«Aπ’ όσα έκαμα κι απ’ όσα είπα να μη ζητήσουνε να βρουν ποιός ήμουν». (Κωνσταντίνος Καβάφης)
«Aπ’ όσα έκαμα κι απ’ όσα είπα να μη ζητήσουνε να βρουν ποιός ήμουν». (Κωνσταντίνος Καβάφης)
Tuesday, January 13, 2009
Δύο χρόνια στη μπλογκογειτονιά!
Της Ιουστίνης Φραγκούλη
Απίστευτο κι όμως αληθινό! Σήμερα κλείνω δύο χρόνια στο διαμέρισμα της μπλογκογειτονιάς και χαίρομαι σα μικρό παιδί γιατί μέσα απ΄αυτή τη μικρή γωνιά κατόρθωσα να ανακτήσω ένα κομμάτι του εαυτού μου που είχα αφήσει στην Ελλάδα.
Ξεκίνησα το ιστολόγιο με πρόθεση δημοσιότητας και κατέληξα να μένω σε ένα πολυτελές πνευματικό διαμέρισμα, που μου προσφέρει απίστευτες χαρές καθημερινά προπάντων σε πνευματικό και ψυχικό επίπεδο.
Μέσα απο το μικρό αυτό μπλογκοδιαμέρισμα γνώρισα καινούριους ανθρώπους, που πλέον έχουν καταχωρηθεί στους φίλους μου. Με κάποιους απ΄αυτούς δεν έχω ακόμη συναντηθεί, αλλά η νοερή παρουσία τους σε δύσκολες ώρες με έχει ανακουφίσει. Η Δεσποινούλα, το Μελισσάκι, ο Παναθήναιος είναι κάποιοι απο τους γείτονες με τους οποίους νιώθω να με ενώνει μια εκλεκτική συγγένεια.
Υστερα, ζωντάνεψα δεσμούς απο παλιά, που είχαν μείνει στο χρονοντούλαπο της απόστασης. Η Ελένη Γκίκα-Αλεφ μέσα απο τα υπέροχα κείμενά της για τη λογοτεχνία του κόσμου μου αποκαλύφθηκε ως μια αγαπητική φύση με πολλές πτυχές κι ένα βαθύ συγγραφικό ταλέντο. Η Αγγελική Κώττη- Εαρινή κατα το μπλογκοεπώνυμο- μου άνοιξε ξανά το δρόμο προς τον ποιητή της Γιάννη Ρίτσο, που φέτος γιορτάζουμε πανηγυρικά το Ετος του.
Μέσα απο το μπλογκοδιαμέρισμα ξανάσφιξα του δεσμούς μου με παλιά φιλαράκια, όπως με το Μηθυμναίο –Στράτο Δουκάκη και με τον Ραδιομαρκόνι –Θύμιο Κολλά. Τους ξαναβρήκα στους μπαξέδες μέσα απο τα κείμενά τους και τη διάδρασή τους μαζί μου και με άλλους μπλογκογείτονες.
Επίσης γνώρισα τους μοναχικούς συγγραφείς της Ελληνικής Διασποράς στην Αμέρικα , όπως τη Γιώτα Στρατή, τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη και το Ντένη Κονταρίνη, ενώ φλερτάρω με την καυτή ειρωνική ματιά της Πηνελόπης –Ντίας Μέξη και του Τζόννι της. Επίσης, συχνά ανταλλάσσουμε επισκέψεις με τη συγγραφέα των μπέστ σέλερς Λένα Μαντά.
Την Cook The Book την επισκέπτομαι συχνά για να αντλώ συνταγές και πληθωρικότητα ενώ η Μερόπη με ιντριγκάρει με την κριτική πολιτική ματιά της για θέματα καθημερινά αλλά και για επίκαιρα πολιτικά.
Τέλος, υπήρξα η αιτία για ν΄αγοράσουν μπλογοδιαμέρίσματα ο συνεργάτης μου Μιχάλης Τελλίδης, ο Θύμιος Κολλάς και η Μαίρη Σάββα. Μου λείπει τελευταία το Κυκλαμινάκι μου και ο Στέλιος Φρανγκ, που δεν με επισκέπτονται συχνά γιατί τώρα με έχουν αφήσει σ΄άλλες ζεστές αγκαλιές.
