ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Wednesday, December 15, 2010

Μια υπέροχη κριτική γιά την Αγάπη των Αλλων

Ενα χριστουγεννιάτικο δώρο έλαβα χθές και το μοιράζομαι σήμερα μαζί σας. Πρόκειται για μια υπέροχη κριτική του Πέτρου Γαργάνη περί το μυθιστόρημα «Γιά την Αγάπη των Αλλων», που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην εφημερίδα Ελληνικός Τύπος του Τορόντο.

Ο Πέτρος Γαργάνης εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος γράφει ο ίδιος νουβέλες , μα το μεγάλο του ταλέντο έγκειται στην κριτική του δεινότητα. Διαβάζει με ενα αφάνταστα διευσδυτικό τρόπο τα βιβλία των άλλων δείχνοντας μια αγαπητική στάση στους συγγραφείς.

Πιστεύω πως παίρνει πολλή γενναιοδωρία και ταλέντο γιά να ανακαλύπτεις την ομορφιά της γραφής των άλλων:

Ιουστίνη Φραγκούλη

Για την αγάπη των άλλων

Εκδόσεις Ψυχογιός

Του Πέτρου Γαργάνη

Βαθιά ανθρώπινη ιστορία που εξελίσσεται σε μια περασμένη όχι όμως και ξεχασμένη Ελλάδα, την οποία εξακολουθούμε να μεταφέρουμε μέσα μας σαν βιώματα που διεγείρουν μνήμες ή σαν μαρτυρίες που ταξιδεύουν από στόμα σε στόμα, πολύτιμες αποσκευές του χρόνου.

Μια όμορφη και καλλιεργημένη κοπέλα ανασαίνει στους ρυθμούς της άγονης Νισύρου υπό την προστασία της οικογένειας της, λαβωμένης από την απουσία του πατέρα στην Αμερική των ονείρων. Ερωτεύεται και απογοητεύεται μαθαίνοντας επώδυνα πως τα όνειρα παραμένουν ως τέτοια παρά την θέληση και τις επιθυμίες που την συνοδεύουν και πέρα από την ενηλικίωση της. Αναπόφευκτα ίσως γιατί η ίδια με βαθιά συνείδηση του μοιραίου ρόλου της αποφασίζει να υπερβεί το εγώ της, όχι όμως και τις ευθύνες απέναντι στους ανθρώπους που αγαπά, θυσιάζοντας έτσι τον εαυτό της δεσμευμένη από το καθήκον όπως αυτό εννοείται στα ήθη και τους τρόπους της μεσοπολεμικής και ύστερης Ελλάδας. Το τέλος θα βρει τον απολογισμό της ζωής της με θετικό πρόσημο χάρη στο σημαντικότερο επίτευγμα της με την μορφή του άξιου γιου της, αλλά και με ανάμεικτη γεύση στα στιγματισμένα από την προδοσία χείλη της που προκάλεσαν σαν ανέμπνευστο επακόλουθο τον συμβιβασμό.

Ζωντανοί χαρακτήρες ολόφρεσκοι παρά την ρετρό θεματολογία του βιβλίου, με υποβλητική εσωτερικότητα όσο όμως και ενέργεια που μοιράζεται έντεχνα στις γραμμές των κειμένων με μια καμινευμένη συναισθηματική φόρτιση που απέχει έντεχνα από την υπερβολή του μελό.

Ρυθμός που ρέει με γλώσσα ασυγκράτητη όσο και τιθασευμένη που αποσαφηνίζει και περιγράφει με κρυστάλλινη ενάργεια το κοινωνικό πλαίσιο και τα ήθη μιας εποχής καθόλου μακρινής εντέλει. Οι βασικές ηρωίδες, μάνα και κόρη, καθόλου επιφανειακές, στωικές ενίοτε, αντιμάχονται μέσα στο πολύπλοκο των ανθρώπινων σχέσεων άλλοτε ως νικήτριες ενός αγώνα που δεν τον επέλεξαν και άλλοτε ως ηττημένες της επόμενης μέρας, παρόλα αυτά χωρίς να μετανιώνουν για τις επιλογές, δικές τους ή υπό το βάρος των συνθηκών. Εξέχουσα μορφή η μητέρα, που αναγκάζεται διωγμένη ουσιαστικά από την Κωνσταντινούπολη να ζήσει σε έναν άγονο τόπο και να μετατραπεί από φινετσάτη κοσμοπολίτισσα σε σκληραγωγημένη χωρική που προσπαθεί να επιβιώσει με την οικογένεια της επιδεικνύοντας ανεπάντεχη ανθεκτικότητα απέναντι στην απρόσμενη εξέλιξη της ζωής της.

