ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, February 27, 2011

Κορίτσια της Αποκριάς και της Λευκάδας

Κάποια από τα κορίτσια των Ψηλών Τακουνιών σμίξαμε χθές το βράδυ στο σπίτι μου γιά να γιορτάσουμε τη φιλία, που γεννήθηκε στη Λευκάδα εδώ και μισό αιώνα και καλά κρατεί έκτοτε. Ηταν μια βραδυά που άρχισε στις 9 και έκλεισε στις 3 το πρωί, αφού είχαν αρχίσει να πέφτουν τα τηλέφωνα από τα παιδιά των κοριτσιών καλώντας τις στα σπίτια τους.

Η γνωστή αδεφλική μου φιλενάδα Αγγελική Σπηλιά λόγω της Αποκριάς έφερε μάσκες και καπελλάκια. Κι έτσι μεταμορφωθήκαμε σε διάφορες περσόνες πολύ ενδιαφέρουσες και αστείες. Αναθυμηθήκαμε το καρναβάλι της Λευκάδας μας (που τώρα βρίσκεται στο απόγειό του)

Μιλήσαμε μέχρι τελικής πτώσεως. Παραγγείλαμε πίτσες, ήπιαμε κρασάκι, χαλαρώσαμε, τα είπαμε από μέσα κι απ΄έξω, όπως τα λέμε πάντα χωρίς λογοκρισία. (Στο επίκεντρο της κουβέντας τα φλερτ των εφηβικών μας χρόνων, δηλαδή εγώ μισούσα τα αγόρια τότε!!!)

Η Σία Καμινάρη με το απίστευτο χιούμορ της μας έκανε να χτυπηθούμε στα γέλια. Η Μόλυ Φλωρίου έκανε το ελαφρό στριπτιζάκι αλά μαθητικές μέρες.

Η Νανά η Μελά (πιό εκθαμβωτική από ποτέ) μας μετέφερε όλη την εμπειρία του δημόσιου τομέα. Η Νέλλυ Κατωπόδη κατέθεσε τις ιδέες της γιά την προώθηση των παραδοσιακών χορών. Η Αλέκα η Λεκατσά (η μόνη που δεν είναι ίση ηλικιακά με μάς) μιλούσε γιά τη Δονάτα μας που τραγουδάει απίστευτα με το γκρουπάκι της.

Ηταν μιά βραδυά απ΄αυτές που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα, ζεστά, μοναδικά. Που σε κάνουν να νιώθεις πως έχεις ρίζες όχι μόνο λόγω εντοπιότητας αλλά λόγω κοινών εμπειριών που είναι αναντικατάστατες , πολύτιμες μοναδικές.

Ψηλά Τακούνια γιά πάντα, λοιπόν! Καλές Αποκριές!

Τζουστινάκι υπ΄ατμόν


Η Νανά η Μελά κουκλάρα όπως πάντα το παίζει καουμπόισσα
Η Νέλλυ η Κατωπόδη είναι μιά πειρατίνα
Το Τζουστινάκι λεοπαραδαλί βασίλισσα με τη Νέλλυ
Η Μόλυ Φλωρίου σε ελαφρό στριπτιζάκι
Η Σία η Καμινάρη μας έκανε να γελάσουμε μέχρι δακρύων। Το πιό πηγαίο χιούμορ της παρέας μας,

Οι κουμπάρες μου Αγγελική Σπηλιά κι Αλέκα Λεκατσά। Και οι δυό μέσα στο χρώμα!
Βασίλισσα του ζωικού βασιλείου με την Αλέκα μου
Οι δύο καλλονές της τάξης, Νανά και Μόλυ
Η Σία , η Αγγελική, η Νανά, η Μόλη, η αφεντιά μου και η Αλέκα
Χορεύοντας καν-καν γιά τις ανάγκες του έργου: Αλέκα, Μόλυ, Τζουστινάκι, Νανά, Σία και Αγγελική

Friday, February 25, 2011

Νίκη και Νίκος στο Base Grill

Η Νίκη Μηταρέα είναι φίλη μου παλαιόθεν, από τις πρώτες αθώες μέρες της δημοσιογραφίας. Ομορφη , γελαστή, χαρούμενη, αστεία με είχε κατακτήσει από την αρχή.

Οταν έφυγα ως ερωτική μετανάστις γιά τον Καναδά χαθήκαμε στην αρχή. Αλλά εκέινη φρόντισε να με ξαναβρεί. Κι έκτοτε η φιλία μας έδεσε σαν το γλυκό κεράσι. Πολλές φορές με φιλοξένησε στο σπίτι της, που βρίσκεται στο φρύδι του Υμηττού και βλέπει ανοιχτά το πέλαγος. Αξέχαστες μέρες εκείνες με την παρουσία της μικρής Πεταλούδας μου!