Τους αγαπώ όλους του μπλογκογείτονες και τους καλώ να κόψουμε την τούρτα των δύο χρόνων μαζί μου! Την τούρτα που αφιερώνω στην απόλυτη ελευθερία του γράφειν χωρίς σύνορα και περιορισμούς!
Και του χρόνου αγαπημένοι μου!
Πολλά συγχαρητήρια και κάθε καλό.
ReplyDeleteΚαναδεζα μου, δυο χρονακια στο μπλογκ! Σε τετοιου ειδους γεννεθλια τι να πεις.. η ευχη να τα εκατοστησεις δε κολλαει ομορφα! Ευχομαι να γραφεις οσο σε ευχαριστει και παντα ελευθερα χωρις περιορισμους. Ηταν πολυ α προ πο η αφιερωση σου. Παντα να σου δινει χαρα και εμπνευση αυτη η μικρη γωνιτσα σου στο διαδυκτιο. Καναδεζα μου συγκινηθηκα που μας εχεις εκει στην πρωτη παραραφο, κατασυγκινηθηκα λεμε. Τα αισθηματα ειναι αμοιαια δε χρειαζεται να τα λεμε συνεχεια αυτα. απο καποια στιγμη και μετα απλα τα αισθανομαστε. Χιλιες ευχες ματια μου!
ReplyDeleteμπαϊ δε γουεη ειναι ωρα του λαντς μου, τι τουτα ειναι αυτη; Γιατι την φανταζομαι καστανο μπαβαρουα και μου τρεχουν τα σαλια;
ReplyDeleteεπισης μου ξεφυγανε μερικα συμφωνα στα παραπανω σχολια, ωρα να αλλαζω κημπορντ! (η δαχτυλα)
ReplyDeleteΆγαπητέ μου Φοίβο,
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ για τις ευχές. Περάστε να κεραστείτε ένα κομματάκι απο τη σοκολατένια τούρτα των γενεθλίων!
Δεσποινάκι μου,
ReplyDeleteΕυχαριστώ για τις ευχές σου. Γράφω όπως νιώθω, χωρίς μάσκα και στολίσματα. Γι αυτό ξεφεύγουν αναγραμματισμοί και λαθάκια, όπως και σε σένα άλλωστε.
Πάντως, μάλλον με κάστανο και μπαβαρουάζ είναι η τούρτα, αφού αυτήν θέλεις.
Πρόσεξε μην παραφάς γιατί η δουλειά σου έχει συνέχεια!
Φιλάκια απο την εορτάζουσα!!!
Καλή μου φίλη Ιουστίνη,
ReplyDeleteΕίναι απίστευτο, πότε πέρασαν κιόλας 2 χρόνια... Κι όμως ΑΛΗΘΙΝΟ!!!
Αναλογίζομαι πως θα είχαμε χαθεί, κατά κάποιο τρόπο, αν δεν είχαμε αυτό το σφίξιμο και πάλι, όπως λες κι εσύ, μέσα από αυτή τη θαυμάσια επικοινωνία και επαφή!
Χρόνια Πολλά, στο blog σου!!! Να τα εκατοστίσει κι εσύ να είσαι πάντα καλά, δημιουργική και να μας προσφέρεις όλα αυτά τα μοναδικά με τον τόσο γλυκό τρόπο σου.
Ένα ξεχωριστό ευχαριστώ για την αναφορά σου σε μένα και να σου πω ότι και η δική μου φιλία και εκτίμηση στο πρόσωπό σου είναι απέραντη!!!
Φιλάκια και μια ζεστή αγκαλιά!
Ιουστίνη μου ευχαριστώ. Εγώ πέρασα και κεράστηκα. Σε περιμένω κι εγώ στα δικά μου μπλοκς, που δεν καταδέχεσαι, να σε κεράσω...
ReplyDeleteΑγαπημένε Στράτο,
ReplyDeleteΔες πόσες χαρές και πόσα συναπαντήματα μας προσφέρει η μπλογκογειτονιά. Κι εγώ πιστεύω πως μέσα απ΄αυτή την επικοινωνία, ξαναζεστάναμε τη σχέση και τη φιλία μας.
Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές και χαίρομαι να επικοινωνούμε σε κάθε σημείο της γής.Με αγάπη
Κύριε Φοίβο,
ReplyDeleteΠερπάτησα στο μπλογκοδιαμέρισμά σας, δεν είμαι κατάδεχτη. Αλλά δεν ήξερα πού ν΄αφήσω τα σχόλιά μου, γιατί ορισμένες απο τις αναρτήσεις σας δεν έχουν σχόλια.
