Της Ιουστίνης Φραγκούλη
Είναι βδομάδες τώρα που βομαρδίζομαι απο την ειδησεογραφία των αμερικάνικων οικονομικών καναλιών για την αποσύνθεση της ελληνικής οικονομίας, για το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα της πατρίδας μου, που δήθεν απειλεί να καταπιεί την ευρωζώνη.
Παντού σε όλα τα πηγαδάκια ένιωθα την ανάγκη να απολογούμαι για την Ελλάδα μου. Και βέβαια είχα τον τρόπο να αναπτύξω τη θεωρία μου περι του δημοσιονομικού ελλείμματος, που δεν είναι μόνο απόρροια του κράτους της σπατάλης και της αναρχίας, του μεγάλου δημόσιου τομέα αλλά περισσότερο είναι το αποτέλεσμα της εισόδου της Ελλάδας στην
ευρωζώνη το 1992 με τον κρυφό πληθωρισμό να έρπει και να καταδυναστεύει πολίτες και κράτος επι 8 χρόνια.
Πάντως, η επίθεση απο τις ξένες ειδησεογραφικές πηγές ήταν καταμέτωπη, συνεχής και συνεπής επι ένα μήνα περίπου τώρα. Γινόταν φανερό ότι κάπου το πήγαιναν όλοι αυτοί οι οικονομικοί εγκέφαλοι του κόσμου, οι οποίοι πέρισι έρριξαν έξω τον καπιταλισμό στην Αμερική και φέτος δείχνουν τον αποκεφαλισμό της μικρής πατρίδας μας.
Το παιχνίδι χόντρυνε όταν οι εγκέφαλοι έβαλαν στο παιχνίδι την Πορτογαλία και την Ισπανία μαζί με την Ελλάδα ως πονοκεφάλους της Ευρώπης. Κι άρχισαν ανερυθρίαστα , στυγνά και μεθοδικά να χτυπάνε αποσταθεροποιητικά την ευρωζώνη προκειμένου να ρίξουν το ευρώ για ν΄ανέβει άμεσα, γρήγορα και ακαριαία το νόμισμα που ακούει στο όνομα αμερικάνικο δολάριο.
Οι Κινέζοι, που κρατούν μεγάλο μέρος των αμερικάνικων ομολόγων βρήκαν την ευκαιρία να πνίξουν το ευρώ και την εμπιστοσύνη στην ευρωζώνη προκειμένου να ανεβάσουν την τιμή του δολαρίου για να μπορέσουν αργά και σταθερά να ξεπουλήσουν τα ομόλογα, που κρατούν επι μια πενταετία στα ταμεία τους.
Εμείς ,λοιπόν οι απειροελάχιστοι Ελληνες, γίναμε μοχλός πίεσης για ένα τεράστιο παιχνίδι δύναμης, χρημάτων και τζόγου το οποίο παρακολουθούμε επι μέρες απο τις τηλεοράσεις του κόσμου νιώθοντας τις δονήσεις να φθάνουν στο μυαλό και την ψυχή μας.
Φυσικά, όλη αυτή η παραφιλολογία αποτέλεσε ευκαιρία για το σφίξιμο των λουριών της ελληνικής οικονομίας. Δεν θα ήθελα όμως να σταθώ σήμερα στα δεινά που καλούνται να υποστούν οι Ελληνες πολίτες για λόγους μιας διεθνούς συμπαιγνίας. Αλλωστε, το παιχνίδι έχει το χρώμα του χρήματος και όλοι το κατανοούμε.
Θα σταθώ στην ίδια την τρομακτική ΄πίεση που άσκησαν και ασκούν οι αγορές του κόσμου. Για πρώτη φορά αντιλαμβανόμαστε στο πετσί μας την ασφυκτική και ανάλγητη λειτουργία της παγκοσμιότητας. Οι άνθρωποι, οι πολίτες , οι χώρες δεν έχουν καμία σημασία σ΄αυτή την τεράστια σκακιέρα των πολιτικοοικονομικών συμφερόντων. Ολοι και όλα θα θυσιαστούν στο τεράστιο γεωπολιτικό και οικονομικό πιγκ πόγκ, που παίζεται ανάμεσα στην Κίνα και τις ΗΠΑ με υπόβαθρο την Ευρώπη.
