Ο πατερούλης ήταν τρομερός γεωγράφος. Τον γοήτευαν οι τόποι , τα ποτάμια, τα φυσικά φαινόμενα. Γι αυτό στις ταινίες της εποχής, που δείχναμε στον τοίχο μας έπαιρνε διάφορα θρυλικά μέρη να μαθαίνουμε τη γή και τις ομορφιές της.
Γιατί ο πατερούλης δε νοούσε ποτέ διασκέδαση χωρίς παράλληλη παιδεία. Ετσι ήταν καμωμένος, γεμάτος δίψα για γνώση.
Το πιό αγαπημένο του σημείο ήταν οι καταρράκτες του Νιαγάρα. Πίστευε πως ήταν το όγδοο θαύμα, γι αυτό στο σπίτι υπήρχε σε ταινία, σε βιού μάστερ αλλά και σε φωτογραφίες.
Φέτος, η μοίρα μας αξίωσε να συνοδεύσουμε τον πατέρα στο ταξίδι που ονειρευόταν. Να επισκεφθεί επιτέλους τους Καταρράκτες του Νιαγάρα.
Οταν αντίκρυσε μέσα απ΄το αυτοκίνητο τα ορμητικά νερά να κατρακυλούν σκορπίζοντας υδρατμούς, θολώνοντας την ατμόσφαιρα, ένιωσε στα σπλάγχνα χαλασμό.Και σιγοψιθύρισε ευχαριστιακά: «Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας».
Τζουστινάκι
Το υπερθέαμα των Καταρρακτών είναι αξεπέραστο φυσικό φαινόμενο
Συγκλονισμένος ο πατερούλης φωτογραφίζεται με κάδρο το όνειρό του
Οι καταρράκτες από το παράθυρο του ξενοδοχείου μας
Με φόντο τους καταρράκτες στο δωμάτιο με θέα
Εδώ λάιβ στους Καταρράκτες κοριτσάκι και πατερούλης
Κι έδώ το κοριτσάκι και ο πατερούλης στο παραθυρο της απόλυτα μαγευτικής θέας
Etsi! Kai dwmatio me thea gia na euxaristithei tous katarakres oso perissotero ginetai!
ReplyDeleteFilia polla polla
...Ιουστίνι μου, "κοριτσάκι!!!"
ReplyDeleteκαι νομίζεις ότι για τον πατερούλη σου ότι δεν είσαι πια ...κοριτσάκι!
κάθε χτύπημα της καρδιάς του, επαναλαμβάνει την αγάπη για το κοριτσάκι του, του τότε και του τώρα!
...αφού κι εμένα μ΄έχει γοητεύσει αυτή η ήρεμη μορφή του... τυχερή κόρη, μάτια μου...
Τα σέβη μου,
και την αγάπη μου,
Υιώτα
ΝΥ
Τι πιο όμορφη ικανοποίηση το παιδί να κάνει τα όνειρα του πατέρα του πραγματικότητα!
ReplyDeleteΣας θαυμάζω κορίτσι μου!
Μπράβο!
Με τους χαιρετισμούς και την εκτίμησή μου.
Αυτές οι στιγμές με το πατέρα είναι αναντικατάστατες και μαγικές.
ReplyDeleteΝα είστε καλά και οι δυο.
Φιλιά Justinάκι:)
υγ:υπέροχη θέα όμορφο ταξίδι μας πήγες στο φθινόπωρο:))
ωραια τρελλα πουλατε...
ReplyDeleteΕννοείται ότι πήραμε δωμάτιο με θέα, γιατί έπρεπε να βρίσκεται στο κάδρο όλο το 24ωρο της παραμονής στο Νιαγάρα. Ηταν όνειρο, γιατί το απόλαυσε όλη αυτή την ευόδωση του ονείρου του.
ReplyDeleteΦιλί
Αγαπημένη Γιώτα,
ReplyDeleteΗ καρδιά σου γεμάτη ευφορία από την επιτυχία σου. Και πάλι συγχαρητήρια.
Η βιβλική μορφή του πατέρα αποπνέει τη βιωτή του, μια ζωή αθωότητας και θυσίας για τους άλλους.
Φιλί
Γλυκέ μου Στράτο,
ReplyDeleteΕυχαριστώ για τα λόγια σου. Οντως, ο πατέρας μου έκανε όλα τα δικά μου όνειρα πραγματικότητα, κι εγώ μόνο ένα . Του αξίζει.
Κατερινάκι γλυκό,
ReplyDeleteΣυμφωνώ, αυτές οι στιγμές είναι βάλσαμο στην καρδιά, θα τις κουβαώ πάντα γιατί ο χρόνος μαζεύει το κουβάρι του.
Ηταν ένα ταξίδι στα φύλλα και τις χρυσοκόκκινες χαρές του φθινιπώρου της ανατολικής ακτής.
