασμό του Αγίου Βαλεντίνου σε ελληνάδικο ονόματι Ellada! Αμέ , έχει κι η ξενητειά τη χάρη της!
Σματς, σούτς γιορτινά φιλάκια.
Καληνύχτα και νάσαι άφρων απόψε (οι γιορτές κρατάνε τριήμερον!!!)
Ιουστίνη μου, κάνεις λάθος, ο γιος σου θυμάται την Μαγκό του. Διάβασα κάπου ότι ο άνδρας δεν ξεχνά ποτέ την πρώτη του αγάπη. Και η γυναίκα την τελευταία.
ReplyDeleteΦιλιά.
Έλεγα σε τούτη την ανάρτησή σου, αφιερωμένη στις γυναίκες, δεν χωράνε άντρες. Σήμερα είδα την εμφάνιση του Μπάμπη (που έχει και δίκιο...) και πήρα θάρρος να αφήσω κάτι: Την Αγάπη μου!!!
ReplyDeleteΥποθέτω να περάσατε όμορφα χτες!
Ο μικρός σου Ιουστίνη ιππότης μιας της κουβαλούσαμε τα scates στην αρένα για να μην κουράζεται...
το κορίτσι του. Τι όμορφο, τι αγνό...
Μεταξύ μας, super θηλυκή γαλλιδούλα και με τέτοιο όνομα θα έμπαινα και εγώ στον πειρασμό!
ReplyDeleteΕντυπωσιάτηκα με τον παρατεταμένο εορτασμό!
Από μικρός στα βάσανα αλλά και ο Ted σωστός!
Καλημέρα.
Μπάμπη μου γλυκέ,
ReplyDeleteΚατ αρχήν Χρόνια Πολλά σε σένα που διακρίνω πως έισαι άκρως ερωτικό πλάσμα απο τα συμφραζόμενα.
Εξι χρόνια είχαμε τον έρωτα της Μαγ-γκό "Είσαι η ωραιότερη στο σχολείο κλπ", "Μαμά βάλτη να καθίσει στα γόνατά μου, είναι στο δικό μας αυτοκίνητο" και άλλα τέτοια το παιδί μου που έλιωνε ώσπου εκέινη αναχώρησε για άλλο κολέγιο.
Τώρα είμαστε σε αναζήτηση άλλης!
Φιλιά πρωινά χιονισμένα
Αγαπημένε Στράτο,
ReplyDeleteΧρόνια πολλά και σε σένα. Να χαίρεσαι τα αγαπημένα συ πρόσωπα με υγεία και χαρά.
Λοιπόν,το πόστ είναι αφιερωμένο στις γυναίκες μια και αυτές τον Ερωτα τον παίρνουν σοβαρά. Αλλά και οι άντρες καλοδεχούμενοι είναι.
Περάσαμε όμορφα, το σπίτι πλημμύρισε λουλούδια, φάγαμε και την επιβαρυμένη τούρτα της σοσκολάτας, αλλά σήμερα έχουμε παρατεταμένη με την έξοδο στο Ellada.
Εσείς πώς περάσατε;
Αγαπημένε μου Θύμιε,
ReplyDeleteΤόχει η οικογένεια να μπαίνει στα βάσανα, το τραβάει η κούτρα μας ,να σου πώ.
Ο έρωτας για τη Μαγ-γκό πήγαινε κι ερχόταν, μεσαολαβούσαν και κάποιες άλλες ανάμεσα. Αλλά να του φάει τα λουλούδια ο Μαρίό, ποτέ δεν θα ξεπεράσω αυτό το γέλιο!
Φιλιά στις α΄γάπες σου και ιδιαίτερα σε εκείνον τον απίστευτο κούκλο, το Σπυράκο σου.
