ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Wednesday, March 2, 2011

Μιά χαραμάδα φώς



Μιά χαραμάδα φώς

Του Βαγγέλη Κούτα

Εκδόσεις Ψυχογιός

Ενα ανθρώπινο δράμα ξετυλίγεται στο νέο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Κούτα « Μια χαραμάδα φώς » με πρωταγωνιστή ένα νεαρό άνδρα που γνώρισε την αγριότητα της απάνθρωπης φύσης των ορφανοτροφείων και των ιδρυμάτων περίθαλψης παιδιών χωρίς αγάπη.

Το μυθιστόρημα ξετυλίγεται σ΄ένα απομονωμένο σπίτι που στέκεται απέναντι στον έρημο φάρο και τα άγρια κύματα. Τα πρώτα κεφάλαια περιγράφουν με πειστικό τρόπο την ανικανοποίητη μάννα του Χρήστου καταδικασμένη να ζεί μ’ έναν άντρα τον Αναστάση, που σχεδόν μισεί. Τούτη η γερασμένη από τα νιάτα της γυναίκα γνωρίζει τη φλόγα του σαρκικού έρωτα στο πρόσωπο του ιχθυέμπορου Λουκά, τον οποίο ερωτεύεται με τυφλό πάθος. Ο άνομος καρπός του έρωτά της είναι ο Χρήστος, που καλείται από τη γέννησή του να πληρώσει το κόστος του αναπάντητου πάθους της για τον πολυέραστο Λουκά.

Ο Χρήστος γίνεται κόκκινο πανί γιά τη μητέρα του, γίνεται το αντικείμενο του μίσους και της απογοήτευσης που έσπειρε στα σπλάγχνα της ο Λουκάς. Κι έτσι με τη βοήθεια του νόμιμου άντρα της και του ιερέα του χωριού αποφασίζεται να πάει στο ορφανοτροφείο το άγουρο παιδάκι παρά τα παρακάλια και τις αντιρρήσεις του.

Η περιγραφή της ζωής του ορφανοτροφείου όπου ο Χρήστος προσπαθεί να προσαρμοστεί ανάμεσα σε άλλα παιδιά και σε δυσλειτουργικούς υπαλλήλους , παραπέμπει στη θλιβερή ζωή του Ολιβερ Τουίστ. Κι ενώ αναρρωτιέται γιατί εκδιώχθηκε από το σπίτι του αφού δεν ήταν ορφανός, ο Χρήστος πέφτει θύμα βιασμού ενός τερατόμορφου φύλακα.

Οπως γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου : “Το αγόρι μαζεύτηκε σαν ασπόνδυλο και έγινε ένα μικρό κουβάρι. Ήταν η ώρα που το χρώμα της τελειωμένης μέρας βάθαινε ανάμεσα στα αιωνόβια δέντρα. Ο πόνος στην κοιλιά και ανάμεσα στα πόδια του ήταν αβάσταχτος. Το κορμί του έκανε ανεξέλεγκτους σπασμούς. Αν πεθάνω, αν δε ζήσω έπειτα απ’ αυτό; σκέφτηκε και σύρθηκε προσπαθώντας να πιαστεί από τα λιανόκλαρα. Από τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα. Ύστερα από λίγα μέτρα σταμάτησε αποκαμωμένο. Τράβηξε με κόπο το παντελόνι του για να σκεπάσει τη γύμνια του. Άκουσε θόρυβο και τινάχτηκε. Ήξερε ότι ο εφιάλτης ήταν ακόμη εκεί γύρω. Έπρεπε να σηκωθεί, να τρέξει, να γλιτώσει. Εκείνος ήταν κάπου κοντά και παρακολουθούσε. Τον ένιωθε… »
Η διεύθυνση του ορφανοτροφείου συγκαλύπτει το θύτη, εκθέτει το θύμα, προβάλλει κατάφωρα την αδικία του δυνατού έναντι του αδυνάτου.

Ο Χρήστος μεταφέρεται σε άλλο σωφρονιστικό ίδρυμα στην Αθήνα. Από δώ κι εμπρός αρχίζει η παραμόρφωση της ψυχικής του υγείας. Αδυνατώντας να συνδιαλλαγεί με την τραυματική του εμπειρία κλείνεται στον εαυτό του μισώντας κάθε μορφής ανθρώπινη επαφή. Η εμπιστοσύνη του στους συνανθρώπους του έχει χαθεί γιά πάντα.

Ο νεαρός έφηβος αρνείται να εκμυστηρευτεί την τραγωδία του ακόμη και στον ψυχολόγο του ιδρύματος, κρύβεται πίσω απ΄τη ντροπή του, αναπτύσσει μίσος γιά τη σαρκική επαφή. Ο έρωτας δεν υπάρχει ως λήμμα στο λεξικό της ψυχής του,

Παίρνει το δίπλωμα του μηχανικού, πάει στα καράβια κι εκεί ζεί τη μοναξιά της απελπισίας του. Οταν επιστρέφει στη στεριά όλο το μίσος του γιά την ανθρώπινη ύπαρξη παίρνει τη μορφή της τιμωρίας μέσα από το βιασμό των εύκολων γυναικών.

