ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, January 13, 2012

Τα πεντάχρονα του μπλόγκ μου!

Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα για μένα, είναι η επέτειος του παράθυρου στον κόσμο που ανοίχτηκε πριν από πέντε χρόνια προσφέροντάς μου τη μοναδική ευκαιρία να εκφράζομαι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ.

Καθώς οδηγούσα στο χιονιά γλυστρώντας απαλά πάνω στο λευκό χιόνι το απόγευμα, σκεφτόμουν πόσους ανθρώπους γνώρισα μέσα από αυτό το μπλογκόσπιτο, πόσες κουβέντες ανταλλάξαμε, πόσες ευχές δώσαμε, πόσες χαρές και πίκρες μοιράστηκα απ΄αυτή τη γωνιά της ζωής μου.

Το μπλόγκινγκ με απελευθέρωσε , με έκανε καινούριο πρόσωπο, μου έσβησε κάθε διάθεση πομπώδους ύφους και δημοσιογραφικού καθωσπρεπισμού. Με έκανε να μοιράζομαι τα δικά μου με τους μπλογκογείτονες , να είμαι το σκεφτόμενο πολιτικά άτομο, το πάρτυ γκέρλ, η νοικοκυρά, η δούλα, η κυρά, η μητέρα, η σύζυγος, η μοδοπαρμένη κλπ κλπ κλπ

Το μπλόγκινγκ μου άνοιξε τους πιό ωραίους δρόμους της ενήλικης ζωής μου.
Κοιτάζοντας πίσω, βρίσκω πως τον πρώτο χρόνο ήμουν αρκετά στυφή με μια δημοσιογραφική ράβδο, τη δεύτερη χρονιά άρχισα να χαλαρώνω, την Τρίτη περισσότερο και από την τέταρτη μέχρι σήμερα είμαι εντελώς ο εαυτός μου.

Οταν έχω χρόνο μπλογκοαπλώνομαι και γράφω συχνά , όταν ταξιδεύω το αφήνω αξεσκόνιστο, όταν ειμαι χαρούμενη βιάζομαι να μοιραστώ τη χαρά μου, όταν είμαι λυπημένη αργώ να περιφέρω τον πόνο μου.

Σήμερα αντί για κεράκια θα μοιραστώ μαζί σας τη χαρά των διδύμων Ελένης και Λουκά Κονιδάρη, που είναι όλα τα λεφτά. Μπάινουν στα σπίτια και φέρνουν ανατροπή στο περιβάλλον, γελάνε, θυμώνουν , τραγουδάνε, προφέρουν τις πρώτες λεξούλες τους. Είναι χάρμα να παρακολουθείς τα παιδιά της θερμοκοιτίδας να αποπνένουν τέτοια ζωή. Μαζί τους και ο νεογέννητος αδελφός τους Νικόλας, ο οποίος αναπτύσσεται ραγδαίως υφιστάμενος τα τραύματα της συνύπαρξης με το τρομερό δίδυμο!!!

Χρόνια πολλά στο μπλογκάκι μου με τη θεότρελλη παρέα μου!!!



Ο Λουκάς ουκ ηβουλήθη συνιέναι!
Οι νονοί με την ωραία Ελένη και ο Νικόλας με τη μαμά Τόνια
Αλέξανδρος ο επίσημος νονός με Ελένη και μαμούλα


Υπάρχει και βενιαμίν ο Νικόλας, που προέκυψε μετά απο τα δίδυμα

30 comments:

Γαβριηλ / Gabriel said...

Α! Εμενα πολυ μου αρεσουν τα μπλογκογενεθλια γενικως, αλλα και ειδικως!!
Χρονια πολλα και να τα χιλιασει λοιπον!!

Justine's Blog said...

Σ΄ευχαριστώ Γκάμπι, τον έχεις τον ακόιμητο κι εσύ βλέπω. Να ζήσουμε και να ευτυχήσουμε μέσα από το μπλόγκινγκ!

