Friday, October 29, 2010

2ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Μοντρεάλ

Ενημερώσεις περί φεστιβάλ
Η πρόεδρος του φεστιβάλ Αύρα Γεωργίου, το Τζουστινάκι σε άνιμαλ πριντ, ο παραγωγός ραδιοφώνου Μιχάλης Τελλίδης, ο καθηγητής της έδρας Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μοντρεάλ Ζάκ Μπουσάρ και η διευθύντρια Κοινωνικών Υπηρεσιών της Ελληνικής Κοινότητας Ελένη Φακωτάκη

Βραδυά πρεμιέρας

Χθές η βραδυά της πρεμιέρας ήταν καταπληκτική. Η αίθουσα του Cinema Du Parc ήταν κατάμεστη από Ελληνες και ξένους που ήρθαν να δούν την ταινία El Greco του Γιάννη Σμαραγδή. Η Αύρα Γεωργίου έκανε μια μικρή εισαγωγή κι ακολούθησαν λίγα λόγια απο τη δημοτική σύμβουλο Ελεν Φωτόπουλος και τους γενικούς πρόξενους της Ελλάδας και της Ισπανίας στο Μόντρεαλ

Ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος και μετά το τέλος της ταινίας σμίξαμε όλοι με κέφι στο Cafe La Presse όπου είχε πολύ ωραία κουβεντούλα και ορεκτικά Πύλαρος.

Εμείς, συνεχίσαμε τη βραδυά με μπιρόνια σε παρακείμενη μπυραρία.


Ο Τεντ με τα κρασιά, το Τζουστινάκι με τη Celine


Τεντ Αργύρης, Ζακ Μπουσάρ, Λίλυ Φακωτάκη και ο μεγάλος σινεφίλ Δημήτρης Ρουσσόπουλος
Ο πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ Κεν Μαντζορίνης με την κόρη του(αριστερά) και ο πρέσβης της Ελλάδας στον ICAO Χάρης Μάνεσης με τη σύζυγό του οικονομολόγο και συγγραφέα Εφη Πυλαρινού.
Επι το έργον, σε σκηνοθεσία Πύλαρου!!!

2ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Μόντρεαλ (28 Οκτωβρίου-5 Νοεμβρίου)




Στο Μόντρεαλ αυτή την εβδομάδα έχουμε πολιτιστικές χαρές, καθώς απόψε στο Cinema du Parc εγκαινιάζεται το 2ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου υπό τη διεύθυνση της Αύρας Γεωργίου.


Η φεστιβαλική εβδομάδα θα ανοίξει με την ταινία El Greco του Γιάννη Σμαραγδή απόψε στις 7, ενώ θα ακολουθήσει μια μικρή δεξίωση στο παρακείμενο Presse Cafe. Ολοι οι Ελληνες περιμένουμε με μεγάλη χαρά αυτό το πολιτιστικό γεγονός, που θα μας κάνει να σμίξουμε ενώπιον της μικρής οθόνης παρακολουθώντας νέο ελληνικό σινεμά.Σας παρουσιάζω εν συνόλω το πρόγραμμα, αλλά θα σας φέρνω φωτογραφίες από τις ιδιαίτερες θεματικές βραδυές του Φεστιβάλ


Τζουστινάκι εξιταρισμένο



2o Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Μοντρεάλ



Μετά από την περισινή επιτυχημένη πορεία , το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Μοντρεάλ, δίνει το δεύτερο ραντεβού με το κοινό του από 29 Οκτωβρίου μέχρι 4 Νοεμβρίου στο Cinema du Parc, 3575 avenue Du Parc ,με ταινίες για μικρούς και μεγάλους!


Στη βραδιά Έναρξης θα προβληθεί η πολυβραβευμένη ελληνο-ισπανική παραγωγή του Γιάννη Σμαραγδή, EL GRECO που ήταν πρώτη απ τις κορυφαίες 5 ταινίες στο Φεστιβάλ του Τορόντο. Θα ακολουθήσει κοκτέιλ στο παρακείμενο Presse Café .



Το Σαββατοκύριακο ταινίες για παιδιά και γονείς : ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΝΟΝΌΣ και η πολυβραβευμένη ταινία κινουμένων σχεδίων ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.


