Thursday, October 9, 2008

Νύχτες Ελλήνων στη Νέα Υόρκη

Αφιερωμένο στην Cook The Book επειδή ξέρει απο σοκολάτες!!!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη


Η παρουσία μου στην πολυπολιτιστική έκθεση στην Αστόρια μου έδωσε την ευκαιρία να κατοικοεδρεύσω εκεί για το Σαββατοκύριακο,(συνήθως προτιμώ τη βαβούρα του Μανχάταν) και να απολαύσω μια ζωντανή μικρή πόλη, που τελευταία έχει αναβαπτισθεί στην πολυτέλεια μιας πιο σοφιστικέ ζωής.

Πάντοτε περιφρονούσαμε την Αστόρια ως τόπο-γκέτο του Ελληνισμού, ως σημείο αναφοράς εθνικών κοινοτήτων, που δεν κατάφεραν να περάσουν απέναντι στο Μανχάτταν.

Κι όμως η Αστόρια με την εκπληκτική θέση της δίπλα ακριβώς απο το μαγικό νησί της αμερικάνικης μητρόπολης έχει πάρει την εκδίκησή της τα τελευταία χρόνια. Υπέροχα εστιατόρια υψηλών προδιαγραφών και γεύσεων με ελληνική υπογραφή έχουν κατακτήσει περίοπτη θέση όχι μόνο στον ουρανίσκο των Ελλήνων αλλά και στη γαστριμαργική σκηνή της παγκοσμιότητας.

Εμείς λοιπόν καταπλεύσαμε στο Christo’s steakhouse (4108 23rd Ave Astoria, NY 11105, tel. 718) 777-8400), το οποίο αποτελεί το αγαπημένο μας σπότ για αμερικάνικο στέικ στην καλύτερη στιγμή του.

Η διακόσμηση είναι απλή σε γραμμή ιταλικού ξύλου αλλά οι ιδιοκτήτες Γιώργος και ο Ανδρέας προσδίνουν ένα φιλικό τόνο στην κουβέντα και τις παραγγελίες.

Τα ωραία τους είναι οι εκπληκτικές σαλάτες τους (όλες στο μενού ανεξαιρέτως είναι εξαιρετικές) και οι τεράστιοι κάβουρες απο την Αλάσκα. Αλλά η ωραιότερη στιγμή της κουζίνας τους είναι το υπερμεγέθες Porterhouse steak, που αναλογείσε 4-8 άτομα ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής. Το σίτεμά του τέλειο και το ψήσιμό του επίσης αγγίζει την τελειότητα ανάλογα με την παραγγελία.

Στον κατάλογο υπάρχει και μια μεγάλη λίστα με ελληνικά κρασιά, απο τα οποία πάντα διαλέγουμε επόμονα και επαναλαμβανόμενα το Κτήμα Χατζημιχάλη (καμπερνέ).

Η δεύτερη βραδυά μας, με παραίνεση του εκπληκτικού γνώστη περι εστιατορίων Μπόμπ Νικολαϊδη, κύλησε στο Aegean Cove, 20-01 Steinway str. Astoria NY 11105, τηλ. 718- 813 8501, ένα καινούριο σχετικά εστιατόριο με διακόσμηση που παραπέμπει στα ωχρά χρώματα της Νίκαιας, της Σικελίας και της Νότιας Μεσογείου.

Εδώ ο εκπληκτικός σέφ Χρήστος Χρήστου (πρώην σέφ του Μύλος στη Νέα Υόρκη) πραγματικά κάνει θαύματα με την ελληνική κουζίνα, την οποία έχει απογειώσει στο ανώτατο σημείο της γαστριμαργίας.

Πέρα απο κάθε σύγκριση είναι τα crab cakes , που είναι φτιαγμένα με αληθινή αμιγή σάρκα κάβουρα χωρίς πανερίσματα και άλλες γεύσεις. Τα αρνίσια παϊδάκια του μαριναρισμένα σε δενδρολίβανο ήταν επίσης θαυμάσια. Αλλά η έκπληξη ήρθε με το μπακλαβά αλά σοκολά, που ήταν μια αποκάλυψη της γεύσης.

Η νύχτα τελείωσε στη Νέα Υόρκη, στο εστιατόριο-μπάρ Αmmos, 52 Vanderbilt Avenue NY,N.Y. 10017 Phone: 212-922-9999,το οποίο αποτελεί τόπο υψηλή διακέδασης της νεολαίας.Βρίσκεται στο μιντάουν στο πίσω μέρος του σταθμού των τραίνων. Με ζωντανή ορχήστρα που παίζει παλιές και νέες ελληνικές επιτυχίες σε πολύ μπιτάτους ρυθμούς, αποθεώνει την ελληνική ζωντάνια και λεβεντιά.

