Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός το καινούριο μυθιστόρημα της συγγραφέως και κριτικού Ελένης Γκίκα. Νιώθω τυχερή που μου τόδωσε από τους πρώτους να το διαβάσω και να καταθεσω την άποψή μου στα φτερά του εξωφύλλου του. Νιώθω τυχερή που είμαι η Νονά αυτού του βιβλίου, μιά και το συνέστησα ανεπιφύλακτα στον εκδοτικό μου οίκο.
Δεν θα πώ περισσότερο γι αυτό το πόνημα που είναι συγκλονιστικό για το βάθος και το εύρος του. Θ΄αφήσω τις κριτικές να μιλήσουν.
Καλοτάξιδη Ελένη μου «Η Αιώνια Επιστροφή» κι εγώ νοερά σ΄ακολουθώ στην παλίνδρομη κίνηση της επιστροφής. Κι ας πονάνε οι επιστροφές κι ας σφάζουν σα μαχαίρι.
Ιουστίνη
Κριτικές
Με σπάνια για τα ελληνικά γράμματα ευχέρεια, η Ελένη Γκίκα μπορεί να διατρέχει άνετα τόσες περιοχές της πολυδαίδαλης ανθρώπινης ύπαρξης. Να ανεβοκατεβαίνει από τον υγρό βυθό στην επιφάνεια και τον αέρα- σύμβολα του ψυχισμού και του πνεύματος- με ευλυγισία δελφινιού.Και το σώμα ανάμεσα, ενστικτώδες και επιτακτικό, όσο απροκάλυπτα και αν εκφράζεται, καταφέρνει να αθωώνεται με την αγνότητα των αγριμιών του δάσους.
Ο ρεαλισμός βαφτίζεται στη μοναδική ποιητικότητα του λόγου της και του κλίματός της. Μια ποιητικότητα ζόφου, παθών, υποσυνείδητου εαυτού, και μεταφυσικής δίψας για ζωή και θάνατο, σμιλεύοντας ένα έργο από σάρκα, αίμα και πνεύμα. Όπου όλα μπερδεύονται γλυκά όσο και επώδυνα σε μουσική συμφωνία αντιθέτων. Σε αρχέγονα ραντεβού ανάστροφων προορισμών που ακαταπόνητα παλεύουν και αλληλοερωτεύονται”.
Μάρω Βαμβουνάκη
“Η «Αιώνια Επιστροφή» είναι ένα πόνημα που αποκαλύπτει τη συγγραφέα του Ελένη Γκίκα στην απώτατη στιγμή της συγγραφικής της ωριμότητας. Η εγκεφαλικότητα της γραφής έχει υποχωρήσει μπροστά στην ωμότητα του ερωτικού πάθους. Το κείμενο γλυστράει σαν πεζοποίημα με ένθετα κομμάτια του παρελθόντος αλλά και σύγχρονου λογοτεχνικού γίγνεσθαι.
Μέσα απο την ερωτική ιστορία της φοβισμένης γυναίκας με τον καθηγητή, μέσα απο τα στοιχεία της προβοκατόρικης σύγχρονης ιντερνετικής εποχής, αποκαλύπτεται πάλι και πάλι πως η συγγραφέας ζεί με τις λογοτεχνικές εμμονές της, τους ήρωες των βιβλίων που διαβάζει με μανία και πάθος, προσπαθώντας να ταυτίσει στιγμές της ζωής της , κομμάτια του εαυτού της.
Οπως γράφει και πάντα θα γράφει με πιστότητα στο πνευματικό της DNA:Δες με, μπαμπά, δες, ανεβαίνω ψηλά, ως τους πλανήτες, μπαμπά, κοίτα, πετάω!”“Μόνο με τα βιβλία ανεβαίνεις ψηλά!”“Δηλαδή, άμα διαβάζω, θα πετάω;”
Ο αναγνώστης απολαμβάνει ένα ερωτικό θρίλλερ αναμεμειγμένο με κριτική λογοτεχνίας και ατόφια αποσπάσματα εκπληκτικής πεζογραφίας. Πραγματικό καλλιτέχνημα , ένα βήμα πέρα από το λογοτέχνημα.
Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη“…
Το λογοτεχνικό σύμπαν της Ελένης Γκίκα δεν είναι ενιαίο αλλά είναι ευδιάκριτο και (ίσως) μοναδικό. Το συνιστούν παιχνίδια της μνήμης, ποιητικός λόγος, αναφορές σε βιβλία, λόγια που δεν βρήκαν διέξοδο, γράμματα ανεπίδοτα…”
Librofilo
“Έρωτας τρομοκράτης ή μήπως η τρομοκρατία του έρωτα; Η Ελένη Γκίκα, παίζοντας με το χρόνο σε ένα λογοτεχνικό ταίρι του ’’Μη αναστρέψιμος’’ κτίζει λέξη-λέξη, πρόταση-πρόταση ένα ψηφιδωτό έρωτα, τρομοκρατίας, βιβλιοφιλίας σε ένα απαράμιλλο καμβά για απαιτητικούς αναγνώστες”.
Reader's – diggest
Οπως γράφει η συγγραφέας στο οπισθόφυλλο
Έτσι συνήθιζε να ζει και να μεγαλώνει η Όλγα. Μια ζωή με τον βουβό πατέρα, με το μυστικό της νεκρής μητέρας, με τον απόντα εραστή. Μια ζωή με τα βιβλία, μια ζωή με Χάρτινη Ζωή.
Έκανε χρόνια να περάσει τη δική της Ζώνη των Επιθυμιών. Όμως, ο περαματάρης Στάλκερ υπήρχε. Έτσι η Όλγα, μισό γατί, μισό αρνί επιστρέφει στο σταυροδρόμι του Φoνιά, στο σπίτι του Καθηγητή. Αιώνια Επιστροφή θα το πει.
Το απόλυτο, αλλόκοτο, ολέθριο πρόσωπο της Τρομοκρατίας στον Έρωτα, στη Λογοτεχνία, στην Πολιτική. Ο Στάλκερ που γίνεται ολοκαύτωμα και ο Καθηγητής, μπροστά στη Θυσία βουβός. Η ιστορία της Όλγας, του Ορέστη που όλο χάνεται και επιστρέφει, της Μαρίλης, του άλλου μισού της, και του Καθηγητή. Η ζωή που δεν ήταν παρά μια προσδοκία, μια αναμονή ετούτης ακριβώς της στιγμής. Το ατελεύτητο της προσδοκίας και μιας σχέσης.
Μια ιστορία μέσα στην Ιστορία, και οι παράλληλοι κόσμοι της τέχνης και της ζωής. Οι χάρτινοι ήρωες που αποκτούν υπόσταση έξω από το βιβλίο και οι άνθρωποι που θα γίνουν σελίδα, γκρο πλαν, υστερόγραφο, τελεία και παύλα, χαμένος χρόνος· και για τούτο, Αιώνια Επιστροφή.
Αλίμονο αν δεν ήσουν εσύ η «Νονά» του εξαιρετικού βιβλίου –όπως διάβασα σε όλες τις κριτικές- της «βελουδένιας» σου Ελένης Γκίκα!
ReplyDelete… κι ας πονάνε οι επιστροφές…
Καλημέρα και καλό μήνα στις δυο σας!!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ.
ReplyDeleteΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΒΙΒΛΙΟ!!
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ.
μου αρέσει πολύ η γραφή της κυρίας Γκίκα, θα το διαβάσω οπωσδήποτε και σύντομα μάλιστα :)
ReplyDeleteφιλάκια
Ιουστίνη μου,
ReplyDeleteπάντα φίλη κι άξια στις φιλίες σου!
Στη περίπτωση της Ελένης,
είστε και οι δυό σας αστέρια που λάμπουν στον πνευματικό κόσμο!
Χαίρομαι που απολαμβάνω τη φιλία και την αγάπη σας,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Το βιβλίο της Ελένης μας.. το εχω ήδη παραγγείλει να το διαβάσω, Καλημέρα Ιουστίνη και καλές γιορτές!