Δευτέρα 1η Νοέμβρη Βραδιά ΚΑΒΑΦΗ με δύο ταινίες, «ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ Ο ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΒΑΦΗ» του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου και «ΚΑΒΑΦΗΣ» του Γιάννη Σμαραγδή. Εισαγωγικές ομιλίες στον Καβάφη θα γίνουν από τον καθηγητή της Εδρας Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου McGill δρα Νίκο Πουλόπουλο και τη δαικεκριμένη συγγραφέα Ιουστίνη Φραγκούλη.



Τρίτη 2 Νοέμβρη θα είναι βραδιά ντοκιμαντέρ με δύο βραβευμένες ταινίες ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ, μια κατάθεση μιας προσωπικής θυσίας που διαδραματίζεται στα ΛΕΥΚΆ ΌΡΗ ΤΗΣ ΚΡΉΤΗΣ και οι OI ΚΟΛΟΣΣΟΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ βραβείο Ντοκιμαντέρ στο Los Angeles Greek Film Festival.



Η τελετή λήξης στο ιστορικό θέατρο Ριάλτο , 5723 Avenue du parc, στις 4 Νοεμβρίου με την κλασσική ταινία ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ με την Μελίνα Μερκούρη. 1ο βραβείο των Καννων το 1960. Θα επακολουθήσει κοκτέιλ στον ιστορικό κινηματογράφο προβολής ελληνικών ταινιών Rialto.

Βραδιές γεμάτες ποίηση και λογοτεχνία, νοσταλγία, αγάπη, γέλιο και ελπίδα υπόσχεται το 2ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Μοντρεάλ υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Αύρας Γεωργίου

Wednesday, October 27, 2010

Κόκκινη κλωστή δεμένη... στα Βριλήσσια τυλιγμένη

Ενα μινιόν μαγαζί στα Βριλήσσια
Μπομπονιέρες, σχεδια για πετσέτες
Μαξιλαράκια κι άλλα κεντηματα
Κορδελλες και γαρνιτούρες σε ολα τα χρώματα
Η ιδιοκτήτρια Γώγω Πολίτου
Κι εδώ παρούσα όπως βλέπετε , τότε εν Αθήναις

Κόκκινη κλωστή

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

«Κόκκινη κλωστή» δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, λέει η θυμοσοφία κι αυτό το όνομα διάλεξε η Γεωργία ή Γώγω Πολίτου για να επιθέσει στο υπέροχο μαγαζί της στα Βριλήσσια, που διαθέτει χρώματα, κλωστές, σχεδια ποικίλα και διαφορετικά για τη χειροτεχνία στην ευρύτητά της.

Ναι, οι γυναίκες στην «Κόκκινη Κλωστή», που αποτελεί ένα μίνι αριστούργημα αισθητικής στην πλατεία Αναλήψεως των Βριλησσίων, μπορούν να βρούν τα όνειρά τους και να τα καταθέσουν στο κέντημα, το πλέξιμο, το ράψιμο, τα κάθε είδους εργόχειρα.

Τί είναι όμως το εργόχειρο; Στη Λευκάδα του 60 και του 70 η εκμάθηση της σταυροβελονιάς ή του πλεξίματος με το βελονάκι και τις βελόνες ήταν απαραιτητο στοιχείο κοινωνικής παιδείας. Ακόμη και στο γυμνάσιο η δασκάλα των οικοκυρικων μας επέβαλε να κάνουμε πάσης φύσεως εργοχειρα,

Προσωπικά, καθισμένη δίπλα από τη Μαρία την Κοψιδά στη γειτονιά μας έμαθα να κεντώ αντιγράφοντας εικόνες από χαρτιά ειδικά κατασκευασμένα για τη σταυροβελονιά ή τη γκομπλέν. Η μητέρα μου, που κεντούσε κι η ίδια όμορφα καρέ ή σεμέν, με καμάρωνε που κεντούσα με τις μεγαλύτερες κοπέλες της γειτονιάς. Ωστόσο, εγώ ένιωθα αναγκασμένη να το κάνω μιά και όλες ήταν σ΄αυτόν τον ρυθμό. Η φύση μου δεν ηταν αυτή του εργοχείρου.