Φοβάμαι που ζώ σ΄αυτή τη νέα πραγματικότητα, όπου έχουν γκρεμισθεί τα σύνορα και οι εθνότητες. Οπου δεν υπάρχουν ψυχές, κοινωνική πρόνοια, ανθρωποκεντρικές πολιτικές. Οπου όλα ρίχνονται στη μπαρμπουτιέρα των ομολόγων, των μετοχών, των νομισμάτων και των χρηματαγορών.
Φοβάμαι που είμαι πολίτης ενός κόσμου χωρίς όραμα, ενός συστήματος παραστρατημένου όπου ο άνθρωπος έχει γίνει ο τελευταίος τροχός της άμαξας!
Τα οικονομικά δεν είναι το δυνατό μου σημείο.. Ούτε τα πολιτικά... Δεν κατανοώ τα παιχνίδια τους, ούτε του χρήματος ούτε της εξουσίας και σεν τα βρίσκω στάλα ενδιαφέροντα... Το κακό είναι βέβαια, πως μας αρέσουν ή όχι θα υποστούμε τις συνέπειες τους... Όμως έχω εμπιστοσύνη στο γονίδιο μας... Θα πειβιώσουμε και αυτής της καταστροφής.. Τώρα , αν θα βγούμε σοφότεροι, είναι ένα άλλο θέμα... Φιλιά..
ReplyDeleteΤελικά δεν είναι μόνο οι εταιρείες αλλά και τα κράτη υποκείμενα στα οικονομικά παιχνίδια. Κάθε οικονομική οντότητα κι αφού τα κράτη αποτελούν οικονομικές οντότητες που μπαίνουν στο παιχνίδι πουλώντας ομόλογα παγκοσμίως. Αφού μπαίνεις στο χορό, σε χορεύουν.
ReplyDeleteΠάντως εσύ γιατί να απολογείσαι για την ελληνική οικονομία? Η μάλλον πώς? Τι να πεις, ότι δεν το ήθελε η Ελλάδα ή δεν έφταιγε που έφτασε ως εδώ?
Ας αναλάβουμε τις ευθύνεςμας, καιρός να ωριμάσουμε οικονομικώς και γι αυτό χρειάζεται να αποδεχθούμε τις ευθύνες μας με ψυχραιμία αλλά χωρίς να αγνοούμε τις πιέσεις των κερδοσκοπικών παιχνιδιών που παίζουν και οι κρατικές οντότητες πλέον εκ΄τος από τις ιδιωτικές οντότητες ( εταιρείες).
Οσο για την ευρωζώνη,μη νομίζεις ότι στις Βρυξέλλες δεν είναι γραφειοκράτες με εμμονές σε θεωρίες και μεθόδους χωρίς να επανεξετάζουν με επιστημονικό τρόπο και με ευέλικτο νου τις νομισματικές θεωρίες.
Ούτε είχε ληφθεί καμμία πρόνοια κατά τη νομισματική ένωση από πλευράς Βρυξελλών για τη διόγκωση του πληθωρισμού.
Δεν όφειλαν να δράσουν προληπτικά για την ευρωζώνη καιγια την προστασία της,γιατί το άφησαν μόνο σε κάθε κράτος-μέλος?
Νομίζω ότι έχουμε μάθει να λέμε για την ελληνική αδράνεια αλλά πιστεύω ότι δεν πάνε πίσω κι εκείνοι. Είναι πιο μεθοδικοί αλλά όχι στις διαστάσεις στις οποιες θρυλείται. Αλλωστε εάν δεν ήρταν κάτι Μεσαίωνες κλπ που βουρδουλίαστηκαν οι δυτικοί κι έμαθαν να υπακούν και τους έμεινε στο τέλος η πειθαρχία,θα είχαν προοδεύσει? Η βάση της προόδου τους βρίσκεται στην πειθαρχία που τους επέβαλλαν με απάνθρωπο τρόπο οι άρχοντες τους ( βασιλιάδες,κλήρος) το μεσαίωνα και γενικώς στην εξέλιξη της ιστορίας.