ReplyDeleteΝονά μου, εσύ! Ιουστινάκι μου τελικά, ευλογημένη αυτή η ώρα! Με ανέλαβες, πάει! Ευγνώμων κι ευχαριστίες αιώνιες, αλλά δεν έρχεσαι να πάμε καμιά βόλτα, να κάνουμε μια σωστή αγκαλιά? Σε σκεφτόμαστε διαρκώς με αγάπη (Θηβαίοι, Τίτσα- δεν πήγα Πράγα, πολλή δουλειά) και τα φιλιά και η αγάπη μας από κοντά! Έξοχο το κείμενό σου στο αυτί μου και εξοχώτερη και γενναιόδωρη τόσο μα τόσο πολύ η αγκαλιά!
ReplyDeleteΦιλιά και σ' ευχαριστώ Ιουστίνη,
Υιωτάκι μου, Βασίλη, Μηθυμναίε μας σοφέ, Τζίτζι μας εσύ και κύριε Σκρουτζάκο, σας ευχαριστώ για τις ευχές και τα καλά σας λόγια!
Να είστε όλοι καλά, Καλά κι Ευλογημένα Χριστούγεννα να έχουμε!
Ιουστίνη, σμουτς πολλά πολλά, πάλι!
Καλημέρα και καλό μήνα Στράτο μου,
ReplyDeleteΗ αιώνια επιστροφή κι ας πονάει κι ας σφάζει είναι ένα εξαιρετικό λογοτέχνημα της Ελένης Γκίκα.
Αξίζει να το διαβάσει κανείς γιά να αποκομίσει πολλά και σπουδαία συμπεράσματα γιά την ανθρώπινη ύπαρξη.
Φιλί του ήλιου
Καλημέρα Σκρουτζάκο μου,
ReplyDeleteΕίναι η πιό βελούδινη πρόταση βιβλίου γι αυτά τα Χριστούγεννα. Εύχομαι να το διαβάσεις γιά να το συζητήσουμε.
Χαιρετίσματα
Τζίτζι μου γλυκειά,
ReplyDeleteΝαι το ξέρω πως εσύ λατρεύεις αυτή τη γραφή και πως είσαι αναγνώστρια της Ελένης. Μα, θα δείς πόσο πιό αναρχική έχει γίνει αυτή τη φορά.
Φιλί ηλιόλουστο
Γλυκειά μου Γιώτα,
ReplyDeleteΔεν είναι η ΄φιλία μου μόνο προς την Ελένη, που με ωθεί να την λατρεύω. Είναι το σπάνιο λογοτεχνικό ταλέντο της, τόσο μοναδικό και δυσεύρετο στους χαλαιπούς καιρούς που ζούμε.
Φιλί
Γειά σου Βασίλη μου,
ReplyDeleteΕσύ θα την καταλάβεις την Ελένη μας, πόσο βαθειά βάζει το μαχαίρι στις πληγές κι όμως βγαίνει καλογυαλισμένο.
Χαιρετίσματα απο κρύο Μόντρεαλ του χειμώνα
Ελενάκι μου γλυκό,
ReplyDeleteΕίστε όλοι καλά στην παρέα; Κι εγω τόσο μόνη και τόσο μακριά σας. Μου λείπει αυτή η αγκαλιά σου, μου τη χρωστάς.
Και δεν πήγες στην Τίτσα, στην υπέοχη Πράγα της;
Κάποια άλλη φορά μαζί ίσως.
Φιλί γλυκό με ευχές για μεγάλο ταξίδι στην Αιώνια Επιστροφή.
Με μεγαλη χαρα θα απολαυσω το πονημα της γλυκυτατης συμπατριωτισας μου.Ιουστινη μου δεν το ηξερα και σ'ευχαριστω που μου το γνωρισες.Φιλια και στην "νονα"
ReplyDeleteΓιάννα αγαπημένη,
ReplyDeleteΣυγχαρητήρια γιά την εκλογή σου. Είμαστε όλοι οι μπλογκογείτονες πολύ περήφανοι γιά σένα.
Το βιβλίο της Ελένης θα ταιριάξει στην ευαισθησία σου.
Φιλί γλυκό χειμωνιάτικο