Φιλί συννεφώδες
Κι εσύ Γιώργο μου ποιά τρέλλα πουλάς στο όνομα της Σάντα Μάουρα;
ReplyDeleteΙουστίνη μου έστω και καθυστερημένα Χρόνια Πολλά, να είσαι πάνω από όλα γερή και ευτυχισμένη!
ReplyDeleteΤο φετινό καλοκαίρι έζησες μεγάλες συγκινήσεις στα ταξίδια σου, μας έκανες κοινωνούς, εκτιμώ ιδιαίτερα την δημοσιογραφική σου ματιά και άποψη!
Το γαλήνιο βλέμμα του πατερούλη σου και η σεβάσμια μορφή του αποπνέει αγαλλίαση που είναι δίπλα στο κοριτσάκι του και που αξιώθηκε να ευοδωθεί το όνειρό του. Πολύ σας χάρηκα!
σε φιλώ
Και οι τρείς σας υπέροχοι!
ReplyDeleteΡούλα αγαπημένη μου,
ReplyDeleteΣ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου αλλά και για τα αγαπητικά σου λόγια.
Ναι αυτό το καλοκαίρι ήταν δύσκολο, οδυνηρό, περιπετειώδες. Προσπάθησα να κάνω το καλύτερο για τον πατερούλη, γιατί το αξίζει. Με έκανε να είμαι αυτή που είμαι κι αυτό του χρωστώ αποκλειστικά.
Φιλιά στον όμορφο βορρά σου
Οι τρείς καμπαλέρος στο Νιαγάρα, Μιχαλένιε μου. Χθές με μίνι Μάικλ ήταν υπέροχα!
ReplyDeleteΕκτός των άλλων έχετε το βλέμμα του!
ReplyDeleteΜετέφερέ του τους χαιρετισμούς μου.
Φιλιά σε όλους σας.
Η ἐυτυχία του πατέρα, της κόρης εἶναι οι ὰνεπανάληπτες στιγμές που τα ὂνειρά τους, αυτά που ἦταν ζωγραφιμένα στον παράδεισο του νου γίνουν πραγματικότης...
ReplyDeleteΣας Θαυμάζω, την ὰγάπη μου
με ἐκτίμηση
Γαβριήλ
Είδες Θύμιε μου, κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωσιν! Ετσι έλεγε πάντα η μαμά.
ReplyDeleteΦιλί σβουρηχτό
Γαβρίλη μου γλυκέ,
ReplyDeleteΝαι, οι στιγμές με τον πατέρα , προπάντων μετά από 32 χρόνια ουσιαστικής απουσίας, είναι μοναδικές.
Χαίρομαι που βρίσκεται εδώ και το απολαμβάνει.
Φιλί του φθινοπώρου
Ήρθα σπίτι και άνοιξα κατευθείαν τον υπολογιστή για να σου πω τόσο καθυστερημένα, Χρόνια Πολλά! Ευτυχώς που γιορτάζεται και με το παλιό, έτυχε να το μάθω και ήρθα!
ReplyDeleteΠολύχρονη, γερή, ευτυχισμένη, επιτυχημένη, ότι ποθείς, Ιουστίνη μου!
Να σε χαίρεται και να χαίρεσαι την οικογένειά σου! Υγεία κι αγάπη!
Ερχόμενη εδώ, βρήκα πολλές αναρτήσεις, σε όλες στάθηκα, μα εδώ γράφω!
Να 'ναι γερός ο πατερούλης σου, Ιουστίνη μου! Με εμπνέει πολύ η μορφή του ως ιερέας, και χάρηκα τόσο πολύ που μπόρεσες να πραγματοποιήσεις το όνειρό του!
Άξια, Ιουστίνη μου, κι εσύ και ο μπαμπάς σου! Να είστε γεροί!
Γύρισε στα πάτρια τόσο γρήγορα; Δεν πειράζει! Όπου θέλει εκείνος και μπορεί!
Την φωτογραφία του στους καταράκτες να την κάνεις πίνακα!Ξεχωριστή!
Να 'ναι γερός, Ιουστίνη μου και να ξανά ' ρθει σύντομα, να τον ξαναπάς στους καταράκτες!
Φιλάκια πολλά, ξανά Χρόνια Πολλά!
καταρράκτες! Εγώ που τα βάζω όλα διπλά, συνήθως, εδώ το έφαγα!
ReplyDeleteΚατερινάκι μου γλυκό,
ReplyDeleteΕυχαριστω γιά τις ευχές, ποτέ δεν είναι καθυστερημένες όταν ΄στέλνονται με αγάπη.
Κι εγώ χάρηκα την επίσκεψη το πατερούλη εδώ και την απόλαυσή του να πραγματοποιήσει ένα μακρινό παιδκό του όνειρο.
Νάσαι καλά να κόβεις κυκλάμινα εκεί πάνω τώρα που είναι στα ανθίσματά τους!
Φιλί