Πρωινο σχολιο Παρασκευης: Τι εγινε Καναδεζα μωρο μου. Τι ειναι το Ελλαντα καμαρι μου, ελληνικο κεντρο διασκεδασης? Εκει θα εχετε αρκετα με τοσο ελληνικο πληθυσμο. Εδω μπορει να εχει αλλα δεν εχω διασυνδεσεις και δε τα ξερω. Ξερω μονο τα καλα ελληνικα εστιατορια και τωρα τελευταια εχουν βελτιωθει παρα πολυ και παιρνουν και πολυ καλες κριτικες. Βιβ λα κουιζιν ντε λα μεντιτερρανε. Αποψε ομως εμεις στριβουμε αλα Γαλλικα σε φραντζοζικο. Με χαρα μου βλεπω οτι ο ερως καλα κρατει στο ποστ, λεω να το τραβηξουμε περαν του τριημερου. Λαβ φορ εβερ. Σε φιλω πολυ
ReplyDeleteΥ.Γ Τι θα βαλεις αποψε .. βρες κατι που να φερνει κολαση ετσι? Φιλακιααααααααααααααα!
@ δεσποιναριον,
ReplyDeleteΑν μου επιτρέπει η Ιουστίνη να σου προτείνω ένα εκλεκτό ελληνικό εστιατόριο το "Μόλυβος", στο Μιντάουν, δίπλα στο Carnegie Hall
και να πεις στο Νίκο Λιβανό ότι πας εκ μέρους μου.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΔεσποινάριον αγαπημένο,
ReplyDeleteΛοιπόν,
Μόλις επέστρεψα απο την αγριοσουρτουκίαση- ήλιος και -10 , δεν ήταν κι άσχημα.
Ντύνομαι - όπως με συμβούλεψες με σούπερ τρούπερ στενό μάυρο φουστάνι- και εφορμώ στο Ellada , όπερ έδει δείξαι ελληνάδικο με σούπερ φαγητό μαγειρεμένο ελαφρά και μετα μουσικής.
Θα πέσουν γλέντια απόψε, καθότι τα μεθέορτα του Αγίου Βαλεντίνου.
Θα το κάψουμε οι Καναντέζοι στην υγειά σας!
Φιλάκια και ες αύριον!
Αγαπημένε Στράτο,
ReplyDeleteΤο Μόλυβος- εξαιρετικό- είναι στη Νέα Υόρκη. Το Δεσποινάριον βρίσκεται στην Ουασιγκτώνα. Εχεις να προτείνει κάτι στην περιφέρειά της που πιάνει απο Maryland μέχρι Virgina;
Αν όχι , την καλώ εδώ να της δείξω τί εστί βερύκοκον αλά ελληνικά!
Καλησπερα. Ευχαριστω Μηθυμναιε. Εχω ακουστα για τον Μολυβο. Οταν παω Ν. Υορκη θα το επισκεφθω. Ειχα γραψει παλια στο κουζινομπλογκακι μου για μερικα καλα στη δικη μου περιοχη.
ReplyDeletehttp://tavolabianca.blogspot.com/2007/12/blog-post_29.html
Καναδεζα, να προσεχεις ματια μου με το στενο, μην πλακωσεις σουτζουκακια και μπακλαβαδες και τσιτωσει. Ναχεις περιθωρια για τα συνηθη χορευτικα σου. Φιλια και καλη διασκεδαση :)
Ιουστίνη μου,
ReplyDeleteΧίλια συγγνώμη για την τετραπλή εμφάνιση του σχολίου μου. Δεν ξέρω τι συνέβη. Σβήσε τα τρία όταν μπορέσεις.
Δεν είμαι ειδικός στα εστιατόρια, απλά το "Μόλυβος" είναι πολύ καλό κι ανήκει στον συμπατριώτη μου Νίκο Λιβανό. Είναι και ΜΟΛΥΒΟΣ!!!
Αγάπες είν' αυτές!!!
Αγαπημένε Στράτο,
ReplyDeleteΧίλιες φορές μπορείς να διακηρύξεις πως είσαι Μηθυμναίος και αγαπάς τον πανέμορφο Μόλυβό σου. Εχεις απόλυτο δίκιο.
Κι εδώ στο Μόντρεαλ το εστιατόριο Μόλυβος είναι εκπληκτικό. Τιμάει την κοινή πατρίδα σας. Και στη Νέα Υόρκη εξίσου όμορφο, με άψογο φαγητό και τέλειο σέρβις.
