ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, July 5, 2009

Αυτός ο Γίγαντας ο Νάνος!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη


Στο πατάρι η χρυσόρροη σαμπάνια ανοιγμένη , μοιρασμένη σε πλαστικά ποτηράκια. Αριστερόθεν ο Νάνος Βαλαωρίτης, η ταπεινότητά μου, ο ποιητής Μιχάλης Μήτρας και δεξιά η κόρη του Κατερίνα Βαλαωρίτη, ο ποιητής Ανδρέας Παγουλάτος και ο συνάδελφος Κώστας Μαρδάς

Νάνος Βαλαωρίτης, Ιουστίνη Φραγκούλη, Μιχάλης Μήτρας και απέναντι η ίδια παρέα με το δικηγόρο Αλέξανδρο Μπέτση σε πρώτο πλάνο.

Ο αιώνιος έφηβος Νάνος Βαλαωρίτης με το Μιχάλη Μήτρα


Εχω διαβάσει και χιλιοδιαβάσει για τον εκ Λευκάδος ορμώμενο Νάνο Βαλαωρίτη και την αιρετική του άποψη περι λογοτεχνίας και γραφής πολλά και απίστευτα ενδιαφέροντα . Κι έχω θαυμάσει την οπτική του, το κοφτερό μυαλό του, τις περιπλανήσεις του στο λόγο και τις διαδρομές αυτού.

Προχτές το Σάββατο είχα την ευκαιρία μέσω του αγαπημένου φίλου και δικηγόρου του Αλέξανδρου Μπέτση να τον συναντήσω στο πατάρι γνωστού ζαχαροπλαστείου στο κέντρο της Αθήνας, όπου συχνάζει ο Νάνος Βαλαωρίτης ως άλλος δάσκαλος και συνομιλεί με ομοτέχνους του για διάφορα θέματα περι φιλοσοφίας, λόγου, τέχνης και τώρα τελευταία περι της οικολογικής πολιτικής.

Ηταν παραμονή των γενεθλίων του –σήμερα Κυριακή σβήνει τα 88 κεράκια του σε μια τούρτα φτιαγμένη απο μελάνι, θαρρώ. Κι έτσι η παρέα του άνοιξε την παγωμένη χρυσόρροη σαμπάνια επι τοις γενεθλίοις του Νάνου, που γιγαντώνεται με τα χρόνια καθώς φαίνεται να επανέρχεται στην ομφάλιο σχέση με τον κλασσικισμό, στον οποίο στάθηκε απέναντι επι τρία τέταρτα του αιώνα.

Η ταπεινότητά μου θα σταθεί στην ακτινοβολία του ανδρός που έλαμπε σαν ήλιος στον ολοσκότεινο δωμάτιο ενός αθηναϊκού παταριού φωτίζοντας το χώρο με τη διαύγεια, την πνευματικότητα και της ζωντάνια μιας αιώνιας εφηβείας.

Οι λόγοι που ανταλλάχθηκαν στο πατάρι ήταν πολλοί και διάφοροι. Η κόρη του Κατερίνα Βαλαωρίτη απήγγειλε Μποντλέρ στη γαλλική με την ελαφρά αμερικάνικη προφορά της και μας συγκίνησε απόγευμα Σαββάτου με τη λεωφόρο να στεγνώνει απο την αναπάντεχη μπόρα εν μέσω καλοκαιρίας.

Κι ο Νάνος μίλησε με δυναμισμό για το οικολογικό κίνημα, καταθέτοντας ενστάσεις για πολιτικές και πρόσωπα. Αποφασισμένος αγωνιστής δηλώνει πως δεν θα εγκαταλείψει το πεδίο της μαχητικής παρέμβασης στο οικολογικό κίνημα , πιστεύοντας πως η γή θα ζητήσει εκδίκηση αν δεν ληφθούν μέτρα πρόληψης πριν απο την ολική καταστροφή της.

Ω! Ο Νάνος, δισέγγονος του ποιητού Αριστοτέλους, του οποίου τα επικά ποιήματα απήγγελλα επι χρόνια στις εθνικές γιορτές του σχολείου μου, με συνεπήρε, πείθοντάς πως έγινε "πολλώ κάρρων" του λατρεμένου προγόνου του!