Στο Πανεπιστήμιο ήταν μόδα τα πλεκτά γι αυτό με τη φιλενάδα μου την Αγγελική Σπηλιά έμαθα πλεκτό με βελόνες, κατασκευάζοντας διάφορα μπλουζάκια και πουλόβερ και ζακετούλες σε πρωτοποριακά χρώματα και σχέδια, οφείλω να ομολογήσω.

Ωστόσο, λατρεύω τα κεντήματα προπάντων τα Λευκαδίτικα. Δε χορταίνω να κοιτάζω την προίκα μου, που η μαμά φρόντισε να είναι πλούσια είτε με δικά της έργα είτε με έργα κεντηστριών από την πατρίδα μου.

Τα νεαρά κορίτσια δεν ξέρω αν έμαθαν τη σταυροβελονιά ή τη γκομπλέν, αν ξέρουν να πλέκουν και να κεντούν όπως εμείς. Ομως γνωρίζω πως η δική μας γενιά των Ελληνίδων επιστρέφει πίσω στο εργόχειρο ως μια μορφή δημιουργίας, που ξαλαφρώνει το νού από τις έγνοιες.

Ολο και περισσότερες γυναίκες της γενιάς μου εργοχειρούν. Κι αυτή τη μαγική πόρτα ανοίγει η «Κόκκινη Κλωστή» της Γώγως Πολίτου, ένα μαγαζί που προσφέρει όλες τις ιδέες και λύσεις περί του εργοχείρου.

Από υφάσματα, δαντέλλες, κορδέλλες, σχέδια, νήματα, κλωστές, βελονάκια, οδηγίες, όλες οι διαστάσεις των εργοχείρων βρίσκονται στην πρώτη γραμμή στο όμορφο κατάστημα , που μοιάζει με μινιατούρα. Και η Γώγω είναι παρούσα να δώσει σχέδια και συμβουλές, να μάθει τις νεαρές γυναίκες την ομορφιά του κεντήματος, του πλεξίματος, τη γοητεία της δημιουργίας δια χειρός.

«Κόκκινη κλωστή» δεμένη στα Βριλήσσια τυλιγμένη, λοιπόν.Προτείνω να επισκεφθείτε το νέο μαγαζί για ιδέες και σχέδια, για το εργοχειρείν που αποτελεί μια μορφή θεραπευτικής διαδικασίας για τα χέρια και για την ψυχή. Και τα έργα των χειρών σας μην παρείδετε!

Κόκκινη Κλωστή, Πλατεία Αναλήψεως 8, Βριλήσσια
Τηλ. 210-8322983

Saturday, October 23, 2010

Μήδεια στο Μόντρεαλ/Medea in Montreal

Χθές παρακολουθήσαμε μια εκπληκτική θεατρική παράσταση στην κεντρική αγγλόφωνη σκηνή του Μόντρεαλ στο θέατρο Centaur. Η καρδιά μας πλημμύρισε υπερηφάνεια γιά τους Ελληνες της νέας γενιάς, που μεταφέρουν με περηφάνεια τον ελληνικό πολιτισμό σε τούτο τον ξένο τόπο τόπο.

Επρόκειτο για την παράσταση της τραγωδίας του Ευρυπίδη «Μήδεια» σε σύγχρονη αγγλική μετάφραση του Ανδρέα Απέργη. Η σκηνοθετική απόδοση της Μήδειας σε μιά εποχή μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή με το χορό να τραγουδάει σε ανατολίτικο μουσικό ύφος, ήταν ευρηματική, μοντέρνα μα καθόλου προσβλητική στο αρχαίο κείμενο.

Η πρωταγωνίστρια Φράνς Ρολάν στο ρόλο της Μήδειας πραγματικά απογείωσε το έργο, που αποδόθηκε πιστά στο λόγο του Ευρυπίδη. Ο Ανδρέας Απέργης έπαιξε πειστικά τον Ιάσονα, ενώ την παράσταση έκλεψε ο χορός των γυναικών.