Εμείς γίναμε όχι παιχνίδι μόνο στα κερδοσκοπικά κόλπα αλλά εξάρτημα παιχνιδιού καθώς όπως αναφέρεις την Ε.Ε. θέλουν να χτυπήσουν,οπότε αυτή είναι το παιχνίδι κι εμείς ένα εξέρτημα της που βγήκε αδύναμος κρίκος .
Καλημέρα.
αμοιροι ευθυνων δεν ειμαστε οι ελληνες σε καμια περιπτωση. καναμε ολα οσα χρειαζονταν και ισως παραπανω για να βρεθουμε σημερα στο επικεντρο των συζητησεων ως ο αδυναμος κρικος της ενωσης. εκτος απο το μαυρο χαλι της οικονομιας λεγαμε και τα ψεματακια μας για να το σπρωξουμε κατω απ το χαλι. αυτα περιμεμουν οι καιροσκοποι για να κονομησουν και εμεις τους το δωσαμε απλοχερα. δεν πιστευω οτι υπαρχουν παγκοσμιες συνομωσιες εναντιον του μεσογειακου κομματιου ευρωπης, απλα ως χαλαροι και μαγκες νοτιοι θεωρουσαμε οτι θα μπορουμε να κανουμε ες αει του κεφαλιου μας και παντα θα υπαρχει η μαμα βορεια ευρωπη να μας σωζει απο τους κακους. ε λοιπον, αυτα τα λεει ο Αντερσεν στα παραμυθακια του και οχι η Άνγκελα και ο Σαρκο στους ευρωπαιους. παρ'ολα αυτα, βρηκα ενθαρρυντικο ενα αρθρακι στα ψιλά της καθημερινης χθες που ελεγε καθαρα οτι το ελλειμα του κρατικου προυπολογισμου μειωθηκε κατα 39% τον Ιανουαριο αρα λοιπον το σφιξιμο στα ελληνικα ζωναρια και χρειαζοταν και αποτελεσμα εχει αλλα ο δρομος ειναι ακομα μακρυς.
ReplyDeleteσε φιλω
Οτι παιχτηκε καποιο παιχνιδι σε βαρος μας αυτο ειναι σιγουρο.Οπως επισης ειναι βεβαιο οτι η ασκηση της πολιτικης δεν εχει σαν στοχο τον πολιτη,τον ανθρωπο που εχει δικαιωματα οπως και υποχρεωσεις,αλλα την ευημερια των αριθμων.
ReplyDeleteΕλπιζω στο τελος αυτης της ιστοριας να υπαρξει καποιο οφελος για ολους και η χωρα να αποκτησει και παλι την αξιοπιστια της,για να μην χρειαζεται να απολογειται κανεις γιαυτο.
Καλημερουδια. Τεραστιο θεμα αλλα θελω να μοιραστω την αγανακτηση και την αισιοδοξια της μελισσουλας. Οταν παιζουμε ενα παιχνιδι σε μια σκακιερα οπως η Ευρωπη καλα θα κανουμε να παιζουμε τιμια. Κι εμεις και οι υπολοιποι νοτιοι και βορειοι. Και παρ'ολα αυτα παλι θα μας ξελασπωσουν. Οχι για μας, αλλα για το ευρω. Ομως αν συνειδητοποιησουμε κι εμεις τη δυναμικη του Ευρω θα συνεργαστουμε. Εκεινοι που βαλλονται κατα της Ελλαδας ειναι εκεινοι που θελουν το ευρω χαμηλα στην ζυγαρια της παγκοσμιας οικονομιας.