Νάσαι καλά αγαπημένε Αλέξανδρε Μπέτση, που με οδήγησες σ΄εκείνο το ευλογημένο πατάρι βρεγμένο απόγευμα Σαββάτου να συναντήσω το Λευκάδιο Γίγαντα των Γραμμάτων, το Νάνο Βαλαωρίτη!

Νάνος Βαλαωρίτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε το 1921 στη Λωζάνη της Ελβετίας. Είναι ποιητής και συγγραφέας, δισέγγονος του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Σπούδασε νομικά, φιλολογία (Αγγλική και Γαλλική) στα πανεπιστήμια των Αθηνών, Λονδίνου, και Σορβόνης.
Βίος

Γεννήθηκε στην Λωζάννη της Ελβετίας και ήταν γιος του διπλωμάτη Κωνσταντίνου Βαλαωρίτη, γιου του Ιωάννη Βαλαωρίτη. Γράφει από νέος — πρωτοδημοσιεύει στα Νέα Γράμματα το 1939. Το 1944 δραπετεύει απ' την γερμανοκρατούμενη Ελλάδα μέσω του Αιγαίου στην Τουρκία, από εκεί στη Μέση Ανατολή και τελικά στην Αίγυπτο όπου συναντάει τον Σεφέρη ο οποίος υπηρετούσε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση ως γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας στο Κάιρο. Το 1944 μετά από προτροπή του Σεφέρη ο Βαλαωρίτης ταξιδεύει στο Λονδίνο για να βοηθήσει στην ανάπτυξη λογοτεχνικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Βρετανίας. Συναντά τους Τ.Σ. Έλιοτ, Γ.Χ. Όντεν, Ντύλαν Τόμας και εργάζεται για τον Λούις ΜακΝις στο BBC. Εκτός από τη μελέτη αγγλικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου, κάνει και μεταφράσεις (στα αγγλικά) Ελλήνων μοντερνιστών ποιητών, μεταξύ των οποίων του Ελύτη και του Εμπειρίκου. Το 1947 εκδίδει την Τιμωρία των Μάγων, την πρώτη του ποιητική συλλογή, στο Λονδίνο. Από το 1954 μέχρι το 1960 συμμετέχει στην ομάδα των σουρεαλιστών του Παρισιού.

Το 1960 επιστρέφει στην Ελλάδα, και ανάμεσα 1963 και 1967 είναι ο εκδότης και διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού Πάλι. Όταν η χούντα έρχεται στην εξουσία το 1967, νιώθει πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αυτοεξοριστεί, έτσι το 1968 ταξιδεύει στις ΗΠΑ όπου και διδάσκει συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργικό γράψιμο στο πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, μια θέση που κράτησε για 25 χρόνια. Το 1983 βραβεύεται με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του Μερικές γυναίκες (ενώ είχε αρνηθεί ανάλογη βράβευση το 1958. Το 1976 είχε, επίσης, αρνηθεί την πρόταση να γίνει αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών).

Θεατρικά του έργα έχουν παιχτεί σε Παρίσι, Σπολέτο, Άαρους, και Αθήνα. Έχει συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά Τετράδιο, Σήμα, Horizon, New Writing και Daylight.

Έργα

Ποίηση
• Η Τιμωρία των Μάγων, ιδιωτική έκδοση 1947
• Κεντρική Στοά, ιδιωτική έκδοση 1958
• Terre de Diamant, ιδιωτική έκδοση 1958
• Hired Hieroglyrhs 1970
• Dipomatic Relations 1971
• Ανώνυμο Ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη 1977
• Εστίες Μικροβίων 1977
• Ο Ήρωας του Τυχαίου 1979
• Flash Bloom 1980
• Η Πουπουλένια Εξομολόγηση 1982
• Μερικές Γυναίκες, Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης 1983
• Ο Διαμαντένιος Γαληνευτής 1981
• Ποιήματα 1 1983
• Στο Κάτω Κάτω της Γραφής 1984
• Ο Έγχρωμος Στυλογράφος 1986
• Ποιήματα 2 1987
• Ανιδεογράμματα 1996
• Ήλιος, ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης 1996
• Αλληγορική Κασσάνδρα 1998

