Χρύσανθος Πετσίλας: ο λεβέντης, ο άρχοντας, ο Έλληνας

Τον γνωρίσαμε στα τέλης της δεκαετίας του 80, όταν δούλευε στον ΕΟΤ της Νέας Υόρκης, κρατώντας ταυτόχρονα το περίφημο καφέ και εστιατόριο O John’s επί της Madison Avenue στη Νέα Υόρκη. Ήταν μια φθινοπωρινή ηλιόλουστη ημέρα και μας τον είχε συστήσει ο Πάνος Κολιοπανος, διευθυντής μου τότε στην εφημερίδα Πρώτη.Η λεβεντιά του,το χαμόγελο του, η ευγένειά του μας έκανε αμέσως να τον λατρέψουμε.

Ο Χρύσανθος Πετσίλας ήταν εμβληματική μορφή του Ελληνισμού για τη Νέα Υόρκη τότε, καθώς υπήρξε επί χρόνια μέλος της τοπικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ ΝΥ και διαδήλωνε με πάθος την υποστήριξή του στον μακαριστό Ανδρέα Παπανδρέου. Ήταν αυτός που και στα δύσκολα χρόνια κράτησε τη σημαία του ΠΑΣΟΚ ψηλά, παίρνοντας πάνω του τα λάθη μιας ολάκερης παράταξης.


Ο Χρύσανθος ήταν η επιτομή του bien vivre. Φίλαθλος του Παναθηναϊκού δεν δίσταζε τα χρόνια της προσωπικής του ακμής να πετάει σε διάφορα σημεία της Ευρώπης αλλά και στην Αθήνα για ένα ντέρμπυ της αγαπημένης του ομάδας.

Ήταν όμορφος και επιβλητικός, ένας άντρας που αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ από τον περίγυρό του. Ήταν κύριος, συγκροτημένος, ευγενής μα ήταν και παθιασμένος Έλληνας. Αυτός ύψωσε τα γαλανόλευκα χρώματα του Ελληνισμού τα χρόνια της Madison προσλαμβάνοντας Ελληνόπουλα για σερβιτόρους στο μαγαζί του.


Το O’ John’s ήταν πασίγνωστο πέρασμα για όλους τους Έλληνες πολιτικούς και βεβαίως για τα «αδέρφια» του από το ΠΑΣΟΚ. Το υπέροχο λόφτ στη Madison είχε γίνει η φιλόξενη στέγη των φίλων του, που σημάδεψαν τη ζωή του καθώς η φτερούγα του όλο μεγάλωνε κι άλλο κι άλλο για να χωρέσει όλους τους αδύναμους και δυνατούς.


Τον επιλέξαμε για κουμπάρο μας επειδή είχε αυτή τη λεβεντιά κι επειδή προερχόταν απο μια σφιχτοδεμένη οικογένεια με απόλυτες αξίες και ιδανικά. Ο πατέρας του Γιώργος Πετσίλας, σεμνός και δυνατός υπηρέτης των Ελληνικών Γραμμάτων, η μητέρα του η Διαμαντούλα νοικοκυρά και λόγια εκ φύσεως, ο μεγάλος του αδελφός Ιωάννης Πετσίλας μοναδικός δημοσιογράφος και διευθυντής γραφείων τύπου, η αδελφή του η Μαρία καθηγήτρια των Ελληνικών στη Νέα Υόρκη, ο γαμπρός του ο Γκλεν κινηματογραφιστής και Φιλέλληνας.


Πολύ αργότερα ήρθαν να προστεθούν στη ζωή του η υπέροχη γυναίκα του,  η Βέα μας με το γάργαρο γέλιο της και η πανέξυπνη κόρη του η Αντα για την οποία έτρεφε λατρεία και αφοσίωση.


Ο Χρύσανθος μας χάρισε την ευτυχία να μας στεφανώσει. Ταξίδεψε μαζί μας με το ντεσεβώ στη Λευκάδα και μας στεφάνωσε στο παρεκκλήσιο της Αγίας Μαρίνας, όπου ο πατέρας μου τέλεσε το μυστήριο με ελάχιστους συγγενείς παρόντες. Ήταν ένας περίπου μυστικός γάμος με το λαμπρό κουμπάρο μας να καταπλέει απο τη Νέα Υόρκη. 

