Αντί για άλλα λόγια περι γιορτής της μητέρας, θα ήθελα να καταθέσω σήμερα ένα ποίημα που έγραψεστο γαλλικό σχολείο του ο Αλέξανδρος για τη γιορτή της μητέρας όταν ήταν 9ετών.
Το αφιερώνω τη μάννα μου, που σαν κόρη και σα μάννα πέρασε και περνάει ακατάλυτο πένθος.
Μαμά κι εγώ σ΄αγαπώ κι ας μην ξέρω να γράφω ποιήματα
Ιουστίνη
Maman,
Maman tu es la plus belle
Dan mon île , tu es ma princesse
Toi maman tu es une sirène
Quand le soleil joue dans tes cheveux
Tu es resplendissante
Tu es belle et courageuse
Tu es toujours là
Quand on a besoin de toi
Tu es ma maman et je t’ adore
Ton fils Alexandre (Montréal,1999)
Μετάφραση
Μετάφραση
Μαμά,
Μαμά είσαι η πιο όμορφη
Στο νησί μου, είσαι η πριγκίπησσά μου
Εσύ μαμά είσαι μια σειρήνα
Οταν ο ήλιος παίζει με τα μαλλιά σου
Γίνεσαι εκθαμβωτική
Είσαι όμορφη και δυνατή
Είσαι πάντοτε εκεί όταν σε χρειάζομαι
Είσαι η μαμά μου και σε λατρεύω
Ο γιός σου Αλέξανδρος (Μόντρεαλ 1999)
Παρα πολυ γλυκο. Να σε χαιρεται και να τον καμαρωνεις παντα. Σε φιλω.
ReplyDeleteτι γλυκό μωρό!!
ReplyDeleteΝα χαίρεσαι τη μαννούλα σου και να σε χαίρεται ο Άλεξ!
πολλά πολλά φιλιά
Χρόνια σου Πολλά, μαμά-Ιουστίνη! Να σε χαίρεται ο Αλέξανδρός σου και να χαίρεσαι και την μαμά σου! Πολύχρονες, γερές, ευτυχισμένες!
ReplyDeleteΔεσποινάκι μου,
ReplyDeleteΣ΄ευχαριστώ για τις ευχές. Κι εσύ να χαίρεσαι τα παιδάκια σου, τα βλασταράκια σου, πολύτεκνή μας.
Πάντα να τα έχεις γύρω σου και να τα χαϊδολογάς.
Καλή Γιορτή Μητέρας !
Μελισσούλα,
ReplyDeleteΕίναι η τυχερή η δική σου μαννούλα που θα γιορτάσετε μαζί τα κορίτσια φέτος. Χρόνια σας πολλά, να χαίρεστε η μιά την άλλη με υγεία. Και αμπιεντό!, ναι;
Κατερινάκι μου αγαπημένο,
ReplyDeleteΧρόνια πολλα και σε σένα που είσαι μια αληθινή αγωνίστρια για τα παιδιά σου. Μια γυναίκα που τιμάει τη δική της μητρότητα αλλά και τη ΜΑΝΝΑ!
Νάσαι πάντα άξια να γιορτάζεις και να σε γιορτάζουν αυτή τη μέρα των λουλουδιών!
Ωραίος ο γλυκός Αλέξανδρος. Μπράβο του ομορφούλη!
ReplyDeleteΟπως φαινεται το μήλο κατω από τη μηλιά θα πέσει. Ο μικρός Αλέξανδρος που λέει πως δεν ξέρει να γράφει ποιήματα είναι ήδη ένας μικρός ποιητής. Να είσαι υπερήφανη Ιουστίνη που εμπνέεις τέτοια αισθήματα στο παιδί σου.
ReplyDeleteΦοίβο μου αγαπημένε,
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Καλή μέρα στην όμορφη Κύπρο μας!