Τα χρόνια πέρασαν, η Νίκη μου εξελίχθηκε σε μιά απίστευτη γευσιγνώστρια και σε μιά σομελιέ με τρομερό ταλέντο. Γνωρίζει όλα τα κρασιά της Ελλάδας , τα οποία κατέθεσε στο εκπληκτικό βιβλίο μαγειρικής με τίτλο ΟΙΝΟΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ (περιέχει και συνταγή γιά τον Αλεξανδρινο μας)

Η Νίκη παντρεύτηκε το Νίκο Φρατζή, ένα εξαιρετικό πλάσμα που διακρίνεται γιά τη νομπιλιτάτε του και γιά τη δημοσιογραφική του εντιμότητα. Κι εκείνος έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της παρέας μας.

Κάθε φορά που ερχόμαστε στην Αθήνα η Νίκη Μηταρέα μας ξεναγεί στα ωριαότερα φαγάδικα. Αυτή τη φορά μας οδήγησε στο Base Grill που βρίσκεται παρακαλώ στην καρδιά του Περιστερίου.

Το εστιατόριο, που προσφέρει κρέατα στα κάρβουνα (αμερικάνικης κοπής και νοοτροπίας) είναι εντυπωσιακό γιά το πρωτότυπο ντεκόρ του αλλά και τα εκπληκτικά πιάτα του. Τα δίδυμα αδέρφια (ο ένας αρχαιολόγος και ο άλλος οικονομολόγος) στον ελεύθερο χρόνο τους έχουν γίνει σέφ ενός είδους φαγητού, που πίστευα πως δεν υπήρχε στην Αθήνα.

Το Base Grill ειναι γεμάτο κάθε βράδυ,δεν πέφτει καρφίτσα κι ας είναι χαλεποί οι καιροί μας. Τα εξαιρετικά πιάτα, το άμεσο σέρβις, το χαμόγελο των ιδιοκτητών και οι λογικές τιμές είναι ένας συνδυασμός που παραπέμπει στην επιτυχία.

Αν βρεθείτε στην Αθήνα, προτείνω ανεπιφύλακτα το Base Grill , Κωνσταντινουπόλεως 64, Περιστέρι (μπουρνάζι γιά την ακρίβεια) τηλ. 210-5757455

Νίκη και Νίκο σας ευχαριστώ που είστε φίλοι μου, τόσο ευφάνταστοι και τόσο μοναδικοί!!!

Τζουστινάκι

Νίκη και Τζουστινάκι, φίλες τότε και τώρα και πάντα μαζί (γιατί η Νίκη είναι η αγαπημένη του Αλεξανδρίνου)
Διακοσμητικά στοιχεία από το χώρο της μαγειρικής και όχι μόνο

Η διακόσμηση του μαγαζιού είναι τρομερή, εδώ φωτιστικό από μπουκάλια
Η νίκη με τον πρώτο εκ των διδύμων σέφ
Η Νίκη με τον έτερο δίδυμο
Ενας στέικ απο αγελαδίτσες της Ελλάδας, να το ζηλεύουν και οι Αμερικάνοι!
Πόδι βοδιού με πουρέ, μια βελτιωμένη έκδοση του οσομπούκο। Τρέμετε Ιταλιάνοι!!!
Αυγά με πατατάκια αλά γερμανικά, τα οποία ανακατεύει ο σερβιτόρς και γίνονται ένα εξαιρετικό μείγμα

Wednesday, February 23, 2011

Ενας άντρας μεταξύ μας!

Ετσι στα ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο και νάτον ο Θύμιος ή Μάκης ή Μαρκόνης που πρότεινε να βγούμε με τα κορίτσια το Σάββατο. Παρότι είχα προγραμματίσει επίσκεψη στο σπίτι μιάς φίλης μου, είπα το ναί γιά after hours. Αλλωστε, με το Θύμιο μας συνδέει μιά μακρά ιστορία φιλίας, αγάπης και κοινών εμπειριών. Ο Μαρκόνης είναι γιά μένα ένας μικρός αδελφός. (Και τόσο κούκλος!!!)

Ετσι έγινε και βρεθήκαμε με τους μπλογκογείτονες, την Κατερίνα Κανελλοπούλου, τη Λένα Λαγγουρέτου και το Μαρκόνη σε τρέντυ μαγαζί της Κηφισσίας με ωραία αλλά δυνατή μουσική.

Εμείς όμως είχαμε γωνία κι έτσι είπαμε τα δικά μας ανεπηρέαστοι από την περιρρέουσα ρυθμική ατμόσφαιρα. Πρέπει να πώ ότι η Λένα τον έχει μέσα της το ρυθμό γι αυτό κουνιόταν από το κάθισμά της. Μου φάνηκε πως ήθελε να ρίξουμε μιά στροφούλα,αλλά προσέκρουσε στο ωράριό μου γιατί την άλλη μέρα είχα οικογνειακό πρόγραμμα ολημερίς στο βορειοανατολικά προάστεια.

