ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, December 28, 2008

Γυάλινη Νέα Υόρκη

Οι Αρχαιολόγοι του Μέλλοντος Τί Θα Βρούν απο τη Σύγχρονη Πομπηϊα...

Απο το σημερινό ένθετο της εφημερίδας Εθνος, όπου 21 συγγραφείς γράφουν με θέμα "Οι Αρχαιολόγοι του Μέλλοντος Τί Θα Βρούν απο τη Σύγχρονη Πομπηϊα" σε ενορχήστρωση Ελένης Γκίκα-Αλεφ.

Την ευχαριστώ για την τιμή και της αφιερώνω το κείμενο με την ευχή ο Νέος Χρόνος να τη βρεί στις εξοχές, "να μη φοβάται κάπως και να μην κρυώνει λίγο" γιατί κάποιοι την αγαπούμε με γνησιότητα!

Γυάλινη Νέα Υόρκη

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη


Κοιμόταν ανήσυχη, πλημμυρισμένη στον ιδρώτα.Ολη τη νύχτα έβλεπε εφιάλτες. Ηταν εκείνη η διαφήμιση με τις πολικές αρκούδες στο CNN, που έδειχνε την απελπισία τους στο Βόρειο Πόλο των λυωμένων πάγων. Τα δυό λευκά κήτη ήταν αξιοθρήνητα στη στέππα, όπου τριγυρνούσαν νηστικά, αποκομμένα απο τη συνήθη ροή της ζωής τους.

Ηταν και η άλλη είδηση πως ο κυβερνήτης των Μαλβίδων αγόρασε έκταση για να μετακομίσουν τα νησιά, όταν κάποτε στο άμεσο μέλλον, η επιφάνεια της θάλασσας θα ανέβαινε πάνω απο εκείνη της ξηράς τους κι έτσι θα βυθιζόνταν απο τη μανία ενός τσουναμιού οι άνθρωποι και οι δημιουργίες τους.

Δεν τόχε πάρει σοβαρά όλο αυτό το θέμα της οικολογικής καταστροφής, έτσι όπως ήταν βολεμένη στο πολυτελές διαμέρισμα του Μανχάτταν, με θέα το Πάρκο και το Μπόουτ Χάουζ. Η ζωή της κυλούσε με τρελλούς ρυθμούς ανάμεσα στη δικηγορική φίρμα, όπου η ίδια ανελισσόταν διαρκώς με την ικανότητά της και στα Σαββατοκύριακα, όπου έκανε τζόγκινκγ στο Πάρκο. Ενιωθε τυχερή που ζούσε τους δύο διαφορετικούς ρυθμούς της καθημερινότητάς της τόσο έντονα, φαινόταν νάχει σχεδόν κατακτήσει το όνειρο του 21ου αιώνα.

Ξαφνικά κουνήθηκε το κτίριό της σαν απο σεισμό. Κι όμως σεισμός δε συμβαίνει σε τούτο το νησί του γρανίτη, πρόλαβε να σκεφτεί. Ο πολυέλαιος άρχισε να κινείται με παραφορά , η μεγάλη πλάσμα τηλεόραση με την πεντακάθαρη οθόνη γλυστρούσε απο τον τοίχο όπου ήταν καρφωμένη, η συλλογή με τα βάζα της Costa Boda σωριαζόταν στο έδαφος. Η ίδια ζαλίστηκε απ’ τη δόνηση, έπεσε κάτω στο πάτωμα που κλονιζόταν απ΄αυτή την παράλογη δύναμη.

Αυτό είναι το τέλος συλλογίστηκε, ένα ανεξήγητο τέλος. Κι εγώ θα πεθάνω εδώ στο πολυτελές διαμέρισμα ενός γυάλινου πύργου που σωριάζεται. Ολοι θα χαθούν κάτω απο την κομματιασμένη μάζα του γυαλιού . Η Νέα Υόρκη της επιτυχίας μου θα καταρρεύσει , τίποτε δεν θ΄απομείνει ανέγγιχτο καθώς τα χιλιάδες θραύσματα θα σκορπιστούν στον αέρα . Το τέλος έρχεται με ένα τεράστιο κρότο. Τα σπίτια είναι απο γυαλί, το θέαμα προβαλλεται σε γυαλί, τα βάζα είναι γυάλινα.

