Λοιπόν εδώ ο καιρός είναι σε φάση «ήλιος με δόντια» με το θερμόμετρο να έχει κατρακυλήσει στους -19 βαθμούς Κελσίου. Απτόητοι όμως εμείς χθές τη νύχτα πήγαμε σε μπαράκι κι ακούσαμε μια εκπληκτική τουρκάλα καλλιτέχνιδα, που έχει μεγαλώσει στην Αγγλία αλλά έχει ζήσει στην Αργεντινή. Τραγούδησε παραδοσιακά τραγούδια της Αρτζεντίνας , τάνγκο και λάτιν, χόρεψε με το μαγικό της σώμα τους ρυθμούς της απόλυτης σεξουαλικότητας και άφησε στο κοινό τις ωραιότερες εντυπώσεις.
Ηταν μια νύχτα μαγική. Εγώ μέσα απο τα ανοιχτά παράθυρα παρατηρούσα τα γυμνά δέντρα τα φορτωμένα με λευκό χιόνι που είχε μετατατραπεί σε λαμπερό πάγο παιχνιδίζοντας με τα φώτα των στολισμών και σκεφτόμουν τη μεγάλη απώλεια της ζωής μου. Κι αυτά τα Χριστούγεννα θα περάσουν χωρίς το γέλιο της Κωνσταντίνας μου, χωρίς την αχόρταγη διάθεσή της για ψώνια και για βόλτες.
Ενα άλλο κοριτσάκι θα έρθει στη θέση της απ΄την καρδιά της Ευρώπης . Την περιμένουμε με λαχτάρα.
Στο μεταξύ, επειδή περι απώλειας ο λόγος και περι Μπόρχες παραθέτω ένα υπέροχο ποίημα της Ελένης Γκίκα απο τη νεοεκδοθείσα ποιητική συλλογή της «Το Γράμμα που λείπει» που κυκλοφορεί με υπέροχες φωτογραφίες αυτά τα Χριστούγεννα απο τις εκδόσεις Αγκυρα!
Ιουστινάκι
ΥΓ. Αν σας βρεθεί χρόνος κι αν δεν βαρεθείτε μπορείτε να επισκεφθείτε τον ιστότοπο www.kalami.net να ακούσετε μια συζήτηση εφ΄όλης της ύλης περι ομογένειας και βιβλίων
ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟΥ
«όλα λάμπουν, σου λέω, όπως τα μάτια σου όταν ξέρω
πως θέλεις να μου γλύψεις τα χείλη».
Ακόμα τη θυμάσαι, σε ρώτησα’
μα όμως ποτέ δεν την ξέχασα’
ούτε κι εδώ που ήρθα πια
και θα μείνω.
Εδώ θα μείνω. Εδώ που ήρθα’
για πάντα.
«Θεέ μου, πώς λάμπουν όλα! Όπως όταν ήμουν παιδί.
Να πέσω στα γόνατα;»
Μα είσαι στα γόνατα!
Πώς να στο πω’ στα γόνατα
θα είσαι για πάντα.
Κι αυτό το ερωτηματικό
έχει γίνει θαυμαστικό εδώ και καιρό.
Δευτέρα 5 Δεκ. 2005, Θεσσαλονίκη, Πανόραμα
24 comments:
Αγαπημένη μου Ιουστίνη,
πανέμορφο το εξώφυλλο της νέας ποιητικής συλλογής της Ελένης Γκίκα!
Σου εύχομαι να περάσεις υπέροχες γιορτές! Πολλά φιλιά από την -επιτέλους - χειμωνιάτικη Αθήνα.
Γλυκειά μου Εύα,
Διάβασα το υπέροχο βιβλίο με τη συλλογή των διηγημάτων της πόλης και της σεξουαλικότητας. Θα κάνω ανάρτηση σύντομα. Προηγέίται εκείνο του Χρήστου Σιάφκου. Μετά έρχεσαι εσύ.
Να μου φιλήσεις τον Αντώνη. Απο ένα κατάλευκο παγωμένο Μόντρεαλ
Αγαπητή μου Ιουστίνη,
«Απτόητοι» μεν εσείς υποθέτω όμως πως θα σας ζέστανε η Τουρκάλα καλλιτέχνιδα της Αργεντινής (το όνομά της;… μ’ ενδιαφέρει).