Στη βάφτιση του Αλέξανδρου στις 24 Αυγούστου 1991 ο Χρύσανθος κατέφθασε με όλη την οικογένειά του και με τους πολύτιμους φίλους του. Κι έγιναν γλέντια μεγάλα και σουβλίστηκαν αρνιά κι έμαθε ο κόσμος πως γιορτάζαμε τη βάφτιση του μοναχογιού μας με νονό τον ένα και μοναδικό μας Χρύσανθο.


Ο Αλέξανδρος λάτρευε το νονό του, έτρεφε ένα περίοπτο θαυμασμό παρότι τον έβλεπε σπάνια καθότι τον επισκεπτόμασταν στη Νέα Υόρκη δυό φορές το χρόνο. Ενιωθε για αυτόν κάτι βαθύ και ουσιαστικό. Πάντα περνούσαμε μαζί το Πάσχα κάνοντας Ανάσταση στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου ανάμεσα στους Δίδυμους Πύργους. Ώσπου ήρθαν οι πύργοι κάτω και ψαλιδεύτηκαν τα φτερά όλων μας.


Ο Χρύσανθος ήταν γλετζές, ήξερε και τιμούσε όλα τα στέκια της Νέας Υόρκης. Αξέχαστα θα μείνουν τα ξενύχτια μας και τα ζεμπέικικα στην Εστία του Μανχάτταν, τα δολάρια που σκόρπιζε στις πίστες για χάρη της ζωής της ίδιας.


Ο Χρύσανθος ήταν οπαδός της επικούρειας φιλοσοφίας και σωστά έπραξε. Διότι η ζωή του επιφύλαξε χαρές , του έδωσε όμως και χαστούκια απο «άσπονδους φίλους». Πληγώθηκε χωρίς να πληγώσει, σύρθηκε δίχως να διασύρει. Η καρδιά του, η γενναιοδωρία του, η λεβεντιά του δεν τιμήθηκαν από όσους όφειλαν να τον βάλουν ψηλά για όσα έπραξε για την «Ελλάδα ρε γαμώτο».


Τα τελευταία χρόνια τα περάσαμε πολύ συχνά μαζί καθώς στις επισκέψεις μας στη Νέα Υόρκη λόγω της κατοικίας του Αλέξανδρους, βλέπαμε τον Χρύσανθο, τρώγαμε μαζί τα αγαπημένα του φαγητά και επισκεπτόμασταν τα γνωστά μας στέκια. Ήταν πάντα αισιόδοξος γεμάτος νέα για τους κοινούς φίλους, έμπλεως αγωνίας για το μέλλον της Ελλάδας.


Ω! Χρύσανθε θα σε θυμόμαστε για τις πιό όμορφες στιγμές που μοιραστήκαμε μαζί, για τα τραγούδια που μας έβαζες τις μεταμεσονύχτιες ώρες, για τους χορούς στις πίστες, για την αφοσίωσή σου στην οικογενειά σου, για την πιστή αγάπη στους φίλους σου, για τον αγώνα σου να κρατήσεις την Ελλάδα ζωνταντή στο Μανχάτταν.


Θα μας λείπεις κάθε φορά που θα επιστρέφουμε στη Νέα Υόρκη, η πόλη δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια χωρίς εσένα.


Ω! Χρύσανθε τα δάκρυά μας είναι καυτά και πώς να σε θρηνήσουμε!



Βιογραφικό



Ο Χρύσανθος γεννήθηκε το 1947 πριν απο το τέλος του εμφυλίου από τον φιλόλογο Γεώργιο Πετσίλα και τη Διαμαντούλα Πετσίλα. Φοίτησε στην Αναργύρειο Σολή των Σπετσών όπου διακρίθηκε για την αριστεία , το ήθος και το αθλητικό ιδεώδες.

Βρέθηκε στη Νέα Υόρκη στις αρχές του 1980 και άρχισε την καριέρα του εκεί ως αθλητικός ανταποκριτής σε έντυπα της Ελλάδας για να περάσει αργότερα στο γραφείο τύπου και μετά στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την εστίαση και τελικά απολύθηκε απο τον ΕΟΤ το βρώμικο 89. Επανήλθε στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού αργότερα και διετέλεσε διευθυντής του Γραφείου της Νέας Υόρκης μέχρι το 2013. Τελευταία ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο και το θέατρο κάνοντας διάφορους δεύτερους ρόλους.

Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη