Το Τζουστινάκι απο πέρισι μετέχει σ΄ένα ετήσιο παναμερικάνικο σεμινάριο συγγραφής. Ετσι παρευρίσκεται στα πιο εξωτικά μέρη του κόσμου με φημισμένους συγγραφείς αυτής της αιωνιότητας.
Το Τζουστινάκι φέτος κατέβηκε στο μέσο νότο να συναντήσει τους κολλητούς της πένας. Και γούσταρε τρελλά πρωινά με λόγια, λόγια , λόγια. Κι ύστερα ερχόταν η θάλασσα να σβήσει τα λόγια. Και η λευκή αμμουδιά να χαϊδεύει τα λευκά πόδια της.
Γύρισε καταμαυρισμένο, ανανεωμένο, με καινούριες γνωριμίες στο χώρο της λογοτεχνίας. Και προπάντων αποτοξινωμένο απο την επανάληψη της καθημερινότητας!!!
Το Τζουστινάκι πέρασε θεϊκά, γιατί κολύμπησε στις άβυθες θάλασσες άλλων μεγάλων ταλέντων αλλά και στον τυρκουάζ ωκεανό. Εφαγε υπέροχα στα εστιατόρια με την κοσμοπολίτικη κουζίνα, χόρτασε κουβέντα, περιπάτους στα καταπράσινα τοπία του νότου.
Ηταν μια μοναδική εμπειρία πασπασλισμένη με πνευματικότητα, ζάχαρη άχνη παραλίας, θάλασσα θερμή σαν αγκαλιά και πολλές τερψιλαρύγγιες εκπλήξεις!
Και σ΄άλλα με υγεία!!!
Το Τζουστινάκι και στα συνέδρια ακόμη κολυμπάει ανάμεσα σε αρχαίες κολώνες. Αδιόρθωτα Ελληνίδα!
Τα δωμάτια κατέβαιναν μέχρι τα τυρκουάζ νερά της πισίνας
Τα χρώματα των φυτών με ζάλισαν απο τη λάμψη
Η παραλία με φοινόδεντρα κι ομπρέλες απο χόρτα
Ή αρχιτεκτονική των κήπων μαγευτική!
Η πισίνα ήταν πριβέ γι αυτό ανεπανάληπτη και προπάντων μακριά απο τις φωνές των παραθεριστών
Στο λόμπι καλωπισμένη και γιορτινή περιμένοντας τους συναδέλφους που έγιναν φίλοι στην πορεία
Στο ισπανικό εστιατόριο εκτός απο το ύπέροχο φαγητό και μια ανεπανάληπτη παράσταση φλαμένγκο
Την πεταλούδα μου τη βρήκα
Το λάουντζ της απογευματινής χαλάρωσης
Αγάλματα του νότου που παραπέμπουν σε πρωτοκυκλαδικά έργα
Φαντάζομαι όλοι οι προϊστορικοί πολιτισμοί είχαν αδυναμία στα σχήματα έστω και με στρογγυλάδες παντού
Το Τζουστινάκι εν όψει πνευματικής συνάντησης
Τα φοινικόδεντρα μέσα σε παρτέρια με μόβ ποώδη φυτά
Παντού τεχνητές λίμνες και συντριβάνια
Το περιστύλιο
Νυχτερινά θεάματα
Ενα ποτό πριν απ΄τη νύχτα
Έντυπωσιακή είσοδος του ξενοδοχείου
Αγάλματα και μάρμαρο παντού
Τα φοινικόδεντρα τα αγαπούσα απο παιδί, καθώς στη Λευκάδα ο κήπος των Αγίων Αναργύρων είχε ένα αψηλό μέχρι τον ουρανό. Ο πατέρας μου έλεγε ιστορίες για μέρη ξωτικά όπου ανθούν οι φοίνικες.
Τζουστινάκι μπροστά απο τη λαγκούνα
Οι πολυτελείς σουϊτες κολυμπούν στη λίμνη
Αγάλματα απο πορώδη λίθο
Με συνεπήραν με τις στάσεις και τις εκφράσεις τους
Τζουστινάκι μου, με χάζεψες!!!