Αγαπητή Ελένη,
ReplyDeleteΣ΄ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια σου. Ο Αλέξανδρος είναι ένα παιδάκι με πλούτο συναισθημάτων για τους αγαπημένους του γονείς και την ευρύτερη οικογένεια. Είμαι τυχερή που με έβλεπε σα νεράιδα. Η πιό γλυκειά στιγμή της ζωής μου.!
Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες και σε όλα τα παιδιά!
Ιουστινάκι γλυκό χρόνια Πολλά!
ReplyDeleteαπο τα όμορφα λογάκια του μικρού Αλεξ κρατώ και κράτα κι εσύ:
....tu es sa princesse
....et
...tu es toujours la
Χρόνια πολλά στις μανούλες του κόσμου όλου!
Αγαπητή μου Ιουστίνη
ReplyDeleteΝα τον χαίρεσαι τον Αλέξανδρο, αυτά τα λόγια αυτό το ποίημα, αξίζουν ποιο πολύ από όλα τα βιβλία του κόσμου.
Happy Mother’s day
Gabriel
Χρόνια πολλά σε όλες και προπάντων στις πολύτεκνες μητέρες (σας έχει κάνει πολύτεκνες οι ΝΔ με τα τρία σας παιδάκια!)
ReplyDeleteΝα είσαι καλά Μαίρη μου. Φαντάζομαι ο Αλεξανδρίνος θα το έγραψε με τέτοιο οίστρο (ζωγράφισε κιόλας μια συμπαθητική ζωγραφιά παρα την αχαροσύνη του στο σχέδιο!)για να με τιμήσει. Πιστεύω πως έχουμε μια σχέση ειλικρινούς αγάπης μεταξύ μας ακόμη, παρά το πολυκύμαντον της εφηβείας και άλλα δύσκολα της ζωής.
Σου εύχομαι κι εσένα το ίδιο, να απολαμβάνεις τα παιδιά κάθε στιγμή τους, πρικγηπέσσα των παραμυθιών!
Γαβρίλη των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων,
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ για τις ευχές. Να χαίρεσαι τη γυναίκα σου και τα παιδιά και τα εγγόνια σου.
Φιλιά
Εχθες δεν τα εγραψα ολα οσα ηθελα να γραψω λογω βιασυνης. Λοιπον η πρωτη εικονα, εκει που εχεις μαξεψει τις παλιες φωτογραφιες ειναι πολυ ομορφη. Αισθητικα σαν ιδεα, κι ενω δεν ειναι πολλα χρονια πριν, καμια δεκαπενταρια φανταζομαι, δειχνει σαν να εχει περασει μια ζωη απο τοτε. Και δε νομιζω οτι σε εχω ξαναδει μελαχροινη και σου παει, σου παει παρα πολυ. Και το χτενισμα με το κοκκαλακι, και οπως παιζει ο Αλεξανδρος με τα χερακια σου κι εσυ λιωνεις. Ειναι η πιο ωραια σου φωτογραφια.
ReplyDeleteΕκεινο το πολυτεκνη μου κανει.. επιδομα! Καλημερα!
Δεσποινάκι μου,
ReplyDeleteΟι φωτογραφίες είναι απο το ποτ-ουρί του ψυγείου μας, γι αυτό βλέπεις και μαγνητάκια.
Εχουν περάσει ακριβώς 17 χρόνια απο τότε στη θάλασσα, ο Αλεξ ήταν δύο ετών και μερικών μηνών. Εγώ 10 κιλά πιο λεπτή και τόσο πιο νέα.
Οσο για το μαλλί, η ιστορία έχει ως εξής: Ξεκίνησα σαν καστανόξανθο κορίτσι, έγινα καστανούλα στην εποχή της νιότης και τώρα ξανθοκάστανη πάλι για λόγους εντελώς πρακτικούς (λευκής ρίζας!)
Οπότε ανέφικτον πλέον το καστανόν του Ιουστινακίου.