Με πολύ ωραία διακόσμηση που παραπέμπει σε ευρωπαϊκό μινιμαλιστικό στύλ, το Ammos φιλοξενεί τους πιο τρέντυ Ελληνες και Αμερικανούς του Μανχάτταν. Ωραία κορίτσια, ωραία αγόρια, ωραία λούκ, ωραία ντυσίματα, ωραίοι χοροί. Αυτό το περιβάλλον θα το ζήλευε η Αθήνα, σας το ομολογώ.Αλλά τα Σαββατοκύριακα θα πρέπει αυστηρά να κάνετε κράτηση.

Εμείς περάσαμε ωραία με τους φίλους μας Χρύσανθο και Βέα Πετσίλα , το Δημήτρη Πάτσα και τη συνοδό του, τη Μάσα Φασούλα, που έχει γράψει ένα υπέροχο συγκινητικό παιδικό βιβλίο (θα κυκλοφορήσει σύντομα και στα ελληνικά).Χορέψαμε μέχρι τελικής πτώσεως, αλλά αξιζε κάθε στιγμή στο Ammos!



Μια γενική άποψη του Αμμος




Τρελλό κέφι στην παρέα. Απο αριστερά Χρύσανθος Πετσίλας, Δημήτρης Πάτσας και Βέα Πετσίλα



Teddy εν μέσω καλλονών Βέας Πετσίλα και Μάσας Φασούλα



Μια απο τις άιθουσες του Aegean Cove




Ο αριστοτέχνης σέφ Χρήστος Χρήστου σε χαμογελαστό στιγμιότυπο




Η Μάσα Φασούλα και η αφεντιά μου περικυκλώνουμε τη γυναίκα που χόρεψε το θεϊκό τσιφτετέλι



Νεολαία στο Αμμοs τα δολάρια στο πάτωμα για πάρτη μου!

11 comments:

  1. Καναδεζα μου!! τι κραιπαλες ειναι αυτες; Πολυ ομορφα, να ειστε καλα να ξαναπατε. Το φορεμα δεν μπορεσα να το δω καλα γιατι το φλας εκανε γκελ στο αστραφτερο σου ντεκολτε. Αλλα φαινεται λιγο πρασινακι. Φιλια απο το ηλιολουστο Ντι Σι.

    ReplyDelete
  2. This comment has been removed by a blog administrator.

    ReplyDelete
  3. Δεσποινάκι γλυκό,
    Σε ευχαριστώ για την παρατήρηση. Επραξα όπως μου είπες.
    Λοιπον, το φουστανάκι είναι μάυρο κολλητό με πράσινο ρελάκι στο ντεκολτέ και στο τελείωμα των μανικιών. Φορέθηκε με πασμίνα που ξετυλίγεται σε πράσινο-μαύρο, αλλά ο έντονος φωτισμός δεν άφησε να φανούν οι φιν φον λεπτομέρειες!
    Πάντως, αν πας στη Νέα Υόρκη ή αν τα παιδιά σου πάνε, μη χάσουν μια νύχτα στο Αμμος. Κόβω τη Δάφνη σου τρεζ απροπο για το μέρος!
    Φιλακια

    ReplyDelete
  4. αααα παπαπαπαπαααααα!!!!!
    τι κολπα ειναι αυτα;;;;;;;;;;
    ιουστινη μας ειχες μαθει στα υψηλα του μυαλου και της λογοτεχνιας και τωρα μας πηγαινεις αλλου;;;;
    η πρωτη βολη εδοθη με το ρεντ ντορ, και τωρα μας πηγαν τα μυαλα στα καγκελα!!!
    αυτη η ακρως ηδονιστικη προσεγγιση της ζωης ειναι ακρως αποσταθεροποιητικη καθοσον υποδηλωνει οσα θα μπορουσαμε να κανουμε
    σε καθημερινη βαση,
    (οχι μονο χριστουγενα και πασχα!)
    αλλα δεν τα κανουμε...
    παω για βαθυ προβληματισμο!!!

    ReplyDelete
  5. Παναθήναιε καλέ μου,
    Ξέρω πως ως συγγραφέας όφειλα να είμαι καταθλιπτική, απεριποίητη, με μουστάκι και ταγάρι, πως δεν έπρεπε να ξέρω για τα ρεντ ντόρ και τα τοιαύτα. Πως δεν έπρεπε να απολαμβάνω το φαγητό, τα ποτά και τα ξενύχτια.
    Αλλά είμαι φθαρτή και ως έτσι οπαδός της επικούρειας φιλοσοφίας. Γι αυτό απολαμβάνω τα ωραία κι όσο κρατήσουν. Μετά τα κεφάλια μέσα για γράψιμο.
    Αλήθεια, πόσο απογοητευική γίνομαι, πόσο!