ReplyDeleteΕίσαι η "ζωή που δεν έζησα!"
Ζήσε κορίτσι μου, για να ξέρω τι θα παραγγείλω στην επόμενη ζωή!
Σχολιάκι:
Καλά, άμα πας τόσο σέξυ, πως θα γίνει πνευματική συζήτηση παιδάκι μου;
θα τους χαζέψεις όλους τους πνευματικούς άντρες, γιατί "αι γυναίκαι' θα έχουν σκάσει απ' την ζήλεια τους!
Υπέροχες όλες οι φωτό και φυσικά το μοντέλο!
Πάμε παρακάτω.
Πήγαινα να πάρω ένα λινκ για τις αναρτήσεις μου και σε είδα στα μπροκρόλια μου! Συνήθως δεν προλαβαίνω να τα δω. Πάντα κυνηγημένη! (Εμ, έτσι θα βγει η παραγωγή;)
Χαίρομαι τόσο πολύ που σου άρεσε, γιατί έμεινα λίγο, δύσκολες συνθήκες, δύσκολη υγεία, αλλά με τα ανάλογα αλατοπίπερα, κάτι έκανα!
Εγώ σ' ευχαριστώ, Ιουστίνη μου!
Εκεί που βρίσκεσαι, θα βρεις μια Εκκλησιά σήμερα για το κεράκι σου στην πεταλούδα σου...
Είναι Ψυχοσάββατο, αν και το ξέρεις ήδη, ένεκα παππαδοπαίδι και τι παίδι!
Φιλιά, ευχαριστώ και συγκινήσεις κι από δω!
Οϊ οϊ οϊ Καναδεζα σε βλεπω με τα καλοκαιρινα και τα σανδαλια και παθαινω εποχιακο τρα λα λα. Σε βλεπω στην πισινα με τους κιονες και παθαινω ρωμαϊκο τρα λα λα! Σε βλεπω με τα ροζ και παθαινω μπε μπε τρα λα λα! Τζουστινακι ζω την χιονοθυελλα του φετεινου χειμωνα γιατι εσεις οι Καναδοι στειλατε το ψυχος και οι νοτιοι εστειλαν την υγρασια. Ραντεβου απο πανω μου και δεν υπαρχει περιπτωση να διαφυγω για τη χωρα του ηλιου αφου ολα τα αεροδρομια ειναι κλειστα. Φιλακι χειμωνιατικο!
ReplyDeleteΙουστίνη μου,
ReplyDelete...γι' αυτό, πιο πριν μας 'ελεγες "...δεν θέλεις να κρατάς βαρίδια... κ.λ.π."...
απολάμβανες ήλιο και ψυχικές δονήσεις... κι εμείς, όπως λέει και το Κυκλάμινο μα και η Δέσποινα... να σε βλέπουμε και να "ονειρευόμαστε" ώρες ατέλειωτες!
κι η πεταλούδα! πάντα κοντά σου!
πάντα στην σκέψη σου και στην καρδιά σου...
με την αγάπη μου,
Υιώτα
ΝΥ
εντάξει, ζηλέψαμε!
ReplyDeleteυπέροχο το μέρος, επαγγελματικές οι φωτογραφίες, ο καιρός πρέπει να σας τα χάλασε...
και τώρα επιστροφή στην καθημερινότητα και το κρύο; δεν πειράζει, οι αναμνήσεις μένουν και ζεσταίνουν σώμα και ψυχή.
Ιουστινάκη εσύ 'παιδί μου' περνάς πολύ ωραία εκεί επανω-κατω!!! Μας έχεις αφήσει άφωνες..! Και το άλλο ποστ μου άρεσε 'μου αρέσει..' όλο πήγαινα να αφήσω σχόλιο και με διέκοπταν με 'μαμά θέλω...' 'είσαι έτοιμη βιαζόμαστε..'Ούτε μπλογκιν δεν μπορώ να κάνω αυτές τις ημέρες με τα 'θέλω' όλων γύρω μου! φιλιά πολλά
ReplyDeleteΔεν μπορώ άλλο με τις φωτογραφίες σου. είσαι μονίμως μια αποκάλυψη.
