Με αφορμή το συνέδριο της ΑΧΕΠΑ στην Ελλάδα αλλά και τις διάφορες δραστηριότητες του ΣΑΕ, οι φακοί της δημοσιότητας στράφηκαν πάλι στην ομογένεια μ’ ένα τρόπο γραφικό και επιπόλαιο, όπως συνηθίζεται στη μακρινή πατρίδα.
Στο πλαίσιο αυτό η εκπομπή Ανεμολόγιο φιλοξένησε μια θεματική ενότητα με επίκεντρο την Ομογένεια. Κι ενώ είχαμε ετοιμασθεί μετά της Δεσποινούλας και Μελισσούλας να συμμετάσχουμε καταθέτοντας την εμπειρία μας στον αέρα, μεσολάβησε ένα ακαταλαβίστικο ένθετο κι έτσι τα κορίτσια δεν βγήκαν.
Εγώ χάθηκα στα μπάρμπεκιου καθώς φιλοξενώ από χθές τη συνάδελφο και φίλη μου Ιωάννα Κολοβού μετα του γιού της Αντώνη. Ετσι, δεν κατάλαβα τί έτρεχε το πρώτο τρίωρο. Ακουσα μόνο κάποιον παραπονεμένο Ελληνα της Γερμανίας να λέει τα δικά του και αποφάσισα να παρέμβω γιατί απεχθάνομαι τη γενίκευση και την προχειρότητα σε θέματα σοβαρά όπως είναι ο Απόδημος Ελληνισμός.
Ετσι έκανα μια διορθωτική παρέμβαση -πολύ αργά και πολύ γενικά- λόγω έλλειψης χρόνου. Πάντως, αναφέρθηκα στις μπλογκογειτόνισσες που δεν μίλησαν κι ένα σύνδρομο στέρησης με κατακυρίευσε.
Σε μια άλλη εκπομπή με θέμα Τις Μπλογκογειτονιές του Κόσμου, ίσως να χαρώ τις φωνούλες τους. Πάντως, δεν έχω ακόμη καταλάβει τί έγινε χθές βράδυ απο τη 1 μέχρι τις 2 το πρωί στο Ανεμολόγιο!
Τέλος, μπορείτε να ακούσετε το απόσπασμα της εκπομπής όπου κατέθεσα τη δική μου άποψη για την ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ! (όπως τη ζώ απο κοντά).
Φιλιά λουσμένα σε ήλιο.
Στο πλαίσιο αυτό η εκπομπή Ανεμολόγιο φιλοξένησε μια θεματική ενότητα με επίκεντρο την Ομογένεια. Κι ενώ είχαμε ετοιμασθεί μετά της Δεσποινούλας και Μελισσούλας να συμμετάσχουμε καταθέτοντας την εμπειρία μας στον αέρα, μεσολάβησε ένα ακαταλαβίστικο ένθετο κι έτσι τα κορίτσια δεν βγήκαν.
Εγώ χάθηκα στα μπάρμπεκιου καθώς φιλοξενώ από χθές τη συνάδελφο και φίλη μου Ιωάννα Κολοβού μετα του γιού της Αντώνη. Ετσι, δεν κατάλαβα τί έτρεχε το πρώτο τρίωρο. Ακουσα μόνο κάποιον παραπονεμένο Ελληνα της Γερμανίας να λέει τα δικά του και αποφάσισα να παρέμβω γιατί απεχθάνομαι τη γενίκευση και την προχειρότητα σε θέματα σοβαρά όπως είναι ο Απόδημος Ελληνισμός.
Ετσι έκανα μια διορθωτική παρέμβαση -πολύ αργά και πολύ γενικά- λόγω έλλειψης χρόνου. Πάντως, αναφέρθηκα στις μπλογκογειτόνισσες που δεν μίλησαν κι ένα σύνδρομο στέρησης με κατακυρίευσε.