Χάιρομαι που είστε απο την Κύπρο και αυτοσαρκάζεστε με τα ενδιαφέροντα βιβλία σας (πρέπει επειγόντως να τα προμηθευτώ).
Ιουστινάκι μου δεν είναι απίστευτο που είσαι εδώ δυο χρόνια, υπάρχει λόγος και είναι σοβαρός!
ReplyDeleteΧαίρομαι πάρα πολύ που αυτό το διαμερισματάκι έγινε η αιτία να σε γνωρίσω και να λέω καμαρώνοντας ότι έχω μια φίλη στον Καναδά!!!
Και του χρόνου λοιπόν και για όσα χρόνια θέλεις :)
φιλιά πολλά πολλά
Ουφ! δυο χρόνια ζωής στην μπλοκογειτονιά, και τι δεν έχεις γνωρίσει, μια καινούργια "κάστα" φίλων που δεν ήξερες ότι υπήρχαν.
ReplyDeleteΚαι όχι μόνο αυτό αλλά σου γίνονται και απαραίτητοι. Συγχαρητήρια Ιουστίνη μου.
Με τον πρωινό καφέ αντί εφημερίδα εγώ τουλάχιστο ανοίγω τον υπολογιστή και τα μπλοκγ...
Και πάλι συγχαρητήρια,
Γαβριήλ
Μελισσάκι,
ReplyDeleteΕγώ να δείς περηφάνεια που έχω ένα μυστικό στην Ελβετία!!!
Σύντομα to a theater near you!
Φιλάκια απο τα τρελλα μπιλοζίρια, γιατί εισβάλλει απόψε αρκτικόν ψύχος κάτω απο τα -30. Τρέμε Καναδά!
Αγαπητέ μου Γαβριήλ,
ReplyDeleteΗ μπλογκογειτονιά είναι η πιό πιστή συντροφιά των πρωινών μου. Χαίρομαι να πίνω τον καφέ μου στα διαμερίσματα των φίλων και να αφήνω κουλουράκια όπου θέλω, χωρίς παρεξήγηση.
Πολλοί κι ωραίοι νέοι άνθρωποι έχουν μπεί στη ζωή μου και χαίρομαι τα μάλα. Ανάμεσά τους κι εσείς !
Ioustinh mou,
ReplyDeleteDen ginetai diaforetika!
8a grapsw ki as einai sta..."ieroglyfika..."
pou den sympa8w ka8olou.
HAPPY 2-year old! sweetheart!
Kai xara mou alla kai timh mou na eimai sta dixrona sou ki egw, kai malista me tosh agaph!
(Ti na pw egw, nianiaro 4 molis mhnwn!)
Den xa8hka, filh mou!
To... hard disc of the tower
xa8hke ki akomh perimenw gia to operating office program
ths DELL...
Olous sas skeptomai kai sas agapw, glykofagwth h Tourta..., panta aksia, dhmiourghkh ki aksiagaphth!
Yiwta Stratis, N.York (Astoriani, ap' to Long Island... twra...)
Koukla mou, dixronh....
ReplyDeletekane ena kopo na pas sthn "Astoriani"
-egw, apo to diko sou to blog mpainw sto diko mou(!!!)-
kai (an bebaia 8es)
kane copy to poihmataki pou sou egrapsa, estw kai s' afth thn alampournezikh grafh...
dioti edw anhkei!
Nomizw oti 8a to efxaristh8eis.
Kalh nyxta,
Yiwta, NY
Πέρασαν δυο χρόνια, απίστευτο!
ReplyDeleteΝαι, ομολογώ πως έκανα το blog για να επικοινωνώ μαζί σου και χαίρομαι πολύ που μέσα από εδώ γνώρισα τη cook και τη melissoula, που μας ενώνουν κοινά βιώματα.
Και όσο συνεχίζουμε να τα λέμε από εδώ, νοιώθω πως έχω μείνει κάπου στα 20 και κάτι χρόνια μου.
(Να προλάβω να φάω και λίγη τούρτα...)
Φιλιά και πολλές ευχές!
Γιώτα μου,
ReplyDeleteΚι εγώ που νόμιζα πως είχες πάει διακοπές στα ζεστά κλίματα και ήμουν όλο χαρά! Πρόβλημα με τον υπολογιστή; Θα λυθεί άμεσα και βρισκόμαστε πάλι αλα ελληνικά στη μπλογκογειτονιά.
Ευχαριστώ για τις ειλικρινείς ευχές σου και σε φιλώ με παγάκια (εδώ έχουμε -30 σήμερα)
Θύμιε μου,
ReplyDeleteΕγώ ήμουν η νονά σου στο μπλόγκινγκ και πολύ χαίρομαι που σε παρέσυρα και βλέπω πως έχεις αποκτήσει πολλές φίλες. Καλά, η Κούκ και η Μελισσούλα είναι θεές απο τα μέρη σου, για αυτό έχεις κολλήσει. Είναι σούπερ κορίτσια.
Καλές συναντήσεις στην μπλογκογειτονιά μας.
Ευχαριστώ για τις ευχές και ανατποδίδω αν και φοβάμαι πως θα παγώσουν καθ οδόν γιατί εδώ έχει κανονικό πολικό ψύχος! Φεύ!
Βρε Ιουστινάκη μου χρονια πολλά κορίτσι μου! Αλήθεια χάρηκα που σε γνώρισα και πιο πολύ χάρηκα που 'φλερτάρεις' με την Πηνελόπη ;) με την 'ταδε' ματιά της
ReplyDeleteOλα στη ζωή είναι ένα παιχνίδι take or leave και μου αρέσει που είσαι μέσα σε όλα και γενναία ..
Σε ευχαριστώ πολύ που με σκέφτηκες και εμένα!
Να την κόψουμε λοιπόν την τούρτα!
p.s αλήθεια τί εγινε αυτό το παλληκάρι ο Τόνι?
Αγαπημένη Πηνελόπη,
ReplyDeleteΠάρε ένα κομματάκι τούρτα μην τη φοβάσαι, θα πάς μετά για μπάνιο στις ψέυτικες παραλίες σου.
Λοιπόν, νάι μου αρέσει η αιρετική ματιά σου για τα πράγματα και προπα΄ντων η θεματολογία που επιλέγεις.
Για ποιόν Τόνι μιλάς; Μου διεφεύγει γιατί είμαι σε φάση παγωμένης άρκτου!
Ωραια γενέθλια Ιουστίνη. Αντε προχώρα και να διευρύνεις τον κύκλο. Ολοι το κάνουμε. Ολοι μπαίνουμε σ αυτή τη διαδικασία των καινούργιων φίλων
ReplyDeleteσε φιλω
ριτς
Απ΄της κόρης μου το σπίτι.
ReplyDeleteμπαινω της καρδιάς σπουργίτι
να σάς πώ δυό λέξεις μόνο:
δίχως μπλογκοσπότ σβήνω λυώνω!
Μα δε γίνεται!θα πώ
για μια φίλη π΄αγαπώ
δυο τρείς λέξεις παραπάνω
Ιουστίνη σήκω πάνω
Ρίξε δυό γυροβολιές
Λευκαδίτικες παλιές!
Κανταδίτσες συντροφεύουν
τη χαρά σου και γυρεύουν
να σου ευχηθούν οι φίλοθ
με χαμόγελο στα χείλη:
Καλό δίχρονο μωρό
κι εκατό να σε χαρώ!
να σου ευχηθούν οι φίλοι!
ΥΓ> Ιουστίνη, Ιππολύτη, Μαρινέττα, Ελπίδα, Δέσποινα και Κατερίνα, Στράτο, Σπύρο, Γαβρίλη, Φαίδωνα, Διονύση ( κι ένας κάποιος απ΄το χάος;)
Σας εξήγησα το λόγο
κι ίσως μ΄έναν αστρολόγο
να σας πώ πότε θα γράψω
πάλι στην Ελληνική
πριν να γίνω υστερική!
Πάντα φίλη σας
Το παραπάνω τρυφερό ποιηματάκι μας το αφιέρωσε η Γιώτα Στρατή , που ζεί την απομόνωση του άρρωστου κομπιούτερ της. Της το αντέγραψα στα ελληνικά για να το καμαρώσουμε όλοι. Αυτό ήταν το ωραιότερο δώρο της γιορτής μου.
ReplyDeleteΣ΄ευχαριστώ Γιώτα κι εύχομαι καλά ξεμπερδέματα με το Ντέλ σου!
Ρίτσα μου γλυκειά,
ReplyDeleteΚαλώς ήρθες στο στολισμένο μου μπλογκόσπιτο. Ναι, μου αρέσει πολύ να γνωρίζω καινούριους ανθρώπους, να τους κατασκοπέυω απο τη γραφή τους και μετα να τους κατοχυρώνω ως φίλους στο διηνεκές.
Εστω και μονομερώς. Αυτή είναι η πιο ωραία διάδραση του διαδικτύου προπάντων μέσω απο το ιστολογείν, το οποίο αποκαλύπτει τους χαρακτήρες.
Εδώ παγώσαμε. Πήγα τελικά βόλτα με -30 για την εμπειρία. Εγιναν παγάκια ακόμη και τα γυαλιά ηλίου.
Φιλιά παγάκια
Ιουστινάκι μου γλυκό, πολύχρονο και πολύχωμο και χαρούμενο και στη μπλογκογειτονιά, πόσο το είχα ανάγκη σήμερα αυτό το υπέροχο γλυκό! Σ' ευχαριστώ για την αγάπη, την παρουσία, τη συντροφιά, τα καλά σου λόγια!
ReplyDeleteΠολλά πολλά φιλάκια και να 'σαι (να'μαστε) πάντα καλά και να τα λέμε!
Αλεφάκι μου,
ReplyDeleteΕικάζω πως παίρνεις χρόνο για να βυθιστείς στα δικά σου γραπτά. Είναι απαραίτητο το ξαναβάφτισμα του εαυτού μας . Εμένα δεν μου λείπει εδώ με την απο΄μόνωση του αρκτικού κρύου και του χιονιού. Μιλάμε πως φέτος δεν θα ακούσουμε για υπερθέρμανση του πλανήτη, καθώς το κρύο σαρώνει εδώ στα Βόρεια.
Νάμαστε πάντα καλά να βρισκόμαστε και να αγαπιόμαστε
Ioυστινάκι μου
ReplyDeleteΧρόνια Πολλά στη μπλογκογειτονιά!
Και...Καλές εμπνεύσεις!
Φιλιά πολλά
ιουστινακι να τα εκατοστησεις! και παντα με την ψυχη και την καρδια ανοιχτες στο θροισμα των φυλλων, στην πτωση των δροσοσταλιδων, στα αβεβαια βηματα των ανθρωπων που ψαχνουν κατι καινουργιο, και με εγρηγορση και ενοραση για να βλεπεις και να αισθανεσαι αυτα που δεν πιανει το ματι με την πρωτη, την αυρα, την περιρρεουσα ατμοσφαιρα, και να τα μεταφερεις με την πεννα σου για να τα διαβαζουμε κι εμεις...
ReplyDeleteμε τιμα η φιλια σου και σε ασπαζομαι
Φωτεινούλα,
ReplyDeleteΕυχαριστώ για τις εόρτιες ευχές.Αντεύχομαι να είσαι καλά και να περνάς υπέροχα στη ζεστή Κρήτη σου. Εδώ ανυποχώρητο το -25. Μπρρρρρρρρρρρρρρρρρ...
Φιλάκια
Αγαπητέ Πανθήναιε,
ReplyDeleteΣ΄ευχαριστώ για τις υπέροχες αυτές. Με τιμούν τα λόγια σου, μακάρι να έίμαι διεισδυτική και να βλέπω με τα μάτια του νού πέρα απο την επιφάνεια!
Περιμένω το ταξίδι στη δυτική Ακτή.
Δεν ξεχνιέμαι
Αγαπητή μου Ιουστίνη.
ReplyDeleteΝα σου ευχηθώ να τα εκατοστήσεις.
Δικαιολογημένα να είσαι τόσο ευχαριστημένη από την δουλιά σου και τόσο περήφανη.
Έχεις κάμει ένα σπουδαίο έργο στο διαδύκτιο. Το απολαμβάνουμε όλοι μας.
Σου εύχομαι ακόμη περισσότερα.
Ντένης Κονταρίνης
Και του χρόνου παλι εδω καλή μου να σου ξαναπούμε το happy birthday :)
ReplyDeleteκι ευχαριστώ πολύ για την προτίμηση...εγω παλι ερχομαι για μα ξαναβρω την αυρα απο τα ψηλά τακούνια των δικών μου φιλεναδων(τρελλο ίσως λίγο..),μα και να παρω λίγο καναδεζικο σούπερ δροσερό αέρα :)
φιλιάααα!!