ReplyDeleteΓιατι αισθανεσαι οτι πρεπει να απολογηθεις; Οι συζητητες σου φανταζομαι να κατανοουν τις δυναμικες των οικονομιων. Μεχρι και η "κωλοφυλας" Γουασινγκτων Ποστ προσπαθησε να ειναι αντικειμενικη στο θεμα.
Βεβαια ειμαι παραεξω αλλα ειμαι περισσοτερο αισιοδοξη τωρα απο οτι πριν μισο χρονο για την εκβαση της οικονομιας της Ευρωπης. Γιατι περα απο ολα τα εθνικα και πατριωτικα κλπ, αυτη ειναι και η δικη μας οικονομια πλεον.
Φιλουμπες.
Το χρώμα του χρήματος είναι μωβ,
ReplyDeleteΕπειδή τη ζωή μου την έχω ζήσει κατά 90% στο εξωτερικό, όχι κατ' ανάγκη στις ΗΠΑ, αλλά σε όλο τον κόσμο, αυτό που με παραξένεψε τα καλοκαίρια στην Ελλάδα ήταν η καλοζωΐα της ελληνικής νεολαίας, η ραχοκοκκαλιά και το μέλον της Ελλάδας.
Παρατήρησα τα κέντρα, τις καφετέριες γεμάτες νέους και ο φραπές με το τσιγάρο στην πρώτη γραμμή.
Αυτό που έλεπε ήταν τα εργατικά χέρια, ήταν ανύπαρκτα.
Σε κανένα κράτος του κόσμου δεν υπάρχει τόσο επιφανειακή καλοπέραση.
Άρα κάπου θα έπρεπε να ξεσπάσει,μαζί με τις τεράστιες κρατικές ατασθαλίες, ο κόμπος έφτασε στο Χτένι.
Ο μεγαλύτερος εχθρός σήμερα του δολαρίου είναι το Ευρώ, αν κατορθώσουν και διαλύσουν την Ευρωπαϊκή νομισματική ενότητα, θα ξημερώσει για τον "νέο κόσμο" μια εύρωστη καινούργια μεταπολεμική οικονομία σαν αυτή μετά τον Β! παγκόσμιο πόλεμο.
Απλές σκέψεις από έναν απλό άνθρωπο, αλλά πάντοτε υπαρχει και η πιθανότης του να κάνω λάθος.
χαιρετισμούς αγαπητή μου Ιουστίνη
Γαβριήλ
Το αέναο παιχνίδι που παίζεται παγκόσμια και από τους γνωστούς κύκλους που ανέφερες Ιουστίνη μου,είναι γνωστό.Όχι βέβαια ότι και εμείς δεν έχουμε μερίδιο ευθύνης.
ReplyDeleteΝα θυμίσω και την έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα που συντάσσει η αμέρικα και το πώς την χρησιμοποιεί κάθε χρόνο ως μοχλό πίεσης.
Όσο για την υποστήριξη από τας Ευρώπας και τον πλούσιο βορρά την εξαργυρώσαμε και με το παραπάνω.
Α,όλα κι όλα αχάριστος λαός δεν είμαστε...
Η Ελλάδα θα αγοράσει 6 γαλλικές φρεγάτες αξίας 2,5 δις ευρώ και 30 γερμανικά αεροπλάνα.
Το μόνο καλό σε αυτή την κατάσταση είναι ότι ως λαός είμαστε από τη φύση μας αισιόδοξοι,ίσως για τι ταλαιπωρηθήκαμε πολύ,αυτό μας έσωσε,αυτό θα μας σώσει,για να μην αρχίσουμε να αυτοκτονούμε όπως συμβαίνει σε άλλες κοινωνίες.
Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να μας ρίξουν και το ηθικό!
