Αυτές τις μέρες που οι γιορτές πλησιάζουν, όλο και βαθύτερα αισθάνομαι τη μοναξιά των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας και προπάντων εκείνων που βρίσκονται στα γηροκομεία.
Παρά το γεγονός πως η μεταξύ τους συντροφιά γεννάει ένα αίσθημα αισιοδοξίας σ΄εκείνους αλλά και στους συγγενείς τους, η μοναξιά γίνεται μέγγενη που σφίγγει περισσότερο την καρδιά τους.
Η δυσκαμψία στις κινήσεις, η απώλεια της ευεξίας, τα κενά μνήμης, το κοίταγμα στον καθρέφτη γεννούν την απογοήτευση στους ανθρώπους που οδηγούνται αργά και σταθερά προς την ολοκλήρωση του κύκλου της ζωής. Κι όμως αντέχουν και χαίρονται κάθε στιγμή σα νάναι η τελευταία.
Οπως μου έλεγε ένας παππούς, φίλος της οικογένειας: «Βλέπεις τον Αλέξανδρο; Βιάζεται να τελειώσει η μέρα για νάρθει η επόμενη. Για μένα κάθε δύση είναι μια μέρα που δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ και θα μαζέψει περισσότερο το κουβάρι μου.»
Θα πρέπει να πώ ότι στο Μόντρεαλ , δίπλα από το σπίτι μας, βρίσκεται ένα Γηροκομείο για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Το επισκεφθήκαμε με τον πατερούλη όταν βρισκόταν εδώ , καθώς εκείνος έχει χτίσει τη νέα πτέρυγα του Γηροκομείου Λευκάδας και είναι ευαισθητοποιημένος στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας.
Σας φέρνω μερικές φωτογραφίες από τους αγαπημένους που συναντήσαμε εκεί για να μοιραστούμε μαζί στιγμές χαράς έστω και γιά λίγο.
Ιουστίνη
Στιγμές χαράς ζήσαμε με τα γεροντάκια στο Γηροκομείο Villa MariaΜε τον πατερούλη τους επισκεφθήκαμε ένα μεσημέρι
Ελληνες πολλοί βρίσκονται σ΄αυτό το γηροκομείο χρονίων νοσημάτων , καταδικασμένοι να τελειώσουν τη ζωή τους στον ξένο τόπο
Η πρόεδρος του Συλλόγου ανθρώπων τρίτης ηλικίας "Η Φιλία" κα Ιωάννα Τσουμπλέκα οργανώνει εθελοντικές ομάδες που επισκέπτονται τους Ελληνες του Γηροκομείου και τους προσφέρουν κάθε εβδομάδα καφέ , τσάι και γλυκίσματα, τονώνοντας το ηθικό τους
Η Ιωάννα Τσουμπλέκα (δεξιά) με δυό εθελόντριες κυρίες
Αχ!
ReplyDeleteΑυτή η τρίτη ηλικία, είναι μια που θα περάσουμε όλοι μας όσοι δεν είμαστε.
Μα κι αυτή η μοναξιά γίνετε παράπονο, σα να την γνωρίζεις για πρώτη φορά, σαν να μην τόξερες ότι θα έρθει, ναι μεν, αλλά δεν το παραδέχεσε,
Μα πως είναι ποτέ δυνατόν να είμαι ή να γίνω ίσιος κι όμοιος με τους άλλους; μοναξιά, αν όμως έχεις τη δύναμη να το φιλοσοφίσεις μένεις ακριβώς όπως γεννήθηκες, μόνος στο σκαλοπάτι της τρίτης ηλικίας περιμένοντας ν' ανεβείς στην τέταρτη όπου εύχεσαι η διαδρομή να είναι ανώδυνη.
Σταμάτησαν να ακούγοντε τρυφερότητες, αγάπες και λουλούδια, σταμάτησαν να ρωτούν τη γνώμη σου, σταμάτησαν να σε υπολογίζουν, αυτό μεγαλώνη τη μοναξιά σου.
και μετά σου λένε οι Αμερικανοί The Golden Age Η χρυσή εποχή (Ηλικία)
Αγαπητή μου Ιουστίνη,
Επίκαιρο Θέμα
Χαιρετώ
Γαβριήλ
Αγαπημένη μου Ιουστίνη,
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ για την αφιέρωση της τόσο τρυφερής σου ανάρτησης.
Είναι αλήθεια, η τρίτη ηλικία νιώθει τόση μοναξιά κι έχει ανάγκη από αγάπη, φροντίδα και τρυφερότητα.
Είναι σαν τα μικρά παιδιά, θέλουν το χάδι, το φιλί, την αποδοχή, την επιβεβαίωση, κάθε στιγμή. 'Εχουν τόσο ανάγκη από αγάπη, φροντίδα και συντροφιά, για να σπάσει το δίχτυ της σιωπής που φέρνουν τα χρόνια και οι αναμνήσεις της ζωής.
