Τον ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσο τίμησε η Ε Δημοτικού του Ελληνόφωνου Σχολείου «Δημοσθένης» του Λαβάλ με πρωτοβουλία της δασκάλας των Ελληνικών Ευαγγελίας Τσαλκίδου, η οποία κάλεσε τη συγγραφέα Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη να μιλήσει στα παιδιά για την ποίηση και την πεζογραφία με αφορμή το Ετος Ρίτσου.
Οι μαθητές του Ελληνόφωνου Σχολείου «Δημοσθένης» απήγγειλαν εν χορώ ένα απο τα λιανοτράγουδα, ενώ η συγγραφέας ερμήνευσε αποσπάσματα απο την «Εαρινή Συμφωνία» του μεγάλου Ελληνα ποιητή.
Τα παιδιά στη συνέχεια απηύθυναν ερωτήσεις στην Ιουστίνη Φραγκούλη περι της ίδιας της συγγραφικής δραστηριότητας. Εκείνη μίλησε αναλυτικά για την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στην ποίηση και την πεζογραφία καθώς και για τα ποικίλα είδη του πεζού λόγου (βιογραφία, διήγημα, μυθιστόρημα, πραγματεία, ταξιδιωτικές εντυπώσεις) προκειμένου να ικανοποιήσει το ενδιαφέρον των ιδιαίτερα καλλιεργημένων μαθητών.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ώρα της παρουσίασης έκλεισε με ερωτήσεις της συγγραφέως προς τα παιδιά περι την λογοτεχνία , όπως ποιός είναι ο ποιητής της «Ρωμιοσύνης», ποιοί Ελληνες ποιητές έχουν κερδίσει Νόμπελ, ποιός είναι ο ποιητής του «Υμνου εις την Ελευθερίαν»; Οι μαθητές απάντησαν σωστά και κέρδισαν λογοτεχνικά βιβλία,που πρόσφερε η συγγραφέας.
Την όλη εκδήλωση παρακολούθησε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο συντονιστής εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδας στο Προξενείο Ηλίας Παπαρούνας, ο οποίος εξέφρασε το θαυμασμό του για τις γνώσεις των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου «Δημοσθένης» περι την ελληνική λογοτεχνία. Τελικά οι μεγάλοι παρατηρώντας τους διψασμένους για την ελληνική παιδεία μαθητές συμφώνησαν...
Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαίς!
Παράξενο κι όμως αληθινό. Τα τρία σκουρόχρωμα παιδάκια είναι Λιβανεζάκια αμιγή, που προτιμούν να τελειώσουν το τρίγλωσσο σχολείο "Δημοσθένης". Ετσι μιλούν άπταιστα και ελληνικά. Πίσω διακρίνεται η Φιλοθέη
Η πρώτη στη σειρά είναι η Αλίκη Χουντάλα με μεγάλο ενδιαφέρον και γνώσεις στην ελληνική λογοτεχνία. Αξια κόρη άξιου πατέρα. Συγχαρητήρια Αντώνη για την καλλιέργεια αλλά και για τη λάμψη της.
Αγόρια γονατισμένα μπροστά στα κορίτσια. Κι απο μεγάλους, αριστερά η δασκάλα των Ελληνικών Ευαγγελία Τσαλκίδου, η υπογράφουσα και ο συντονιστής εκπαίδευσης Ηλίας Παπαρούνας
Τί όμορφα που είναι να μιλάς με τα παιδιά. Αντλείς δύναμη και ζωντάνια απ΄τη δική τους ασίγαστη φύση
... αν ήξερες πόσο με συγκίνησαν τα λόγια σου και οι φωτογραφίες σου,
ReplyDeleteαγαπημένη Ιουστίνη!
Στην πολυ-θρύλητη καρδιά
της Ελληνικότητας, την Αστόρια,
τα αμερικάνικα σχολεία με καλούσαν να μιλήσω συχνά για ελληνική λογοτεχνία και φυσικά και για την δική μου έγγραφη λογοτεχνική προσφορά...
Όχι τα ελληνικά σχολεία!!! δικαιολογία: "λόγω βεβαρυμένου προγράμματος!!!"
Αλλά και τώρα που σου γράφω, δεν έχει αλλάξει τίποτα! κι ακόμη, η ισχνή εταιρεία Λογοτεχνών Νέας Υόρκης,..... ας μη πω κάτι, διότι και το ελαφρύτερο σχόλιο θα είναι πολύ βαρύ!!!