Τα είπαμε με τα κορίτσια και το Μαρκόνη, γελάσαμε, αποκαλύψαμε τα εσώτερά μας, διπλωθήκαμε , ξεδιπλωθήκαμε. Με άγγιξε η Κατερίνα, ένα πλάσμα ιδιαίτερο,λεπτό, ευγενικό, ευαίσθητο. Αλλά και η Λένα με τη μαγκιά της με έπεισε πως η επόμενη συνάντηση πρέπει απαρεγκλήτως να περιλαμβάνει Δεσποινάριον από πρωτεύουσα και Τζίτζι απο Ελβετική Ριβιέρα.

Τί ωραία να δένεσαι με ανθρώπους που μέχρι χτές δεν γνώριζες. Τελικά, το διαδίκτυο είναι ευλογία!

Τζουστινάκι σε τρεχάλα

Με τον κολλητούλη απ΄τα παλιά, θεό της ομορφιάς Θύμιο ή Μάκη η Μαρκόνη(λατρεμένος μου φίλος σαν αδελφός)
Οι τρείς χάριτες: Τζουστινάκι, Κατερίνα και Λένα σε πλήρη χαρά
Ακουμπισμένη στον ώμο του πολύτιμου και αιώνιου φίλου μου
Τα κόρτσια ήταν στα κέφια τους। Η Λένα κουνιόταν στο ρυθμό των τραγουδιών। Ωραία νύχτα ομολογώ



Wednesday, February 16, 2011

Ζυρίχη κάτω από τον ήλιο τον ηλιάτορα

Η Ζυρίχη είναι τόπος επίσκεψης κάθε χρόνο. Και την γευόμαστε με όλους τους τρόπους, μόνοι μας, με παρέα, περπατώντας την, ανακαλύπτοντας όλα τα πρόσωπά της.

Φέτος η μεγαλούπολη της Ελβετίας μας επιφύλαξε υπέροχη λιακάδα. Κι έτσι παρέα με τη Μελισσούλα της Λωζάνης ή Τζίτζι του Βεβέ, τη γυρίσαμε , την είδαμε, τη χιορτάσαμε. Απολαύσαμε ωραίο φαγητό και εξαιρετικό σέβρις.

Είδαμε το μοντέρνο πρόσωπό της σε όλες του τις εκφάνσεις, την αγαπήσαμε περισσότερο από ποτέ.

Πρέπει να πώ ότι άρτι αφιχθείσα από Μιλάνο και από Via Monte Napoleone περιηγήθηκα τα μαγαζιά της κεντρικής λεωφόρου. Και ανακάλυψα πως η Ζυρίχη διαλέγει γιά τις βιτρίνες και την εκλεκτή πελατεία της τα ωραιότερα κομμάτια των επωνύμων ρούχων και αξεσουάρ. Με εντυπωσίασε το γεγονός πως το Gucci στη Ζυρίχη είχε πολύ ωραιότερη ποικιλία από εκέινο στο Μιλάνο, που είναι και η πατρίδα του.

Γενικά, φάγαμε ωραία, περπατήσαμε, γελάσαμε με τη Τζίτζι, ανανεωθήκαμε σε αποτυπώματα ομορφιάς.

Τζουστινάκι
ΥΓ. Δεν έβαλα όλες τις φωτογραφίες γιατί ο Γούγλης μου κάνει κόλπα στην Ευρώπη!
Το μεγαλείο της πόλης είναι το ποτάμι που την τέμνει στα δύο
Οικήματα ελβετικής αρχιτεκτονικής
Ο κλασικός Τέντ κρατάει την τσάντα μου και φωτιογραφίζεται με τη Τζίτζι
ΑΑγαπημένοι και ρομαντικοί
Ο Τέντ στα ταξίδια πάντα δανείζεται τα γυαλιά μου

Sunday, February 6, 2011

Βόρεια Αφρική : Καζάνι που βράζει υπέρ του Ισλάμ

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Στην Τύνιδα έφτασε ο ηγέτης του ισλαμικού κινήματος της Τυνησίας, Ραχίντ Γκανούτσι, ο οποίος ζούσε εξόριστος εδώ και 22 χρόνια. Η επιστροφή του συνέβη μετά την πτώση του προέδρου της Τυνησίας Μπεν Αλί. «Δεν είμαι Αγιατολάχ Χομεϊνί» δηλώνει ο ίδιος σε συνέντευξή του. Ωστόσο, η ισλαμοκεντρική του πολιτική, δείχνει στο βαθύ πρόσωπο του Ισλαμισμού.

Στο μεταξύ, αμφισβητείται η πολιτική του προέδρου Μουμπάρακ στην Αίγυπτο με χιλιάδες κόσμο στους δρόμους του Καίρου. Κανονική εξέγερση αθλίων. Ετσι ο αντιπολιτευόμενος ηγέτης και τιμηθείς με Νόμπελ Ειρήνης Μοχάμεντ Ελ-Μπαραντέι ενώθηκε με τους διαδηλωτές στην πλατεία Ταχρίρ. Απευθυνόμενος στο πλήθος φώναξε ότι η εξέγερση κατά του καθεστώτος δεν μπορεί να σταματήσει.

