Αφιερωμένο εξαιρετικά στο Δεσποινάριον με αγάπη και υπόσχεση για ένα τέτοιο ραντεβού στο επόμενο ταξίδι της Νέας Υόρκης!
Η Νέα Υόρκη είναι πόλη ξεκούρασης και διασκέδασης για μένα. Ετσι μετά τη διήμερη παρουσία στο πολυπολιτιστικό φεστιβάλ βιβλίου, όρισα ένα ραντεβού με την απόλυτη χαλάρωση στο ωραιότερο σπά του κόσμου, το Red Door της Elizabeth Arden στην καρδιά της 5ης λεωφόρου.
Μια φορά το χρόνο τουλάχιστον επισκέπτομαι αυτό το ναό της γυναικείας ομορφιάς καθώς πιστεύω πως χρωστάμε στον εαυτό μας στιγμές ξεκούρασης και αγάπης για το ίδιο το φθαρτό μας σώμα. Δεν είναι ιδιαίτερα ακριβό και το πεντικιούρ-μανικιούρ αυτού του οίκου είναι το αυθεντικότερο στον κόσμο, καθώς τόσο τα προϊόντα όσο και το μασάζ είναι ό,τι ωραιότερο έχει προκύψει στον τομέα της αισθητικής.
Σ΄αυτό το ημερήσιο σπά παρέσυρα και την παιδική μου φιλενάδα , την ντοκτορέσσα και ακαδημαϊκό Δήμητρα Καράμπαλη, μεγάλη φυσικό και ιδιοφυή ερευνήτρια , νύν καθηγήτρια φυσικής στο NY City University.
Την είχα απειλήσει απο τη συνεύρεση στη Λευκάδα το περασμένο καλοκαίρι πως θα την παρασύρω στη ματαιότητα ενός σπά και δέχτηκε παρα τις ιδεολογικές αντιρρήσεις της, καθώς η Δήμητρα πιστεύει μόνο στην έρευνα του μορίου και του ατόμου.
Ετσι, με συνάντησε στην ολοκόκκινη πόρτα του σπά στην 5η λεωφόρο. Φορέσαμε τις ρόμπες, καθήσαμε στα λουτρομασαζάκια των εκπληκτικών κυριών Ελεν και Τζοάννας και αφεθήκαμε στα μαγικά τους χέρια για ώρες.
Εμείς δε χορταίναμε να μιλάμε για τα παιδιά μας, τις αγωνίες μας, τις μικρές ασήμαντες λεπτομέρειες της καθθηερινότητάς μας. Η Δήμητρα- που δεν είχε ποτέ κάνει ούτε μανικιούρ - never mind pedicure- απολάμβανε το σπά νιώθοντας απόλυτες τύψεις για την παρέκκλισή της απο την οδό της επιστήμης.
Τα κορίτσια μας περιποιήθηκαν με θεραπείες απο χυμούς ρόδου και νιώσαμε ξεκούραστες και όμορφες στο τέλος του σπά. Η Δήμητρα ζητούσε με αγωνία να μην την εκθέσω στο μπλόγκ,αλλά αποφάσισα παρα τις αντιρρήσεις της πως κρύβει μέσα της ένα τεράστιο θηλυκό σαν όλες εμάς τις υπόλοιπες τρελλές κι αλλοπαρμένες της ματαιότητας και της συνθήκης.
Νάμαστε λοιπόν τα κορίτσια , η μία επιστήμων και η άλλη συγγραφέας, στην απόλαυση του σπά της ΕΑ, που το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Ο Αϊνστάιν μπορεί να περιμένει και ο Καζαντζάκης επίσης!!!
Ιουστίνη
ΚΑΝΑΔΕΖΑΑΑΑΑΑ!!! μιλ μερσι για την αφιερωση. Αχ τι να πω, το σαλον της Μαρτζορι ωχρια φυσικα μπροστα στο RED DOOR κι εσυ εισαι πολυ ναζιαρα εκειπερα με τη ρομπα! Δεν μπορω να κατανοησω τις γυναικες που πιστευουν μονο στα μορια (τα μικρα σωματιδια υλης that is!) αλλα ελπιζω η φιλη σου να ταρακουνηθηκε και να περιποιειται τα ποδαρακια της τωρα πια. Δηλαδη πως φοραγε πεδιλα; Πες μουυυυ!!! Εσυ βλεπω διαλεξες ενα ιριδιζον κερασί χρωματακι. Πολυ τσαχπινε κι αυτο!
