Οπως κάθε χρόνο το Μάρτη βρέθηκα στο Παρίσι του Σαλονιού του Βιβλίου και της Ανοιξης. Περάσαμε συγκλονιστικά με την παρέα . Απο Πύργο του Αιφελ μέχρι Οπερα, μέχρι τρελλό νυχτερινό clubbing αλλά και μουσεία και μαγαζιά, όλα τα είδαμε και φέτος.
Καταθέτω πως η Avenue Montagne έχει τις ωραιότερες βιτρίνες του δυτικού κόσμου και πως ο Θεόδωρος Πάγκαλος έχει παχύνει υπερβολικά (εθεάθη μετα της συζύγου και της κόρης του στο λατρεμένο Cafe Flore).
Αυτά και σας καλώ στην ανοιξιάτικη βόλτα μου, ναι;
Ιουστινάκι
Καταθέτω πως η Avenue Montagne έχει τις ωραιότερες βιτρίνες του δυτικού κόσμου και πως ο Θεόδωρος Πάγκαλος έχει παχύνει υπερβολικά (εθεάθη μετα της συζύγου και της κόρης του στο λατρεμένο Cafe Flore).
Αυτά και σας καλώ στην ανοιξιάτικη βόλτα μου, ναι;
Ιουστινάκι
Τα αγαπημένα μου έπιπλα αρτ ντεκό στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού
Αρτ ντεκό καναπεδάκι ακριβώς του γούστου μου
Αρμαράκι για τη γωνία πάλι της ίδιας τεχνοτροπίας
Και τα λευκά έπιπλα των αστικών σαλονιών του Παρισιού στις αρχές του 20ου αιώνα
Θέα απο το υπέροχο Τροκαντερό που τώρα στεγάζει το μουσείο Μοντέρνας Τέχνης ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ-ΤΟΚΥΟ
Βιτρίνες πρωτότυπες στη λεωφόρο Champs Elysees.
H Arc de Triumph παραδομένη στα φώτα της νύχτας
Το κατάστημα Νespresso με βιτρίνα στολισμένη με καρέκλες του Φίλιπ Στάρκ.. Η απόλυτη αισθητική του αιώνα μας.
Και clubbing sto Lobster Cafe
Nina Ricci for ever!
Ιουστινάκι στην όπερα 
Iδομενέας εν εξελίξει σε μουσική Μότσαρτ
Μια απο τις ωραιότερες όπερες του κόσμου η Garnier του Παρισιού.
Τρία κορίτσια της τέχνης: Η Χριστίνα Μπαλάνος (ηθοποιός- σεναριογράφος),το γνωστό Ιουστινάκι και η Αννέτα Βασιλειάδου (μάρκετινγ στο Παλάς της Αθήνας)
Δύο άντρες μεταξύ μας. Ο γνωστός δημοσιογράφος Γιώργος Αρχιμανδρίτης και ο άγνωστος καθηγητής στατιστικής Ανδρέας Ρομποτής
Τα κορίτσια τη νύχτα
Dinning off Champs Elysees, στα καλύτερα
Και μια τουριστική στην πλάς Κονκόρντ
Πόζα στο Σηκουάνα λουσμένη απο Παριζιάνικο ήλιο
Και μια βόλτα έξω απο το αξεπέραστο Πομπούρ 
Η Αννετα στο ΜaryGoRound
Η αναλλοίωτη Μονμάρτη, πόσο μου είχε λείψει.
Καλησπέρα,
ReplyDeleteΘαυμάσιες οι φωτογραφίες, Ιουστινάκι!!!
Σου έγραψα στο μέιλ σου μια παρατηρησούλα...
Φιλάκια
Ιουστινακι, δε ξερω ποια να πρωτοδιαλεξω, ειναι τοσο ομορφες ολες οι φωτογραφιες σου. Διαλεγω το Ιουστινακι στη γεφυρα με ελαφρο μειδιαμα και ωραιοο καπιτονε πανωφορι. Η φωτοφραφια που λεγεται "τα κοριτσια τη νυχτα" κριμα που δε βγηκε πολυ καθαρη γιατι το στυλ και το υφος που εχουν τα κοριτσια ειναι εκπληκτικο. Καληνυχτα απο την νοτια καληνυχτακια σου.
ReplyDeleteΔεσποινούλα μου και Στράτο μας... το Ιουστινάκι μας, μας έχει τρελάνει με τα ταξίδια της! Ούτε αεροσυνοδός να ήταν!
ReplyDeleteΚΑΙ ζήλεια εγώ, πιστεύω κι εσείς,
κι όχι τίποτε άλλο δεν αγοράζει ένα τζετ άΚΙ, ΝΑ ΜΑς ΠΑΊΡΝΕΙ ΚΙ ΕΜΆΣ!
τώρα με τα Πασχαλινά, Ε! θα ξεκουραστεί, ελπίζουμε...
Φιλάκια, γλυκιά μου, κι ας...σκάμε εμείς!
Υιώτα,
ΝΥ
Καλά πετάρισε η καρδιά μου βλέποντας τις φωτογραφίες κάποιος είπε ότι η Γαλλία και η γαλλική γλώσσα παραγκωνισθεί ο κόσμος θα έχει χάσει την μεγαλύτερη κοιτίδα πολιτισμού.
ReplyDeleteΟλα μου αρέσαν τα επιπλα, τα μουσεία τους 'σιγά τους πολυλελαίους' και το Ιουστινάκη εκεί που έχει γύρει το κεφάλι της στην φίλη της και είναι σαν δεκαννιάχρονο κοριτσάκι χχχ
Αγαπημένε Στράτο,
ReplyDeleteΣ ευχαριστώ για τις τεχνικές υποδείξεις. Εχω καινούριο λαπτοπ (ένα κόκκινο κουκλί) και προσπαθώ να το μάθω. Γι αυτό γίνονται τα παρατράγουδα.
Καλημέρες βροχερές
Δεσποινάκι αγαπημένο,
ReplyDeleteΘα ήσουν κι εσύ στις φωτογραφίες αλλά βλέπεις εκτόξευες δορυφόρο αντί να κόβουμε βόλτες στο Σηκουάνα.
Το Παρίσι ήταν ονειρεμένο φετος γιατί είχε ήλιο και λουζόταν στο φώς. Κανονική Πόλη του Φωτός.
Φιλιά απο τη βόρεια ξενύχτισσα του τζετ λάγκ
Αστοριανή καλή μου,
ReplyDeleteΣ΄ευχαριστώ για την ανάρτηση με τα κορίτσια Ελένη-Ιουστίνη στο μπλόγκ σου. Εδωσες , πήρες, έγινες τελικά εξπέρ στο μπλόγκινγκ.
Οσο για το σχόλιο πως μόνο αεροσυνοδός με φτάνει με τις τόσες μετακινήσεις, κι αυτό σωστό.
Προσπαθώ να κάνω δικηγόρο τον Αλεξανδρίνο μήπως γίνει μεγάλος και τρανός και μας πάρει ένα τζέτ να ταξιδεύουμε όλοι.
Φιλάκια πρωινά και άνωρα
Πηνελόπη αγαπημένη,
ReplyDeleteΗταν πολύ ωραία στο Παρίσι γιατί τα κάναμε όλα, απο ψώνια μέχρι όπερα. Είδαμε και τους φίλους μας (έχουμε γίνει πιο οικογένεια εκεί παρα στην Αθήνα).
Οσο για την πόλη και τη γαλλική κουλτούρα, μου φαίνεται πως παρα το σνομπισμό, τα Γαλλιά κάνουν τον κόσμο ομορφότερο. Σωστά;
Oh mon ami Justine, Paris mon amour. Très belle! Πολύ ωραίο ταξιδάκι με όμορφες φωτογραφίες!