Αυτό που ειλικρινά με συγκλόνισε ήταν ο τονισμός της Ελληνικότητας, η βαθειά περηφάνεια γι αυτήν μέσα απ΄τα λόγια του Ιάσονα: «Μήδεια, σου έκανα πολύ καλό, σε πήρα από μια χώρα βάρβαρη, όπου η γυναίκα δεν είχε θέση και σ΄έφερα στην Ελλάδα του πολιτισμού. Σε έκανα βασίλισσα στην Ελλάδα, όπου μπορείς ως γυναίκα να εκφράσεις την άποψή σου..»

Ακολούθησε μια μικρή δεξίωση,συντονισμένη από την υπεύθυνη Κοινωνικών Υηρεσιών της Ελληνικής Κοινότητας του Μοντρεάλ κα Ελένη Φακωτάκη. Εκεί ο Ανδρέας Απέργης μίλησε για την ελληνικότητά του. Είπε πως κάποτε του ήταν βάρος αλλά τώρα αποτελεί τεράστια πηγή υπερηφάνειας.

Στην παράσταση βρέθηκαν πολλοί επώνυμοι της Ελληνικής παροικίας, που ένιωσαν ως τα τρίσβαθά τους γεμάτοι απ΄την υπέροχη παράσταση αλλά κι ένα μεγάλο καμάρι γιά τον Ανδρέα Απέργη που έφτιαξε μια τόσο σπουδαία παράσταση ελληνικής τραγωδίας στην αγγλική γλώσσα στην καρδιά της αγγλόφωνης κουλτούρας του Μοντρεάλ.

Τζουστινάκι

Δελτίο τύπου

Ο θίασος Scapegoat Carnivale Theatre του Ελληνοκαναδού συγγραφέα και ηθοποιού Ανδρέα Απέργη ανεβάζει στην κεντρική αγγλόφωνη σκηνή του Μόντρεαλ στο θέατρο Κένταυρος (Centaure Theatre) τη Μήδεια του Ευρυπίδη σε μετάφραση του Ανδρέα Απέργη και του Joseph Shragge.

Το έργο θα σκηνοθετήσουν η Alison Darcy και ο Αντρέας Απέργης με πρωτότυπη μουσική του Brian Lipson, μουσική διεύθυνση από τον David Oppenheim, σκηνοθεσία και σχέδια ενδυμασιών από την Amy Keith, φωτισμό από τον David Perreault Ninacs και παραγωγή/διεύθυνση σκηνής από την Melanie St-Jacques.

H France Rolland θα παίξει τη Μήδεια αντιμέτωπη με τον Αντρέα Απέργη ως Ιάσονα. Στους υπόλοιπους ταλαντούχους ηθοποιούς περιλαμβάνονται ο ιδρυτής και πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Κένταυρος Maurice Podbrey καθώς και οι ηθοποιοί του Μοντρεάλ Alex Ivanovici, Dusan Dukic, Diana Fajrajsl, Holly Gauthier Frankel, Melissa Trottier, Gitu Jain, Stefanie Buxton, Lindsay Wilson, Elijah Flomen, Thomas Rolland Apergis, John Dodge και Γιώργος Μπεκιάρης.

Η Μήδεια είναι μια από τις πιο σημαντικές και απόλυτες ελληνικές τραγωδίες. Η υπόθεσή της περιστρέφεται γύρω από τις συνέπειες που ακολούθησαν όταν ο Ιάσων εγκαταλείπει τη σύζυγό του Μήδεια για την κόρη του βασιλιά Κρέοντα. Η Μήδεια, μετά την εξορία της από το βασιλιά, έχει μια μέρα να σχεδιάσει την εκδίκησή της κατά του Ιάσονα. Η ημέρα αυτή είναι γεμάτη σκοτεινές δολοπλοκίες, πολιτικές αναταραχές και τραγωδία.