Και συχνά αφήνουν ένα λυγμό χωρίς ήχο, ένα λυγμό στ' αλήθεια τόσο, μα τόσο πολύ μεγάλο.Τυχεροί, όσοι έχουν κοντά τους ένα δικό τους αγαπημένο πρόσωπο, να ακούει το λυγμό τους, να τους δίνει ένα χάδι ψυχής και να σκουπίζει το δάκρυ τους με στοργή και αγάπη, απέραντη αγάπη, όπως η γλυκιά μου μητέρα.
Σε φιλώ Ιουστίνη μου
Ματακια μου! Δεν μπορω να γραψω κατι εδω. Ξερεις τη λαχταρα μου!
ReplyDelete...η τρίτη ηλικία!
ReplyDeleteΑν ήταν μόνο η μοναξιά,κάτι πάει κι ...έρχεται,
Ιουστίνη μου!
Είναι τόσα άλλα, τόσα πολλά, και πολλά τόσο τραγικά!
Ας είναι να πάει κανείς μια κι έξω, στον ύπνο του!
κι όμως, η ζωή είναι γλυκιά μέχριτ ο τέλος...
Σε φιλώ,
Υιώτα
ΝΥ
Πολλή μοναξιά και εγκατάλειψη! και τι δεν βλέπουν τα ματάκια μου Ιουστίνη μου! Δεν θα αναφέρω περιστατικά, είναι πολύ σοκαριστικά που δείχνουν όμως την αγριότητα του ανθώπινου είδους αλλά και την απόγνωση από την εγκατάλειψη.
ReplyDeleteΒλέπω την οργανωμένη σας κοινωνία με γηροκομεία για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες και φαντάζουν για μας όνειρο!
σε φιλώ
Αγαπημένε μου Γαβρίλη,
ReplyDeleteΠόσο σωστά τα γράφεις και τα περιγράφεις! Πόσο δίκιο έχεις. Τώρα δεν ρωτούν τη γνώμη σου, τώρα δεν σε χρειάζονται, τώρα δεν είσαι απαραίτητος.
Και βρίσκεσαι στο σημείο εκκίνησης, μόνος όπως ήρθες στον κόσμο.
Ελπίζω τα γηρατειά να είναι ανώδεινα και οι άνρθωποι τριγυρισμένοι από κόσμο!
Χαιρετίσματα απο συννεφιασμένο Μόντρεαλ
Λία μου γλυκειά,
ReplyDeleteΕίσαι πολύ τυχερή που βρίσκεσαι κοντά στη μητέρα σου και μπορείς να την περιποιείσαι με πολλή αγάπη.
Το χάδι σου είναι βάλσαμο για κείνη και παρακαταθήκη ευφορίας γιά σένα.
Φιλί συννεφιασμένο
Δεσποινάκι μου,
ReplyDeleteΤί να γράψεις εσύ γι αυτό; Κοινή λαχτάρα μας κατατρύχει. Ελπίζω οι δικοί μας νάναι καλά έστω και μακριά μας.
Ο βορράς συννέφιασε
Γιώτα γλυκειά,
ReplyDeleteΘα συμφωνήσω μαζί σου πως ο πιό ωραίος είναι ο ξαφνικός θάνατος. Η φυγή από τη μιά μέρα στην άλλη.
Κι όμως οι άνθρωποι ακόμη και στα γηροκομέια ρουφάνε τη ζωή μέχρι την τελευταία σταγόνα.
Ετσι είναι η φύση.
Φιλί σου
Αγαπημένη μου Ρούλα,
ReplyDeleteΗ αλήθεια είναι πως η ζωή εδώ είναι πιό οργανωμένη και πως υπάρχουν οι ευκολίες γιά τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας.
Επίσης, επειδή η γενιά των μπέιμπι μπούμερς μεγαλώνει, χτίζονται ειδικά διαμερίσματα για ανθρώπους καλοστεκούμενους της τρίτης ηλικίας. Γενικά, ο Καναδάς είναι κράτος προνοίας.
Αλλά η μοναξιά είναι ένα καρφί δυσβάσταχτο για τους ηλικιωμένους.
Φιλί του σύννεφου
Η τριτη ηλικια εχει δυστυχως πολλες φορες μοναξια,ανημπορια και καποτε καταθλιψη.Ειναι μια τοσο δυσκολη κατασταση αυτη που βιωνουν ολοι οι ανθρωποι που βρισκονται στη δυση της ζωης τους.Ειναι αναγκη να σταθουμε κοντα τους οποια κι αν ειναι η σχεση μας μαζι τους και με οποιο τροπο μπορουμε.Θυμαμαι παντα τη μητερα μου τα τελευταια χρονια της ζωης της ποσο ευαλωτη ητανε και ποσο ενοιωθε μονη.Δεν χρειαζεται να λεμε πολλα μονο να προσφερουμε.Φιλακια Ιουστινη μου.
ReplyDeleteΓιάννα γλυκειά και τρυφερή,
ReplyDeleteΠόσο σωστά μιλάς. Οι μεγάλοι άνθρωποι γίνονται ευαίσθητοι, μελαγχολικοί, σκεφτικοί. Κι όλο αναζητούν το χάδι και την αγάπη μας.
Νάμαστε δυνατοί και γενναιόδωροι να τους στηρίζουμε.
Φιλί