Η ιστορία είναι αληθινή, όπως παραδέχεται και επισημαίνει η συγγραφέας. Ίσως γι αυτό, ολοζώντανη η περιγραφή, μακριά από υπερβολές και ακκισμούς προσφέρεται ρέουσα με μεστή λιτότητα που επισημαίνει και υπογραμμίζει τις συνθήκες της εποχής μακριά από νοσταλγικούς εξωραϊσμούς και στρογγυλέματα. Ταυτόχρονα, δίχως κριτική διάθεση , προκαλεί την συμμετοχή του αναγνώστη εκθέτοντας το δικό της σχόλιο και την οπτική με την οποία παρατηρεί τα γεγονότα και το πλαίσιο στο οποίο υφίστανται. Επιτρέπει στα συναισθήματα της να φανερωθούν, σαν να ταυτίζεται με τους ήρωες της, με παρούσα την ηθική ως βαθύτερη φιλοσοφία και όχι σαν επιφανειακή φλυαρία.

Πέρα από το κατεξοχήν κομμάτι του μύθου, γινόμαστε μάρτυρες και μιας ειλικρινούς όσο και εμπεριστατωμένης παρουσίασης τόσο του τόπου όπου εξελίσσεται η ιστορία, όσο και της εποχής. Συνήθειες, εκφράσεις και ηθική παρουσιάζονται αυτούσια, χωρίς να υπονομεύουν την πλοκή. Αντιθέτως, συνυπάρχουν και εξηγούν κατά κάποιο τρόπο χωρίς να εξαρτούν την εξέλιξη του. Η πλοκή, δίχως τον αυτοσκοπό της έκπληξης και του εντυπωσιασμού δεσμεύει όσο χρειάζεται την προσοχή, κυρίως όμως αφήνει χώρο στην ανάπτυξη των χαρακτήρων χάρη στην ικανότητα της συγγραφέως να διεισδύει στον ψυχισμό των ηρώων. Δεν πρόκειται απλά και μόνο για ένα μυθιστόρημα με αρχή μέση και τέλος, αλλά σαφώς για κάτι περισσότερο απαιτητικό, πηγαίο, καλοδουλεμένο και ξεκάθαρο όσον αφορά τις προθέσεις του.

14 comments:

Αστοριανή said...

Χαρές παρόμοιες
να ευφραίνουν την καρδιά σου,
όπως η γραφή σου ενεργοποιεί το νου μας...

Δίκιο έχει και πολύ, μάλιστα,
η βιβλιοπαρουσίαση
"για την Αγάπη των'Αλλων!"
Πράγματι, μια "υπέροχη κριτική".
Έχει δρόμο μπροστά του...
Να ευχόμαστε και στο επόμενο,
με Χριστουγεννιάτικες ευχές,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ

La Gigi said...

να σου πω κάτι, χαίρομαι τόσο πολύ για εσένα που έγραψες αυτό το βιβλίο που έχει επιτυχία, που αναγνωρίζεται η καλή σου δουλειά από ανθρώπους με σοβαρή γνώμη και όλα αυτά που τα έχουμε πει και τα ξέρεις. χαίρομαι όμως πάρα πολύ για τη Τζαννή σου που την γνώρισες σε τόσο κόσμο που της έδωσες αυτό που της αξίζει.
σε φιλώ

pylaros said...

Κάθε υπέροχη κριτική είναι σαν ένα παράσημο στην μάχη της συγγραφικής ικανότητας της συγγραφέας.