Πάω να ετοιμάσω μπράντς. Ερχονται 4 φίλες μου, πανεπιστημιακές σενα και ΄σένα που βρίσκονται εδώ σε συνέδριο μακριά απο τα παιδάκια τους. Να τις γιορτάσουμε κι αυτές, ναι;
Ωχουουου, τι γλυκό ποιηματάκι Ιουστίνη μου!!!! Να είναι καλά ο γιόκας σου, ο Αλέξανδρος να χαίρεται ο ένας τον άλλο.
ReplyDeleteΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε μας τις μανούλες
Thanks Maropie dearest,
ReplyDeleteΝα μας χαίρονται και να τα χαιρόμαστε τα μωράκια μας!
Φιλιά
Χρονια Πολλα Ιουστινη να σε χαιρεται ο Αλεχανδρος και εσυ να χαιρεσαι την πονεμενη μανουλα σου.
ReplyDeleteΤοσο γλυκο το ποιημα του Αλεχανδρου, να τον χαιρεσαι.
Πολλα φιλακια, Μαρθα
Πολύ γλυκό παιδί (ταλέντο) και η μανούλα στη φώτο δίνει τη πιο τρυφερή της αγκαλιά!! Χρόνια πολλά με πολλές στιγμές ευτυχίας.Φιλιά
ReplyDeleteIoustinaki και εκεί που έγραφα τα δικά μου βλέπω και εδώ ο Αλεξανδρινός έκανε το θαύμα του!! Γλυκό παιδάκι και εσύ κούκλα χχχ
ReplyDelete..Τι ζηταμε τελικα ..μια αγκαλια και ενα γλυκο λογο...να το χαιρεσαι και να σε χαιρεται Ιουστινη το μωρακι σου...!!Φιλια
ReplyDeleteΜαρθάκι,
ReplyDeleteΕσύ βρίσκεσαι στην αγκαλιά της μαννούλας σου στην Ελλάδα ή στων παιδιών σου στο Σικάγο; Απλώς αναρρωτιόμουν.
Χρόνια πολλά να τη χαίρεσαι και να σε χαίρονται.
Χαιρετίσματα απο χειμωνιάτικο Μόντρεαλ
Κατερίνα,
ReplyDeleteΞέρεις τότε υπήρχε στη ζωή μου μονάχα η μητρότητα και νομίζω πως αυτή η απολυτότητα της σχέσης με το παιδί είναι απολύτως εμφανής. Ωστόσο, η επιστροφή στη δουλειά, οι αγωνίες της ανατροφής του, η απώλεια της αδελφής μου, δημιούργησαν άλλη ατμόσφαιρα στη ζωή μου. Η καρδιά μου του ανήκει και θα του ανήκει για Πάντα!
Πηνελόπη,
ReplyDeleteΤρέχω πάλι σαν την τρελλή, μαζέματα, μπράντς για φιλενάδες, βαλίτσες πάλι και πάλι. Οταν κλείσει με το καλό η μέρα, θα διαβάσω τα κατορθώματά σας. Και θα έρθω να καθίσω στον αναπαυτικό σας καναπέ να σας απολαύσω και τις τρείς.
Φιλάκια
Ναι Ορφια μου,
ReplyDeleteΔε ζητάμε τίποτε μεγαλύτερο απο μια τρυφερή αγκαλίτσα. Και μια τίμια σχέση με τα παιδιά μας. Να τα χαιρόμαστε όλες!Και να μας χαίρονται με υγεία!
Ιουστινη μου, Σου γραφω απο το Σικαγο, γυρισα την περασμενη Τριτη. Ποσο γρηγορα περναει ο χρονος.....
ReplyDeleteΗ ημερα αυτη ειναι εξτρα σπεσιαλ για μενα, γιατι πριν 23 χρονια φεραμε την νεογενητη κορη μου την Λια στο σπιτι απο το νοσοκομειο. Οπως λεει και η ιδια "I am a gift that keeps on giving."
