Θα σου πω μια ιστορία για τη σχολική βία!

 

 

Ο Αλέξανδρος πήγε στο γαλλικό σχολείο στο επίπεδο του νηπιαγωγείου. Δεν μιλούσε γρί γαλλικά. Και τον κορόιδευαν οι συμμαθητές του που βρισκόταν ήδη εκεί  απο την προηγούμενη χρονιά έχοντας φτιάξει τις συμμαχίες  μεταξύ τους.

Ο Αλέξανδρος ήταν λεπτός και μικροσκοπικός και δεν μπροούσε να υπερασπίσει τον εαυτό του. Ετσι βρήκε ως όπλο την ειρωνία και την κοροίδία απέναντι στα μεγαλόσωμα παιδιά της τάξης, που του ασκούσαν πίεση.

Τα ονόματά τους ήταν Ζονατάν και Στεφάν. Ο πρώτος μελαχρινός και τροφαντός, ο δεύτερος ψηλός και λεπτός.  Ηταν οι τρομοκράτες όλης της τάξης απ΄ό,τι έμαθα εκ των υστέρων.

Μια μέρα που πήγα να πάρω τον Αλέξανδρο ανακάλυψα ότι μέσα στις μπότες του ήταν σπασμένα γυαλιά. Φρικάρισα, κατ΄αρχήν αλλά συνήλθα και βρήκα την άκρη. Ο Ζονατάν και ο Στεφάν είχαν κάνει την πράξη για να τιμωρήσουν τον Αλέξανδρο.

Δεν πήγα στη δασκάλα να καταγγείλω το γεγονός. Θεώρησα πως η τιμωρία τους θα έφερνε μεγαλύτερη βία και απομόνωση στο παιδί μου. Ετσι, βρήκα τα τηλέφωνα των μαννάδων τους και τους κάλεσα για παιχνίδι στο σπίτι την Παρασκευή μετά το σχολείο. Κάθε Παρασκευή ο Ζονατάν και ο Στεφαν ερχόνταν με τον Αλέξανδρο στο σπίτι κι έπαιζαν όλα τα αγορίστικα παιχνίδια με μια ειρήνη και συνεννόηση μοναδική. Στο σχολείο συνέχισαν μαζί αγαστά τα επόμενα 12 χρόνια.

Σήμερα είναι πρώτοι φίλοι. Ο Στεφάν έγινε οδοντίατρος και ο Ζονατάν δικηγόρος... Ο Αλέξανδρος έμαθε καλά γαλλικά, είναι επίσης δικηγόρος  και σήμερα εργάζεται στο Παρίσι...

Η βία στο σχολικό περιβάλλον είναι θέμα παιδείας όλων μας. Και  είναι επίσης θέμα προσεκτικής παρατήρησης του περιβάλλοντος των παιδιών !!!

Τζουστινάκι