ααα.....μα ξεχασα να πω ευχαριστώ γιατι χαρη στο δικο σου μπλογκακι γνωριστηκαμε με το μαρκονακι(και ανακαλυψαμε οτι ειμαστε και κουμπαροι!)
ReplyDeleteΑγαπητέ Ντένη,
ReplyDeleteΣας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Κι εσείς μας οδηγείτε στην άυρα του Ιονίου. Εσείς, ο Γιαβριήλ και η αφεντιά μου, είμαστε οι δροσεροί άνεμοι του πελάγους μας.
Χαιρετίσματα
Κούκ,
ReplyDeleteΤο κρύο γιατί μου το επαναφέρνεις; Περάσαμε κάτι μέρες με -30 που δεν τις είχαμε ξαναζήσει. η απόλυτη ΄φρίκη του χειμώνα, λέμε.
Και τωρα είμαστε στο Τορόντο, όπου μας καταδιώκει ο χιονιάς.
Ελεος.
Κι εγώ χαίρομαι που βρεθήκαμε με το Θύμιο και που θα βρεθούμε και μεταξύ μας στον τόπο συνάντησης , τη Λευκάδα!
Φιλιά
Κι άλλα πολλά χρόνια να παραμείνεις σ' αυτήν τη μπλογκογειτονιά!
ReplyDeleteΈνα μπλογκ μπορεί να χαρίσει στον ιδιοκτήτη του απίστευτα συναισθήματα!
Στις 8 Φεβρουαρίου η Χουακίνα να μας θα γίνει και αυτή δύο ετών! Ξεκινήσαμε την ίδια περιόδο την ηλεκτρονική δραστηριότητα!
Καλά να περνάς!
Αγαπημένε Αντουάν,
ReplyDeleteΕυχαριστλω για τις ευχές σου και χαίρομαι που είστε στη μπλογκογειτονιά κι εσείς επι μια διετία. Σας αξίζουν όλα τα εύσημα, που μέσα στα φοιτητικά σας καθήκοντα βρίσκετε χρόνο και για το ιστολογείν.
Χαιρετίσματα απο το βορρά των χιονι'ων
κυκλάμινο βουνού said...
ReplyDeleteΉθελα να σου πω, πως με κατοτόπησες πλήρως, γιατί έχω μέρες να δω ειδήσεις, αλλά προχωρώντας παρά κάτω, στην επετειακή σου ανάρτηση, επί τη ευκαιρία να τα εκατοστήσεις, στεναχωρέθηκα πολύ, μα πάρα πολύ, Ιουστίνη μου!
Όχι, κορίτσι μου! Δεν πέταξα σε καμία ζεστή αγκάλη! Για μένα όλες είναι ζεστές! Απλά, δεν σχολίαζα σε κανέναν. Κάποιες φορές που σχολίαζα, ερχόμουνα και σε σένα. Δεν τις μετρούσα κιόλας! Άλλαξαν πολλά σε μένα, πέρασα πολλά, αλλά, αφού δεν περνούσες απ' το φτωχικό μου, πώς να τα μάθεις, Ιουστίνη μου;
Άλλοι που περνούσαν και περνάνε ακόμα, παρόλο που δεν τους γράφω, συνεχίζουν να περνάνε ακόμα και να μ' αγαπάνε ακόμα. Δεν με παρεξήγησαν γιατί ξέρουν πως παραμένει σταθερά ζεστή η δική μου αγκαλιά κι ότι οι σχέσεις δεν κρατάνε μόνο απ' τα μπλογκ.
Πέντε μπάνια έκανα το καλοκαίρι Ιουστίνη μου και φωτογράφιζα τα βιβλία σου! Έλεος!Δεν ερχόσουνα για τους μετρητές, κι αυτούς πάλι για πάρτη σου τους έσβησα! Έλεος!
Παράπονο εσύ από μένα;
Πολύ στεναχωρέθηκα! Τι να σου πω;
Έψαχνα κι εγώ να με βρω! Κάποτε ήμουνα η πρώτη φίλη σου!
Ευχαριστώ Ιουστίνη μου για τ' αποψινό! Να είσαι καλά!
January 22, 2009 4:36 PM