Το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Κούτα είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που εστιάζει στην απόρριψη ενός παιδιού από την οικογένειά του καθώς αυτό δεν αγαπήθηκε ποτέ.

Περιγράφει δραματικά το βιασμό του από το ιδρυματικό περιβάλλον, που έθεσε τα θεμέλια της στρέβλωσης του ψυχισμού του. Και καταλήγει στην παραμόρφωση του χαρακτήρα του που πληρώνει την κοινωνία με το ίδιο νόμισμα, με βία στη βία.

Η γραφή είναι αλλού γλαφυρή με ωραίες αναφορές στη θάλασσα και τις ομορφιές της,κι αλλού καταιγιστική με σκηνές που παρασύρουν τον αναγνώστη δραματικά μέχρι το τέλος.

Πρόκειται γιά ένα μυθιστόρημα που ανταποκρίνεται απολύτως στη φόρμα και την αφηγηματική δομή του θρίλερ με κυρίαρχη αίσθηση την έλλειψη της αγάπης στη ζωή ενός παιδιού.

10 comments:

fevis said...

Καλημέρα... Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον και παρόλο που αποφεύγω γενικά να διαβάζω βιβλία στα οποία παιδιά υποφέρουν (η Πολυάννα μέσα μου αρνείται να συνεργαστεί) για αυτό νομίζω πως θα κάνω μια εξαίρεση..:-)

La Gigi said...

τώρα αν σου πω ότι θα το διαβάσω θα είναι ψέμα και νομίζω πως το ξέρεις! οπότε δεν θα στο πω :)
φιλιά

Justine's Blog said...

Εύη μου,
Είναι ένα πολύ καλογραμμένο βιβλίο, άλλωστε το να γνωρίζουμε τη δυστυχία των άλλων είναι ένας πλούτος στη ζωή μας. Πιστεύω πως οι Πολυάννες και οι Ολιβερ Τουίστ μας έχουν σημαδέψει μέσα μας.
Φιλί πρωινό στα μπιλοζίρια,

Justine's Blog said...

Τζίτζι κοκκινομάλλα,
Εσύ δεν διαβάζεις ατάκτως ερριμένα βιβλία, σου αρέσει η λογοτεχνία και το έχουμε εμπεδώσει. Αλλά το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι δακρύβρχτο θρίλερ, είναι καλή λογοτεχνία ταυτόχρονα.
Φιλί του ΄παγετώνος, μπρρρρρρρρρρ

pylaros said...

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
φαίνεται το μυθιστόρημα πολύ ενδιαφέρον,


Γράφεις:

(πάει στα καράβια κι εκεί ζεί τη μοναξιά της απελπισίας του.)

Εκεί στα καράβια με τη βοήθεια του ποτού, με το άγνωστο εαυτόν του ανάμεσα σε άγνωστους, προπαντός γυναίκες του λιμανιού έπρεπε να (αποπλακωθεί) η ψυχή του ν ανοίξει η καρδιά του να γίνει άλλος άνθρωπος

Χαιρετισμούς αγαπητή μου Ιουστίνη

Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Αγαπημένε μου Γαβρίλη,
Θα πίστευε κανείς πως η θάλασσα θα τον θεράπευε, αλλά δυστυχώς εκεί με την προσφορά των εύκολων γυναικών, εκδηλώθηκε περισσότερο το πρόβλημά του.
Νομίζω πως θα σου αρέσει αυτό το βιβλίο.
Μαθαίνω πως έχουμε κι άλλη κοινή φίλη, την Ολγα Ζήση. Τί μικρός που είναι ο κόσμος!!!
Φιλί του ήλιου με δόντια

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS said...

ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ.ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΦΟΥ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ.
ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!!!

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Σκρουτζάκο,
Πιστεύω πως πρόκειται γιά ένα πολύ καλό ανάγνωσμα με ιδιαίτερο ουμανιστικό ενδιαφέρον. Ενα ψυχολογικό θρίλερ, καλογραμμένο και καλοστημένο.
Το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Καλή Σαρακοστή και σε σάς

pylaros said...

Aγαπητή μου Ιουστίνη,
Με την Ολγα Ζ. έχουμε συναντηθεί πολλές φορές προπαντός με την κόρη μου, υποστηρίζει θερμά όλους μας.


χαιρετώ

Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Α! Η Ολγα μου έγραψε πως η κόρη σου διευθύντρια του σχολείου της είναι εκπληκτικό παιδί. Να τη χαίρεσαι καλέ μου και να την καμαρώνεις πάντα με αγάπη.
Καλό ΣΚ