φιλάκια σε καρναβαλικούς ρυθμούς
Ολοι εμεις που κατοικουμε σε αυτην την χωρα, νοιωθουμε την ανασφαλεια του αυριο, ολα αλλαζουν και ανημποροι βλεπουμε να παιζονται παιχνιδια φυσικα σε ποιον? στην καμπουρα του αδυνατου...!!Βεβαια δεν ειναι ωρα να κλαιμε πανω απο το χυμενο γαλα που ελεγε και η γιαγια μου...!! Μπηκαμε σε μια κουρσα με σκυμμενο κεφαλι που δεν ξερουμε ποτε θα σταματησει...Μακαρι να ειχα εμπιστοσυνη και αισιοδοξια...!!Ειναι τοσα πολλα που πρεπει να διορθωθουν ...και βεβαια δεν μιλω για την παγκοσμια σκηνη...αλλα για τα εντος μας.!!
ReplyDeleteΦιλια
Αγαπητή μου Ιουστίνη
ReplyDeleteΠολύ πετυχημένα είδες το οικονομικό παιγνίδι με τα δυό του πρόσωπα. Το χτύπημα του ευρώ διότι ενοχλεί και τον δανεισμό της Ελλάδας με τα υψηλότερα επιτίκια της παγκλόσμιας αγοράς έτσι ώστε κάποιοι να γίνουν ακόμη πλουριώτεροι. Κι΄η Ελλάδα στη μέση του παιγνιδιού να περιμένει γιά να χορέψει το σκοπό που θα της χτυπήσουν τα όργανα. Το πόσο φταίμε και εμείς είναι γνωστό αλλά .....
Νάσαι καλά
Ντένης
Εύη μου,
ReplyDeleteΔεν χρειάζεται να καταλαβάινεις οικονομικά ή πολιτικά για να δείς ότι έχουμε γίνει η σκανδάλη ενός όπολου δειθνών εκβιασμών. Οχι πως είμαστε αναμάρτητοι, αλλά το παρατράβηξαν τα λιονταράκια των χρηματαγορών.
Περαστικούλια σου για το κρύωμα
Άγαπημένη Μαίρη,
ReplyDeleteΣυμφωνώ εν πολλοίς με τα λεγόμενά σου. Οντως είμαστε μια οικονομική οντότητα με διεθνείς συναλλαγές. Απλώς, για πρώτη φορά γίνεται τόσο οφθαλμοφανές το ότι παίζεται χοντρός τζόγος και μάλιστα ανελέητος σε βάρος των πολιτών του κόσμου.
Εχουμε τα άδικά μας, αλλά η Ευρώπη όπως έγραψες κι εσύ δεν προέιδε, δεν πεοέβλεψε, δεν επέβλεψε. Τώρα μας γράφουν διεθνώς ta PIGS (Portugal, Ireland, Greece , Spain) είναι θλιβερός και ο διασυρμός μας.
Φιλί ηλιόλουστο!
Αγαπημένο Μελισσάκι,
ReplyDeleteΣαφώς ευθυνόμαστε για όλα όσα ανέφερες. Αλλά και η Ευρώπη δεν έλαβε κανένα προληπτικό μέτρο για τους αδύναμους κρίκους εγκαίρως. Τώρα θα λάβει, γιατί αλλοιώς θα κατακρημνισθεί το ευρώ. Και δεν συμφέρει.
Φιλί πρωινό με ήλιο και τρελλά μπιλοζίρια!
Αγαπημένη μου Γιάννα,
ReplyDeleteΑυτό ακριβώς επισημαίνω πως το παιχνίδι του χρήματος στοχεύει μόνο στην ευημερία των τσεπών και όχι των πολιτών. Αρχισε να μου γίνεται μέγγενα όλη αυτή η πρική διαπίστωση!
Φιλί κι ελπίζω να συνέλθουμε όλοι μας.
Κι εγώ ευρωπαία νιώθω περισσότερο απο ποτέ. Αν καταλάβαιναν οι εταίροι πως εμείς είμαστε η κολυμπήθρα του Σιλωάμ, τότε θα φροντίσουν να μας ξεσκονίζουν σαν πολύτιμο μπιμπελό.