ReplyDeleteEτσι είναι, καλά τώρα την έβαλες την πρώτη φωτό? ή μου ξεφυγε με το Παρίσι.. Καλά μιλάμε κούκλα Κατρίν Ντενέβ στο ναζιάρικο ;)
ReplyDeleteΓια την πόλη του Φωτός, δεν έχω τίποτα να προσθέσω, τα είπατε όλα,
ReplyDeleteοι φωτογραφίες εξαίσιες.
Συγχαρητήρια,
Γαβριήλ
Φοίβε μου,
ReplyDeleteΠολύ ωραίο το Παρισάκι, ομολογώ. Και πάντοτε εξίσου αξεπέραστης ομορφιάς. Γενικά, έχω ένα κόλλημα με την Πόλη του Φωτός. Γυρνάω και ξαναγυρνάω εκεί,..
Πηνελόπη μου,
ReplyDeleteΤί να πώ; Να τρελλαθώ πως είμαι μια Κατρίν Ντενέβ; Πάει θα τα χάσω τα λίγα μυαλά που μου έμειναν...
Ευχαριστώ για το κομπλιμάν
Γαβρίλη μου,
ReplyDeleteΣε έπιασα! Εδώ δεν έχεις κάνει στάση γιατί δεν πέρναγε καράβι, ναι;
Γειά σου, Πριγκηπέσσα μου, εσύ! Η ζωή που δεν έζησα! Το παραμύθι μου! Ζήσ' το όσο καλύτερα μπορείς!
ReplyDeleteΦιλιά πολλά!
Εγώ πάντα με τακτ!
Oh la la la . C' est magnifique!
ReplyDeleteΑχχχ, Παρισάκι. Αχχχ, Ιουστινάκι. Να είμαστε καλά και να κάνουμε ταξίδια, Χάθηκα λόγω απροόπτων, αλλά σ' αγαπώ πάντοτε.
ReplyDeleteΚατερινάκι μου,
ReplyDeleteΔεν ξέρεις πού μπορεί να μας φέρει η ζωή μια μέρα, στα ταξίδια, στα στολίδια, στα καλύτερα! Γι αυτό να είμαστε καλά ας λέμε και να αγαπιόμαστε.
Αυτή είναι η μαγική συνταγή της ευζωίας.
Είδα υπέροχες τομές στο μπλόγκινγ. Μπράβο σου!
Χαίρομαι που ξαναγυρίζεις με κέφι στη γειτονιά μας.
Μιχάλη,
ReplyDeleteΣε άκουγα χτες στο ραδιόδωνο να βαρταλαλείς περι Βενιζέλου. Είσαι άπαιχτος εσύ ακι οι παιδικοί σου ήρωες. Να φέρεις το μετάλλειο του παππού να το καταθέσεις ενώπιόν μας. Εγώ πάλι έγραψα την ιστορία του λατρεμένου μου παππού. Λίγο τόχεις;
Φιλάκια πρωινά. Θα σε δώ το βράδυ
Αγγελικούλα μου αγαπημένη,
ReplyDeleteΚι εσύ έμαθα πως το κανόνισες το Λονδίνο! Θέλουμε φωτογραφίες στο μπλόγκ. Πώς πήγε η εκδήλωση στο Μουσείο; Πότε ΄θα δώσεις το σύνθημα για να ετοιμάσω κομμάτι του Ρίτσου σου; του Ρίτσου μας;
Κι εγώ σ΄αγαπώ, ναι
να 'μαι κι εγώ... λοιπόν, πες μου πως λένε το πανωφόρι σου γιατί θα σκάσω δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα με τίποτα! από όλα τα επιπλα που μας εφερες διαλεγω τις καρεκλες του Φιλιπ Σταρκ! Τελεια περασατε και σας φαινεται.. και σκαω τωρα που δεν τα κανονισα τα ταξιδια μου καλα!
ReplyDeleteΣε φιλώ πολύ πολύ και παω για φαγητό στο εργαστήρι του Μπαξεβάνη
Αγαπημένη μου,
ReplyDeleteΕννοείς το Μαριάν; Οπου βλέπει ο Τέντ τέτοιου είδους πανωφόρι, αναφωνεί στη μέση του δρόμου: "Κι άλλη με το Μαριάν σου"! Το έχει ξευτιλίσει το είδος, τί να σου λέω!