Η παραγωγή είναι εν πολλοίς εμπνευσμένη από την Ελλάδα της δεκαετίας του 1920, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που άφησε τη χώρα σε μια συρροή προσφύγων από την Τουρκία. Η ανάμειξη της ελληνικής και της τουρκικής κουλτούρας είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τα ρεμπέτικα τραγούδια, μια θλιμμένη μουσική που συχνά συγκρίνεται με τα αμερικάνικα μελαγχολικά τραγούδια των μαύρων. «Ο αρχαίος χορός θα τραγουδήσει ρεμπέτικα, μια μουσική που μεταφέρει τη θλίψη και το δράμα στη συγχρονη κοινωνική σκηνή με μια διεθνικότητα κι ένα πάθος», δήλωσε στο ΑΠΕ ο εμπνευστής της παράστασης Ανδρέα Απέργης.

Οι παραστάσεις της Μήδειας στην αγγλόφωνη κεντρική σκηνή του θεάτρου Κένταυρος στο Παλιό Μοντρεάλ, θα πργαματοποιηθούν απο 21-30 Οκτωβρίου στις 8.30 π.μ.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως η παράσταση της 22ας Οκτωβρίου, 8.30 μμ.μ είναι αφιερωμένη στις Κοινωνικές Υπηρεσίες της Ελληνικής Κοινότητας Μοντρεάλ. Το ένα τέταρτο των εισπράξεων θα διατεθεί στις Κοινωνικές Υπηρεσίες της ΕΚΜ.

Medea by Scapegoat Carnivale Theatre

Scapegoat Carnivale Theatre is eager to present Euripides' Medea in a new translation from the ancient Greek, as part of Centaur Theatre's Brave New Looks from Oct. 21-30. Medea is one of the most influential and accessible of the Greek tragedies. Translators Andreas Apergis and Joseph Shragge are excited to offer this modern-feeling script, which closely resembles Euripides' original stark and powerful text. This dramatic work, directed by Alison Darcy and Andreas Apergis, features some of Montreal's top performers, including singers and live musicians. Brian Lipson composed the original score; David Oppenheim is the musical director.

The plot of Medea revolves around the emotional fallout occurring when the hero Jason leaves his wife Medea for King Kreon's daughter. Now exiled by the King, Medea has one day to plot her revenge against Jason, undertaking one of the most gruesome acts of revenge in history. Medea is filled with dark machinations, political upheavals and tragedy.

Scapegoat Carnivale Theatre's Medea will be loosely set in Greece in the 1920s, after the population exchange between Greece and Turkey left the country with an influx of ethnic Greeks who had been living in Turkey for generations. The encounter between Greek and Turkish cultures produced Rembetika, a mournful music often compared to the American blues. A Rembetika-singing chorus highlights the play's theme of displacement in this mythical and harrowing domestic drama.

The music is an important and stirring element elevating this production. Composer Brian Lipson took as a starting point the idea that the ancient Greek chorus could sing in 20th century harmony, rather than simply chant, "I drew primarily on 1920s Greek Rembetika music, as well as Greek and Jewish liturgical memes. Throughout the composition process I often asked myself: ‘What would Bernstein do?' " For musical director David Oppenheim, the mix of styles is what makes Lipson's music so unique, "Sometimes it sounds like folk music, and other times like classical or opera - but the end product is something new and innovative, unlike anything I've heard before."

Co-director Alison Darcy is thrilled about mounting this show, "There have been so many versions of this story told, so many productions done throughout time. The Greeks created theatre- what a history to be a part of! All of the play's themes are as relevant today as they were in antiquity." For Darcy, the story touches on many issues of interest, "The play is as much about Medea's famous horrific act as it is about how all the people involved let that horrific act happen - the impotency of the catalysts and the bystanders."

Joseph Shragge, co-translator of the piece with Andreas Apergis, is captivated by the draw the title character has, "It's fascinating the way Medea gets you on her side. There are so many scenes of her manipulating people and yet I still feel pity for her, as well as exhilaration." Shragge and Apergis constantly went back to the Greek to make sure they were working in the spirit of the ancient. For Andreas, being of Greek heritage, it was a privilege to be able to read the original text, "Reading this story and playwright in my mother tongue profoundly changed my understanding of the play and the characters that inhabit it." Stylistically for Shragge, the translation is rooted in the modern, "I drew a lot from American poets like Elizabeth Bishop and Ann Sexton as well as from Canadian poet Ann Carson."