ReplyDeleteΑ πολυ το χαρηκα το σημερινο, ειναι σα να εκανα κι εγω πεντικιουρ παιδι μου. Εγω βεβαια θα παω την Πεμπτη αλλα η Μαρτζορι δε μου δινει ρομπιτσα!
Να το ξαναπω αλλη μια φορα, το υφος σου εκει με την ρομπιτσα ειναι ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ .. εισαι γλυκα!!!! μουφιαξες το απογευμα!!!!! Φιλακια πολλα!
κλείνω ραντεβού στους πρερήδες first thing in the morning!
ReplyDeleteαφού έπεισες εσύ την επιστήμονα μπορεί να πέισουμε κι εμείς τη Λιανούλα μας μια μέρα..
φιλάκια!!
Νους υγιής εν σώματι υγιές, και όμορφο συμπληρώνω εγώ.
ReplyDeleteΝα δεις διάθεση τώρα η επιστημόνισσα να ασχοληθεί με το μόριο και το άτομο.
Φιλιά πολλά Ιουστινάκι και πάντα να περνάς καλά.
Αγαπημένη Δεσποινούλα,
ReplyDeleteΤί να σου πώ , ήταν αποκάλυψη ο τρόπος που απόλαυσε την περιποίηση η φιλενάδα μου.
Λέγαμε διάφορα κατα τη διάρκεια του σπά , οπότε με ρώτησε αν αφηγούμαι στη μαμά μου τηλεφωνικώς τις εμπειρίες μου, τις γνωριμίες μου και τα τοιαύτα.
Κι εγώ την αντιρώτησα: εσύ διηγείσαι στη δική σου μαμά το κυνήγι του μορίου και του ατόμου;
Οχι! απαντήσαμε και οι δυό με μια φωνή.
Οι μαμάδες μένουν ήσυχες πως είμαστε καλά κι εργατικά κορίτσια. Τα υπόλοιπα τις αφορούν μόνον ως αποτέλεσμα.
Αλήθεια, το σαλόν της Μάρτζορι καλό μου ακούγεται. Αλλά μασάζ με παραφίνη δεν γίνεται εκεί, είμαι βεβαία.
Ειλικρινά, η επιστήμη ψηφίζει Red Door!
Αντε και στα δικά μας Δεσποινάκι!
Εσύ Μελισσούλα είσαι σε άλλο επίπεδο με τους Πρερήδες. Λέω όταν με το καλό έρθουμε προς τα μέρη σου, να κανονίσουμε μια ημερήσια σεσιόν για να συγκρίνω τα μεγέθη.
ReplyDeleteΚαι οπωσδήποτε να κλείσεις αύριο πρωί, πρώτη σου δουλειά.
Φιλάκια
Φωτεινούλα,
ReplyDeleteΗ δοκτορέσσα δεν μασσάει με ένα ημερήσιο σπά. Εκείνη πάλι στα πειράματα θα την πέσει. Μόνο με τα CERN και με τα τέτοια φτιάχνεται. Αν δεν μοιράσει το άτομο σε υποάτομα δεν θα το συγχωρέσει στον εαυτό της.
Κι εσύ ελπίζω να περιποιείσαι το σώμα, διότι.... και τα λοιπά και τα λοιπά
Φιλάκια
Αν εννοεις αυτο που σου κανει μασσαζ στα χερια με κρεμα και μετα σου βουταει τα χερια στην παραφινη και μοιαζεις εν μερει με αγαλμα της μανταμ τισω, ναι τετοιο κανει. Επιστημονικα .. το κερι δημιουργει μια ασπιδα προστασιας, και αυξανει την απορροφητικοτητα του δερματος. Τελικο αποτελεσμα,φιν φον χερακια. Παω τωρα να δω το ντημπεϊτ η νυσταγμενη! Φιλακια!