Σε μια άλλη εκπομπή με θέμα Τις Μπλογκογειτονιές του Κόσμου, ίσως να χαρώ τις φωνούλες τους. Πάντως, δεν έχω ακόμη καταλάβει τί έγινε χθές βράδυ απο τη 1 μέχρι τις 2 το πρωί στο Ανεμολόγιο!
Τέλος, μπορείτε να ακούσετε το απόσπασμα της εκπομπής όπου κατέθεσα τη δική μου άποψη για την ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ! (όπως τη ζώ απο κοντά).
Φιλιά λουσμένα σε ήλιο.
Είχα μια αγωνία να δω τι έγινε γιατί είδα τη μπλογκογειτονιά πολύ αγχωμένη!!!
ReplyDeleteΔεν πειράζει, την επόμενη φορά!
Καλημέρα!!!!
Ιουστίνη μου,
ReplyDeleteκαλημέρα από ένα ζεστό Ρέθυμνο.
Προχθές το βράδυ περίμενα με αγωνία να σας ακούσω.Λέει, λοιπόν, ότι το ανεμολόγιο κάθε Δευτέρα αρχίζει στις 2. Πάει καλά, περιμένω.
Μετά τις δύο, και μέχρι τις τρεις τίποτα... καμιά ανακοίνωση για σας και κανένα ενδιαφέρον για την εκπομπή Τελικά κοιμήθηκα μετά τις τρεις. Τώρα μαθαίνω ότι έκανες παρέμβαση. Εδώ δεν έχω ηχεία και δεν μπορώ να ακούσω. Το απόγευμα στο σπίτι.
Πολλά φιλιά.
ΥΓ. Φαντάζομαι το σπάσιμό σας!
Αυτό μάλιστα βρε Ιουστίνη!
ReplyDeleteΑν και εγώ θα ήθελα να πω ότι η μετανάστευση στην Ευρώπη δεν είναι πια όπως ήταν κατά τις δεκαετίες του '50-'60. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει πολύ και η περίφημη έννοια του gasterbeiter δεν υφίσταται πια. Βέβαια εγώ μιλώ από τη δική μου πλευρά και των ανθρώπων που συναναστρέφομαι που η δική μας μετανάστευση είναι καθαρά θέμα δικής μας επιλογής και όχι εξαναγκασμού. Όμως δεν πιστεύω ότι κανείς από τους Έλληνες μετανάστες αναγκάστηκε να ξενιτευτεί, απλά προσπαθούσαν πάντα να δημιουργήσουν όσο το δυνατόν καλύτερες προϋποθέσεις για το μέλλον τους που στο τέλος κι αυτό επιλογή είναι.
Σε φιλώ και να περάσετε τέλεια με την παρεούλα σου
Μελισσούλα,
ReplyDeleteΟντως έχει αλλάξει η φύση της μετανάστευσης στην Ευρώπη και την Αμερική σήμερα. Οσοι ξενητέυονται το πράττουν απο απόλυτα λελογισμένη επιλογή τους.
Ωστόσο, όταν μιλάμε για ομογένεια, αναφερόμαστε κυρίως στους μετανάστες του 20ου αιώνα, που κυριολεκτικά αναγκάστηκαν να καταφύγουν ως εργατικοί μετανάστες σε άλλες χώρες γιατί η μεταπολεμική Ελλάδα ήταν ερείπιο και δεν είχαν στον ήλιο μοίρα.
Τώρα, υπάρχουν οι ακαδημαϊκοί μετανάστες (βλ. Δέσποινα μετά συζύγου) και οι εργασιακοί μετανάστες, οι οποίοι έχουν επίπεδο ισότιμο -για να μην πώ ανώτερο- απο τους Ευρωπαίους καθότι επιλέγονται απο όλη την Ευρώπη με αυστηρά κριτήρια.
Εγώ αποτελώ εξαίρεση ως ερωτική μετανάστις! Χά!
Φιλάκια
Θύμιε αγαπημένε,
ReplyDeleteΣυγγνώμη που δεν σου απάντησα αμέσως- αλλά λόγω τριγυρίσματος μετα της φίλης μου, περνάω ελάχιστο χρόνο στο κομπιούτερ. Επιτέλους, έχω ζωή.