Μα πώς έγινε κι όλος ο κόσμος μας χτίστηκε πάνω σε γυαλί; Και πώς απατηθήκαμε ότι ο γρανίτης δεν θα υποστεί ρήγμα; Πώς συνέβη και οικοδομήσαμε τις ζωές μας πίσω απο φιμέ τζάμια για να βλέπουμε και να μη μας θωρούνε; Πώς σηκώσαμε τείχη κι αυτά γυάλινα με τους απέναντι; Πώς ανυψώσαμε θηρία στον ορίζοντα,που σχίζουν τον ουρανό κόβοντάς τον σε φέτες;

Η βοή εντεινόταν όλο και περισσότερο, Εκλεισε τ΄αυτιά της για να προστατευθεί απ’ τον θόρυβο των πολλαπλών θραύσεων. Η τελευταία της σκέψη ήταν πως τίποτε δε θάμενε να θυμίζει την αλαζονία της πόλης στην ακμή της. Η λάβα δε θα πέτρωνε ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, η δόνηση θα διέλυε τις τελευταίες αυταπάτες πως κάποτε εδώ υπήρξε ένας πολιτισμός. Α! το γυαλί τόσο αστραφτερό και τόσο εύθραυστο!

22 comments:

δεσποιναριον said...

Αμαν βρε Καναδεζα χαρα μου. Ετσι θα υποδεχθουμε τον καινουργιο χρονο, με σαϊενς φιξιον; Καναδεζα μου οταν λιωσουν οι παγοι στο βορρειο πολο θα ανεβει η σταθμη της θαλασσας και η Νεα Υορκη θα γινει Βενετια πριν ακομα απο σεισμο. Οποτε που θα κανει τζογκινγκ η νεαρα; Μη με σκιαζεις τωρα και ελεγα να παω προς τα κει! Ποια χρονολογια περιπου το βαζεις αυτο; Θα γινει σεισμος και εκρηξη ηφαιστειου ταυτοχρονα; Δεν παιζω! Γκοτζιλα δεν εβαλες μονο βρε χαρα μου! Οσο για τους αρχαιολογους φανταζομαι θα βρουν τα μονδελακια του Σακς και θα λενε, καλα τι ειναι αυτα τα σκουτια; Διοτι τοτε θα κανει γενικα ζεστη και οι ανθρωποι δε θα φορανε τιποτα πλεον. Ασχετα με το σχολιο μου που φαινεται να διακωμωδει την κατασταση, το κειμενο σου ειναι πολυ δυνατο χαρα μου! Φιλακια!

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι μου,
Ευτυχώς που υπαρχεις και σύ να διακωμωδείς την κατάσταση γιατί αλλοιώς εμείς εδώ πάνω που βλέπουμε ανατρεπτικά καιρικά φαινόμενα μέσα στο χειμώνα, έχουμε ανατσουτσουρωθεί.
Λές, μωρέ, να μη λύώσουν τα συνολάκια του Σάκς; Λές δηλαδή να τα βρούν οι αρχαιολόγες και να αναρρωτιούνται τί φορούσαμε εμείς οι υπεράνθρωπες;
Με έκανες και γέλασα μέσα στον παγετό, που είναι επικίνδυνος και παράταιρος! Ενας τερατωδες καιρικό φαινόμενον!
Φιλάκια

δεσποιναριον said...

