Ιουστίνη Φραγκούλη: Να κάνουμε έναν Ελληνα ακόμα να είναι το σύνθημα της ζωής των ομογενών μας
Ευτύχησα να λάβω από την εξαιρετική Μαρία Παπανικολάου, η οποία επιμελείται το στήσιμο των σελίδων του Εθνικού Κήρυκα της Νέας Υόρκης, μια σειρά ερωτήσεων εφ όλης της ύλης με αφορμή το τελευταίο μου μυθιστόρημα "Ξυπόλυτες στην Αμμο" (εκδόσεις Αρμός). Ο Εθνικός Κήρυκας είναι η ιστορική εφημερίδα της Νέας Υόρκης που αγκαλιάζει την ομογένεια ολάκερης της Αμερικής και τιμάει το γένος μας στην ξένη. Φέτος συμπληρώνει 100 χρόνια κυκλοφορίας. Να τα χιλιάσει!
Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη είναι ένας δικός μας άνθρωπος, που τα τελευταία 26 χρόνια ζει και δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην Ομογένεια του Καναδά. Συνεπώς γνωρίζει άριστα τα τεκταινόμενα του Ελληνισμού και τις ανάγκες των Αποδήμων. Με αφορμή το τελευταίο της συγγραφικό έργο «Ξυπόλητες στην άμμο» μιλήσαμε μαζί της τόσο για το συγκεκριμένο βιβλίο και τα κοινωνικά θέματα και ερωτηματικά που πηγάζουν από αυτό όσο, κυρίως, για τους Ελληνες ομογενείς της Αμερικής και τι πρέπει να κάνει σχετικά με το ελληνικό βιβλίο, την ελληνική γλώσσα και ελληνική γραφή, ενώ μας έβαλε στη θέση της όσον αφορά το τι αισθάνεται όταν βρίσκεται μακριά από την πατρίδα.
Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη, λόγω του επαγγέλματός της έχει μάθει να «λέει τα πράγματα με το όνομά τους», ενώ μέσα από τα συγγραφικά της έργα αλλά και την παραμονή της στην Ομογένεια του Καναδά γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι να είσαι κοντά στην πατρίδα, είτε μέσω του βιβλίου και της ελληνικής γλώσσας είτε ως ενεργό μέλος του Ελληνισμού που κάνει τα πάντα για να κρατάει άσβεστη την ελληνική φλόγα με κάθε τρόπο.
Θα μας ταξιδέψει στους προβληματισμούς του βιβλίου της, θα μιλήσει στη δική μας γλώσσα και κυρίως θα μας κάνει περήφανους που είμαστε Ελληνες.
«Περιοδικό»: Οι ηρωίδες ήταν φίλες από παλιά και παρόλο που για ένα μεγάλο διάστημα ζούσαν μακριά κατά την πορεία της ανάγνωσης τις βλέπουμε να σκέφτονται και να αναπολούν η μια την άλλη. Πιστεύετε, πως αυτή η αγάπη, στη σημερινή εποχή, είναι εφικτή;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Πιστεύω ότι αυτή η φιλία μεταξύ των γυναικών είναι εφικτή πάντα εις τους αιώνες. Πρόκειται για τη σχέση των γυναικών που γεννιέται στη νεανική ηλικία, τρέφεται με τα χρόνια και με την ιστορία… και ωριμάζει έστω και μακρόθεν.
Στιγμιότυπο από παρουσίαση του βιβλίου «Ξυπόλυτες στην Αμμο» μαζί με την Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη ο Λευκαδίτης ηθοποιός Ηλίας Λογοθετής ο οποίος διάβασε αποσπάσματα από το βιβλίο.
«Περιοδικό»: Πιστεύετε ότι η ζωή μας μπορεί να πάρει διαφορετική κατεύθυνση από ένα συμβάν που μας έχει τύχει;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Βεβαίως, ένα περιστατικό στη ζωή του ανθρώπου μπορεί να τον εκτροχιάσει προς τη δυστυχία ή την ευτυχία. Η ζωή είναι ένας κατάλογος συμπτώσεων που ζωγραφίζει την εξέλιξη του καθενός μας!