Σήμερα εδώ έβρεξε αλύπητα και ξεπλύθηκε η ζέστη και η υγρασία. Εσείς μαθαίνω πως καίγεστε. Αλήθεια, πότε με το καλό θα πάτε διακοπές;
Φιλάκια
Φωτεινούλα,
ReplyDeleteΖητώ και σε σένα συγγνώμη για την καθυστέρηση της απάντησης. Εχεις απόλυτο δίκιο, ήταν μεγάλο σπάσιμο προχθές. Εγώ νόμιζα πως το Ανεμολόγιο αρχίζει στη 1 το πρωί αλλά μετά πήγε δύο (εμείς τρώγαμε βραδυνό) και στις 3 -4 κατάφερα να ακούσω κάποια αποσπασματικά σχόλια ακροατών. Είπα περίπου αυτά που έγραψα στο μπλόγκ.
Φιλιά γλυκά
Διαβασα με προσοχη το ποστακι, ακουσα με προσοχη την παρεμβαση στην εκπομπη, διαβασα και τα σχολια κι εχω να επισημανω μερικα πραγματακια.
ReplyDelete1. Η ιστοσελιδα των ανεμολογιτων αναφερει χαρακτηριστικα οτι τη Δευτερα αρχιζουν στις 2 μετα τα μεσανυχτα οποτε δεν την περιμενα την εκπομπη νωριτερα.
2. Προχειρη και επιπολαιη αντιμετωπιση ελπιζω να μην αναφερεσαι στην εκπομπη. Το ανεμολογιο ειναι ζωντανη εκπομπη και απ' οτι φαινεται δινει ευκαιρια χωρις λογοκρισια σε ολους τους επιθυμουντες να μιλησουν.
3. Την εκπομπη την ακουσα τις δυο πρωτες ωρες, δεν σε προλαβα. Αυτες τις δυο ωρες το δειγμα των συμμετεχοντων ηταν μια χαρα διανομημενο στις διαφορες ηπειρους. Και η Αυστραλια μιλησε και η Γερμανια και η Αμερικη. Ο κυριος Χρηστος Κυριαζης που μιλησε απο το Παρισι, ειναι καταξιωμενος καλλιτεχνης αλλα προσπαθησε να προβαλλει τη δουλεια του παρα να μιλησει επι του θεματος.
4. Το να συμμετασχεις στην εκπομπη ειναι ποσο απλο οσο το να παρεις ενα τηλεφωνο. Τωρα βεβαια αυτο το ανακαλυψα τελευταια στιγμη.
Περιμενα απο τις 7 η ωρα μεχρι τις 8;30 και βεβαια μη βλεποντας συμμετοχη απο εσας εγκατελειψα την ιδεα.
5. Ακουσα οπως ειπα και την παρεμβαση σου Ιουστινη και συμφωνω οτι οι ευκαιριες ειναι περισσοτερες εδω στην Β. Αμερικανικη ηπειρο.
6. Και τελος εχω να παρατηρησω οτι για τους Ελληνες που ζουν τωρα στην καινουργια Ευρωπη, πιθανον να σταματησει να υπαρχει η εννοια του μεταναστη αφου καταργουνται τα συνορα. Οριακα δεν θα υπαρχουν διαχωρισμοι, αλλα ταξικα θα υπαρχουν ακομα για πολυ.
Αυτα απο μενα και ευχες για καλη νυχτα και ονειρα γλυκα.
Δεσποινάκι,
ReplyDeleteΟχι δεν αναφέρομαι στην εκπομπή. Αναφέρομαι στους διάφορους φορείς της Ελλάδας που αντιμετωπίζουν την ομογένεια με γραφικότητα.