«Πήρατε πίσω τα δικαιώματά σας και αυτό που αρχίσαμε δεν γυρίζει πίσω. Έχουμε ένα βασικό αίτημα, το τέλος του καθεστώτος και την αρχή μίας νέας εποχής, μία νέα Αίγυπτο» δήλωσε σε σε πλήθη Αιγυπτίων που ζητωκραύγαζαν.

«Υποκλίνομαι στο λαό της Αιγύπτου με σεβασμό. Σας ζητώ υπομονή, η αλλαγή έρχεται τις επόμενες ημέρες» συνέχισε ο Μοχάμεντ Ελ-Μπαραντέι, ο οποίος διαθέτει πλέον και τη στήριξη των Αδελφών Μουσουλμάνων για να διαπραγματευτεί τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Την ίδια ώρα η Αλγερία είναι ένα ηφαίστειο,κατά την εκτίμηση του εκεί αμερικανού πρεσβευτή, καθώς η κοινωνία συγκλονίζεται από τις σχεδόν καθημερινές αυτοπυρπολήσεις νεαρών, που έφθασαν ήδη τους 14, καθώς δεν αντέχουν πλέον την ανεργία,την κρατική διαφθορά και τη σκληρή επιβολή του νόμου.

Το Μαγκρέμπ και η Αίγυπτος είναι καμίνια που βράζουν. Ο λαός ζητάει την απομάκρυνση των δικτατόρων, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τη θέση τους και πλούτισαν μέσα σε κλίμα διαφθοράς και αδιαφάνειας αφήνοντας τον κόσμο να ζεί σε άθλιες συνθήκες επί δεκαετίες.

Αυτό που θεωρείται άκρως ανησυχητικό είναι πως οι ηγεσίες όλων αυτών των χωρών της βόρειας Αφρικής διατηρούσαν καλές σχέσεις με τη δύση και κυρίως με την Ευρώπη. Οντας φιλευρωπαϊστές, είχαν αμβλύνει το θρησκευτικό αίσθημα του Ισλάμ, δίνοντας κοσμικότερο χαρακτήρα στην πολιτική τους.

Τώρα στις χώρες της επανάστασης παρατηρείται μιά αναμενόμενη, αλλά ανεπιθύμητη γιά τη δύση, επιστροφή στο βαθύ Ισλάμ. Εξόριστοι μουσουλμανοκεντρικοί ηγέτες επιστρέφουν στην Τυνησία, επαγγελλόμενοι κοινωνική δικαιοσύνη.

Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης στην Αίγυπτο Μοχαμεντ Ελ Μπαραντέι έχει τη στήριξη των Αδελφών Μουσουλμάνων. Η στροφή προς το Ισλάμ και το άκαμπτο πρόσωπο της ιερής εκδίκησης είναι φανερή.

Η περίπτωση της βόρειας Αφρικής θυμίζει στους δυτικούς ηγέτες τις μέρες του Ιράν με την εκδίωξη του σάχη και την επιστροφή του Αγιοταλλάχ Χομεϊνί . Θυμίζει πως ο λαός ξεσηκώνεται για κοινωνική δικαιοσύνη, εκδιώκοντας τους φάυλους μονάρχες ενώ αναζητεί στήριξη στους ηγέτες του Ισλάμ.

Ο φόβος της γενίκευσης της κρίσης στις αραβικές χώρες με την επιστροφή των άκαμπτων ισλαμιστών έχει καταλάβει τους Ευρωπαίους. Ολοι νίπτουν τας χείρας τους τώρα από την πολιτική των χθεσινών μοναρχών, τους οποίους στήριζαν με κάθε τρόπο.

Πάντως, θα είναι μοιραία γιά τη λεκάνη της Μεσογείου η άνθιση της φρενίτιδας του Ισλαμ, η οποία θα έχει τεράστιες επιπτώσεις και μάλιστα άμεσα όχι μόνο γιά την Ισπανία, τη Γαλλία, το Ισραήλ, αλλά και γιά τη μικρή πατρίδα μας και γιά την Κύπρο.

Thursday, February 3, 2011

Μιλάνο κλάσικο

Βαρεθήκατε τα κρύα, τα χιόνια, τη ρουτίνα, την επανάληψη; Πάμε μια βόλτα μέχρι το Μιλάνο μαζί να δούμε τα πρώιμα σημάδια της άνοιξης μέσα από τις νέες βιτρίνες.

Φέτος, στη μόδα κυριαρχούν τα αξεσουάρ. Σωστά διαβάζετε, τα ρούχα παίρνουν απλές αδιάφορες φόρμες και μπεζουλιά ουδέτερα χρώματα, επιτρέποντας στα παπούτσια, τις τσάντες, τα φουλάρια και τις ζώνες να τα αναδείξουν.