Να προσεχεις, να μη ξετσουμισεις απο το σπιτι. Ασε να λιωσουν πρωτα οι παγοι. Ξερω ειναι απελπισια αυτες οι καταστασεις. Εχω ζησει πεντε εξι τετοιες παγοθυελλες και μπορει να δημιουργησουν πολλα προβληματα. Σε μια απο αυτες ο παγος κρατησε 4 μερες στους δρομους. Τα ηλεκτρικα καλωδια και κλαδια δενδρων εσπασαν απο το βαρος του παγου δημιουργωντας κυκλοφοριακα προβληματα οπου υπηρχε κυκλοφορια και προκαλωντας μαζικες διακοπες ραυματος. Οταν κοπηκε το ρευμα ηρθε το σπιτι και παγωσε. Με ενα τζακι τι να πρωτοκανεις. Και που να πας. Κατεβαζεις ολες τις κουβερτες και κουλουριαζεσαι στον καναπε. Γιατι αν μπεις στο αυτοκινητο να πας καπου αλλου, θα φας γλυστρα και θα βρεθεις στο ρεμα. Οποτε καθεσαι και περιμενεις και φιαχνεις τσαι στο γκαζακι για να ζεσταθεις. Εσυ ομωε εχεις ρευμα οποτε εισαι μια χαρα. Λιγη υπομονη!
Τι λεει εσας η προβλεψη; Ελπιζω συντομα να τελειωσει η ταλαιπωρια της απομονωσης. Εμεις σημερα ειχαμε 62 βαθμους παντως και αλωνιζα στα αφτερ κρισμας σεηλς. Μια παρακληση μονο! Μη στειλετε τα ακραια καιρικα προς τα κατω. Θα αγχωθω! ναι;

pylaros said...

Α Science fiction story, κι όταν έρθει αυτή η εποχή αν ποτέ, οι γυάλινοι πύργοι θα καταστούν παγίδες αυτών που προσφέρουν τις ανέσεις τους, όπως έγινε και με τους δίδυμους, και μετά η στάχτη, ή μάλλον η λάσπη από την ανεβασμένη στάθμη της θάλασσας, αν πραγματοποιηθούν οι προβλέψεις των πρασίνων.
Πάντως προς το παρόν δεν υπάρχει φυσικός Βεζούβιος πλησίον, εκτός από ανθρώπινες χαιρεκακίες, τις οποίες οι άνθρωποι προσπαθούν να αποτρέψουν, για να μην καταστρέψουν τα κατασκευάσματα των ανθρώπων, τους γυάλινους πύργους. Να μην έχουν να λένε οι Αρχαιολόγοι...
Very original post!!

Αγαπητή μου Ιουστίνη, Αισιοδοξία για ένα λαμπρό νέο έτος 2009, Χρονια Πολλά,

Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι μου,
Τωρα σήκωσε κι ένα τρελλό αέρα και πήρε τη μισή στέγη του συγκροτήματος. Τί να πώ; Ολα θα τα δούμε με τα ακραία καιρικά φαινόμενα εδώ στον Βορρά,που έπρεπε κανονικά να είναι χιονισμένος και με τρελλά μπιλοζίρια.
Ο πάγος έλυωσε με τη σημερινή βροχή κι έτσι άρχισε πάλι η κίνηση στους δρόμους.
Να σου πώ και μείς έχουμε ζήσει την περίφημη παγοθύελλα του 1998 και βρεθήκαμε με -20 και χωρίς θέρμανση επι 10 μέρες. Είχαμε καταφύγει σε ξενοδοχείο τότε για να μην πάθουμε κρυοπληξία, αλλά πάνω απο 100 θύματα θρήνισε το Μόντρεαλ.
Γενικά, η άνοδος της θερμοκρασίας με βροχή μέσα στην καρδιά του πολικού χειμώνα, μόνο αναπάντεχα κακά μπορεί να φέρει.
Χαίρομαι που εσύ η νότια απολαμβάνεις τις μεταχριστουγεννιάτικες εκπτώσεις. Εγώ δεν κάνω κέφι να βγώ, αλλά αύριο λέω να το τολμήσω.
Φιλάκια στην καλοκαιρία!

Justine's Blog said...

Αγαπητέ Γαβριήλ,
Ηταν το θέμα της ιστορίας τέτοιο, παραγγελία για τον κατα φαντασία Βεζούβιο σε όποιο μέρος της γής και τί θα βρούν οι απόγονοί μας αν σημβεί η ξαφνική καταστροφή.
Πιστεύω πως στην Αμερική δεν θα μείνει τίποτε γιατί αν το καλοσκεφτείς όλα είναι στηριγμένα στην γυαλάδα και το γόητρο του γυαλιού και του ύψους.
Καλή Χρονιά κι απο μένα. Με υγεία και δημιουργικές ιστορίες απο την πέννα σου.

Αστοριανή said...