Η εκπομπή μια χαρά είναι και ο Κωνσταντίνος εξαιρετικός οικοδεσπότης και σεμνός συνομιλητής. Αλλά επειδή συμμετέχω ενεργά στα θεσμικά της ομογένειας, παρατηρώ μια επιπόλαια αντιμετώπιση εκ μέρους των Ελλήνων.
Τέλος, συμφωνώ πως η Ελλάδα στην Ευρώπη είναι μια νέα πραγματικότητα και κορίτσια σαν τη Μελισσούλα εκτοπίζουν χιλιάδες συνυποψήφιους για να πάρουν μια θέση στη διεθνή αγορά.
Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκα για τη γνώμη μου περι γενικοτήτων.
Οσο για τη φωνούλα σου είναι λαμπερή και μήπως να κάνουμε νυχτερινές εκπομπές εσύ απο κεί κι εγώ απο δώ;
Φιλάκια
Μπαααα δεν ειμαι εγω για τετοια αλλα σ' ευχαριστω για την ψηφο. Φιλια καλημερας.
ReplyDeleteΔεσποινάριον,
ReplyDeleteΘα σου δώσω κεντρικό δελτίο αν δεν θέλεις νυχτερινή εκπομπή. Πάντως, η φωνούλα σου και σε τραγούδι και σε πρόζα σκίζει!
Φιλιά πρωινά με ήλιο
Η μόνη επαφή που είχα ποτέ με την ομογένεια ήταν πέρσι το καλοκαίρι που οι μακρινοί συγγενείς μας από την Αμερική αποφάσισαν να έρθουν στη Θεσσαλονίκη και να συναθροίσουν όλα τα μέλη της οικογένειας. Δεν μπορούσαν να αρθρώσουν ούτε μία λέξη στα ελληνικά... τα εγγόνια των παππούδων δε, οι οποίοι είχαν φύγει τότε για την Αμερική, είναι κλασικά αμερικανάκια βυθισμένα στον άκρατο καταναλωτισμό. Τέλος πάντων...
ReplyDeleteΧα,χα! ΑΧΕΠΑ λέγεται εδώ στη Θεσσαλονίκη το πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Αριστοτελείου!
Ιουστίνη,
χθες το βράδυ σε είδα σε ένα όνειρό μου. Θες να μάθεις λεπτομέρειες;
Φιλιά,
Αντουάν
Καλώς τον,
ReplyDeleteΚαιρό είχαμε να σε ακούσουμε εσένα. Η τρίτη γενιά της ομογένειας στην Αμερική δεν μιλάει ελληνικά γιατί το αμερικάνικο σύστημα πιστεύει στην πολιτική του μπλέντερ. Να άνακατευτούν οι φυλές, να γίνουν ένα για να αναγεννηθεί το αμερικάνικο έθνος.
Πάντως, οι αμερικάνοι είναι έξυπνοι καταναλωτές, δεν τόσο πιάνονται κορόδια όσο οι Ελληνες, που είναι πρωτόβγαλτοι στον καταναλωτισμό.
Με είδες στο όνειρό σου; Ελπίζω όχι νεγκλιζέ!
Χά!Χά!
Καιρό, ε... χαχα! Να λίγο οι πανελλαδικές, λίγο το μηχανογραφικό που δίνω αύριο, πέρασε ο καιρός χωρίς μεγάλη συμμετοχή στη μπλογκόσφαιρα. Θέλω να ξεκουραστώ τώρα λίγο και από Σεπτέμβρη πάλι αρχίζουμε τον αγώνα μας για την Τέχνη!
ReplyDeleteΌχι, όχι... μια χαρά ήσουν! Απλώς ήταν σαν να κάναμε μάθημα...
Επειδή ξέρω καλά ότι το κατέχεις το θέμα θα ήθελα πολύ να ακούσω την παρέμβασή σου, δυστυχώς όμως δεν τα κατάφερα. Θα προσπαθήσω από την παραπομπή που έβαλες.
ReplyDeleteΝα περνάς καλά και με το καλό να έλθεις.