Η αγορά του Ντουόμο (Galleria Vittorio Emmanuelle) λάμπει από κομψότητα, οι βιτρίνες αποπνέουν τον αέρα της ανανέωσης. Η Prada κάνει τρελλίτσες με πλεχτά πολύχρωμα παππούτσια και τσάντες, ο Louis Vuitton το παίζει σε ζαχαρί κλασική Alma , o Gucci έχει μείνει εντελώς πίσω, ενώ ο Valentino συνεχίζει ακάθεκτος με τα φιογκάκια και τα τριανταφυλλάκια του. Πάντως, είναι ο αδιαφιιλονίκητος μέτρ του απόλυτου κόκκινου.

Ο καθεδρικός Ναός ;ή Ντουόμο πεντακάθαρος μετά απο μια δεκαετία εργασιών δεσπόζει στη μεγάλη πλατεία όπου περπατούν όλες οι φυλές της γής χαζεύοντας το αρχιτεκτονικό αριστούργημα. Τα μεγαλεπήβολα κτίρια με τα ωραία τελειώματα στεγάζουν τις μεγάλες εταιρείες, που αποτελούν την οικονομική δύναμη της Ιταλίας.

Ο Τέντ κάνει people watching στις Ιταλίδες, τσεκάρει κάθε μία κυρία τί τσάντα κρατάει, τι γούνα φοράει, με τί παπούτσια περπατάει. Είναι ο αστυνόμος της μόδας στο Μιλάνο!!!

Ενα μόνο σας λέω, θα πληρώσει τις γνώσεις του πολύ ακριβά!!!

Τζουστινάκι



Η ετνυπωσιακή είσοδος στο Ντουόμο
Ο καθεδρικός ναός ή Ντουόμο του Μιλάνο
Κι όμως όλο και περισσότερες Ιταλίδες ενθουσιάζονται με το γαλλικό οίκο Louis Vuitton φυτεύοντας τον ανταγωνισμό στην καρδιά του Μιλάνου
Η Prada στην καρδιά του Ντουόμο αποτελεί σήμα κατατεθέν της Μιλανέζικης μόδας
Η είσοδος της αγοράς στο Ντουόμο . Η ομορφιά του χώρου είναι εκπληκτική
Η Σκάλα του Μιλάνου

Τα μεγαλεπήβολα κτίρια του Μιλάνου

Tuesday, February 1, 2011

Η ΣΠΙΘΑ του Μίκη Θεοδωράκη



Με μιά πολιτική διαύγεια που όμοιά της δε γνώρισε ο τόπος , ο Μίκης Θεοδωράκης στη «Διακήρυξη της 1ης Δεκέμβρη», που γέννησε τη ΣΠΙΘΑ, καλεί τους Ελληνες πολίτες να δράσουν με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ελευθερία τους.

Παραθέτω το κείμενο της διακήρυξης του Μίκη αποκωδικοποιημένο ούτως ώστε να αποτελέσει υλικό προς συζήτηση σε αυτό το μπλόγκ.

Το κείμενο μου έστειλε η εκλεκτή συνάδελφος και αγαπημένη φίλη Ιωάννα κολοβού, η οποία διαχειρίζεται το γραφείο τύπου της ΣΠΙΘΑ.

Για οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τη ΣΠΙΘΑ μπορείτε να απευθύνεστε στην Ιωάννα Κολοβού: jkolovou@gmail.com

Η διαδικτυακή σελίδα της οργάνωσης είναι :www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr



Κωδικοποίηση (Σχέδιο) της «Διακήρυξης της 1ης Δεκέμβρη»
του Μίκη Θεοδωράκη


Η «Διακήρυξη της 1ης Δεκέμβρη» του Μίκη Θεοδωράκη, που γέννησε τη ΣΠΙΘΑ, περιγράφει τις τρείς βασικές παραμέτρους του αγώνα των ανεξάρτητων πολιτών, στον οποίο καλεί ο Μίκης :
• Ποια είναι η σημερινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελληνική κοινωνία.
• Ποια είναι τα αίτια της τρέχουσας πτώχευσης της Ελληνικής κοινωνίας, η οποία δεν είναι μόνον οικονομική, αλλά και πολιτιστική, κοινωνική και πολιτική
• Τι προτείνεται για την έξοδο από αυτή την πολύμορφη πτώχευση


Μία προς μία, αυτές οι παράμετροι της κρίσης, έχουν ως εξής:

1. Ποια είναι η σημερινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελληνική κοινωνία.

Στη «Διακήρυξη», αναφέρεται: «Δεν διστάζω να σας πω ότι τα κατάφεραν πάλι να με κάνουν να νοιώθω ξένος στη χώρα μου. Ο Μεγάλος Αδελφός, το μάτι της Εξουσίας, έχει μπει πια για καλά στα σπίτια μας, μας παρακολουθεί και προσπαθεί με το ψέμα, τη διαστρέβλωση και την ανηλεή προπαγάνδα να γίνουμε κάποιοι άλλοι. Οπως αυτοί, που έμαθαν να ζουν μόνο με αφεντικά και να εφαρμόζουν πειθαρχικά τις επιθυμίες και τις εντολές τους. Μόνο που σήμερα πίσω από τα ελληνικά τους ονόματα και την ελληνική γλώσσα κρύβονται κάποιοι ξένοι που με χίλια δυο μέσα, αλλά δυστυχώς και με χιλιάδες συμπατριώτες μας συνεργάτες, κατάφεραν και πάλι να μας διαιρέσουν, να μας αποπροσανατολίσουν, να μας ζαλίσουν, να μας οδηγήσουν στην άκρη του γκρεμού και να μας φοβίσουν τόσο πολύ για την ίδια μας την προσωπική υπόσταση, ώστε να μην μπορούμε να δούμε γύρω μας τους μεγάλους Εθνικούς κινδύνους που μας περικυκλώνουν απειλητικά.

Και αυτό είναι το πρώτο που θα ήθελα να σας τονίσω. Ο Μεγάλος Κίνδυνος σήμερα δεν είναι τόσο η οικονομική μας κατάντια αλλά η ίδια η ακεραιότητα της Πατρίδας.

Και δεν αποκλείεται καθόλου αυτά τα δύο να συνδέονται μεταξύ τους, δηλαδή να μας ζαλίζουν καθημερινά με νέα μέτρα, για να φύγει η σκέψη μας από τα Μέγιστα, όπως είναι η Εθνική μας οντότητα.

Ετσι όταν ξαφνικά προκύψουν οι εχθρικές ενέργειες, δεν θα υπάρχουν πια αληθινοί Ελληνες να τους εμποδίσουν».

«Η επίθεση που δεχόμαστε σήμερα έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες και αφορά όλους τους τομείς της εθνικής μας ζωής: την Ιστορία μας, τον Πολιτισμό μας, το Ηθος μας, την Παιδεία, την Οικονομία και τέλος την Κοινωνική Συνοχή και την Εθνική μας Ακεραιότητα.

Είμαστε πανταχόθεν περικυκλωμένοι από έναν Κύκλωπα που τον λένε Ψέμα και που περιμένει τον Οδυσσέα να του βγάλει το κτηνώδες του Μάτι. Και ο Οδυσσέας δεν είναι άλλος παρά όλοι εσείς. Εμείς όλοι, οι Ανεξάρτητοι, οι ανένταχτοι και αντίθετοι σ' αυτόν το σάπιο κόσμο που μας πνίγει».
Το τέρας της ξένης εξάρτησης, που αφού δεν μπόρεσε ώς τώρα να μας αντιμετωπίσει μετωπικά, μεταμφιέστηκε σε Δούρειο Ιππο, που έφτασε στο σημείο να νομοθετεί στη Βουλή των Ελλήνων κρυμμένος πίσω από μια ισχνή κοινοβουλευτική μειοψηφία, που στην πραγματικότητα την ακολουθεί μόνο ένα 20% «Μνημονιακών» οπαδών κι οι περισσότεροι απ' αυτούς ακολουθούν πιθανότατα γιατί δεν βλέπουν ακόμα τη «μεγάλη εικόνα» των πραγμάτων
Και είναι πραγματικά απορίας άξιο, πώς δέχονται οι υπόλοιποι βουλευτές, ο πρόεδρος της Βουλής κι ακόμα-ακόμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μεταβάλλεται ο Ναός της Ελληνικής Δημοκρατίας, σε μια μηχανή νομιμοποίησης μιας ουσιαστικά αντιδημοκρατικής και αντιλαϊκής πολιτικής».

Με δύο λόγια, ο Μίκης μας λέει: Η Ελληνική κοινωνία στενάζει κάτω από την κατοχή ξένων δυνάμεων που κυβερνούν τον τόπο μέσα από τη λειτουργία του καθεστώτος πολιτικού «συστήματος».

Αυτό, διαβρωμένο και κατευθυνόμενο από τους προστάτες/πάτρωνές του, επιβάλλει στην κοινωνία μας την θέλησή τους, που προάγει τα συμφέροντά τους εις βάρος των συμφερόντων της πατρίδας μας.

2. Ποια είναι η αιτία της τρέχουσας πτώχευσης της Ελληνικής κοινωνίας, η οποία δεν είναι μόνον οικονομική, αλλά και πολιτιστική, κοινωνική και πολιτική
Στη «Διακήρυξη», αναφέρεται: « Η σημερινή Κυβέρνηση και η Αξιωματική Αντιπολίτευση έγιναν κόμματα εξουσίας χάρη στην εμπιστοσύνη και την εύνοια των δυνάμεων της ξένης εξάρτησης. Επομένως σήμερα, ό,τι κι αν λένε σε μας τους ιθαγενείς, είναι πιστά όργανα της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως αυτή εκπορεύεται από τα δύο Κέντρα της Διεθνούς Εξουσίας με την οποία και τα δύο κόμματα είναι στενά συνδεδεμένα: τις ΗΠΑ και την Ευρώπη των Τραπεζών.