«Περιοδικό»: Στο βιβλίο σας «Ξυπόλυτες στην άμμο» -και όχι μόνο στο συγκεκριμένο- φαίνεται η αγάπη σας για την γενέτειρα και συγκεκριμένα για την ιδιαίτερη πατρίδα, την Λευκάδα. Πόσο πολύ είναι ριζωμένη μέσα σας;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Μα η Λευκάδα είναι ο γενέθλιος τόπος, εκεί αντίκρισα το φως του ήλιου, έπαιξα στις γειτονιές της, γνώρισα τους ανθρώπους, την κουλτούρα, την καθημερινή απόλαυση της ομορφιάς της. Εφυγα από το νησί στα 18 μου για να σπουδάσω στην Αθήνα και βεβαίως κουβαλώ μέσα μου τις αναμνήσεις καθώς εκεί διαμορφώθηκα ως άτομο και ως συγγραφέας. Είναι βαθιά ριζωμένη μέσα μου!
Ιουστίνη Φραγκούλη: Μα η Λευκάδα είναι ο γενέθλιος τόπος, εκεί αντίκρισα το φως του ήλιου, έπαιξα στις γειτονιές της, γνώρισα τους ανθρώπους, την κουλτούρα, την καθημερινή απόλαυση της ομορφιάς της. Εφυγα από το νησί στα 18 μου για να σπουδάσω στην Αθήνα και βεβαίως κουβαλώ μέσα μου τις αναμνήσεις καθώς εκεί διαμορφώθηκα ως άτομο και ως συγγραφέας. Είναι βαθιά ριζωμένη μέσα μου!
«Περιοδικό»: Οι άνθρωποι που μας περιτριγυρίζουν καθορίζουν -εν μέρει- το μέλλον μας. Πόσο καταλυτική είναι η παρουσία τους στη ζωή μας;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Το περιβάλλον των ανθρώπων από την οικογένεια, μέχρι τους φίλους και το σχολείο παίζει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας, στην απόκτηση των βιωμάτων μας και στην εξέλιξή μας.
«Περιοδικό»: Οι παιδικές αγάπες, πιστεύετε, ότι αντέχουν στον χρόνο και αν ναι πόσο επηρεάζουν τον άνθρωπο στην συνέχεια της ζωής του;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Οι παιδικές αγάπες είναι σαν τις σταγόνες του αρώματος. Αντέχουν όσο κρατάει η μέρα… Και έρχονται στο νου όταν ξαναμυρίσεις αυτό το άρωμα! Κάτι γλυκό και ακαθόριστο σου θυμίζουν!
«Περιοδικό»: Οι ηρωίδες σας μπορούν να χαρακτηριστούν ότι αντιπροσωπεύουν τη μέση Ελληνίδα στο σήμερα. Οταν γνωρίζετε καινούργιους ανθρώπους τους μελετάτε με σκοπό να τους «χρησιμοποιήσετε» κάποια στιγμή μέσα στα βιβλία σας; Ή μήπως ανθρώπους που ξέρετε ή γνωρίζετε και θα έχουν κάτι να «πουν» τους «κρατάτε» ρόλο στο επόμενο έργο σας;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Η αλήθεια είναι ότι παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου παιδιόθεν. Μου αρέσει να κοιτάζω τα πρόσωπα, τα σώματα, τις κινήσεις, τις συσπάσεις, τις αντιδράσεις τους. Οι άνθρωποι γίνονται ήρωες των ιστοριών μου άθελά τους και άθελά μου!