Μία λέξη όμως: Κρίμα!!!
Συγχαίρω σας, λοιπόν, (μ' ένα τσίμπημα στην καρδιά)
ΟΛΟΥΣ, ιδίως τα παιδιά και τους δασκάλους των.
Εκείνος
που ασχολείται με την ελληνική γλώσσα φέρνει το νου του πλησιέστερα στο Φως!
Έστω και λίγο νωρίς, εύχομαι
την ωραιότερη μέρα στις Μητέρες όπου την Κυριακή θα έχουν την τιμητική τους.
(Σήμερα, ο Εθνικός Κήρυκας, στη στήλη των αναγνωστών, είχε ένα ποίημά μου αφιερωμένο στην Μάνα που έφυγε...)
Να είστε πάντα καλά όλοι και να μην αφήνετε την Ελληνική στο περιθώριο!
Η θαυμάσια Ελληνική Γλώσσα είναι η Μητέρα όλων των Γλωσσών.
Την αγάπη μου στα παιδάκια,
Υιώτα Στρατή,
"Αστοριανή",
ΝΥ
Justine (μ αρέσει)καλή σου μέρα.Είναι απίστευτο και πολύ όμορφο,να βλέπεις Ελληνόφωνα σχολεία στο Εξωτερικό να διοργανώνουν τέτοιου είδους αφιερώματα,και να δίνουν στα παιδιά καλλιέργεια,γνώση και κουλτούρα.Δυστυχώς,τουλάχιστον στα σχολεία που πήγαιναν τα παιδιά μου,δεν θυμάμαι τόσο όμορφες εκδηλώσεις.Αυτο δε, που μου άρεσε,είναι η στολή τους.Τη φόρεσαν λόγω εκδήλωσης ή είναι καθημερινή φορεσιά σχολική?Τέλεια!Είναι πολύ γλυκό που τους πρόσφερες βιβλία,συγχαρητήρια καλή μου και μπράβο.
ReplyDeleteΤο μάτι μου έπεσε στο πανέμορφο φουλάρι που στολίζει το λαιμό,τρε σικ. Η συγγραφέας, ΕΓΡΑΨΕ!!!!Φιλιά (ελπίζω να φαίνομαι Κατερίνα και όχι Ορφία)
Αγαπημένη μου Γιώτα,
ReplyDeleteΠόσο γλυκό είναι το παράπονό σου, αλλά η μικροψυχία των ανθρώπων είναι απύθμενη! Μεγάλη! Απέραντη!
Εσύ είσαι χείμαρρος και κανένα φράγμα δεν μπορεί να ανακόψει το΄χυμώδες πνεύμα σου.
Απόψε θα ξεσαλώσουμε ραδιοφωνικά.
Φιλιά σου
Κατερίνα μου,
ReplyDeleteΚαλώς όρισες στο διαμερισματάκι μου. Εγινε μπέρδεμα με την Ορφια, αν διαβάσεις τα σχόλια στο προηγούμενο πόστ, θα καταλάβεις.
Λοιπόν,γίνεται σπουδαία δουλειά στα σχολεία μας. Τα παιδιά μας διδάσκονται ελληνικά με τον πιό υπέροχο τρόπο. Ηταν συγκινητικό το ενδιαφέρον τους, συγκινητικότερη η διαπίστωση για τις γνώσεις τους περι Ελλάδας εδώ στην ξένη. Η ψυχή μου είναι γεμάτη απο τα παιδιά του Δημοσθένη.
Και με τις στολές τους είναι απίθανα. Φορούν καθημερινά στολή στο σχολείο , είναι υποχρεωτικό. Τα ελληνόφωνα σχολεί του Μόντρεαλ τέτοια καλή φήμη για τη γαλλόφωνη εκπαίδευση που προσφέρουν, που ακόμη και αλλόφωνα παιδιά φοιτούν σ΄αυτά.
Το φουλαράκι είναι το Hermés του χειμώνα! Ασορτί με το ρολογάκι!!!