"ζαχαρούλα.." said...

χρόνια πολλά καλή μου!!! να είσαι πάντα τόσο χαρούμενη και ελεύθερη!!! όντως το blogging eίναι κάτι τόσο διαφορετικό που αν δεν αποκτήσεις την εμπειρία του, δεν καταλαβαίνεις περί ποίου πράγματος ομιλούμε... ε?

σε φιλώ .. να είσαι πάντα καλά..και τόσο δημιουργική!!!!

φιλάκια από την βροχερή και μουντή σήμερα Πάτρα!!!!

ΥΓ: τα μικρά είναι πανέμορφα!!! πάντα υγεία!!

Μηθυμναίος said...

Πέντε χρόνια… πότε πέρασαν κιόλας…
Πέντε και κάτι μήνες είναι και το δικό μου, για φαντάσου…
Πέντε χρόνια που πιάσαμε ο καθένας τη γωνίτσα μας σε αυτό τον απέραντο κόσμο του ψηφιακού πλανήτη και γράφουμε σε δημόσιο χώρο το ημερολόγιό μας.

Σου εύχομαι, λοιπόν, Ιουστινάκι μας, να ‘σαι καλά να περάσεις κι άλλες πολλές πεντάδες χρόνια, να δημιουργείς και να δίνεις όλα τα ωραία σου!

Με της αγάπης μου τα φιλιά και την καλημέρα μου!!!

δεσποιναριον said...

Χίλια χρόνια χρυσα λέγαμε στα παιδικά λευκώματα. Χρόνια δημιουργικά σ´ αυτο το χώρο που ειναι εντελώς ¨ εμεις¨

fevis said...

Να τα εκατοστήσει λοιπόν το blog σου.. Και να σου δίνει πάντα χαρά και να σου φέρνει πάντα κοντά ανθρώπους και χαμόγελα..:)

Ρούλα said...

Χρόνια Πολλά στο μπλογκ και την οικοδέσποινά του που η αύρα της και η αγάπη με την οποία προσεγγίζει τους ανθρώπους έχουν κατακλύσει και σαγηνεύσει το διαδίκτυο και όχι μόνο.
Σε φιλώ πολύ πολύ εσένα και την όμορφη παρεούλα σου!

Justine's Blog said...

Ναι πρωτευουσιάνα μου χρόνια χρυσά να έχουμε και να διατηρήσουμε τη μπλογκογειτονιά μας γιατί όλο και περισσότεροι εγκαταλείπουν το πλοίο.
Σε σκεφτόμουν που χιόνιζε και η πόλη είναι κατάλευκη και μαγική αλλά είμαι μέσα στα κουτιά και στην αρχιτεκτονική της μετακόμισης από το μεγάλο στο μικρό. Δεν υπάρχει χρόνος ούτε για τσιάο αυτόν τον καιρό.
Τρέχω κομμωτήριο (γι αυτό πάντα θα βρίσκεται χρόνος!)

Justine's Blog said...

Εύη μου καλή,
σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου. Ναι, το μπλόγκ φέρνει χαμόγελα πολλά κι αν δεν του επιτρέψεις ποτέ δεν σε απογοητεύει.
Καλημέρες χιονάτες

Justine's Blog said...

Ρούλα αγαπημένη μου,
Πληθωρικές οι ευχές σου όπως πληθωρική η αγάπη και ο αλληλοσεβασμός που μας έχει συνδέσει μέσα από το μπλόγκ.
Μα πεσμου υπάρχουν καλύτερες στιγμές στη ζωή απ΄αυτήν σαν τον Οκτώβρη στη Θεσσαλονίκη; Να αγκαλιάζεσαι με ένα πρόσωπο μακρόθεν οικείο και να κάνεις κλίκ;
Νάμαστε καλά να σερφάρουμε, να μπλογκάρουμε, να βρισκόμαστε μεταξύ μας.
Φιλί του χιονιού

Justine's Blog said...