Η απώλειά της ζωής σου παρ’ όλα αυτά, να είσαι σίγουρη, πως σε συντροφεύει από κει πάνω μέσα απ’ τα σύννεφα… «κάνοντας το ερωτηματικό σου… θαυμαστικό»!
Το ποίημα της Ελένης υπέροχο, όπως όλα της!
Γράφω το σχόλιό μου ακούγωντάς σε να τα λες, επιβλητική, όπως πάντα, στον αγαπητό μου Γιώργο Λυκογιάννη που από τα χρόνια εκείνα είχαμε μια συνεργασία στο ΚΑΛΑΜΙ.
Πάντα καλά να περνάς και να τα λες όπως τώρα που σ’ ακούω!
Αθάνατο ΣΑΕ!!!
Φιλάκια!
Συμφωνώ με τον Μηθυμναίο, δεν λείπει ποτέ η λατρεμένη σου αδελφούλα από τις συντροφιές σου! κι εγώ με μεγάλη χαρά θα τρυπώσω στη συντροφιά σας και πολύ σας ευχαριστώ που με κάνετε και νιώθω δική σας. και δεν έπρεπε να μου το κάνεις αυτό απόψε αφού ξέρεις ότι δεν μπορώ να το διαχειριστώ ψύχραιμα :)
σε φιλώ και σ'αγαπώ πολύ γιατί είσαι η καλή μου νεραϊδα
Νομίζω πως αυτοί που ζουν βαθιά μέσα στην καρδιά μας δεν λείπουν στην ουσία ποτέ... Είναι πάντα εκεί, δίπλα μας, συνοδοιπόροι στα καλά μας και στα δύσκολα μας.. Καμιά φορά μάλιστα, είναι πιο πολύ "εκεί" από πολλούς άλλους που, σωματικά τουλάχιστον, είναι παρόντες... Φιλιά...
Αγαπημένε μου Στράτο,
Σ ευχαριστώ για την παραμυθία, αλλά ο πόνος γίνεται βαθύτερος κι εντονότερος τούτες τις άγριες μέρες των Γιορτών.
Πάντως, σχετικά με τη συνέντευξη τη χάρηκα απολύτως και μπορώ να πώ ότι είπα αυτά που πίστευα χωρίς εκτπώσεις. Χαίρομαι που όσο μεγαλώνω απελευθερώνομαι όλο και περισσότερο. Τίποτε πια δεν με μαγκώνει. Κι όλα αυτά χωρίς πάθος.
Φιλιά γιορτινά σε όλους σας
Μικρή μου Μελισσούλα,
Συγχώρα με αν παραφέρθηκα. Ετσι μου βγήκε πρωί Σαββάτου με τα ποιήματα της Ελένης ν΄αγγίζουν τις πιο τρυφερές και πονοεμένες μου χορδές.
Σε περιμένουμε βορείως και νοτίως.
Φιλιά
Εύη καλή μου,
Πολύ σωστά μιλάς. Κάποιοι που είναι άΥλα παρόντες είναι πιο κοντά απο κάποιους σωματικά στο πλάι μας. Το έχω εμπεδώσει αυτό. Αλλά μου λείπει η παιχνιδιάρα της φύση! Μου λείπει εκείνο το κάτι που δεν έχω εγώ.
Φιλιά καληνύχτας
Οταν η σκεψη μας ειναι αφημενη στα προσωπα που λειπουν,αυτα ειναι παντα κοντα μας.Η αυρα τους δεν χανεται ποτε και τετοιες μερες επιστρεφουν στη φατνη τους.Να περασετε υπεροχα και να μας στειλετε λιγο χιονακι παρακαλω,γιατι πολυ το ζηλαψα.Καλες γιορτες Ιουστινη μου,σου στελνω τα φιλια μου.
Γιάννα γλυκειά μου,
Ξαναγεννιούνται μέσα μας οι απόντες κάθε επέτειο και κάθε γιορτή. Αλλά λείπει το χαμόγελό τους, η σωματική παρουσία τους.