Αγάπη μου γλυκιά! Τι φοβίες είναι αυτές! Μήπως είδες τις προφητείες του Νοστραδάμου και φοβήθηκες?
Δυστυχώς, πολλοί πιστεύουν ότι το 2012, ο κόσμος θα καταστραφεί.
Αν δεν ξέρεις και το άλλο, η πόλις της Ν.Υ. έχει βάθος μιας ακόμη πολιτείας από...κάτω της ,
κι ανοίγουν ακόμα κάτω από 150 μέτρα βάθος άλλες εγκαταστάσεις για ύδρευση να περνούν και ν' ανεβάζουν το νερό προς τα επάνω(!), μέσα από τον σκληρό βράχο που η πόλη στέκεται....!!!! και θα τελειώσουν κατά το 2020!!!!!

Οι καιροί, έχουν τα χάλια τους, αναμφίβολα.
Οι "αλλαγές" γίνονται πολύ ψηλά, σε άλλους πλανήτες... και μας "ενοχλούν"...
(καλό βέβαια είναι να σεβόμαστε και να προσέχουμε τη Μητέρα-Φύση...) μα με την προώθηση αυτή ζουν και μάλιστα χρηματίζονται και πολλοί επώνυμοι...
Μπίζνες τα πάντα, Ιουστίνη μου!

¨οσο για τα του...Σακς, Λορντ αντ Τέυλορ ως και δεκάδες άλλα... δέϊ γουίλ σαρβάιβ...
Μην αγχώνεσαι, κούκλα μου. Μόνο φτιάχνε καλά λογοτεχνικά κομμάτια, εσύ, κι ας τους άλλους να βουρλίζονται.
Αν και θα τα πούμε πάλι,
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ σε όλους,
Υιώτα, ΝΥ

Αστοριανή said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Αστοριανή said...
This comment has been removed by a blog administrator.
La Gigi said...

ουφ τι να πω κι εγώ τώρα.. από τότε που με θυμάμαι όλο και κάποιος βγαίνει και προαναγγέλει τη συντέλεια του κόσμου και τη δευτέρα παρουσία και διάφορα άλλα παρόμοια. ας γίνει ότι θέλει, μόνο αν ξεκινήσει να τελειώσει γρήγορα γιατί δεν μπορώ την ταλαιπωρία.
και για την υστεροφημία δεν σκάω και πολύ, ας μη βρουν πολιτισμό οι επόμενοι. και εμείς που βρήκαμε τι καταλάβαμε? η Πομπηία έγινε η Ναπολι των σκουπιδιών και της καμόρα, η Αθήνα της Δημοκρατίας έγινε το κράτος της διαφθοράς. Τίποτα να μη βρουν να δημιουργήσουν τον κόσμο τους μόνοι τους χωρίς αναφορές και περασμένα μεγαλεία.
Όσο για τον πάγο τον τρέμω κι εγώ, δες εδώ τι έπαθε η Γενεύη από το φρικτό μπιζ νουαρ του 2005. Μακριά από εμάς αυτό το πράγμα.
http://www.jjkphoto.ch/gehiver.htm
φιλιά

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Γιώτα,
Ηταν το θέα τέτοιο που με ώθησε στην απαισιοδοξία, όχι πως πιστεύω στην καταστροφή του κόσμου λόγω Νοστράδαμος και άλλων επιτήδειων μάγων.
Αλλά πραγματικά πιστεύω πως η πολιτισμός μας, που αποτελεί ανακύκλωση άλλων πολιτισμών, δεν θα αφήσει τίποτε αν αύριο μια ολική καταστροφή τον σαρώσει.
Αυτό μόνο και Καλή Χρονιά, αλλά θα τα λέμε έως τότε.
Φιλιά στη Νέα Υόρκη τη λατρείας μου

Justine's Blog said...

Μελισσάκι λατρεμένο,
Ποιός τα πιστεύει τα περι καταστροφής παραμύθια! Απλώς σε κουβέντα να βρισκόμαστε. Και μου αρέσει η ριζοσπαστική σου άποψη να μη μείνει τίποτε για να ξαναρχί΄σουν όλα απο το μηδέν.
Και η πολιτιστική μνήμη; Πώς θα ξαναχτιστεί η γή απο ανθρώπους χωρίς μνήμη;
Σ΄αγαπώ και καλή εβδομάδα

διότι said...