Founder and former Centaur Theatre Artistic Director Maurice Podbrey says he is more than a little overwhelmed at the prospect of treading those boards again, "It was early 1970 with The Odd Couple that I first performed at the Centaur and now, 40 years later, my daughter Alison and her co-director Andreas have taken the brave decision to cast me in Medea as King Aegeas." He jokes, "It's not a big part but I've grown a big beard for it..."

France Rolland will be playing Medea opposite Andreas Apergis as Jason. The rest of the talented cast includes George Bekiaris, Stefanie Buxton, Dusan Dukic, Diana Fajrajsl, Holly Gauthier-Frankel, Alex Ivanovici, Gitanjali Jain, Maurice Podbrey, Melissa Trottier, Lindsay Wilson, Elijah Flomen, Thomas Rolland Apergis and musician John Dodge. Set and costume design by Amy Keith, lighting design by David Perreault Ninacs and production/stage management by Melanie St-Jacques.
About Scapegoat Carnivale Theatre


Ο θίασος επί σκηνής
Ο μικρός Θωμάς Απέργης στο ρόλο ενός των παιδιών της Μήδειας
Η δημοτική σύμβουλος Ελεν Φωτόπουλος με τον βουλευτή του Κεμπέκ Τζέρρυ Σκλαβούνο
Ο Αλεξ με τη Φράνς Ρολάν, πρωταγωνίστρια της Μήδειας
Η διευθύντρια των Κοινωνικών Υπηρεσιών Ελένη Φακωτάκη, η αφεντιά μου, ο Ανδρέας Απέργη,ς η δημοτική σύβουλος Μάιρη Ντέρος και η Ελεν Φωτόπουλος
Σε προσωπικό ενσταντανέ ο Ανδρέας Απε΄ργης με τη Μαίρη Ντέρος
Τζουστινάκι με Ανδρέα
Ανδρέας και Ελεν

Αλεξ και ζωγράφος Νίκ Βόικοφ

Τέντυ, Τζουστινάκι και Μαρία

Ελέιν, Τεντ και Μαρία

Tuesday, October 19, 2010

Στη Βοστώνη με τον πατερούλη

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις. Η Ευανθία Κοντάκης μας ξενάγησε στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης, όπου έχει προσφέρει με τον εκλιπόντα σύζυγό της την πτέρυγα των Ελληνικών Αρχαιοτήτων


Η Βοστώνη είναι μια πόλη που λατρεύω για την αρχοντιά, τη γοητεία της, αλλά προπάντων γιά αγαπημένους τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί. Τη νιώθω ως τον αντίποδα του Μοντρεάλ κι αν θα μπορούσα να ζήσω σε άλλη βορειοαμερικάνικη πόλη, αυτή θα ήταν η Βοστώνη με τις πανεπιστημιουπόλεις και την εύρυθμη ζωή.

Στα ταξίδια του πατερούλη συμπεριλάβαμε τη Βοστώνη καθώς εκεί βρίσκεται η αγαπημένη μας φίλη κα Ευανθία Κοντάκης, πρώην πρόεδρος της Εθνικής Φιλοπτώχου και μεγάλη ευεργέτις στα ελληνικά δρώμενα της πόλης.

Αυτή τη φορά, εκτός από την όμορφη οικογένειά της Ευανθίας Κοντάκη, είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε και τον ιερατικό προϊστάμενο του Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού. Φημισμένος ναός καθώς εκεί κάποτε ιερουργούσε ο τότε αρχίμανδρίτης Ιάκωβος, αργότερα αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής.

Ομορφος , μεγαλόπρεπος ο καθεδρικός ναός στο κέντρο της Βοστώνης, στέκει δίπλα από το Νοτιανατολικό Πανεπιστήμιο για να θυμίζει την παρουσία του ελληνικού στοιχείου στην αμερικάνικη μεγαλούπολη.

Ο πατερούλης προσκλήθηκε από τον, αρχιμανδρίτη Στρογγύλη να ιερουργήσει εκείνη την Κυριακή. Ηταν μια λαμπρή μέρα, ο ήλιος έλαμπε στον ουρανό.