Μουσκεμένα φιλιά απο την πόλη μου
Justin, τωρα κατάλαβα μόλις διάβασα το προηγούμενο ποστ!Απίστευτο!Όσο για τα ψηλά τακούνια(μεγάλη αδυναμία).Χαίρομαι που βρίσκω club.Δύο πράγματα θα κάνω επειγώντος.Ένα spa (ζούλεψα) και την Αβάνα ,όπου θα στρωθώ στο διάβασμα.Καλήμέρα και καλή συνέχεια
ReplyDeleteΛοιπόν Κατρίν (Ντενέβ να το παραλληλίσω;)
ReplyDeleteΠρώτον , είμαστε οπαδές των ίδιων τακουνιών. Δεύτερον, έχω βρεί τα τακούνια της δεκαετίας (εννοώ να είναι και τακούνια αλλά να μην κουράζουν και το φθαρμένο μετατάρσιον ...) Θα κάνω αναρτήσεις για να σας μυήσω... Μιλάμε για μεγάλη έρευνα!!!
Οσο για το σπά, κρίνεται απαραίτητο να αφιερώνουμε χρόνο σε εμαυτές. Αλλοίμονο τώρα!
Η Αβάνα, τρυφερή, ερωτική, αξεπέραστη! Θα σου αρέσει πιότερο οταν την επισκεφθείς.
Τα της Ορφιας τα καταλάβαμε όλοι, τόβγαλε το μπλογκάκι σου και ξεμπλοκάραμε τα κορίτσια! Ουφ!!!
Πραγματικά σας θαύμασα, θάυμασα την δασκάλα κ. Ε. Τσαλκίδου, εσένα Ιουστίνη μα και τον κ, Παπαρούνα.
ReplyDeleteΘαύμασα τα παιδάκια συγχαίρω για την πρωτοβουλία σας αυτή να δώσεται να καταλάβουν στα παιδιά ποιος ήταν ο Γιάννης Ρίτσος, οι Έλληνες Ποιητές, μα ποιο πολύ συγχαίρω το σχολείο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ όπου στην φωτογραφία δεν φαίνεται κανένας ρασοφόρος.
Είμαι δίπλα κοντά σε ελληνικό ημερησιο σχολείο,όπου φοιτούν 3 εγγόνια μου δεν είδα ούτε καν να αναφέρουν τίποτα για τον Ρίτσο και όχι μόνο, αλλά ούτε για έλληνες ποιητές, λογοτέχνες.
Χαιρετισμούς από ΝΥ
Γαβριήλ
Ιουστινάκι μου τι ωραία που είναι όλα αυτά! Τι ωραία παιδάκια!!Πολύ αξιόλογη δασκάλα και η πρωτοβουλία της αξιέπαινη! Μπράβο σε όλους σας.
ReplyDeleteΕίδα όμως, ότι ο νέος τίτλος ανακοινώθηκε άντε να καλοταξιδέψει περιμένουμε.. ;)
Σε φιλώ πολύ!!
υγ.: η μαμά διάβασε τα τακούνια, θα στα πει από κοντά μόνη της!
Γαβρίλη μου,
ReplyDeleteΩραία τάπαμε απόψε, Δε χόρταινα να σε ακούω να διηγείσαι τις ιστορίες σου. Και η Γιώτα μας έκανε να κλάψουμε νωρίτερα. Τέτοια ψυχή, τέτοια συγκίνηση!
Λοιπόν, παίρνει ένα δάσκαλο, μια δασκάλα για να συμβεί η διαφορά. Η κυρία Ταλκίδου είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Αθηνών. Ισως γι αυτό να διδάσκει με τέτοιο πάθος τη λογοτεχνία!
Πολλά χαιρετίσματα απο την ανοιξιάτικη νύχτα του Μόντρεαλ
Πού ανακοινώθηκε ο νέος τίτλος και δεν τον πήρα χαμπάρι; Μήπως μου ξέφυγε εμένα;
ReplyDeleteΤέλος πάντων, περιμένω να μου πεί η μαννούλα τα καθέκαστα περι Ψηλών Τακουνιών. Ανυπομονώ να τη γνωρίζω απο κοντά.
Φιλάκια
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ότι και να πει κάποιος είναι λίγο μπροστά στο τεράστιο έργο που επιτελείται στον τομέα αυτό. Μπράβο Ιουστίνη μας!
ReplyDeleteΦοίβο αγαπημένε,
ReplyDeleteΤο σύνθημα είναι απλό και αυτονόητο. Να κάνουμε έναν Ελληνα ακόμη! Αν το κατορθώσουμε, θάχουμε το κεφάλι ψηλά και τον ισολογισμό μας σε ισορροπία.
Φιλιά απο άστατο Μόντρεα (μια γελάει, μια κλαίει ο καιρός μας!)