ReplyDeleteΑυτό ήταν πολύ, πολύ, πολύ μα πάρα πολύ κακό Ιουστίνη! Δεν μας σκέφτεσαι καθόλου όλες εμάς που η αγαπημένη ΕΑ δεν έχει σπα στην Ελλάδα! Όσο να πεις Αθήνα Νέα Υόρκη κομματάκι μακριά για μια περιποίηση έστω και τόσο υψηλών προδιαγραφών! Πόσο ζήλεψα όμως.......
ReplyDeleteκαλημέρα! πόσο συμφωνώ, να τα αφήνουμε όλα στην άκρη για λίγες στιγμές φροντίδας....κι εγώ σήμερα το ίδιο έκανα εδώ στην Αθήνα, 2 ώρες περιποίησης πριν ξεκινήσω δουλειά...γεια σε όλους σας!
ReplyDeleteΔεσποινάκι μου γλυκό,
ReplyDeleteΕνννοώ που σου κάνει αγαλματάκια και τα ποδαράκια. Σου αφήνει τις πατουσίτσες 10 λεπτά τυλιγμένες σε σακούλες και τις γαμπούλες σε ζεστές βρεγμένες πετσέτες, αφού έχει κάνει το απόλυτο exfoliation με προϊόν ροδιού.
Μετά δουλεύει τις πατουσίτσες απαλά και τις απαλλάσσει απο το νεκρό δέρμα.
Απίστευτο σου λέω, πρέπει να δοκιμάσεις. Βέβαια, και η Μάρτζορι ωραία το πάει με τα χεράκια. Θα την δοκιμάσω όταν εν Ουσιγκτώνι.
Οσο για τον πρόεδρό σας, τον έχω λυπηθει τον δυστυχή με την απελπισία στην οποία έχει περιέλθει. Είναι ζωνταντός νεκρός.
Και ενώ κόπηκαν τα επιτόκια, οι τράπεζες μόνο μαζεύουν , δεν δανείζουν.
Το απόλυτο αδιέξοδο!
Φιλάκια
Ελευθερία καλή μου,
ReplyDeleteΜπράβο σου που απο μικρή έμαθες να φέρεσαι με σεβασμό στον εαυτό σου. Αλλά τί ψυχολόγος θα ήσουν εσύ αν δεν ήξερες πως η προσωπική επάρκεια αρχίζει απο την περιποίηση του εαυτού μας; Εμείς οι γυναίκες της καριέρας πρέπει να δώσουμε χρόνο στο σώμα μας, σωστά;
Λένα μου αγαπημένη,
ReplyDeleteΕτσι που σε ξέρω περιποιημένη στην τρίχα, είμαι σίγουρη πως εσύ θα έχεις ανακαλύψει το καλύτερο σπά της Αττικής. Θα μου το πείς όταν έρθω για να μοιραστούμε την περιποίηση και προπάντων ανέμελες ώρες κουβέντας πλάι-πλάι.Βουτηγμένη στο γράψιμο;
Κι εγώ μέχρι το λαιμό.
Φιλιά σου
Βουτηγμένη στο γράψιμο, όπως το λες, αλλά μέσα σε όλα πρόλαβα και διάβασα το Ψηλά τακούνια για πάντα και...απογειώθηκα! Πολύ σύντομα θα δεις στο blog μου και την σχετική ανάρτηση! Όπως καταλαβαίνεις πάω και για τα άλλα βιβλία σου! Μ' άρεσε τρελά η γραφή σου!
ReplyDeleteΑγαπημένη Λένα,
ReplyDeleteΣ ευχαριστώ πολύ που διάβασες τα Τακούνια και τα κορίτσια μου. Ξέρεις, είναι αυτή η επιθυμία να βρίσκομαι με τις φίλες, με γυναίκες της ηλικίας μου και να μη χορταίνουμε να συζητάμε τα δικά μας.Αυτά μας έχουν λέιψει εδώ στην ξένη κι εμένα και της επιστήμονος Δημητρούλας.
Κι εγώ θα φορολογήσω τον Ψυχογιό τον Νοέμβριο να σε διαβάσω εξ αρχής.
Πολλά φιλιά