Σε ευχαριστώ για την τρυφερότητα και για τη μακρινή εκδήλωση της στοργής σου.
Εμείς θα φυσήξουμε απο δώ το χιόνι νας σου το φέρει οα αέρα στην Αθήνα.
Φιλιά πρωινά ανάμεικτα με σύννεφα και ήλιο
Γεια σου Φίλη αγαπημένη!
Είδες την Νέα Υόρκη μας;
Νύφη! Ολόλευκη, παρθένα! Δίχως μικρόβια, δίχως προσωρινές... στενόχωρες σκέψεις.
Η απόλυτη λευκότητα.
Κάπως έτσι θα πρέπει να είναι κι οι
καρδιές μας, ...
Ουτοπία, ναι! Μα... έστω για λίγο, καλό είναι κι αυτό...
Ευχές, γλύκα μου, και στον ανδρούλη σου, και τον μοναχο...γιόκα σου!
και σ' όλους,
Υιώτα,
ΝΥ
Χρόνια Πολλά και Χαρούμενες Γιορτές, Ιουστίνη μου, σε σένα και στην οικογένειά σου!
Οι μέρες αυτές πάντα θα είναι δύσκολες, για όλους μας, όταν αγαπημένα πρόσωπα είναι μακριά μας.
Σφίξε την καρδούλα σου και χαμογέλα, κοιτάζοντας ψηλά! Εκείνη σε βλέπει, είναι κοντά σου και σε θέλει χαρούμενη κι ευτυχισμένη!
Πάμε στις νέες χαρές της Ελένης, τώρα:Τρυφερό, ρομαντικό, μελαγχολικό το εξώφυλλο με ταξιδεύει στο κοριτσάκι με τα σπίρτα και τα ποιήματά της, όλα όσα έχω διαβάσει, κι απ' τη νέα της συλλογή, σπίρτα αναμμένα, χωρίς ημερομηνία λήξεως!
Καλοτάξιδα να είναι τα νέα σας βιβλία κορίτσια και καλές Νέες Εμπνεύσεις!
Στη σελίδα αυτή δε με πάει, αλλά θα το ψάξω αργότερα, γιατί λέει να κατεβάσω κάποιο πρόγραμμα.
Με το καλό να δεχθείς την φίλη που σου έρχεται και πάντα καλά να δέχεσαι όλη σου τη ζωή!
Καλησπέρα Ιουστίνη μου. Να σαι καλά, να θυμάσαι, να πονάς και να χαίρεσαι. Η ζωή είναι σαν το σεσημασμένο δέρας.
Καλές γιορτές σου εύχομαι και φυσικά να διαβάζουμε τις ιστορίες σου, όπως και τις ιστορίες-ποιήματα της Ελένης. Φυσικά και της Εύας. Με την πρώτη ευκαιρία να κάνω πολλαπλές αναρτήσεις... φιλιά Ιουστίνη μου. Λίγη μελαγχολία την έχουμε..
Ηταν ακριβως πριν απο δυο χρονια παραμονες Χριστουγεννων οταν ηρθα εδω και αφησα το πρωτο μου σχολιο. Τοτε δε φανταζομουνα οτι θα φιαχναμε μπλογκοιστοριες. Εσυ τσιμπησες με δυο λεξεις και αρχισαμε τα σου ξου μου ξου! Αυτοι που εφυγαν ειναι παντα κοντα μας. Ελα στην πρωτευουσα να σου κανω παιχνιδια! Ηρεμησα κι εγω σημερα με την σκορποδιαλα των νομαδων μου. Φιλακια!
Γιώτα αγαπημένη μου,
Την βλέπω τη νεράιδα σας στα κατάλευκα αλλά δεν την ζηλεύω. Με φρικάρει το πολύ χιόνι, γιατί εδώ αυτό το ζούμε πολύ συχνά. Οχι τώρα, ευτυχώς.
Καλές γιορτές σε σένα και την οικογένειά σου με το Δημήτρη, τις κόρες και τα εγγόνια σου.
Φιλιά σου
Κατερινάκι, Κυκλάμινο του Βουνού,
Αυτές οι μέρες είναι δύσκολες γιατί έρχονται στο νού εκείνες οι παλιότερες μέρες, οι αμόλευτες απ' το κακό. Τώρα το δηλητήριο της κακής συγκυρίας έχει χυθεί στο αίμα, κι αυτό δυστυχώς δεν αλλάζει.