    ReplyDelete
  6. μια χαρά το γλέντι Ιουστινάκι μετά τη βιβλιογιορτή!
    στη Μάσα Φασούλα, μια και την αναφέρεις, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και να της ευχηθούμε να πάνε όλα καλά από εδώ και στο εξής που όπως φαίνεται μια χαρά θα πάνε :)
    φιλάκια

    ReplyDelete
  7. μετα απο βαθυ προβληματισμό και διεξοδικη αναλυση κατεληξα στο συπερασμα οτι η ηδονιστική επικούρεια προσεγγιση της ιουστινης μπορεί και να επαυξανει τις συγγραφικές και διανοητικές της δυνατοτητες (ασε που δεν μας το λεει)...
    ειναι λοιπον μια μυστικη συνταγη την οποιαν θα εφαρμοσω με την πρωτη ευκαιρια και θα αναφερω σχετικα...
    οσον αφορα την καταρριψη του προτυπου της γυναικειας ομορφιας (οτι δηλαδη οι γυναικες πρεπει να εχουν μουστακι) αναμενω στο ακουστικο μου...
    τελος, η ενδυμασια σας μου ειναι συμπαθης, αλλα σαν το ταγαρι δεν ειναι τιποτε, τι σανελ μου λετε και κουραφεξαλα!
    αμα δε το συνδυασεις και με ενα ωραιο σετ αρβυλες με αμπεχωνο, μιλαμε για απαιχτο συνολακι!

    ReplyDelete
  8. Μελισσάκι λατρεμένο,
    Βλέπω πωςδεν σου ξεφεύγει τίποτε. Είσαι πηγή πληροφοριών και αναφορών. Η Μάσα είναι μια πολύ γενναία μητέρα, μια στυλοβάτις της οικογένειας με την πιο παραδοσιακή έννοια του όρου.
    Ξέρει να είναι μητέρα, αρωγός, συμπαραστάτης, όμορφη, γελαστή, κοινωνική.
    Κι απο πάνω έγραψε ένα υπέροχο βιβλίο για παιδιά, καθώς έζησε εμπειρίες που δεν φανταζόμαστε.
    Νάναι καλά και ξέρω πως η ζωή θα της γελάσει με γάργαρο γέλιο απο δώ κι εμπρός.
    Φιλιά

    ReplyDelete
  9. Παναθήναιε παιχνιδιάρη,
    Η ηδονιστική προσέγγιση της ζωής είναι απλά πιο εύκολη και πιο χαλαρωτική. Σίγουρα επαυξάνει τις εντυπώσεις που αποτελούν τη δεξαμενή άντλησης ιδεών.
    Οσο για το ταγαράκι, το αμπέχονο και τις αρβύλες, ας τα φορέσουν οι αγωνίστριες.
    Βλέπετε σήμερα ο σοσιαλισμός φοράει σανελάκια. Ολόκληρη Αμέρικα θα κρατικοποιήσει όλες τις τράπεζες και τις μεγάλες αυτοκινητομβιομηχανίες, ο δυτικός κόσμος προσκυνάει το σοσιαλισμό! Θαύμα!Θαύμα!

    ReplyDelete
  10. Oλα πήγαν θαύμα Ιουστινάκι βλέπω και γιορτές και βιβλία και Spa και ΝΥ .... και η πρωταγωνίστρια κούκλα και tres Chic φιλί

    ReplyDelete
  11. Πηνελοπίτσα,
    Εμαθα τα ωράία σου απο τις μπλογκογειτόνισσες. Κάνατε κανονικό πάρτυ τα κορίτσια με Μάνο Κοντολέων στη μέση! Ωραία κείμενα για το βιβλίο σου απο τους ομιλητές.
    Είδες τί όμορφη εμπειρία είναι η διάδραση με τους αναγνώστες; Εμείς οι μακρινές το χάνουμε αυτό, αλλά δεν παραπονιόμαστε γιατί δεν έχουμε την καθηερινή τρεχάλα της Ελλάδας.
    Δεν σου έχω γράψει γιατί έτρεχα στις εξαλλοσύνες μου. Θα ποστάρω νέες εντυπώσεις.
    Γλυκά φιλιά

    ReplyDelete