Χαρούλα της βροχερής Πάτρας,
ευχαριστώ που ήρθες στον κόσμο μου μέσα από το μπλόγκ ευχαριστώ που με κατααβαίνεις.
Ναι, η μπλογκογειτονιά είναι ένας υπέροχος κόσμος, όπου οι αδελφές ψυχές κάνουν αγαπητικό κλίκ.
Φιλιά στη μουντή Πάτρα από το ολόλευκο Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Αγαπημένε μου Στράτο,
Ναι σωστά το λές γράφουμε δημόσια το ημερολόγιό μας και αποκαλυτπόμεθα εν ειρήνη. Τί πιό ωραίο απ΄αυτό προπάντων για Ελληνες που ζούν στην ξένη και αποζητούν την επικοινωνία! Εσύ ξέρεις τον κρυφό πόθο, την ανάγκη να υπάρχεις μέσα από την επαφή με Ελληνες! Το έζησες, το εμπέδωσες, εγώ συνέχίζω να το ζώ.
Καλημέρες πασπαλισμένες με χιόνι σε σένα και την Αλεξάνδρα μας!

pylaros said...

Xρόνια πολλά στο μπλογκ σου αγαπητή μου Ιουστίνη,
να είναι επ' άπειρον ζωντανό και πληροφοριακό, να μας γεμίζει την καρδιά...
χαιρετώ
Με αγάπη
Γαβριήλ

My blueprint said...

Χρόνια πολλά στο blog!!! Το ξέρεις ότι αυτά τα δίδυμα τα έχω λατρέψει. Αχ αυτές οι θερμοκοιτίδες τι παιδιά βγάζουν!!! Αστέρια!
Φιλιά

LIA said...

Γλυκιά μου Ιουστίνη,

Να είσαι καλά και να μας φιλοξενείς στο μπλογκοσπιτάκι σου, για πολλά πολλά χρόνια.
Αισθάνομαι τυχερή, που "ο δρόμος των καλωδίων" με έφερε στο "σπίτι σου" κι εσύ μου πρόσφερες την αγάπη σου και τη φιλία σου με το μοναδικό δικό σου τρόπο.
Σου εύχομαι, να έχεις υγεία, δύναμη, πολλά ευχάριστα γεγονότα, πολλές ομορφιές, πολλές δημιουργίες, καλές παρέες και πολλές χαρές να γεμίζουν το μπλογκ σου, να χαιρόμαστε μαζί σου κι εμείς, που σ' αγαπάμε πολύ και είμαστε και πολλοί.

Σε φιλώ

Justine's Blog said...

Γειά σου Γαβριλάκο μου,
Ευχαριστώ πολύ για τις εγκάρδιες ευχές σου. Γενικά το μπλόγκ μας έφερε πιό κοντά.
Φιλιά από το -23 σήμερα, μπρρρρ

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι μου,
Είδες τί αστέρια βγάζουν οι θερμοκοιτίδες; Ανυπομονώ να γνωρίσω και τη δική σου πριγκηπέσσα!
Σήμερα οι λέξεις μας γίνονται παγάκια!

Justine's Blog said...

Ιουλία αγαπημένη μου,
Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Κι εγώ νιώθω τυχερή που μέσα από το δρόμο των καλωδίων συνάντησα ένα πλάσμα σαν εσένα στη μακιρνή Κρήτη.
Η παρουσία σου μου δίνει δύναμη, αισθάνομαι την αγάπη σου να με προστατεύει.
Φιλί της άγριας παγωνιάς

Φωτεινή S said...

Xρόνια πολλά και δημιουργικά μέσα σ' αυτό τον ατέλειωτο κόσμο του διαδικτύου που ενώνει το -23 του Μόντρεαλ με το +15 του Ρεθύμνου.
Φιλιά πολλά πολλά πολλά!!!!

Justine's Blog said...