Γλυκούλη Αντουάν,
ReplyDeleteΣου εύχομαι καλή επιτυχία στα αποτελέσματά σου (που θα την έχεις). Να μας πείς τα νέα σου να ανοίξουμε σαμπάνιες οι μπλογκογείτονες.
Ξεκουράσου εσύ μέχρι το Σεπτέμρβη γιατί σε περιμένουν αυξημένα φοιτητικά καθήκοντα.
Κι εγώ ... δασκαλίστικο ύφος; Τόχω αυτό το κουσούρι κι ας μισώ το δασκαλίζειν.
Χαιρετίσματα
Στράτο μου καλε,
ReplyDeleteΕλπίζω να πέρασε η περίοδος της εσωστρέφειας και να είσαι χαρούμενος στα μέρη σου.
Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου. Ναί, η Λευκάδα με περιμένει με την οικογένεια και τις παραλίες της.
Φιλιά στην Αλεξάνδρα σου
Ιουστίνη μου, καλησπέρα (καλημέρα μάλλον), και σε εσάς κορίτσια και αγόρια το ίδιο.
ReplyDeleteΕίμαι ιδιαίτερα αγχωμένη το διάστημα αυτό κι άργησα να σε επισκεφθώ μετά την "όπου γη και πατρίς εκπομπή".
Καλά, πολύ καλά θα έλεγα πήγαν τα πράγματα εκείνο το βράδυ και στην εκπομπή και στη σελίδα. Παρεκκλίσεις υπάρχουν πάντα (έχουν και τη γοητεία τους). Πάντως εσύ για πολλοστή φορά έσκισες!
Ναι καλή η σκέψη για ομογενειακούς bloggers.
Σας φιλώ από την καψωμένη Αθήνα
Αγαπημένη Αλέκα,
ReplyDeleteΑνταπόκριση απο το δροσερό Μόντρεαλ του καλοκαιριού. Εδώ ο καιρός είναι υπέροχος και τον απολαμβάνουμε μετα της φίλης μου. Περπατάμε και είμαστε γενικώς σε χαλαρότητα.
Η εκπομπή ήταν καλή, απλώς δεν είχα συνειδητοποιήσει πως άρχιζε μια ώρα αργότερα.
Οσο για τις παρεκκλίνουσες απόψεις, αυτές πάντα θα υπάρχουν. Χάρηκα που στα λίγα λεπτά προσπάθησα να δώσω μια σφαιρική εικόνα για τον απόδημο ελληνίσμό.
Ισως η μπλογκογειτονιά της ονμογένειας να είναι ένα ωραίο θέμα για το μέλλον.
Πολλά φιλιά
Ιουστίνη
Καλημέρα, Ιουστίνη μου! Εδώ βλέπω πολλή δουλειά και ακροάσεις! Κράτα τα!Πες να με περιμένουν, γιατί έχω δουλίτσα ακόμα και σε λίγο λήγει το ίντερνετ πάλι!
ReplyDeleteΣυγχαρητήρια και πάντα τέτοια, ξενητεμένο μου παιδί!
Φιλάκια!
Σαμπάνιες, ε... μάλλον δεν το έπιασες το υπονοούμενο με το ΑΧΕΠΑ, γι' αυτό τις καθυστερείς...
ReplyDeleteΚυκλαμινάκι μου,
ReplyDeleteΤρέχεις ,τρέχω, τρέχει. Αυτό το καλοκαίρι φιλοξενώ τη φίλη μου και το γιό της και είμαστε στην απίστευτη τρεχάλα. Ελεος ζητώ και υποφέρω.
Να περνάτε ωραία με τις ζέστες σας. Εμείς έχουμε και τις καταιγίδες μας και συνερχόμαστε πότε-πότε.
Φιλάκια
Καλέ μου Αντουάν,
ReplyDeleteΔυστυχώς δεν έχω ιδέα για το ποιόν του νοσκομείου ΑΧΕΠΑ. Ισως αν με καθοδηγήσεις να ανοίξω σαμπάνιες για πάρτη μου!
Φιλάκια