ReplyDeleteΕσείς πώς πάτε με τα φτυαρίσματα; Σου τόπα ότι προσλαμβάνεσαι εδώ στα βόρεια κι εύκρατα κλίματά μας;
Αγαπημένε μου Γαβρίλη,
ReplyDeleteΟι Ελληνες είναι πλούσιοι γι αυτό κάθονται στους καφενέδες κι απολαμβάνουν καφέδες. Η Ελλάδα είναι φτωχή γιατί την κλέβουν ακόμη και οι υπουργοί της (θυμήσου τον γνωστό της Νδούλας που έκανε οφσόρ εταιρείες για να μην πληρώνει φόρους!)
Οσο για την Αμερική, ποτέ δεν θα συνέλθει πλέον . Το μέλλον ανήκει στην Ενωμένη Ευρώπη, την Κίνα και την Αφρική.
Φιλί απο στεγνή πόλη
Ρούλα,
ReplyDeleteΣωστά τα λές, τίποτε δε γίνεται χωρίς ανταλλάγματα. Αντί να είμαστε απαλλαγμένοι εντελώς απο τον μπελά των συνόρων, μια και τα ανατολικά μας σύνορα θάπρεπε να τα διασφαλίσει η Ευρώπη, εμείς καλούμαστε να εξαγοράσουμε τη χείρα βοηθείας με αγόρά φρεγατών. Ωραίο και δυνατό αντάλλαγμα, που δεν θα μας βγάλει αλλά θα μας βυθίσει περισσότερο στα δημσοιονομικά ελλείμματα.
Εδώ δεν υπάρχουν Αποκριές, κάποιοι σύλλογοι μόνο τις θυμούνται.
Καλά να περάστε στα γλέντια σας οι αγαπημένοι Συνέλληνες!
Ορφια μου,
ReplyDeleteΣωστά το έχεις συλλάβει το ζήτημα σφαιρικά, πρόκειται για μια προσπάθεια ταπείνωσης και εκφοβισμού των μιρκών εθνών. Αλλά εμείς θα βαδίζουμε πάντα με το κεφάλι ψηλά, γιατί δώσαμε Παρθενώνες και Πλάτωνες στον κόσμο τούτο της δύσης.
Φιλί
Αγαπημένε κύριε Ντένη,
ReplyDeleteΗ ανάλγητη προέγγιση των χρηματαγορών του κόσμου με έχει πειράξει προσωπικά και βαθειά. Πρέπει να πώ ότι για πρώτη φορά αισθάνομαι ως πολίτης έρμαιο ενός χρηματοκεντρικού τζόγου. Η ανθρωπότητα πέρασε απο τα μύρια όσα για να διεκδικήσει τα δικαώματά της και τώρα έχει γίνει έρμαιο των διεθνών συγκυριών.
Φιλί απο το βορρά της ηπιότητας
Συμμερίζομαι τους φόβους σου, Ιουστίνη, και κατανοώ -άλλωστε είναι φανερό- πως το παιχνίδι έχει το χρώμα του χρήματος.
ReplyDeleteΑλλά λυπάμαι και ντρέπομαι πιο πολύ για την κατάντια της πατρίδας μου που παραδόθηκε στην αθλιότητα άνευ όρων…
Την πατρίδα των ονείρων μου! Που αν κάτι υποπτευόμουν απ' όλο αυτό το χάλι της... θα έμενα εκεί που ήμουν και θα συνέχιζα να την αγαπώ από μακριά, παρά να την λυπάμαι και να πάσχω δίπλα της...
Πόσο απόλυτο δίκιο έχεις Στράτο μου,
ReplyDeleteΑλλά κι αυτός ο διασυρμός της μικρής πατρίδας δεν έχει τέλειωμό. Λες και δεν υπάρχουν άλλα έθνη στον κόσμο να χτυπήσουν. Κι όμως χθες η ελληνική σημαία ανέμιζε περήφανα στους Ολυμπιακούς του Βανκούβερ. Ανατριχίλα περηφάνειας μας έλουσε.
Φιλί απο μουντούς ουρανούς