Ο πατήρ Κλεόπας με υιική φροντίδα παρέδωσε τη λειτουργία στον πατερούλη, ο οποίος έψαλε με τα μινόρε του απαντώντας αρμονικά στην εκλεκτή χορωδία. Ο νεαρος αρχιμανδρίτης με τις εκπληκτικές σπουδές στη Θεολογία τόσο στην Ελλάδα όσο στην Αγγλία και τις ΗΠΑ, καθήλωσε το ακροατήριο με την απλότητά του, την προσήνεια, τον απόλυτο σεβασμό προς τον γηραιό ιερέα.

Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ότι κρατούσε στις αριστερές θέσεις των επισήμων, τρία πρώτα στασίδια για τα παιδιά. Και πριν ολοκληρωθεί η λειτουργία, τα πλησίασε κι αντί κηρύγματος και βαρειού διδακτισμού προς το εκκλησίασμα , άρχισε να μιλάει στα παιδια απλά και κατανοητά για τον Αγιο Διονύση τον Αρειοπαγίτη, κάνοντάς τα να συμμετάσχουν στη συζήτηση . Αυτό ήταν το κατηχητικό της Κυριακής, εξήγησε αργότερα.

Ενας νεαρός αρχιμανδρίτης στον καθεδρικό ναό της Βοστώνης, με παιδεία, κρίση και παρρησία, με τρόπο αγαπητικό για τα παιδιά και τους γονείς του, ο πατήρ Κλεόπας έκλεψε τις καρδιές μας. Και ο πατερούλης ευχαριστήθηκε λειτουργία μοιράζοντας μαζί του στους πιστούς το αντίδωρο στο τέλος της Θείας Λειτουργίας.

Ο αρχιμανδρίτης Κλεόπας Στρογγύλης με το σεβάσμιο πατερούλη συλλειτουργούν στον Καθεδρικό Ναό της Βοστώνης
Η ελληνοροόδοξη εξξκησία αγκαλιάζει λευκούς και μαύρους
Τα παιδιά του ιερού , η ελπίδα του αύριο
Ο πατήρ Κλεόπας διάβασε το Ευαγγέλιο στα αγγλικά

Στο χόλ της Εκκλησίας από αριστερά: Η Πάμελα Κοντάκη, ο πατερούλης, η αφεντιά μου, ο Πίτερ Κοντάκης, ο πατήρ Κλεόπας και η Ευανθία Κοντάκη

Ο πατήρ Κλεόπας έδωσε ευχές σε νεογέννητη
Στο χόλ η του ναού η Ευανθία Κοντάκη με τη Σοφία και τον δρα Μπέργκ
Ευανθία και Ιουστίνη στην εκκλησιά
Ευανθία και Τέντ στη λειτουργία
Το προηγούμενο βράδυ η Εανθία Κοντάκη μας δεξιώθηκε στο ιδιωτικό της κλάπ. Αριστερόθεν προς τα δεξιά: ο γιός της Νίκος Κοσκόρης, η υπογράφουσα, ο πατήρ Κλεόπας, ο πατερούλης και η αρχόντισσα Ευανθία Κοντάκη
Από αριστερά ο Τέντ Κοσκόρης, η Μαρία Κοσκόρης και ο Νίκ Κοσκόρης με την αφεντιά μου
Η αρχόντισσα Ευανθία Κοντάκη ανάμεσα στον Τέντ και τον πατερούλη
Κι ο πατερούλης ανάμεσα σε μένα και την Ευανθία
Πατερούλης και Ευανθία Κοντάκης, είχαν πολλά κοινά ενδιαφεροντα εκκλησιαστικά και άλλα
Στον κήπο της Ευανθίας ο πατερούλης θαύμασε το πράσινο
Μαζί μου το ηλιόλουστο πρωινό του Σαββάτου
Ο πατερούλης καταγοητεύθηκε από το απέραντο πράσινο του Καναδά και της Αμερικής

Στο αρχοντικό της Ευανθίας ο πταερούλης, η υπογράφουσα, η Λεμονιά και η οικοδέσποινα






Thursday, October 14, 2010

Η ζωή είναι ωραία στο Μεγάλο Παζάρι!