Τα γενεθλια της ειναι στις 8 Μαιου. Καθε χρονο η κατρα της ειναι δικη της δημιουργια, και μερικες τις εχω βαλει σε κορνιζες, που στολιζουν ενα απο τους τοιχους στη κρεβατοκαμαρα μου. Σαν το Αλεξανδρο σου και η Λια ειναι μοναχοπαιδι.
Ευχομαι ο καιρος σας να αλλαξη και να δητε λιγο ανοιξη, εαν και εμεις εδω ακομη εχουμε κρυο και αναβουμε θερμαση. Στη Μακεδονια ειχαμε πολλες βροχες και μολις τωρα αρχισαν οι παπαρουνες να ανθηζουν.
Λοιπον και του χρονου!!!
Μάρθα καλή μου,
ReplyDeleteΒλέπω πως η ανάπαυλα στην πατρίδα τελείωσε προς το παρόν. Και σε άλλα ταξίδια με υγεία!
Α! πανέξυπνο αυτό το απόφθεγμα της κόρης σου, εξαιρετικό!
Πάντως, τα μοναχοπάίδια έχουν τη χάρη να απολαμβάνουν όλη την αγάπη κι όλη την προσοχή του περιβάλλοντός τους.
Να τα χαιρόμαστε όλες τα μωρά μας
Και του χρόνου!
Ιουστίνη μου γλυκιά,
ReplyDeleteδεν σε ξέχασα ούτε στιγμή... και ξέρεις γιατί;
ΔΕΝ είχα κομπιούτερ!!!!
από την Παρασκευή!!!!!!!!!!!!!.
Ϊσα-ίσα που πρόφτασα να γράψω για σένα και την θαυμάσια εμπειρία
της συνέντευξης μας...
στου Γαβρίλη ("Πύλαρος")
Έχεις τόσες όμορφες ιδέες μέσα στα βιβλία σου που είναι άκρως ποιητικές... θα μπορούσαν κάλλιστα να σταθούν σαν "Ποίηση" στην ελεύθερη μορφή της...
Άρα,
το όμορφο "μήλο σου= Αλέξανδρος,
κάτω από την μηλιά έπεσε!
Σε φιλώ, κι είναι 12.02! ούτε μια ώρα που "έχω" κομπιούτερ!!!!!
Υιώτα
Αστοριανή
ΝΥ
Ιουστίνη μου γλυκιά,
ReplyDeleteδεν σε ξέχασα ούτε στιγμή... και ξέρεις γιατί;
ΔΕΝ είχα κομπιούτερ!!!!
από την Παρασκευή!!!!!!!!!!!!!.
Ϊσα-ίσα που πρόφτασα να γράψω για σένα και την θαυμάσια εμπειρία
της συνέντευξης μας...
στου Γαβρίλη ("Πύλαρος")
Έχεις τόσες όμορφες ιδέες μέσα στα βιβλία σου που είναι άκρως ποιητικές... θα μπορούσαν κάλλιστα να σταθούν σαν "Ποίηση" στην ελεύθερη μορφή της...
Άρα,
το όμορφο "μήλο σου= Αλέξανδρος,
κάτω από την μηλιά έπεσε!
Σε φιλώ, κι είναι 12.02! ούτε μια ώρα που "έχω" κομπιούτερ!!!!!
Υιώτα
Αστοριανή
ΝΥ
Επειδή μέρα της ΜΑΝΑΣ είναι κάθε μέρα, κατόπιν εορτής, δεξου και τις δικές μου ευχές: να είσαι σαν μητέρα και σαν άνθρωπος πάντα ευτυχισμένη!!!
ReplyDeleteΣτο εύχομαι από καρδιάς, Ιουστίνη μου, γιατί το αξίζεις!!!