Αλλά χαμογελούμε στη ζωή γιατί η ζωή είναι μεγαλύτερη κι απο την απώλεια.
Ναι, οι στίχοι της Ελένης μια δροσοσταλιά στη δυσκολία των ημερών. Κι αυτή η ποίησή της πνιγμένη στο πένθος, όμως.
Σε φιλώ. Καλές ΄γιορτές με τους αγαπημένους σου
Αγαπημένη πρωτευουσιάνα,
Το κατάλαβα πως έχουν πάρει όλοι το δρόμο τους , αλλωστε ο καιρός καλυτερεύει. Το νότο μην τον φοβάσαι, η κακοκαιρία είναι πάντα περαστική. Απλώς, ο νότος είναι απροετόίμαστος για τέτιους καιρούς. Εμείς δε μασάμε στο βορρά με τέτοια, είναι παιχνιδάκια μπροστά στις κακοκαιρίες μας.
Ναι, ήταν δυό χρόνια που ήρθες και μου χτύπησες την πόρτα . Και γίναμε γειτόνισσες με τα σείς και με τα σας. Πολύ σπουδαία αυτή η σχέση και ολοένα αναπτυσσόμενη.
Καλή αντάμωση στο νότο σου, χωρίς χιόνια ελπίζω κι εύχομαι!
Ρίτσα λατρεμένη μας,
Να πονάω και να χάιρομαι. Σωστά μιλάς, αυτές είναι οι εναλλαγές της ζωής που προσυπογράφουν την εξέλιξή της.
Κι εσύ πιο γενναία απ΄όλες μας, όρθια κι όχι στα γόνατα να αγωνίζεσαι για την πιο λαμπρή μέρα που θάρθει.
Σε θαυμάζω και σε γλυκοφιλώ απο μακριά
Αγαπητή μου Ιουστίνη, Περίμενα πρώτα να χιονίσει και μετά να σου γράψω. Λοιπόν χιόνισε!
Η τραγουδίστρια Τουρκοαγγλοαργεντινέζα που τραγουδά
Τι Combination, ο Μπόρχες σε ένα ποιήμα του (Υμνος) αγκαλιάζει όλη την οικουμένη, άρα και την τραγουδίστρια αυτή.
Η Ελένη Γκίκα με το ¨"Γράμμα που λείπει,"
ξέρεις σε κάθε ένα μας πάντα κάτι λείπει, ή γράμμα, η αίσθημα, ή αγάπη, ή ακόμα και πατρίδα, πολύ πετυχημένο.
Καλά Χριστούγεννα
Γαβριήλ
Αγαπημένε Γαβρίλη,
Πρέπει αν σου πώ ότι οι σκέψεις μπερδεύονται απο συλλογισμούς, σε αναθυμήσεις, σε διαβάσματα, σε ακούσματα, σε θεάματα. Κι έτσι μπλέκεται γλυκά ένα σύνολο συναισθηματικής έκρηξης. Αυτό έγραψα, έπιασα τη στιγμή μου.
Πολλά φιλιά στη χιονισμένη και αποκλειμένη μητρόπολη.
Αχ Ιουστίνη! Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και σ' αγαπώ πάντα!
Αγαπημένη μου,
Εμείς σε ευχαριστούμε που καταθέτεις την ψυχή σου σε εύμορφες εκδόσεις.
Φιλιά σου
Νονά Ιουστίνη,
Σας εύχομαι Χρόνια Πολλά με υγεία και ευτυχία και πολλές επιτυχίες.
Σύντομα θα διαβάσω το νέο σου βι-βλίο.
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ...
Αναστασία Πολίτη
Αναστασία μας,
Της Νονάς σου περηφάνεια και καμάρι,
Σου εύχομαι η Νέα Χρονιά να σου φέρει υγεία, καλούδια, ομορφιά και πρόοδο στο σχολείο.
Φιλί μακρινό, αγαπητικό πολύ
Απο τον Ουρανό κι απο
τη Νονά Ιουστίνη
Post a Comment