Φωτεινούλα μου σ΄ευχαριστώ , δηλαδή θέλεις να πείς ότι βρισκόμαστε σε απόσταση 38 βαθμών Κελσίου, σύν πλήν;
Ωραία το θέτεις, το διαδίκτυο μου έχει προσφέρει τόσες χαρές, τόσες αγκαλιές.
Η δική σου γνωριμία από τις ομορφότερες !
Φιλί παγάκι

paramythou said...

Χρόνια Πολλά, να το χαίρεσαι το ηλεκτρονικό λεύκωμα, να είσαι καλά και να είμαστε καλά κι εμείς να μας φιλοξενείς !
Αχ Ιουστίνη μου, θα έλεγα πως είσαι άγκυρα στην μπλογκογειτονιά μας....
φιλιά

Justine's Blog said...

Αχ μικρό μου γενναιόδωρο,
Πόσο μου άρεσε αυτό που είπες. Σε λατρεύω και χαίρομαι που σε λίγο θα συνεντηθούμε εν Αθήναις. Ηγγικεν η ώρα!
Φιλί γλυκό στην πιό ωραία παραμυθού του κόσμου!

Αστοριανή said...

...εμείς;
τα ...λέμε μέσω...Ε.Κ. κάθε Σάββατο, είδα και τις 3 διαφημήσεις των βιβλίων σου,
πήρα τη πανέμορφη Λάρα, -θα τα πούμε συντόμως, νέα πιστεύω και από την Τετάρτη στο Μπελ-Αιρ...
με την ομάδα...
και
ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ...
να σε χαιρόμαστε!
Κρύα, ανεμοδαρμένα φιλιά
σε ...μικρούς και μεγαλύτερους...
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Justine's Blog said...

Α! έχουμε προχωρήσει πολύ με τον Πάνο.Καλή επιτυχία στη συνάντηση του Μπέλ Αιρ Ελπίζω οι εγγόνες σου να αγαπήσουν τα αρκούδια μου!
Σ ευχαριστώ που το προτίμησες .
Φιλί γλυκό

La Gigi said...

αγαπημενη μου να τα εκατοστησεις τα μπλογκογενεθλια σου. να εισαι παντα γερη να γραφεις ελευθερα κι ωραια :)
σε φιλώ

Justine's Blog said...

Μελισσόπουλο,
Πού γυρνάς εσύ στα όρη τ΄άσπρα τα βουνά; Ευχαριστώ για τις ευχές σου, οι ελεύθερες κι ωραίες του διαδικτύου.
Φιλάκια

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS said...

αργω να περασω αλλα να που επεσα σε μεγαλη γιορτη.Αφηνω τις καλυτερες ευχες μου για το μπλοκοσπιτο σου.Χρονια πολλα και καλα γεματα υγεια και δημιουργια!!!

Justine's Blog said...

Ευχαριστώ Σκρουτζάκο, είσαι πολύ καλός και γενναιόδωρος!

Maria Kapageridou said...

Καλησπέρα, πήρα το θάρρος να επικοινωνήσω μαζί σου γιατί πριν από λίγο καιρό κουβεντιάζοντας με τον Πέτρο Δημητρόπουλο από Ελλάδα μου μίλησε για σένα και μου είπε πως βρίσκεσαι στο Μόντρεαλ. Εγώ επέστρεψα στο Μόντρεαλ μετά από πολλά χρόνια τον Δεκέμβρη. Πριν από λίγες μέρες έλαβα δώρο ένα βιβλίο από έναν φίλο από την Πάτρα και κατά σύμπτωση ήταν το "Έρωτας στην Ομίχλη" και μόλις άρχισα να το διαβάζω.
Σου εύχομαι κάθε επιτυχία.

Justine's Blog said...

Αγαπητή Μαρία,
Μόλις βρήκα το μήνυμά σου. Θα χαρώ να επικοινωνήσουμε με το μέιλ. Με εκτίμηση
Ιουστίνη