Με ταξίδευσες 7 χρόνια πίσω στην έκτη δημοτικού...
ReplyDeleteΕίχαμε ετοιμάσει μια εκπληκτική γιορτή για την 25η Μαρτίου από την οποία και δεν έλειπε η Ρωμιοσύνη του Ρίτσου!
Εξαιρετικά αφιερωμένο, λοιπόν, στην Αγγελική που τόσο αγαπάμε! Χαχαχα!
Οπου βρεθω
ReplyDeleteκι οπου σταθω
ολο ετουτο
τον καιρο
τον Γιαννη Ριτσο βλεπω.
Φαινεται οτι υπαρχει και στα μπλογκς
καποια κινηση να τον τιμησουν. Κατι τετοι καταλαβα χωρις να το ψαξω παραπανω.
Πολυ ομορφη εκδηλωση Καναδεζουλα μου, μπραβο στο σχολειο και στους φορεις που την οργανωσαν.
Καλο Σ/Κ και να μη ξεχασω, να σε χαιρεται ο Αλεξ κι εσυ να χαιρεσαι τη μανουλα σου. Φιλια
Α! Οταν βλέπεις Ρίτσο ή Αγγελικούλα εσύ έρχεσαι και καταθέτεις τον καλό σου λόγο! Πεσμου πόσο συγκλονιστική είναι αυτή η Ρωμιοσύνη!
ReplyDeleteΑντουάν, πόσο χαίρομαι που μιλάω με ένα τέτοιο συνειδητοποιημένο νέο!
Καλό Σαββατοκύριακο. Φιλιά στη μαννούλα την Κυριακή, μην την ξεχάσεις!
Κάτι τέτοια γράφεις και μας τρελλαίνεις όλους στη μπλογκογειτονιά Πρωτευουσιάνα μας.
ReplyDeleteΝαι, η Αγγελική Κώττη ή Εαρινή Συμφωνία, έδωσε σύνθημα σε όλους τους μπλόγκερς να γράψουμε κάτι για τον ποιητή της Ρωμιοσύνης που γεννήθηκε Πρωτομαγιά εδώ κι ένα αιώνα.
Εμείς οργανώσαμε και μετά γράψαμε για τα παιδιά που αγαπούν το Ρίτσο εδώ στην ξένη.
Ευχαριστώ για τις ευχές. Κι εσένα να σε χαίρονται τα μωρά σου και με τη σειρά σου να χαίρεσαι τη μαντάμ Ντάφν!
Πράγματι η συνέντευξη σου αγαπητή μου Ιουστίνη υπήρξε γεμάτη ειλικρίνεια, με μια θαλπωρή ζεστασιάς που μας οδηγούσε η εύστοχη ερμηνεία των λόγων σου.
ReplyDeleteΘερμά ευχαριστούμε.
Γαβριήλ
Happy Mother's day
Αγαπημένε Γαβρίλη,
ReplyDeleteΚι εγώ χάρηκα κάθε στιγμή μαζί σας. Είστε σπουδαίοι άνρθωποι, αληθινοί. Κι αυτό για μένα είναι τα πάντα.
Ευχαριστώ για τις ευχές. Χρόνια πολλά και στη δική σας μανούλα! Να τη χαίρεστε οικογενειακώς.
Αχ, τι ωραία, Ιουστινάκι μου! Να είσαι καλά. Να είμαστε καλά. Και να τον θυμόμαστε΄, όπως μας ζήτησε στο σπαρακτικό «Επιλογικό» του. Φιλιά πολλά. Πότε θα έρθεις;
ReplyDeleteΘερμά Συγχαρητήρια, Ιουστίνη μου και πάντα τέτοια!
ReplyDeleteΕαρινούλα,
ReplyDeleteΞεχνιέται τέτοια ποίηση; Χρειάζεται το έτος για να τον θυμόμαστε και να τον τραγουδάμε; Τί λές! Κάθε μέρα τον έχουμε στο στόμα μας. Κάθε νύχτα στα όνειρά μοας. Κι εσύ μας υπενθυμίζεις γλυκά την εραινή του συμφωνία.
Θα είμαι εκεί- πρώτα ο Θεός- στις 21 Μαίου για τρελλίτσες.
Φιλιά σου
Και τα δικά σου όμορφα ήταν, ναι; Και η μαννούλα σου θα χαμογελάει εύτυχισμένη απο τον ουρανό. Καλημέρες με φώς της Κυανής Ακτής!
ReplyDelete