«Περιοδικό»: Το βιβλίο σας έχει ως ηρωίδα μια γυναίκα με πολλά δικά σας χαρακτηριστικά. Που ταυτίζεστε και που διαφοροποιήστε μαζί της;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Με τη Τζούλια ταυτίζομαι σε δύο θέματα: Πρώτον το όνομα Τζούλια είναι το χαϊδευτικό από τον πατέρα μου και δεύτερον ως προς τη σχέση με την Ελληνοκαναδική ταυτότητα. Σε όλα τα άλλα στοιχεία είμαστε διαφορετικές. Εκείνη είναι ηρωίδα κι εγώ μια απλή καθημερινή γυναίκα!
«Περιοδικό»: Η αυτοκτονία ενός δικού μας ανθρώπου σίγουρα μας γεμίζει εκτός από θλίψη πολλά ερωτηματικά. Ετσι και με την πρωταγωνίστρια. Πόσο σημαδεύει τη ζωή μας οι πράξεις των άλλων και πόσο επηρεαζόμαστε ακούγοντας για αυτόχειρες;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Η αυτοχειρία είναι μια τραγική οδύνη για κείνον που την επιχειρεί αλλά και για το περιβάλλον του. Αυτός που θέτει τέρμα στη ζωή του βασανίζεται από την ύπαρξη και κοντράρεται με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Το περιβάλλον του, εκτός από την απώλεια του αγαπημένου προσώπου, υποφέρει από τύψεις που δεν κατάφερε να τον σώσει ή από ενοχές που δεν κατάλαβε την πάλη του με τη ζωή και τον πόνο του. Είναι μια ακραία στιγμή της ανθρώπινης ύπαρξης που γεμίζει πόνο και ερωτηματικά τους ανθρώπους.
«Περιοδικό»: Είσαστε υπέρ της βοήθειας στα προβλήματα μέσω ψυχιάτρου; Θεωρείτε, ότι μπορεί να μας βοηθήσει όταν το μυαλό και η καρδιά δεν μπορούν (ή και δεν θέλουν) να ξεχάσουν;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Πιστεύω ότι η ψυχιατρική είναι μια επιστήμη η οποία έχει εξελιχθεί και προσφέρει μεγάλη στήριξη στις ψυχικές διαταραχές. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε τις ψυχικές διαταραχές και να δεχθούμε επαγγελματική βοήθεια. Στην Αμερική έχει γίνει μια προσπάθεια ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τα ψυχικά προβλήματα και για τον εντοπισμό τους χωρίς κοινωνικό κόστος και ντροπή!.
«Περιοδικό»: Η επιστροφή στις ρίζες θεωρείτε ότι βοηθάει πάντα;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Η επιστροφή στις ρίζες είναι νομοτέλεια. Μετά τα 50 ο άνθρωπος ζητάει να σκάψει το λάκκο του παρελθόντος και να βρει παρηγοριά σ’ αυτόν.
Ιουστίνη Φραγκούλη: Η επιστροφή στις ρίζες είναι νομοτέλεια. Μετά τα 50 ο άνθρωπος ζητάει να σκάψει το λάκκο του παρελθόντος και να βρει παρηγοριά σ’ αυτόν.
«Περιοδικό»: Συνήθως στα βιβλία σας γράφετε για υπαρκτά πρόσωπα. Με πολλές αναφορές στην δικιά σας ζωή. Μιλήστε μας λίγο για τις «αλήθειες» και τα «ψέμματα» που συναντάμε μέσα τους.
Ιουστίνη Φραγκούλη: Τα βιβλία μου στηρίζονται σε υπαρκτά πρόσωπα και σε αληθινές ιστορίες. Η πραγματικότητα χρησιμεύει ως βάση της ιστορίας μου αλλά τη διανθίζω με πρόσωπα και γεγονότα για να αποκτά πιο δραματικό ενδιαφέρον. Δεν τα θεωρώ ψέμματα, απλώς ενίσχυση της πραγματικής ιστορίας.
Από την παρουσίαση του βιβλίου της Ιουστίνης
Φραγκούλη-Αργύρη «Ξυπόλητες στην Αμμο» στην Αθήνα.
