Της Ιουστίνης
Φραγκούλη-Αργύρη
Περνώντας από δρόμους
φιδωτούς, με την άβυσσο να απλώνεται στα πόδια σου φτάνεις επιτέλους στην
Κρεμαστή, το περίφημο χωριό της Λακωνίας, που υπήρξε πατρίδα πολλών Ελλήνων
αποδήμων και δή ευεργετών.
Ο Παντελής
Παπαμιχαλόπουλος πριν από λίγο καιρό μου ενεχείρισε ένα μικρό βιβλιαράκι με τίτλο
:Κρεμαστή, Οι Ρίζες μιας Γενιάς. Πρόκειται για ένα μικρό τοσοδούλικο βιβλίο που
όμως περιέχει την ιστορία της γενιάς των Παπαμιχαλόπουλων , που ξεκίνησαν στην
Κρεμαστή από τον παπα- Μιχάλη , γιό του παπα Ανδρέα του Μπούφη για να καταλήξουν
στα πέρατα της γής ως Παμέλ ή με περικεκομμένο το επίθετο ως Πάππας.
Το βιβλίο αναφέρεται στο
γραφικό χωριό που είναι χωμένο στις παρυφές του Πάρνωνα. Ήταν άγονο, στερημένο
από της φύση αλλά σε αυτό βρήκαν καταφύγιο διάφοροι περιπλανώμενοι Έλληνες που
ήρθαν αναζητώντας ασφάλεια απο τον Τουρκικό ζυγό. Η γεωργία και η κτηνοτροφία
ήταν οι κύριες ασχολίες των κατοίκων μα όταν άνοιξε ο δρόμος για την ξενητειά
πήραν των ομματιών τους να πάνε στην Αμερική να βρούν τύχη καλύτερη γι αυτούς
και τα παιδιά τους.
Πολλοί μετανάστευσαν στη
Μεγάλη Αμέρικα αποκτώντας περιουσίες, μερικοί έγιναν ευεργέτες του χωριού και
των συγχωριανών τους. Έκτισαν σχολείο, εκκλησία και ενίσχυαν με κάθε τρόπο τους
συγγενείς που είχαν ξεμείνει στο χωριό.
Μέχρι και υπουργό, το
Δημήτριο Παπαμιχαλόπουλο, απέκτησε το 1951 επί κυβερνήσεως του Κωνσατντίνου
Καραμανλή, η μακρινή Κρεμαστή. Μάλιστα εκείνος εξασφάλισε τη χρηματοδότηση της
διάνοιξης αυτοκινητόδρομου που ένωσε το χωριό με την υπόλοιπη περιοχή.
Το βιβλίο στο τρίτο μέρος
του αναφέρεται στους διακριμένους απόγόνους της οικογένειας Παπαμιχαλόπουλου,
αρχής γενομένης από τον Νικόλαο Παπαμιχαλόπουλο που το 1856 εκλεχθηκε βουλευτής
του ελεύθερου ελληνικού κράτους και αναδείχθηκε σε αντιπρόεδρο της Εθνικής
Συνέλευσης.
Ο Αλέξανδρος
Παπαμιχαλόπουλος, ο Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος αργότερα , και οι δυό ασχολήθηκαν
με την πολιτική στις αρχές του 20ου αιώνα.
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται
στην Μαριγούλα Παπαμιχαλοπούλου -Ματθαίου που ξενητεύτηκε και παντρεύτηκε στην
Αμερική κάνοντας τεράστια περιουσία με τον άντρα της. Η ίδια επέστρεψε στον
τόπο της, ανακαίνισε την εκκλησία του χωριού κι έλαβε πολλές διακρίσεις για την
αξιοσύνη και τη συμμετοχή της στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις του συζύγου της.
Στο βιβλίο αναφέρεται και
ο πατέρας του σημερινού δικαστού Πίτερ Παμέλ, ο Οδυσσέας Παμέλ, ο οποίος
έδωσε το όνομά του στον εγγονό του
Οδυσσέα. Ο ίδιος έγινε επιχειρηματίας , απέκτησε τρία παιδιά και καμαρώνει εξ
ουρανού τις επιτυχίες των απογόνων του.
Σπουδαίο πρόσωπο με μεγάλη
θέση και επιρροή είναι ο Ανδρέας Παπαμιχαλόπουλος του Γιώτη, ο οποίος
είναι αδελφός του δικού μας Παντελή Παπαμιχαλόπουλου. Γεννημένος στην Κρεμαστή
το 1947 έγινε ηλεκτρολόγος, μηχανολόγος και εργάζεται στο υπουργείο Εθνικής
Άμυνας των ΗΠΑ. Ο ίδιος είναι υπεύθυνος της έκδοσης προδιαγραφών που είναι
επίκαιρες για τη χρήση σε στρατιωτικά
προγράμματα, ενώ έχει τιμηθεί για την εξειδικευσή του στα επικοινωνιακά
συστήματα, Εχει λαβει βραβείο για την ανακάλυψη ενός ιδιαίτερου συστήματος
(διαιρέτη ψηφιακής συχνότητας), που αποτελεί μια συσκευή η οποία ανιχνεύει λάθη
στην ψηφιακή επικοινωνία.
Είναι ωραίο να διαβάζεις
για τα κρυφά μονοπάτια της ιστορίας ενός τόπου. Είναι σπουδαίο να εξερευνείς τις
βιογραφίες ανθρώπων που γεννήθηκαν σε άγονο τόπο σαν την Κρεμαστή μα κουβαλάνε με
περηφάνεια την καταγωγή τους στους ξένους τόπους.
Εκτός από την μεγάλη και
θαυμαστή οικογένεια των Παπαμιχαλόπουλων, σπουδαίο ρόλο έπαιξε στην Κρεμαστή μα
και στο Μόντρεαλ η οικογενεια Πριφτάκη. Εδώ βρίσκεται ο Νίκος Πριφτάκης και ο
αδελφός του, καθώς και η Αδαμαντία Πριφτάκη στο Λαβάλ.
Να ζήσει η ξακουστή Κρεμαστή
με τα γάργαρα νερά της και το πράσινο!