Η ζωή είναι ωραία, προπάντων όταν την αναζητάς στους πιό εξωτικούς προορισμούς. Εφερα σκηνές από την εκκλησιαστική πραγματικότητα της Βασιλεύουσας, σκηνές που μ΄έκαναν να ξαναζήσω το βάθος της Ορθόδοξης παράδοσής μας. Εζησα ξανά μια φάση, που είχα βάλει στο περιθώριο καθώς πολιτικές διαφωνίες με είχαν απομακρύνει απ΄το Φανάρι.

Σήμερα, όμως , θα ταξιδεψουμε μαζί στο απίστευτο Παζάρι της Πόλης, που είναι περιώνυμο για την ποικιλία των εμπορευμάτων του αλλά και για τη φιλόξενη στάση των εμπόρων του.

Από χαλιά μέχρι υφάσματα, πασμίνες, σερβίτσια για καφέ, πολυελαίους, φωτιστικά, διακοσμητικά, κοσμήματα, δερμάτινα ρούχα μέχρι κινέζικες απομιμήσεις των μεγάλων ονομάτων στις τσάντες, τα ρούχα , τα αρώματα και τα φουλάρια,το Μεγάλο Παζάρι της Πόλης είναι ένα χάρμα οφθαλμών, με την απέραντη ποικιλία των εμπορευμάτων του.

Το περατήσαμε αχόρταγα, σα να το βλέπαμε πρώτη φορά κι ας ήτανε η πολλοστή. Λουκούμια, καλούδια, τσάγια διαφόρων ειδών, μυρωδικά, όλα ήταν ένας διαρκής πειρασμός χωρίς όρια.

Φυσικά , εγώ κόλλησα στα υφάσματα, χάιδεψα τα μεταξωτά και τα μάλλινα, άπλωσα τραπεζομάντηλα, απόλαυσα ηδονικά μαξιλαράκια ολοκέντητα, αναζήτησα τους παλιούς τσεβρέδες με τα χρυσοστόλιστα κεντήματα. Αγόρασα μόνο πασμίνες, ως είθισται άλλωστε στις εκδρομές μου.

Η Νίνα λάτρεψε τα μεταξωτά χαλιά, τα υφασμένα με λεπτό μετάξι. Σ΄αυτά επένδυσε το χρόνο και το χρήμα της.

Θαυμάστε μας να παζαρεύουμε στην Πόλη!

ΥΓ. Κι όλοι οι Τούρκοι για να μας δείξουν οικειότητα μας φώναζαν Μαρία ή Ελένη. Ετσι για να μας δείξουν πως ήξεραν απο γυναικεία ελληνικά ονόματα. Πού να μαντέψουν τώρα το Νινάκι και το Τζουστινάκι

Τζουστινάκιον


Η Νίνα ξετρελλάθηκε με τα μεταξωτά χαλιά, προπάντων με το σχέδιο Σεχραζάτ!
Μπροστά από τα χρυσοποίκιλτα υφάσματα
Τα κοριτσάκια απολαμβάνουν τσάι σερβιρισμένο σε παραδοσιακά τούρκικα φλυτζανάκια
Ο Τούρκος, που τη φώναζε Μαρία, της προβάρει ένα κόσμημα
Μπαχαρικά και αποξηραμένοι καρποί
Λουκούμια και ξηροκάρπια
Ολων των ειδών τα βότανα και τσάγια
Το Τζουστινάκι την είχε δεί με βεντάλιες αυτό το καλοκαίρι
Τρελλάθηκα με τα υφάσματα
Και η Νίνα με τις φωτογραφίες
Μία από τις πασμίνες ή μάλλον έξι έγιναν δικές μου
Με θέα μιά πλευρά του Γκράντ Μπαζάρ
Στέκομαι και χαζεύω τα εμπορεύματα
Εκατοντάδες κόσμος πάει κι έρχεται στο παζάρι
Και η Νίνα επενδύει σε χρυσόπλεκτο χαλί