ReplyDeleteτο επόμενο βιβλίο σου ίσως θα έπρεπε να έιναι ένα λέυκωμα φωτογραφιών σου..Θραύση θα έκανε.
Φιλια γλύκα!!!!!
το τζουστινακι το ζηλευω τρελλα εγω τωρα λεμε :)
ReplyDeleteσιγα μη σε αφηνε η πεταλουδα μονη στο νοτο :)
ReplyDeleteαλλα να σου πω, πες μας για ολους αυτους τους διασημους που γνωρισες εκει μια που το παρασκηνιο εχει ολο το ενδιαφερον ;)
φιλια πολλα
Αγαπημένο μου Κυκλάμινο,
ReplyDeleteΚαι πάλι δεν υπάρχουν λόγια να σου εκφράσω τις ευχαριστίες μου για τα υπέροχα βιντεάκια της αγάπης σου. Με αγγίζουν ως τα τρίσβαθα της καρδιάς μου.
Τώρα πρέπει να πώ ότι το ξενοδοχείο και γενικά η ατμόασφαιρα ήταν μοναδική εμπειρία. Ανεπανάληπτη για ένα άτομο με σγγραφικές ανησυχίες.
Χαίρομαι αν μπορώ να σε παίρνω μαζί μου στις περιπέτειές μου. Είναι μια μικρή ανακούφιση πως μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μου.
Φιλί του χιονιού και του ήλιου
Αγαπημένο Δεσποινιώ ,
ReplyDeleteΕίδα τα νέα κι έμεινα κα΄γκελο όμως. 70 πόντους χιόνι; Ούτε εμείς δεν έχουμε πάρει ποτέ τέτοιον όγκο χιονιού! Απίστευτο το πώς οι συναντήσεις του ψύχους και της υγρασίας έχουν μεταρέψει τον Λευκό Οίκο σε Κάτασπρο!
Ζήσε την εμπειρία, απόλαυσέ την με τα αγαπημένα σου πράγματα!
Φιλί ηλιόλουστο
Αγαπημένη μου Γιώτα,
ReplyDeleteΟι πνευματικές και ψυχικές δονήσεις είναι σημαντικότερες απο την ευζωία. Η μάλλον τη συμπληρώνουν. Νιώθεις ανάλαφρος όταν μιλάς στο ίδιο μήκος κύματος με ανθρώπους τόσο μεγάλους και τόσο ταπεινούς!!!
Οσο για την πεταλούδα μου, εννοείται ότι με ακολουθούσε παντού. Ακόμη και τις νύχτες στα όνειρά μου.
Φιλί του κρύου και του ήλιου!
Ρία γλυκειά μου,
ReplyDeleteΜπορεί να δείχνει ένα βαρύ σύννεφο η φωτογραφία, αλλά ο καιρός ήταν φανταστικός . Κάθε μέρα ηλιόλουστη και ζεστή. Καμια φορά τα σύννεφα μαζεύοντας απειλώντας για βροχή. Ομως εμείς δεν μασήσαμε!
Χαιρετίσματα του βορρά
Πηνελόπη αγαπημένη μου,
ReplyDeleteΚι εσύ έχεις την αιώνια ζέστη στα πόδια σου, τον εκτυφλωτικό ήλιο , τη θάλασσα και τις πισίνες. Κι όταν βαριέσαι, πετάγεσαι και απο Λονδίνο μεριά για μιά ψύχρα.
Πάντως, ο συνδυασμός αυτού του σεμιναρίου με διακοπές ήταν ανεπανάληπτος. Πραγματική πνευματική ηδονή.
Φιλί
Χρηστούλη μου,
ReplyDeleteΣου αρέσουν οι φωτό; Λές να κάνουμε ένα άλμπουμ απο τις εξορμήσεις μου αναα τον κόσμο; Κι εγώ θα τόθελα, αλλά φοβάμαι πως οι κόκκοι στις φωτό είναι ασύμφοροι για καλή ποιότητα.