Καλή Κυριακή στην πατρίδα του παγετού
Απο το Μόντρεαλ των χαμηλών πτήσεων
Γεια σου Ιουστινάκι μου αγαπησιάρικο! Να χαίρεσαι τον Αλεξανδρίνο σου και να μη γελάς με το πάθημά του! Ξέρεις για πόσο θα το θυμάται αυτό; Έτσι είναι. Οι πρώτοι έρωτες είναι οι δάσκαλοι.
ReplyDeleteΦιλάκια Ιουστινάκι μου! Απόψε είχα περισσότερη υπομονή και περιμένω την κάρτα που τρέχει με 48. Φαντάζομαι θα έχεις έτοιμες τις βαλίτσες. Άντε με το καλό!
Με το χειλακι κατεβασμενο σε παραπονιαρικο σχεδιο, λεω την καλημερα μου. Και εξηγουμαι: Τα συννεφα μου χαλασανε ολο το σεναριο. Την ειχα στησει στον ηλιο της ανατολης και περιμενα να χρυσισουν τα νερα. Αλλα αλλες οι βουλες του του Δια και του Ποσειδωνα .Παλιοθεοι αυτοι οι αρχαιοι. Μου βαλαν τα συννεφα και την ομιχλη μπροστα κι εμεινα με την φωτογραφικη μηχανη και μια κουπα καφε μισοαδεια να κοιταω ασπρα γλαρακια σε γκριζο φοντο. ΦΦΦΦ καλα εχουν κι αυτα τη χαρη τους, αλλα ειχα φανταστει την ανατολη πιο αυτοκρατορικη. Παλιοθεοι σου λεω.
ReplyDeleteΦιλακια, καλη βδομαδα και καλες ετοιμασιες για το ταξιδι σου. Βαλιτσα εφιαξες η εισαι της τελευταιας στιγμης; Ματς μουτς.
Μικρή μου τουρίστρια,
ReplyDeleteΤα γλαρόνια πάνε με συννεφιές αλλά δεν θέλω ακεφιές, επειδή πλάκωσε το γκρίζο! Περιμένω αρτιστικές φωτογραφίες μετά το καφεδάκι (αμερικ(λ)άνικο ή καφέ κρέμ αλά γαλλικά ή καπουτσίνο;)
Εδώ εμείς περάσαμε υπέροχα, βρίσκομαι ακόμη στο σπίτι της λίμνης, όπου χθές χιόνιζε και σήμερα βρέχει. Τρελλός καιρός, αλληλούϊα.
Οι Ελληνάρες την έχουν δεί πολικό τοπίο και τρέχουν στις πλαγιές να κάνουν χιονανθρώπους. Τους κατανοώ, γιατί το βλέπουν ως φαινόμενο το ζήτημα.
Απο βαλίτσες, δεν έχω κάνει τίποτε γιατί είμαι του και πέντε. Ο,τι ξεχάσω θα το φέρει ο αντρουλης μου, που έρχεται αργότερα. Αμέ! έχω καβάτζα το κοριτσάκι.
Ο Αλεξανδρίνος είναι μέσ στην τρελλή χαρά για το ταξίδι και γενικώς δεν κάμπτεται ούτε απο τα 20 διαγωνίσματα που έχει μέχρι τη μέρα της αναχώρησης.
Φιλιά με μιά απο τα ίδια, νέφη και βροχές.
Περιμένω τα γλαρόνια σου καλή μου
Ιουστίνη, σωστά το είπες, "είμαι άκρως ερωτικό πλάσμα από τα συμφραζόμενα". Εξαρτάται βέβαια από τα συμφραζόμενα, αλλιώς context, περικείμενο ή πώς αλλιώς.
ReplyDeleteΧάρηκα πολύ που σε βρήκα εδώ, Ιουστίνη μαζί με όλους και "όλα για τον έρωτα".
ReplyDeleteΧαρούμενος και ερωτευμένος ο νέος Χρόνος!
"Ανέρ(ω)τος"
αυτό κι αν είναι κάζο!!!
ReplyDeleteκαθυστερημενα αλλά τωρα ειδα την αφιερωση,πολύ σας ευχαριστούμε....τοτε ακριβως γιορτάζουμε και την επετειο των γαμων μας :)