Λοιπόν, του χρόνου, θα έχεις λάβει τις ημερομηνίες δύο μήνες π΄ριν (μη σου πώ να δείς απο τώρα πότε παίζει Σαλόνι του Βιβλίου για το 2010 !) και θα γίνουν τα μεγάλα γλέντια!
Να περνάς τέλεια στην Αθήνα μας, ναι; Να φάς στα καλύτερα, να κάνεις τρελλό κλάμπινγκ κι εμείς θα τα πούμε εις τας΅Ευρώπας αρχάς Μαίου!
Φιλάκια μικρή μου γυριστρούλα
Ιουστίνη μου, Πράγματι με έπιασες!
ReplyDeleteΑλλά γνώρισα τα (Σελέπια) του σηκουάνα.
Σελέπια στη ναυτική γλώσσα είναι αυτές οι φορτηγίδες που χρησιμοποιούντε και σαν σπίτια όπου μένουν οικογένειες και μεταφέρουν εμπορεύματα σε όλα τα ποτάμια της βόρειας ευρώπης. Ονομαστά είνα τα Ολλανδικά με τις γυναίκες να φοράν ξύλινα παπούτσια...
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Γαβρίλη μου,
ReplyDeleteΣυγγνώμη και με το μπαρντον δηλαδή. Τα σελέπια κάνουν επαγγελματικά ταξίδια με επαγγελματίες ναυτικούς ή βρέθηκες εκεί για κάποια αγαπητική περιπέτεια;
Ιουστίνη απο βροχερό, σκοτεινό Μόντρεαλ
Το Παρίσι εντάσσεται μέσα στο πρόγραμμα του καλοκαιριού. Εξάλλου, και η Θεσσαλονίκη ένα μικρό Παρισάκι είναι... ή έστω wannabe!
ReplyDeleteΣυμπαθώ αρκετά την Art Deco αλλά αγαπώ περισσότερο την Art Nouveau. Η Art Nouveau, ωστόσο, είναι πιο διακοσμητική και ομολογώ ότι ο μη καλός χειρισμός καταντά κιτς!
Και φυσικά μία είναι η ΟΠΕΡΑ με το Σαγκάλ στο θόλο!
μεγαλη η προκληση που δημιουργεις με την αναρτηση και τις φωτο, αξεπεραστο το Παρισι, υπεροχες οι φωτογραφιες, μονο αν μπορουμε να ονειρευτουμε θα συνεχισουμε την πορειαν του βιου
ReplyDeleteAntoine καλέ μου,
ReplyDeleteΠρέπει να σου κάνω ειδική ανάρτηση με τους μεταμοντέρνους γάλλους του Μουσείου. Θα τρελλαθείς, αν και μου κάνεις λίγο πιο κλασσικός.
Λοιπόν, δεν είχα δεί ποτέ τη Θεσσαλονίκη ως Παρισάκι έτσω και γουαναμπί, τη θέλω ανέγγιχτη Νύμφη του Βορρά με φλέρτ σε ανατολή και δύση. Το Παρίσι είναι εντελώς δύση, λέμε.
Χαίρομαι που με επισκέπτεσαι και καταθέτεις τα του λόγου σου.
Αγαπημένε Παναθήαιε,
ReplyDeleteΠώς σε χάνω στην Αθήνα κάθε φορά και σε ξαναβρίσκω στ Μόντρεαλ; Υπαρξιακή ερώτηση.
Λοιπόν αν δεν ονειρευόμαστε τότε η ζωή δεν έχει νόημα ούτε προοπτική.
Πάντως, το Παρίσι είναι στα πόδια σας υμών των Ευρωπαίων, ανά πάσα στιγμή μια δρασκελιά και φτάσατε!
Χαιρετίσματα απο μουντό πληκτικό Μόντρεαλ της βροχής