Φιλί και τα λέμε αργοτερα
Κι εγώ αν ήμουν τώρα στη Λευκάδα, θα ζήλευα το Τζουστινάκι του μέσου νότου, λέμε. Φιλί, σματς!!!
ReplyDeleteΜελισσούλα,
ReplyDeleteΜόνο ιδιατέρως λέγονται αυτά. Ηταν σαν μια κρύπτη, μια εσωτερική ανάταση που αν μοιραστείς παραπάνω απο την επιφάνεια, θα χάσεις την ολοκλήρωση αυτής της συνεύρεσης.
Θα τα πούμε απο τηλεφώνου
Φιλί
Εντάξει ζηλέψαμε για τον καλοκαιρινό καιρό αλλά μη μου πεις ότι ήταν καλύτερα από τη Λευκάδα! Με τα γαλάζια εξωτικά νερά!
ReplyDeleteΑστειεύομαι, όλα τα μέρη είναι ωραία όταν πας διακοπές, απλώς στη Λευκάδα είναι καλύτερα.
Καλή επάνοδο από τις διακοπές!
Μαίρη μου,
ReplyDeleteΤα νερά του δικού μας Ιονίου είναι τα ωραιότερα. Αλλά και η Καραϊβική έχει απίστευτες θάλασσες και κατάλευκες παραλίες σαν ζάχαρη άχνη. Ειλικρινά είναι υπέροχα. Αν άβγαζα το συναισθηματικό μέρος, θα έβαζα άριστα γιατί υπάρχουν και οι υποδομές. Εξάλλου, ήταν ένα πενυματικό ταξίδι ανεπανάληπτο. Δεν συγκρίνονται αυτές οι εμπειρίες.
Ευχαριστώ που με διάβασες και που έγραψες τόσο όμορφα για το βιβλίο μου.
Φιλί του ήλιου και του κρύου
Μαγευτικές φωτογραφίες.
ReplyDeleteΑλλη μια άλλη καλλιτεχνική πτυχή του ταλέντου σου....
Αυτό σημαίνει να συνδυάζεις "τα πάντα, όλα".. Το τερπνόν μετά του ωφελείμου.. Και λογοτέχνης, και κούκλα, και παιδί της καλοπέρασης... Πολύ μου αρέσεις...:-)))
ReplyDeleteΑυτά τα τρελά πρωινά με λόγια λόγια λόγια Justinaki είναι διαμάντια.
ReplyDelete............και όταν συνδιάζονται με ξεκούραση, χαλάρωση, και διακοπες γίνονται ανάγλυφες εικόνες του μυαλού.
Εύχομαι καλές διαδρομές γνώσης και ευχαρίστησης γιατί είμαι σίγουρη πως έρχονται κι άλλες κι άλλες πολλές ακόμη!!
Μπονίτα ηλιόλουστη φιλιά Κυριακάτικα:))))
Μιχάλη μου,
ReplyDeleteΣτις φωτογραφίες θα τα κατάφερνα καλύτερα αν είχα δυνατότερη κάμερα. Αλλά δεν εγκαταλείπω τη Σόνυ μου γιατί είναι ευκολομεταφερόμενη. Λεπτή, κομψή και ελαφριά σε βάρος.
Καλημερούδια απο την πόλη μας
Εύη μου καλή,
ReplyDeleteΠαιδί της καλοπέρασης, περιποιημένη και μετά όλα τα άλλα. Βλέπεις προηγείται η ζωή που δραπετεύει απο τα χέρια μας με μεγάλη ταχύτητα.
Φιλί στη συμπρωτεύουσα
Μπονία Κατρίν μου,
ReplyDeleteΟντως, είναι πολύ σπουδαίο να συνδυάσεις ένα σεμινάριο δημιορυγικής γραφής και κουβέντας με χαλάρωση. Οι αμερικάνοι ξέρουν να τα κάνουν όλα αυτά για να απενοχοποιούν ακόμη και τους λογοτέχνες απο το άραγμα υπο τον ήλιο.
Φιλί του ήλιου με μπιλοζίρια