Αυτά τα γλυκά λόγια του Αλεξανδρίνου θα σου δίνουν δύναμη πάντα.
Φιλάκια στους τρεις σας!
Άπαιχτος ο Αλεξανδρίνος!!!!
ReplyDeleteΧρόνια σας πολλά!!!
Χρόνια πολλά σε σένα και στις κόρες σου Γιώτα μου,
ReplyDeleteΜην ανησυχείς τα κομπιούτερ πάνε κι έρχονται.
Ευχαριστώ για τα ωραία σου λόγια. Ο Αλεξανδρίνος είναι γλυκούλης και τρυφερούλης. Για ποιητής δεν ξέρω, αλλά απο την καρδούλα του τάγραψε το μωρό μου.
Φιλιά με άρωμα Προβηγκίας
Ναι, η μάννα γιορτάζει κάθε μέρα που γεύεται τις ιδιαίτερες στιγμές με το παιδί της.
ReplyDeleteΓι αυτό σε ευχαριστώ για τι ευχές σου Στράτο μου. Να σου ζήσουν η Αλεξάνδρα σου και η κόρη σου που έχει γνωρίσει τη μητρότητα τρίς (αν δεν κάνω λάθος)
Φιλιά ευρωπαϊκά
Και σε σας Θυμιούλη, να χαίρεστε τη μαννούλα σας!
ReplyDeleteΙουστίνη μου θα ζήλευα αν αναρτούσες και το ποίημα που έγραψε ο Αλέξανδρος για τον πατέρα του. Τελικά υπάρχει ισότητα ή δεν υπάρχει; Πότε θα καθιερωθεί μια μέρα και για τον πατέρα; Να αρχίσουν οι γιοι μας να γράφουν και για μας ποιήματα, και όχι μόνο για τις μαμάδες τους;
ReplyDeleteΠολλά φιλιά από την καλοκαρινή Αθήνα.
Αγαπημένε Μπάμπη,
ReplyDeleteΒλέπω πως έχεις πάρει τους δρόμους της μπλογκογειτονιάς και περνάς ευχάριστα στην καλοκαιρινή Αθήνα σου.
Λοιπόν, υπάρχει η Γιορτή του Πατέρα την Κυριακή γύρω στις 20 Ιουνίου. Τι φταίω που το παιδί δεν έχει εμπνευσθεί απο τον πατέρα του; Τί φταίω που είναι βαθειά βουτηγμένο στο Οιδιπόδειο;(όπως κάθε αξιοπρεπές και νορμάλ αγοράκι).
Τώρα αν θέλεις να έμπνεύσεις το γιό σου για ποίηση, γράψτου τη μουσική και πέστου να τη γεμίσει στίχους.
Σφιχτή αγκαλιά απο την υπέροχη ηλιόλουστη Προβηγκία. Σε λιγο αναχωρούμε για τις Κάννες, όπου ανοίγει το φεστιβάλ.
Φιλιά σου
Δεν κατάλαβα, κινητή είναι η εορτή του πατέρα, γύρω στις 20; Τελικά αν είχα κόρη ίσως μου έγραψε ποίημα, πάντως ο Μανώλης δεν νομίζω να έγραψε ποίημα για τη μάνα του. Κάννες; Τι υπέροχα. Τι τυχερή που είσαι. Καλά να περάσεις, εύχομαι η ταινία που θα σου αρέσει να πάρει το Φοίνικα. Πολλά φιλιά.
ReplyDeleteτι γλυκυτατο...μονο ενα πιτσιρικι μπορει να φτιαξει τετοια ομορφια...να τους χαιρεσαι,να σε χαιρονται
ReplyDeleteφιλια
:)
Κουκ δε μπούκ,
ReplyDeleteΧαθήκαμε καλή μου. Κι εσένα να σε χαίρονται τα παιδάκια σου και να γεύονται τις νοστιμιές σου.
Μεσογειακά φιλιά κι αγκαλιές