Φραγκούλη-Αργύρη «Ξυπόλητες στην Αμμο» στην Αθήνα.
«Περιοδικό»: Με μια ματιά στη βιβλιογραφία σας βλέπουμε ότι σας αρέσει να καταπιάνεστε με μια ποικιλία θεμάτων. Από παιδικά, μυθιστορήματα, βιογραφίες ως και αγορά καταναλωτών. Σας αρέσει να αυτή η ποικιλομορφία ή την χρησιμοποιείται για προσθέτει εικόνες και πλοκή;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Μου αρέσει να εξελίσσομαι ως συγγραφέας. Είναι εύκολο να επαναλαμβάνεις μια καλογραμμένη συνταγή, αλλά για μένα η συγγραφή δεν έχει όρια. Επιλέγω κάθε φορά το θέμα μου όχι με γνώμονα την ηλικία ή το είδος, αλλά με το τι με έλκει τη συγκεκριμένη στιγμή. Γι αυτό με βλέπεις να διασχίζω τη γραφή από την βιογραφία, μέχρι το μυθιστόρημα, τα διηγήματα, το ταξιδιωτικό, το παιδικό… Γράφω με ό,τι υλικό μου προσφέρεται ανά εποχή.
«Περιοδικό»: Πριν εγκατασταθείτε στο Μόντρεαλ ζήσατε και δουλέψατε στην Ελλάδα. Τι σας έκανε να συνεχίσετε στο εξωτερικό;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Ενας έρωτας κι ένας γάμος με έφεραν στο Μόντρεαλ. Μετά το μεγάλωμα του παιδιού μου ξαναβούτηξα στις γραφές μου!
«Περιοδικό»: Εχετε γράψει τη βιογραφία του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα. Πόσο δύσκολη ήταν η συγγραφή του;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Ηταν πολύ δύσκολη αυτή η συγγραφή γιατί είχα τρεις εχθρούς: 1. Το ότι ήταν το πρώτο μου μεγάλο έργο 2. Το γεγονός ότι έγραφα πάνω σε νωπά γεγονότα. 3. Την δυσπιστία του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος ότι μπορούσα να τα καταφέρω.
«Περιοδικό»: Εχετε καταπιαστεί με διαφορετικούς κλάδους της δημοσιογραφίας και τις συγγραφής. Τι σας κερδίζει περισσότερο;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Με κερδίζουν όλα. Στη δημοσιογραφία έλκομαι από την πολιτική, στη συγγραφή από τη μυθιστορία.
«Περιοδικό»: Παρακολουθώντας σας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχω παρατηρήσει ότι είσαστε ένθερμος υποστηρικτής των ιδεών και σκέψεων σας. Εχετε ποτέ μετανιώσει για κάτι που γράψατε;
Iουστίνη Φραγκούλη: Μου αρέσει να υποστηρίζω με πάθος τις θέσεις μου. Δεν έχω μετανιώσει για κάτι που έγραψα εν θερμώ, έχω εξελιχθεί όμως στη σκέψη πολλές φορές…
«Περιοδικό»: Τι σας κάνει να πιάσετε την πέννα στα χέρια για συγγραφή;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Α! Αυτή η έλξη για γράψιμο είναι επώδυνη και μαζί απελευθερωτική. Αν δεν γράφω, δεν υπάρχω!.
Ιουστίνη Φραγκούλη: Α! Αυτή η έλξη για γράψιμο είναι επώδυνη και μαζί απελευθερωτική. Αν δεν γράφω, δεν υπάρχω!.