Πέραν αυτών των δύο κομμάτων Εξουσίας, ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα συνέτεινε παθητικά είτε ενεργητικά στον ιδεολογικό, πολιτικό και ηθικό αφοπλισμό του Ελληνικού Λαού σε όλη την περίοδο του δικομματισμού από το 1974 έως σήμερα, όπου οι αντιδράσεις των αριστερών κομμάτων δεν είναι ανάλογες με την πρωτοφανή επίθεση που δέχεται ο ελληνικός λαός, καθώς και με τα νατοϊκά σχέδια που απειλούν την ίδια την αυτοτέλεια της χώρας».

«Αναφέρθηκα ήδη στην ελληνική Βουλή και επαναλαμβάνω ότι ο τραγικός ρόλος τής Βουλής, σήμερα, συνίσταται στο να καλύπτει με το κύρος της μια ουσιαστικά, ηθικά και ιστορικά παράνομη διαδικασία, με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας. Τελικά αυτή η διαδικασία μάς οδηγεί στον τέλειο εθνικό εξευτελισμό και συγχρόνως στη διακωμώδηση του Κοινοβουλευτικού μας Πολιτεύματος».

Με δύο λόγια, ο Μίκης μας λέει: Σύσσωμο το καθεστώς πολιτικό σύστημα, με τη νοοτροπία και πρακτική που άσκησε όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης, εξ αιτίας και της εξάρτησής του από τους ξένους πάτρωνές του, είναι η αιτία:
• της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας μας, στον πλέον ζωτικό εθνικό χώρο, αυτόν της Οικονομίας μας
• της πλήρους οικονομικής εξάρτησής μας, από τρίτους, με αποτέλεσμα τη φτώχεια, που απλώνεται, κάθε μέρα όλο και περισσότερο, στην Ελληνική κοινωνία,
• της έκπτωσης βασικών Αξιών της Ελληνικής ιδιοσυστασίας μας, όπως η φιλοπατρία και το φιλότιμο.
• της αλλοτρίωσης της πολιτιστικής συνέχειάς μας, σαν συνέπεια της Αμερικανοποίησης της Παιδείας και της κουλτούρας μας