Συγχαρητήρια και πάντα τέτοια, Ιουστίνη μου! Εννοώ τις εμπνεύσεις και τις επιτυχίες και όχι τους λιμούς, σεισμούς κ.λ.π.
Μου θύμησες το τραγούδι "να σου δώσω μια να σπάσεις, αχ ρε κόσμε γυάλινε", του Στέλιου.
Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά,Ιουστίνη μου!
Περισσότερα, εκεί:

Justine's Blog said...

Κατερινάκι μου γλυκό,
Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου και για το τρεζαπροπό τραγουδάκι του Στέλιου.
Στο συγκεκριμένο μπλόγκ δεν μπορώ να μπώ γιατί έχεις το μηχάνημα που πετάει διαφημίσεις με τις γνωστές συνέπειες επι του λάπτοπ.
Φιλάκια και Καλή Χρονιά γεμάτη υγεία και ευτυχισμένες στιγμές.

διότι said...

Έλα, βρε Ιουστινάκι μου! Δεν έχει διαφημίσεις αυτός ο μετρητής! Οι άλλοι είχαν που τους έσβησα απ' όλα τα μπλογκ, εδώ και καιρό!
Ωστόσο, προκειμένου να μπεις εσύ, τον έσβησα κι αυτόν!
Και τους χάζευε η Ελένη μας!
Δεν πειράζει! Χαλάλι σου!
Προέχει το πνευματικό σου εργαλείο και το να δεις έστω τις φωτογραφίες, οι οποίες παρεπιπτόντως δεν είναι καλές, λόγω χρόνου και των ημερών.
Φιλιά πολλά, Καλή Χρονιά και να ντύνεσαι καλά!

Justine's Blog said...

Αγαπημένο Κατερινάκι,
Μπήκα στο μπλόγκ της Ελένης προηγουμένως και φίσκαρα στις διαφημίσεις.
Δεν ήξερα πως είχες φτιάξει και το μπλόγκ ΔΙΟΤΙ! Πού να παρακολουθήσω τις όμορφες αυλές σου, είναι πολλές και πολυδαίδαλες.
Τελικά, το ΔΙΟΤΙ δεν είχε διαφημίσεις κι έτσι απόλαυσα τις όμορφες αναπαραστάσεις του Εθνους Αουτ.
Σε ευχαριστούμε για την όμορφη ανάρτηση, αν και δεν υπήρχαν σχόλια για να το καταθέσουμε στο μπλόγκ.
Να είσαι καλά και να σε χαιρόμαστε. Το 2009 να έρθει γεμάτο υγεία και ευτυχία για σένα και τους αγαπημένους σου.
Φιλάκια σματς (θα έχει χιονίσει εκεί τώρα!!!)

panathinaeos said...

και ομως, η επικληση της καταστροφης λειτουργει θεραπευτικα! μας θυμιζει η αξιαγαπητη συγγραφευς οτι υπαρχουν και χειροτερα, οτι η Φυση μπορει αν θελει να μας εκδικηθει ολους, μεταφερομεθα σε παγανιστικες εποχες οπου ο Θεος Παγετων εκδικειται, αλλα και σε Χριστιανικες Δυτικες καταστροφες της Αποκαλυψης!
ΟΜΩΣ
η Ορθοδοξια της Ανατολης δεν παιζει με τετοια σεναρια!
η συγγραφευς μας μας παρουσιαζει ενα καθαρα Δυτικοτροπο σεναριο!
Η Ανατολικη Ορθοδοξια δεν μετεχει σε τετοια καταστροφικα και Αποκαλυπτικα!
με σθενος προασπιζει και κηρυσσει την Αγαπη, ειδικα αυτες τις ημερες! και την Κοινωνια των Ανθρωπων, ως Εκκλησια, και την αρνηση του Θανατου, ως ενσωματωση εις το Σωμα της Εκκλησιας!
η Ανατολικη Ορθοδοξια δεν φοβαται τα καταστροφικα των Δυτικων! προσερχεται στο Γευμα των Ευχαριστιων και απολαμβανει!
ΑΜΗΝ
ΥΓ. αγαπητη Ιουστινη, ηγγικεν η ωρα να γραψεις και την Ανατολικη εκδοχη!