«Περιοδικό»: Εχετε κάτι καινούργιο στα σκαριά;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Ναι, ένα νέο μυθιστόρημα…
«Περιοδικό»: Είσαστε πολύ ενεργό μέλος της Ομογένειας του Καναδά. Γιατί πιστεύετε ένας Ελληνας πρέπει να διατηρεί την ταυτότητά του; Τι κερδίζει κάποιος που μένει Ελληνας στην καρδιά;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Το να διατηρεί ο Ελληνας την ταυτότητά του στο εξωτερικό είναι πηγή μεγάλης αυτοπεποίθησης και κοινωνικής επιβολής. Σκέψου να λες Ελληνας και να σκέφτονται οι συνομιλητές σου το κάλλος του Παρθενώνα, την τελειότητα του Ερμή, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τη Δημοκρατία της Αθήνας, το σθένος του Λεωνίδα, τη φιλοσοφία του Αριστοτέλη… Μεγάλος πλούτος!
«Περιοδικό»: Τέλος τι λέτε ή θα λέγατε ή και τι θα συμβουλεύατε Ελληνες της Ομογένειας σχετικά με το ελληνικό βιβλίο, την ελληνική γλώσσα και ελληνική γραφή;
Ιουστίνη Φραγκούλη: Να μαθαίνουν τα παιδιά τους Ελληνικά, να τα στέλνουν στα ελληνικά σχολεία βρέξει χιονίσει, να τους αφηγούνται την ελληνική ιστορία. Και να τα παίρνουν από το χέρι να επισκεφθούν την Ελλάδα με την ιστορία της και τον εξαιρετικό σύγχρονο πολιτισμό της! Να κάνουμε έναν Ελληνα ακόμα, να είναι το σύνθημα της ζωής τους!
«Περιοδικό»: κ. Φραγκούλη, σας ευχαριστούμε.
——–
Βιογραφικό Ιουστίνης Φραγκούλης-Αργυρη
Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη γεννήθηκε στη Λευκάδα, όπου τελείωσε τη δημοτική και μέση εκπαίδευση. Απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Αθηνών, δημοσιογραφεί από το 1983 σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά της Ελλάδας. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ (Ένωσις Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών) και έχει εργαστεί κατά διαστήματα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς καθώς και στην Ελληνική Τηλεόραση (ΕΡΤ).
Από το 1989 ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά ως ανταποκρίτρια του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, και διαφόρων εντύπων.
Απασχολείται ταυτόχρονα στα διάφορα ομογενειακά μέσα του Καναδά και της Αμερικής, ενώ συνεργάζεται με την εφημερίδα The Huffington Post. Η Ιουστίνη Φραγκούλη Αργύρη είναι μέλος της Εταιρείας Γαλλόφωνων Συγγραφέων του Κεμπέκ (UNEQ), καθώς και της Ομοσπονδίας Αγγλόφωνων Συγγραφέων του Κεμπέκ (QWF).
Συγγραφικό έργο
Η μοναξιά ενός ασυμβίβαστου (Εκδόσεις Εξάντας, 2000), (The Lonely Path of Ιntegrity, Exandas Publishers, 2002). Πετάει, πετάει το σύννεφο (μυθιστόρημα, Εκδόσεις Ψυχογιός, 2003), Στις Αγορές του Κόσμου, Επώνυμες Ευκαιρίες και Μικρές Αναλώσιμες Ιστορίες (Εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα», 2004), Η Παρακαταθήκη – The Legacy (Εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα», 2005), Ψηλά Τακούνια Για Πάντα (μυθιστόρημα, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2006). Ημερολόγιο Αβάνας- Η Κούβα στο Λυκόφως του Κάστρο (Εκδόσεις Ηλέκτρα 2008), Για την Αγάπη των Αλλων (μυθιστόρημα, εκδόσεις Ψυχογιός 2009),Ο Πόλ και η Λάρα ταξιδεύουν (παιδικό βιβλίο με μουσικό cd, εκδόσεις Ψυχογιός 2011), Ερωτας στην Ομίχλη (μυθιστόρημα, εκδόσεις Ψυχογιός 2011), επανέκδοση Ψηλά Τακούνια Για Πάντα (Εκδόσεις Αρμός, Δεκέμβριος 2013), «Ξυπόλητες στην Αμμο» (Εκδόσεις Αρμός 2014).