Μου άρεσαν τα λόγια:
(Δεν πρόκειται απλά και μόνο για ένα μυθιστόρημα με αρχή μέση και τέλος, αλλά σαφώς για κάτι περισσότερο απαιτητικό, πηγαίο, καλοδουλεμένο...)

Από μερους μου σε συγχαίρω αγαπητή μου Ιουστίνη..

Χαιρετώ

Γαβριήλ

ΓΙΑΝΝΑ said...

Σπουδαια η κριτικη που διαβασαμε.Μπραβο Ιουστινη για μια ακομα φορα.Να εισαι καλα και να μας χαριζεις παντα τοσο ομορφα δημιουργηματα.

Ρούλα said...

Χαίρομαι με τη χαρά σου, αξίζεις το χριστουγεννιάτικο δώρο και πολύ καλά έκανες και το έβαλες σε περίοπτη θέση τιμώντας έτσι με τον τρόπο αυτό και τον δωρίζοντα!
σε φιλώ από τη χιονισμένη Ξάνθη

δεσποιναριον said...

Μπραβο Καναδεζουλα μου! Χαιρομαι κι εγω με την χαρα σου και τις επιτυχιες σου.

Justine's Blog said...

Αστοριανή γλυκειά μου,
Σ΄ευχαρσιτώ γιά τα όμορφα λόγια σου. Ξέρεις η ικανοποίηση από μια καή κριτική πόση ευφορία φέρνει.
Είμαστε καμωμένες από το την ίδια στόφα.
Χρόνια πολλά γλυκειά μου με το Δημήτρη και την οικογένειά σου

Justine's Blog said...

Μελισσάκι μου,
Κι εγώ χαίρομαι που η Τζαννή μου κατάφερε να ξεπεράσει το μικρό της σύμπαν και με την αγάπη και τη θυσία της να δώσει το μήνυμα στον κόσμο.
Χαίρομαι που μπόρεσα να αποτυπώσω ζωντανά μιά εποχή και κάποιους ανθρωπους με διαρχονικές αξίες.
Φιλιά γιορτινά

Justine's Blog said...

Γαβρίλη μου, κρατάω αυτό το υπέροχο μότο:
"Κάθε υπέροχη κριτική είναι σαν ένα παράσημο στην μάχη της συγγραφικής ικανότητας της συγγραφέα."
Σε φιλώ και καλό Σαββατοκύριακο

Justine's Blog said...

Γιάννα μου αγαπημένη,
Σε θυμούμαι πέρισι στο Κίνγκ Τζόρτζ με τα κορίτσια. Πόση χαρά μου έδωσε η παρουσία σας, πόση χαρά μου δίνουν τα λόγια σου.
Νάσαι καλά και νάχεις καλές Γιορτές με την οικογένειά σου.
Φιλί γλυκό

Justine's Blog said...

Α! Ρούλα χιονισμένη,
Είσαι η μόνη που μοιράζεσαι μαζί μου την εμπειρία του απόλυτου χειμώνα. Κι ο χειμώνας έχει τις χάρες του.
Ναι, οι ωραίες καλογραμμένες κριτικές πρέπει να αναγράφονται γιά να διαβάζουμε το βιβλίο από τα μάτια των άλλων.
Φιλί γλυκό Χριστουγεννιάτικο

Justine's Blog said...

Α! Πρωτεουσιάνα μου,
Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Φαντάζομαι πως θα βρίσκεσαι στην τροχιά της προετοιμασίας.
Φιλί γλυκό

marilia said...

Το απέκτησα πρόσφατα, δώρο στη γιορτή μου. Ανυπομονώ να περάσει ο πολύς φόρτος εργασίας για να το απολαύσω!

Καλές γιορτές!
Μαριλία

Justine's Blog said...

Μαριλία μου γλυκειά,
Χαίρομαι που ελαβες το βιβλίο μου ως δώρο στη γιορτή σου. Να σε χαιρόμαστε.
Ελπίζω να σου αρέσει η ιστορία της Τζαννής μου.
Φιλί γλυκό