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Παναθήναιε,
Οπως καλά κατάλαβες τοκέιμενό μου εμπεριείχε τον απόλυτο συμβολισμό της καταστροφής απο τη μια μέρα στην άλλη. Κι αν ακόμη είναι δυτικότροπος κι αν δεν υπόσχεται την αναγέννηση που κηρύσσει το ορθόδοξο χριστιανικό πνεύμα, θα πρέπει να μου αναγνωρίσεις και να μου συγχωρήσεις την επιρροή απο την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Δεν μπορεί μια συγγραφέας να ζεί το τέλος του καπιταλισμού και να γράφει ελπιδοφόρα μηνύματα. Η στάση μου είναι απλώς ανθρώπινη . Θα επανορθώσω γράφοντας ένα κομμάτι ελπιδοφόρο τό Πάσχα της άνοιξης, που είναι η κύρια γιορτή μας.
Καλή Χρονιά με ευλογία και υγεία

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. said...

Ιουστινάκι μου, έσβησα τους μετρητές αυτούς κι απ' την ανάμνηση, γιατί είχα καιρό να πάω και τους είχα ξεχάσει.Πηγαίνοντας εκεί κατάλαβα το πρόβλημά σου, γιατί μου πέταξε κι εμένα!
Είχα καιρό να τους δω, ίσως γιατί δεν σερφάρω πολύ και νόμιζα ότι εγώ είχα ξεμπλέξει. Τέλος πάντων, ανακεφαλαιώνοντας όλα τα μπλογκ, βάζω τάξη.
Στης Ελένης δεν έχει σχόλια. Όποιος θέλει πάει στην Ελένη. Τι να πουν σε μένα; Μπράβο που την αντιγράφω;
Στο Πήλιο χιόνισε μόνο και το βλέπω από μακριά, Ιουστίνη μου.
Καλύτερα, γιατί είμαι στους δρόμους και τα πράγματα δυσκολεύουν με το χιόνι.
Φιλάκια πολλά, κορίτσι μου!
Με το καλό να υποδεχτείτε τον Νέο χρόνο! Υγεία και Ειρήνη τα κυριότερα! Μετά όλα τα άλλα.

Michael Tellides said...

Blogίστες και Blogίστριες.
Αυτό τό Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009,
η Ιουστίνη Φραγκούλη λύνει τη σιωπή της!
Σε αποκλειστική συνέντευξη στον Χρήστο Γιαννακούλη βγάζει-επι τέλους-τη μάσκα!
Για πρώτη φορά μιλάει για όλους και γιά όλα...
Χωρίς φόβο, χωρίς πάθος...
Μάθετε άγνωστες πτυχές της δημοσιογραφικής και συγγραφικής της καριέρας..
Η Ιουστίνη Φραγκούλη μιλάει για το παρελθόν, το παρών αλλά και το μέλλον...
Για τους δύο άντρες της ζωής της...
Για το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι...
Γιά...
Αυτό το Σάββατο, ώρα Καναδά
12:30 μ.μ. συντονιστήτε στο CFMB 1280 Radio Montreal.
Τον σταθμό της ζωής σας...

Justine's Blog said...

Κατερινάκι μου,
Σου τάλεγα και δεν με πίστευες. Είχε και ο Γαβριήλ ένα τέτοιο μετρητή και δεν έμπαινα γιατί πέταγε φωτιές, αλλά τον καθάρισε ο κοσμογυρισμένος Στράτος μας.
Πολύ ωραία η ιδέα σου να φτιάξεις το μπλόγκ για την Ελένη, τη μεγάλη αγκαλιά της λογοτεχνίας μας.
Νάσαι καλά και να προσέχεις στα βόρεια, που κάνει κρύο!
Φιλάκια και Κάλή Χρονιά

Justine's Blog said...

Σιγά βρε Μάικλ,
Πήρες φόρα και δεν συμμαζεύεσαι! Με έπιασε εξαπήνης ο Χρήστος κι αντί να τον ανακρίνω εγώ με ανέκρινε εκείνος. Είχε πλάκα η αντιστορφή των ρόλων και το γεγονός πως μίλησα για άλλα εκτός της λογοτεχνίας .
Το καταδιασκέδασα κι ελπίζω να ακουστεί ωραία όλάκερη η εκπομπή.
Καλή ακρόαση!