Πεζά

• Ο Προδότης του Γραπτού Λόγου, διηγήματα 1980
• Απ' τα Κόκκαλα Βγαλμένη, μυθιστόρημα 1982
• Ο Θησαυρός του Ξέρξη, μυθιστόρημα 1984
• Η Δολοφονία, νουβέλα 1984
• Ο Ομιλών Πίθηκος ή Παραμυθολογία 1986
• My Afterlife Quaranteed, διηγήματα 1990
• Η Ζωή μου Μετά Θάνατον Εγγυημένη, διηγήματα 1993
• Παραμυθολογία 1996
• Ο Σκύλος του Θεού 1998
• Τα Σπασμένα Χέρια της Αφροδίτης της Μήλου 2002
• Γνωρίζετε την Ελπινίκη;, διηγήματα 2005

Δοκίμια

• Ανδρέας Εμπειρικός 1989
• Για μια Θεωρία της Γραφής 1990
• Μοντερνισμός, Πρωτοπορία και Πάλι 1997
• Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Ένας Ρομαντικός 1998

12 comments:

alef said...

Μου αρέσει που ρωτώ αν είναι καλά! Μια χαρά όλοι, να τα χιλιάσει! Σχεδόν χαίρομαι που δεν κατέβηκα διότι μπορεί και να μη τους συναντούσες διαφορετικά. Σας γλυκοφιλώ εκ των υστέρων, έτσι ή αλλιώς, δεν γνωρίζει στεγανά ο χρόνος του Θεού.

Justine's Blog said...

Αγαπημένο ολόγλυκο κορίτσι,
Ναι όλοι καλά είναι, είχαμε την κουβέντα σου με τον Αλεξ. Σε αναζητά κι εκείνος, αλλά είπαμε να σε αφήσουμε στη ραστώνη του καλοκαιριού.
Ηταν όμορφα και ήσυχα,αυτό το βρεγμένο απόγευμα Αθήνας καταμεσής καλοκαιριού.
Λέω να σε καλέσω σπίτι για φαγάκια Τρίτη βράδυ, αλλά φοβάμαι μήπως δεν ξέρεις πώς ναρθείς.
Οσο για το αν θα συναντούσα Νάνο και Αλεξ, αυτό θα γινόταν αργά ή γρήγορα.
Αγκαλίτσες

Michael Tellides said...

Από τη συνέντευξη που παρεχώρησε ο Νάνος Βαλαωρίτης στον δημοσιογράφο Αλέξη Γαγλία...

"Η θρησκεία είναι μέσα στην εξουσία. Γι' αυτό και βλέπουμε όλα αυτά τα σημερινά φαινόμενα θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Ο ισλαμικός κόσμος ξαφνικά εκρήγνυται από μια φράση του Πάπα ή ένα σκίτσο του Προφήτη σε μια εφημερίδα. Στο κέντρο των Η.Π.Α. ορισμένες μεσοδυτικές και νότιες πολιτείες σχηματίζουν τη «Ζώνη της Βίβλου». Εκεί αλωνίζουν οι χριστιανοί φονταμενταλίστες, πάστορες και ιεροκήρυκες που συνεπαίρνουν μεγάλα πλήθη, γεμίζουνε στάδια και έχουν δικά τους σόου στην τηλεόραση. Ας τα βάζουμε λοιπόν με τον κλήρο, τους παπάδες και όχι τους ανθρώπους που πιστεύουν στο θεό.
Πιστεύω σε πολλούς θεούς, όχι μόνο έναν... Και τους θεούς αυτούς τους βρίσκω μέσα σε βιβλία, ιερά ή όχι... Ή στην τέχνη που παράγει η κάθε θρησκεία. Αγάλματα,εικονίσματα, ναούς, σε ιερά θέατρα αιώνων, όπως η Ινδική «μαχαμπαράτα» ή το γιαπωνέζικο "Noh". Στα βιβλία μας ζούνε οι θεοί- όχι στον ουρανό-όπου είναι οι γαλαξίες... Στα βιβλία και στους μύθους μας υπάρχουν όλοι οι θεοί- ακόμα και ο Χριστός που είναι πολύ συγκινητικός. Δεν έχω καμία αντίρρηση σ' αυτό. Είναι ένα σύμβολο αλήθεια συγκινητικό, αλλά με επιπτώσεις ολέθριες, αν γίνεται καταναγκαστική η λατρεία του. Αυτό που καταλόγισε ο Πάπας στο Κοράνι,ότι διαδίδει την πίστη με το ξίφος, ακριβώς το ίδιο έκαναν κάποιοι βάρβαροι χριστιανοί στη Νότιο Αμερική και την Αφρική. Αλλά και οι μαρξιστές, με το ξίφος, με τη βία προσπαθήσανε να ξεριζώσουν τη θρησκεία"...

