Ο Ομπάμα της ελπίδας

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Απο μέρες μας πολιορκούν οι τηλεοπτικές διαφημίσεις για την περίφημη τελετή της ορκωμοσίας του πρώτου μαύρου προέδρου στην Αμερική της επαγγελίας. Απο μέρες στις πρώτες ειδήσεις των αμερικάνικων καναλιών παίζει το θέμα της μεγάλης γιορτής στην αμερικάνικη πρωτεύουσα , όπου συνέρρευσαν τελικά 4 εκατομμύρια Αμερικανοί για να συναντήσουν την ιστορία.

Κι εγώ φόρτωνα διαβάζοντας για τα 150 εκατομμύρια δολάρια που ξοδεύτηκαν για τη μεγάλη φιέστα των παρελάσεων και τη χλιδής. Ενας τεράστιος θυμός ανέβαινε στο στήθος μου για τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος σε καιρούς άκρως χαλαιπούς. Το θεωρούσα σχεδόν πρόκληση να βλέπω τις ξέφρενες παρελάσεις σε μια εποχή που οι άνθρωποι χάνουν σπίτια και δουλειές μπαίνοντας στο στενάχωρο καβούκι τους.

Ομως τελικά η μέρα της ορκωμοσίας ήρθε και παρακολούθησα λεπτό προς λεπτό τη μεγάλη γιορτή της εγκαθίδρυσης του Μπαράκ Ομπάμα στο Λευκό Οίκο. Και κατάλαβα γιατί εκατομμύρια πολίτες έτρεξαν στην αμερικάνικη πρωτεύουσα να στριμωχτούν, να σπρωχτούν , να κρυώσουν παράφορα: Για να κερδίσουν το εισιτήριο στην ελπίδα. Αντιλήφθηκα με της καρδιάς τα μάτια και με του νού το βάθος πως η Αμέρικα είχε ανάγκη απο μια μεγάλη γιορτή που θα σβήσει την πικρή οκταετία του Μπούς και του Τσένι, ανοίγοντας νέο κεφάλαιο στην ιστορία της.

Αυτό άλλωστε ήταν το μήνυμα της ομιλίας του νέου προέδρου. Να μπεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας η εισβολή στο Ιράκ, να πρυτανεύσει η λογική της ειρήνης και να ανασκουμπωθεί το έθνος για να ανακτήσει τη χαμένη του αξιοπρέπεια. Να δουλέψουν σκληρά οι Αμερικανοί για να αναβιώσει η χρυσή μεσαία τάξη, αυτή στην οποία στήριξε επι ένα αιώνα και βάλε την απόλυτη ευημερία της.

Ο Μπάρακ Ομπάμα με τον απλό, καίριο, άμεσο λόγο του γοήτευσε το πλήθος. Με το λευκό χαμόγελό του στο μελαμψό του πρόσωπο αναπτέρωσε την ελπίδα πως όλα μπορούν να ανατραπούν. Πως η χώρα έχει δικαίωμα και δυνατότητα να ξαναζήσει ημέρες φιλίας με τους δυτικούς συμμάχους της, να εγκαταλείψει τη λογική του μίσους με τη μουσουλμανική κοινότητα του κόσμου και να συμφιλιωθεί με όλες τις θρησκείες και τις φυλές που εμπεριέχει.

«Μαζευτήκαμε εδώ επειδή διαλέξαμε την ελπίδα απο το φόβο, την ενότητα απο τη σύγκρουση» είπε ο 44ος πρόεδρος των ΗΠΑ ξεσηκώνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια χειροκροτήματα.

«Αρχίζοντας απο σήμερα πρέπει να στρωθούμε , να ξεσκονιστούμε και να ξεχυθούμε να να δουλέψουμε για το ξαναχτίσιμο της Αμέρικας», είπε ο Ομπάμα παραδεχόμενος το απόλυτο ναδίρ στο οποίο περήλθε η χώρα του επι του προκατόχου του. Τα λόγια του χτυπούσαν με έξυπνους αλλά σαφείς υπαινιγμούς τη διοίκηση Μπούς-Τσένι σε κάθε σημείο της, απο την εξωτερική πολιτική μέχρι την οικονομική διάλυση του καπιταλισμού.

Ο Ομπάμα μέσα σε μία παράγραφο επανέφερε στο προσκήνιο όλες του τις προεκλογικές υποσχέσεις: Να βγεί η Αμερική απο τον πόλεμο του Ιράκ, να σταθεροποιηθεί το Αφγανιστάν, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να επανέλθει η επιστήμη στη δίκαιη θέση της, να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικές μορφές ενέργειας, να αντιμετωπισθούν οι κλιματολογικές αλλαγές, να αναμορφωθεί το σχολικό σύστημα, να γίνει καλή χρήση των κυβερνητικών πόρων, να ακολουθηθεί μια νέα ενωτική πολιτική για την πορεία του έθνους.

Και θα καταφέρει ενός ανδρός αρχή να πλοηγήσει την Αμέρικα των ανοιχτών πληγών στην οδό της ευημερίας; Θα μπορέσει ο μοναχικός πρώτος μαύρος πρόεδρος να δρομολογήσει χρόνια αλλά και πρόσφατα προβλήματα όταν στην αμερικάνικη διοίκηση εκκρεμεί η λογική των γερακιών της εξουσίας, που δεν ανακόπτεται ούτε απο τους νέους ούτε απ΄τους ωραίους ούτε απ΄τους γενναίους.

Προσωπικά πιστεύω στον Μπάρακ Ομπάμα, γιατί κατόρθωσε να ανατρέψει το ταμπού του χρώματός του, κερδίζοντας κατα κράτος τους λευκούς και μιαρούς αντιπάλους του. Πιστεύω στον άντρα της μεγάλης οξύνοιας, που πέρα απο τα ορατά προβλήματα βάζει στο τραπέζι κι άλλα λιγότερο ορατά, απο την πρώτη κιόλας μέρα της ορκωμοσίας σου. Θεωρώ πως ο άνθρωπος που νίκησε το κατεστημένο μια φορά, μπορεί να το εξαρθρώσει.

Αλλωστε έχει μαζί του το ανώνυμο πλήθος, αυτό που αλάλαζε ζητώντας τη μεγάλη γιορτή της Καινούριας Μέρας!