3. Τι προτείνεται για την έξοδο από αυτή την πολύμορφη πτώχευση

Στη «Διακήρυξη», αναφέρεται: «Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, δεν μας μένει τίποτε άλλο παρά να αναδιπλωθούμε στον εαυτό μας, για να αναζητήσουμε δύναμη από τις παραδόσεις που ο καθένας κλείνει μέσα του και στη συνέχεια να συναντήσουμε τους αληθινούς πατριώτες που νοιώθουν και σκέφτονται όπως εμείς, αντλώντας δύναμη ο ένας από τον άλλο, έως ότου γίνουμε χιλιάδες. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να εξοντώσουμε το τέρας της ξένης εξάρτησης.
• Για να προχωρήσουμε παραπέρα έως ότου διώξουμε από την Πατρίδα μας την ξένη ακρίδα, θα πρέπει να ξαναβαφτίσουμε τις λέξεις «Ελευθερία», «Ανεξαρτησία»,«Δημοκρατία»,«Ισότητα»,«Δικαιοσύνη». Τις λέξεις «Έθνος», «Ελλάδα», «Ελληνικότητα». Να ξαναβρούμε το νόημα της Ελληνικής Παιδείας, του Ελληνικού Πολιτισμού και του Ελληνικού Ήθους. Των λέξεων «Εθνική Υπερηφάνεια» και «Πατρίδα». Οι ξένοι και τα όργανά τους μας έχουν μολύνει τις έννοιες «Αλήθεια», «Ειλικρίνεια», «Τιμιότητα», «Ευγένεια», «Σεβασμός», «Αλληλεγγύη», «Φιλοξενία».
• Επειδή η Δύση δεν είναι πια επιλογή αλλά καταναγκασμός, δεν έχουμε παρά δύο δρόμους μπροστά μας. Αφού φυσικά πρώτα μπορέσουμε να βρούμε τρόπους να σταθούμε στα πόδια μας:
α) έχοντας πίσω μας το κύρος της συντριπτικής πλειονότητας του λαού μας να επαναδιαπραγματευτούμε ως ίσος προς ίσον όλο το πλέγμα των σχέσεών μας, με μόνο κριτήριο την ανεξαρτησία της χώρας και τα συμφέροντα του λαού μας
β) να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ώστε να πετύχουμε την αναγκαία ριζική στροφή στους εθνικούς μας προσανατολισμούς, που θα μας εξασφαλίσουν με ισότιμους όρους την Εθνική μας Ανεξαρτησία και Ασφάλεια, καθώς και την οικονομική μας επιβίωση, ανάπτυξη, αυτοτέλεια.
Η μορφή της ουσιαστικής εξάρτησης που μας έχει επιβληθεί, προσδίδει στον χαρακτήρα της πάλης, που καλείται να επωμισθεί ο ανεξάρτητος πολίτης, τα χαρακτηριστικά ενός απελευθερωτικού αγώνα μέσα στις καινούριες συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, που πολλές φορές κάνει τον εχθρό αόρατο.
Επομένως η Ανυπακοή, που θα πρέπει να είναι το κεντρικό μας σύνθημα γι' αυτή την περίοδο και η αφετηρία των ενεργειών μας, ώστε να ακυρώνονται στην πράξη όλες οι παράνομες, αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές αποφάσεις, αποτελεί δικαίωμα και υποχρέωση του κάθε ανεξάρτητου, του κάθε ελεύθερου Ελληνα!
Με άλλα λόγια, ο Μίκης μας λέει:
• 1ον) Όλοι, όσοι αποδεχόμαστε ότι αυτή (που περιγράφεται παραπάνω) είναι η σημερινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πατρίδα και αυτή (που περιγράφεται παραπάνω) είναι η αιτία αυτής της κατάστασης, συσπειρωνόμαστε στον αγώνα αυτό, που χαρακτηρίζεται «αντιστασιακός-απελευθερωτικός», αντλώντας δύναμη ο ένας από τον άλλο
• 2ον)Πρέπει να γίνουμε χιλιάδες «γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να εξοντώσουμε το τέρας της ξένης εξάρτησης».
• 3ον) Όταν η συσπείρωσή μας αυτή αποκτήσει και αποδείξει τη μεγάλη της δύναμη, θα μπορέσει να επιβάλλει τη δική της θέληση, ανατρέποντας όλο το καθεστώς πολιτικό σκηνικό. Η «δική μας θέληση», περιλαμβάνει:
o την απαίτηση διεξαγωγής δημοψηφίσματος «για να δούμε πόσοι Ελληνες είναι υπέρ ή κατά του Μνημονίου, της Τρόικας και ειδικά του ΔΝΤ»
o τον επαναδιαπροσδιορισμό των ερισμάτων της εξωτερικής μας πολιτικής (όπως προτείνεται στη Διακήρυξη της 1ης Δεκέμβρη»)
o τον επαναδιαπροσδιορισμό του προτύπου της Οικονομικής Ανάπτυξης του παρόντος και του μέλλοντος, που θα αλλάξει τη σημερινή νοοτροπία της υπερκατανάλωσης, της «κονόμας» και της χυδαιότητας της «αγοράς». Που θα αλλάξει τη σημερινή πολιτική πρακτική της απαξίωσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μας, που συντελείται με τη παραίτηση, ή την αδιαφορία για την δέουσα αξιοποίησή τους. Αυτή, θα γίνεται υπέρ του Ελληνικού λαού και όχι υπέρ κάποιων εκπροσώπων της οικονομικής ολιγαρχίας, ξένης ή δικής μας.
o τον επαναδιαπροσδιορισμό του κοινωνικού προτύπου, που θα αλλάξει τη σημερινή στάση της κοινωνίας απέναντι στο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, την ΠΑΙΔΕΙΑ, τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.
o τον επαναδιαπροσδιορισμό (με τροποποίηση του συντάγματος) του πολιτικού προτύπου, που η τρέχουσα νοοτροπία και πρακτική του, οδήγησε στην καταστροφή που βιώνουμε σήμερα. Ο επαναπροσδιορισμός αυτός, θα πρέπει να εξασφαλίζει την (ανύπαρκτη σήμερα) ανεξαρτησία των τριών εξουσιών (εκτελεστικής - νομοθετικής - δικαιοσύνης) που οχυρώνει και προστατεύει τη δημοκρατική λειτουργία από διολισθήσεις της προς άλλες κατευθύνσεις (όπως η τρέχουσα κομματοκρατούμενη Ολιγαρχία) και από απώλειες της δημοκρατικότητας τής λειτουργίας της.
o Τέλος στην οικογενειοκρατία, τέλος στην ημετεροκρατία. Χωρίς ανόθευτη Αξιοκρατία, τίποτε δεν μπορεί να προοδεύσει.
o Περισσότερη δόση «άμεσης Δημοκρατίας», σαν αντίμετρο στη διείσδυση της πατρωνίας στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Η διεθνοποίηση και η γενική απαίτηση για αποδοχή και εφαρμογή περισσότερης δόσης «άμεσης Δημοκρατίας», από τους λαούς της «κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας» της Δύσης, μπορεί να αποτελέσει τον ζητούμενο (από όλους τους λαούς της Δύσης) δρόμο, για το πρώτο ξεδόντιασμα του τέρατος της «Διεθνούς του χρήματος» που, έχοντας τη δυνατότητα να εισχωρεί στο κομματικό κατεστημένο της «κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας» κάθε Χώρας, τρώει βουλιμικά την ευτυχία των κοινωνιών αυτών (μαζί με τη δική μας).