Γίγαντα Νάνο!

Αστοριανή said...

Ιουστίνη μου,
Συγχαρητήρια! Χρόνια του Πολλά και Καλά, από μια που ζει ακόμη στην άλλη όχθη!
Πράγματι, πιστεύω, ότι θα έλαμπε μ' όλη τη γνώση που "κουβαλάει"
στ' αφρο...σκεπο κεφάλι του!
...κι η συνέντευξη γεμάτη έμπειρη γνώση...
Χάρηκα μαζί σου,
Υιώτα,
ΝΥ

Justine's Blog said...

Μιχάλη πολυαγαπημένε,
Πόσο δίκιο έχει ο Νάνος, που τοποθετεί τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Βλέπεις , βλέπει χωρίς παρωπίδες και αγκυλώσεις. Αυτό είναι γιγαντιαί προσέγγιση ενός μικρού κόσμου.
Εσύ τώρα περιμένεις να γυρίσω κι είσαι στα καρφιά, ναι;
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Αστοριανή ομορφιά μου,
Ελαμπε απο την απλότητα της αυτοπεποίθησης που κατακτιέται μόνο μέσα απο τον αγώνα του προσωπικού προσδιορισμού.
Φαντάσου ο Νάνος, γόνος Βαλαωρίτη, πόσο βάρος χρειάστηκε να κουβαλήσει και ν΄αποτινάξει κατακτώντας ένα δικό του κόσμο. Ενα δικός μας καινούριο κόσμο.
Φιλιά σου. Ερχομαι την Πέμπτη

Unknown said...

Καλησπέρα. "Καιρούργιο" λέμε, όχι "καινούριο". Σύνθετη λέξη εκ του "καινό" και "έργο".

La Gigi said...

Ιουστινάκι μου καλό ταξίδι!! Δεν προλάβαμε να τα πούμε όπως θα ήθελα αλλά θα βρεθεί ο χρόνος, δε λέω δυνατά πότε γιατί είπαμε... :))
Φιλιά πολλά

Justine's Blog said...

Αννα ευχαριστώ για την υπόδειξη, μόλις έφτασα αλλά θα τσεκάρω στο λεξικό για τη σύνθεση της λέξης.
Χαιρετώ απο δροσερό μοναδικό Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Μη λες φωναχτά τα σχεδιάκια μας Μελισσούλα και μας ακούσουν οι μάγισσες και μας ματιάσουν. Αλλα ωράια τα είπαμε και απο τηλεφώνου.
Σε γλυκοφιλώ , ναι;
Θα τα λέμε συχνότερα απ εδώ που έχω κάποια ησυχία!
Φιλιά σου

pylaros said...

Αγαπητή μου Ιουστίνη
έτσι Δεν κάνω σχόλια μόνο σας εύχομαι καλό καλοκαίρι,
Αν και βρίσκομαι Ελλάδα πάντοτε νοσταλγώ αυτά που άφησα.
Η ψυχή του ανθρώπου είναι ένα αιώνιο ανικανοποίητο αίνιγμα

Χαιρετισμούς
Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Αγαπημένε ,
Πολύ μας λείπεις απο την καθημερινή αλληλογραφία του μπλόγκινγκ. Να απολαύσεις την Κεφαλλονιά στο μάξιμουμ κι ας σου λείπει η ευταξία της μητρόπολης.
Πολλά δροσερά φιλιά απο το Μόντρεαλ